مسلسل گاتیلینیگ ام 134 مینیگان

ساخت مسلسل گاتیلینیگ ام 134 مینیگان به سال 1860 در امریکا بر میگردد زمانی که ریچارد جورد گاتیلینگ اولین  مسلسل گاتیلینگ  را ساخت که با حرکت دست و چرخاندن یک اهرم کار میکرد. البته این سلاح خودکار نبود زیرا  مسلح  سازی با حرکت دست بود و اولین سلاح خودکار را اقای ماگزیم  با ساخت  مسلسل ماگزیم ساخت. مسلسل گاتیلینگ دارای چند لوله بود که دور یک محور میچرخیدند و هر بار از یکی از لوله ها گلوله شلیک می شد

در  سال 1893 اولین گاتیلینگ  برقی که یک سلاح خودکار بود ساخته شد ولی در ان زمان این طرح چندان به دلیل پیچیدگی و گرانی  مورد توجه قرار نگرفت. طی جنگ جهانی  اول و دوم المانها تلاش در ساخت عملیاتی مسلسل گاتیلینگ خودکار کردند ولی به  نتیجه نرسید   و در دهه 1950 نیز انگلستان تلاشی مشابه را رها کرد

با شروع  جنگ ویتنام در دهه 1960 امریکا که از بالگرد به عنوان یکی از مهم ترین تسلیحات جنگ استفاده می کرد  نیاز به مسلسل با سرعت اتش  بالا برای نصب در دو طرف ویا درب ورودی بالگرد بود تا بتوان پوشش لازم را برای  بالگرد فراهم کند . از انجایی  که شرکت جنرال دینامیک یک دهه  قبل توپ 20 م م شش لول ولکان را برای  جنگنده های امریکایی توسعه داد بود ، نسخه کوچک این سلاح با کالیبر  7.62 م م با پوکه های 51 م م را توسعه داد(همان کالیبری که روی سلاح  ژ3 سوار می شود)

سلاح جدید مینیگان شناخته شد و با نام سازمانی  ام 134 وارد خدمت شد

 مینیگان یک مسلسل 7.62 م م  است که دارای  شش لول است که مکانیزم چرخش لوله ها و سوزن برقی است. این برق با باتری  نیز  تامین  می شود و در واقع تنها استارات چرخ اولیه با برق است وبا چرخش لوله ها یک دینام  برق لازم را فراهم کرد و و ادامه کار با برق دینام انجام می شود. هر بار که ماشه  فشار داده می شود اول لوله  کمی میچرخند انرژی مورد نیاز را برای کار انداختن دینام  فراهم میکند و بعد  سلاح  به کار می افتد

مسلسل با نوار فشنگ تغذیه  می شود   و اینکه چقدر گلوله میتواند حمل کند بستگی به حامل  است ولی مینیگان به دلیل داشتن  شش لوله چرخان میتواند تا 3000 گلوله را پشت سر هم بدون وقفه شلیک کند بدون اینکه مشکلی برایش پیش بیاید. نوار فشنگ از سمت راست درون سلاح قرار میگرد و پوکه ها از سمت  چپ توسط یک دریچه به طرف پایین بیرون ریخته می شود . معمولا سلاح از نوار فشنگ هزار گلوله ای استفاده میکرد

سرعت دهانه سلاح 853 متر بر ثانیه است  و سرعت اتش  با یک پیچ  پشت سلاح بین 2000 تا 6000 گلوله بر دقیقه قابل تنظیم است اگرچه این مسئله  بسته به نسخه این سلاح نیز دارد. اکثر نسخه های  در خدمت ارتش  امریکا از نوع M134G دارای  بیشترین سرعت اتش  4000 گلوله بر دقیقه هستند که نرخ  اتش استاندارد روی 3000 گلوله بر دقیقه تنظیم می شود .

برد موثر این سلاح 1000 متر است و دارای  الات نشان گیری سلاح های دیگر نیست  و معمول با  قرار دادن،  ده گلوله  یکی گلوله  رسام دست به هدایت اتش می زنند   ولی سایت های اپتیکی  روی  اکثر مدل های قابل نصب است. به دلیل  سرعت بالای اتش   حتی قرار دادن ده گلوله ای یکی  گلوله رسام باعث می شود که یک خط صاف از دید تیر انداز  برای نشان گیری بر اثر اتش مداوم  به وجود اید

مسلسل دارای  دو دسته  در عقب خود برای گرفتن  سلاح است و ماشه نیز به شکل U شکل در انتهای ان وجود دارد و البته  در برخی مدل ها  دگمه برای  فشار دادن دارند که نقش ماشه را بازی میکند .لوله سلاح قابل تعویض نیست  زیرا معمولا اصلا به ان حدی نمیرسد  که انقدر داغ شود که نیاز به تعویض داده باشد زیرا محدودیت مهمات اجازه اتش 3000 تا 3500 گلوله را نمی دهد (البته میتوان به شکل تک تک انها را باز کرد ولی این کار بسیار زمان بر است و در بهبوه نبرد این کار ممکن نیست)

سلاح در واقع روی یک پاییه نصب می شود ولی سه پاییه برای نصب روی زمین  نیز در دسترس است که همان سه پایی مسسلسل 12.7 م م برونینگ است  و  به شکل استاندارد نسخه اصلی را میتوان از پنجره بالگرد ویا روی خودرو های زرهی  و حتی روی زمین  نیز مستقر  کرد.سلاح مدل های  مختلفی دارد ولی دو نسخه اصلی  همکنون در خدمت است.

 نسخه M134D نسخه با وزن 39 کیلوگرم که از دهه 1960در خدمت است و دیگر  نسخه  ارتقا یافته M-134G با  وزن 19 کیلوگرم که دارای سرعت اتش  4000 گلوله بر دقیقه است و عمر بیشتری نیز دارد. یک نسخه  بر اساس نسخه دی ساخته شده که میشد توسط یک نفرپیاده حمل شود و سبکتر بود و یک مخزن با چند صد گلوله به پشت سرباز مثل یک کوله پشتی بسته می شد  این نسخه هرگز عملیاتی نشد و بیشتر به درد هالیوود خورد. این سلاح در ارتش  امریکا با کدهای دیگر نیز شناخته می شود. برای نمونه نسخه  GAU-2/A همان نسخه  ای است که از بالگرد نیروی زمینی  اتش  می شود. این نسخه ممکن  است در پنچره  بالگرد بیرون داده شود ویا  در کنار بالگرد رو به جلو نصب شود و تمامی بالگرد های  ارتش  امریکا ان را حمل می کنند . نیروی هوایی به همین  نسخه GAU-17 / A  می گوید  که ان نیز روی  بالگرد های  نیروی هوایی نصب می شود

نسخه دیگر  SUU-11/A نام دارد که در واقع همام مینیگان  در یک غلاف است که برای حمل توسط جنگنده ها  استفاده می شود   و دارای 1500 گلوله در خزانه خود است . این نسخه  در ویتنام روی فانتوم و A-37 استفاده شد اگرچه فانتوم معمولا از توپ 20 م م ام61 در غلاف استفاده میکرد

تاکنون  50000 قبضه از این سلاح برای ارتش  امریکا تولید شده و حدود 10000 قبضه نیز برای حدود 25 ارتش دیگر جهان .تمامی بالگردهای امریکایی  میتوانند این سلاح را حمل کنند و البته برخی از هواپیما  نیز از ان به عنوان  سلاح ثابت بهره می  بردند برای نمونه ای 37 د و یا گان شیب ای سی 47 . همچنین نیروی زمینی  و دریایی و تفنگدارن   دریایی  امریکا از این  مسلسل روی خودرو ها و شناورهای کوچک و بزرگ خود استفاده میکنند.

قیمت هر قبضه از این سلاح در سال 2015 میلادی رقم 32000 دلار بود

مشخصات

تعداد لوله:شش عدد

 کالیبر:7.62 م م

وزن کامل:39 کیلومتر

طول:801 م م

سرعت دهانه:853 متر بر ثانیه

سرعت اتش:تا 6000 گلوله بر دقیقه بسته به مدل

برد موثر:1000 متر

ترجمه: عبدالحمید تارخ

سئوالات و نظرات خود را می توانید  با مدیریت سایت با ایمیل jangaavaran@YAHOO.COM  در میان بگذارید

 منابع

http://modernfirearms.net/machine/usa/m134-minigun-e.html