جت آموزشی میگ-AT

جت آموزشی میگ-AT

در سال 1996 نیروی هوایی روسیه نیاز خود را به یک جت اموزشی برای جایگزینی جتهای ال 29 و ال 39 اعلام کرد. روسها از دهه 1960 به بعد در زمان شوروی خود جت اموزشی تولید نمی کردند و جت اموزشی خود را از چک اسلاواکی خریداری میکردند. جتهای مشهوری ال29 و ال 39 از مشهور ترین هواپیماهای اموزش دوران خود بودند که در بلوک شرق فروش بسیار داشتند

شوروی حدود 2000 جت ال 39 خریداری کرده بود که ال39 سی نامیده می شود و نسخه غیر رزمی و بدون سلاح بود و تنها برای اموزش استفاده می شود ولی در دهه 1990 این جتها سه دهه سن داشتند و بدون شک تا زمان جایگزین انها سن انها بالاتر نیز می رفت از این رو نیروی هوایی روسیه به دنبال یک جت اموزش جدید میگشت

در این میان دو کمپانی یاک و میگ طرح ای را به نیروی هوایی روسیه پیشنهاد دادند. در مرحله نخست کمپانی یاک با شرکت ایروماچی ایتالیا همکاری مشترکی را اغاز کرد ولی بعد از مدتی برنامه رها شد و هر یکی به دنبال طرح خود رفتند و در نهایت شرکت یاک پرنده یاک 130 را توسعه داد.

کمپانی میگ تا ان زمان جت اموزشی تخصصی نساخته بود. یاک هم به شکل تخصصی نساخته بود ولی قبلا هواپیمای اموشزی پیستونی زیادی تولید کرده بود. از این رو میگ در اولین تجربه خود برای ساخت یک جت اموزشی به دنبال پروژه میگ AT رفت.

پرنده جدید میگ در 21 مارس سال 1996 پرواز کرد. طرح این جت جدید نبود میگ از دهه 1980 روی یک جت اموزشی به شکل مستقل کار میکرد ولی هملا تا سال 1996 نیازی به ساخت شدن چنین جتی پیش نیامد

همان طور که گفته شده طرح جدید میگ AT شد که A به معنی ATAK و T ان به معنی TRANMSV بود که نشان دهد این بود که یک جت اموزشی رزمی است

میگ ای تی دارای بدنه ای کشیده با دو بال تقربا صاف و دمی در میان سکان عمودی بود . اگرچه طرح کلی تا حدی شبیه ال 39 بود ولی در واقع شبیه هیچ جتی ساخت شوروی و یا روسیه نبود و برای اولین بار تا اندازه ای از مواد ترکیبی در یکی از طرح های میگ به کار رفته بود. هواپیما دارای ترکیب بدو خدمه پشت سر هم بود و درب کابین کاملا یک تکه بود و به هم متصل شده بود

میگ ای تی دارای دو موتور در بیرون بدنه بود که هر یک در یک سمت هواپیما زوی بال نصب شده بود. موتوری که روی دو پیش نمونه این پرنده به کار رفت موتور توربوفن فرانسوی SNECMA Turbomeca Larzac 04-R-20 که روی جت اموزشی الفاجت نصب شده بود. این موتورها هر یک دارای رانش 3170 پاوند رانش بدون پس سوز بودند و میتوانست جنگنده را به سرعت 1000 کیلومتر بر ساعت نیز برساند اگرچه در حالت مسلح سرعت این هواپیما بسیار کمتر بود. قرار بود در صورت توسعه طرح یک موتور مشترک با هند برای این پرنده توسعه یابد و همچنین موتوری با نام ار دی 1700 نیز در روسیه برای ان تکمیل شود که موتور نسخه در خدمت روسها بود (نسخه صادراتی ازموتور فرانسوی استفاده میکرد)

هواپیما دارای بالی تقریبا صاف بود ولی بخش عقبی بال 25 درجه رو به جلو بود و گفته شده بود به صورت چشمگیری طول باند مورد نیاز برای فرود را کاهش میداد و هواپیمای میتوانست تا هشت جی به خوبی مانور بدهد . هواپیمای دارای سامانه هدایت پرواز دیجیتال با سیم سه کاناله بود و اولین جت ساخت میگ با چنین فناوری بود و کنترل پذیری جنگنده توسط خلبان ان بسیار مطلوب بیان شده بود

جت آموزشی میگ-AT

هواپیما دارای دو کابین پشت سر هم بود و هر کابین دارای دو نمایشگر رنگی چند منظوره بود که ساخت تالس فرانسه بود و در روسیه منتاژ شده بود. کابین جلو دارای اچ یو دی بود و از یک سامانه قابل برنامه ریزی باز ساخت فرانسه استفاده میکرد که می شد حالت های مختلف نبرد را برای دانشجو شبیه سازی کرد و حتی بدون داشتن رادار میتوانست حالت های مختلف کارکرد رادار را به نمایش بگذارد(این ویژگی اکثر جتهای نوین اموزشی است)

هواپیما دارای سه ارابه فرود در هر سه تک چرخ است که دو تایی عقبی زیر بالها دیگری زیر دماغه جمع می شوند . هواپیما از چهار مخزن سوخت داخلی شامل یکی در هر بال و دو تا در درون بدنه استفاده میکند که در مجموع 2390 لیتر سوخت حمل میکند و البته توان حمل تا دو مخزن سوخت خارجی هر یک با 600 لیتر سوخت را داشت . برد انتقالی میگ با سوخت داخلی رقم 2000 کیلومتر و با سوخت خارجی 2600 کیلومتر برد داشت.

هواپیما در دماغه فاقد رادار بود البته یک نسخه رزمی قرار بود بر اساس ان طراحی شود که چند منظوره بود که میتواند در دماغه رادار حمل کند . هواپیما فاقد پرتاب کننده فلر و یا چف بود ولی در صورت ساخت شد نسخه رزمی به این دو مجهز می شود . نسخه اموزشی نیز دارای هشدار دهنده رادار بود

هواپیمای دارای هفت جایگاه تسلیحاتی است. یکی زیر بدنه و سه عدد زیر هر بال که در مجموع 2 تن سلاح حمل میکند.میگ ای تی فاقد توپ داخلی است ولی میتواند غلاف 23 م م دو لول با 300 گلوله را حمل کند. دیگر تسلیحات قابل حمل بمب های 100 تا 500 کیلوگرمی، تا دو موشک هدایت اپتیکی خا 29 و یا چهار بمب هدایت اپتیکی کاب500،تا چهار راکت 20 لول 80 م م (در مجموع 80 راکت 8 م م) و یا برای دفاع از خود دارای دو موشک هوا به هوای فروسرخ ار 73 است

دو نسخه از این هواپیما قرار بود ساخته شئد.

اولین نسخه MIG-AT بود که دو پیش نمونه از ان ساخته شد و نسخه دیگر که در موردش صحبت شده ATC نسخه رزمی مجهز به رادار بود که گفته شده بود میتوانست موشک ضد رادار و ضد کشتی و یا موشک ار 77 را حمل کند

میگ ای تی تلاش میگ برای بیرون امدن از منجلاب بعد جنگ سرد بود. بعد از فروپاشی شوروی میگ به شدن دچار رکود شد و تنها محصول در حال تولیدش یعنی میگ 29 به سرعت قربانی توانایی رقیب هم وطنش سوخو27 و 30 شد و از فروش باز ماند از این رو میگ تلاش کرد با ساخت میگ ای تی یک قدم رو به جلو برداشته و یک محصول پر فروش را ارائه کند ولی در نهایت به طرح یاک130 که از نظر نیروی هوایی روسیه کارایی بیشتری داشت ، برد و میزان حمل تسلیحات بیشتری هم داشت میدان را واگذار کرد

در سال 2002 نیروی هوایی روسیه طرح یاک را برنده رقابت انتخاب کرد ولی تا سال 2010 هم میگ بیکار ننشست و تلاش در بازاریابی این محصول کرد. این شرکت به هند، چین ، کره جنوبی پیشنهاد تولید این پرنده با انتقال فناوری را داد ولی هیچ کدام علاقه ای نشان ندادند. به دنبال چند مشتری در اسیای میانه رفت ولی انها نیز این طرح را نپسندیند تا امید میگ باز ناامید شود و از سال 2010 تا کنون دیگر از این پرنده خبری نباشد

مشخصات

طول:12.01 متر

ارتفاع:4.42 متر

وزن خالی:4.6 تن

بیشترین وزن برخاستن:7.8 تن

موتور: دو دستگاه موتور توربوفن انسکاما لارزاک با توان هر یک 3220 پاوند رانش

بیشترین سرعت:1000 کیلومتر بر ساعت

برد انتقالی:2000 کیلومتر بر ساعت

تسلیحات: دارای هفت جایگاه تسلیحاتی با توان حمل 2 تن سلاح

ترجمه: عبدالحمید تارخ

منابع

https://en.wikipedia.org/wiki/Mikoyan_MiG-AT