سامانه پدافند هوایی سی ولف

نویسنده : ادمیرال

وجود یک سیستم پدافندی برد کوتاه که بخوبی بتواند به خطرات که یک کشتی جنگی را تهدید میکند واکنش نشان دهد و یک امر مهم دیگر اینکه واقعا ناوچه های سبک وزن برای حمل موشک های دوربرد و سنگین وزن را حمل کند واقعا مشکل بود.در سال ۱۹۶۴ نیروی دریایی بریتانیا اعلام کرد که نیاز به یک موشک سبک وزن برای جایگزینی با موشک (سی کت GWS-20) دارد برای همین اینکار به شرکت BAC واگذار شد(این کمپانی معروف را ما بعدا با نام BAE میشناسیم و الان این کمپانی با نام MBDA در حال فعالیت میباشد)البته در ساخت این پروژه دو شرکت ویکرز و بریستول ایروجت حضور داشتند.موشک سی کت یکی از بد ترین موشک ای پدافندی بود که توسعه یافته بود. سی کت دارای سامانه هدایت در خط دید کاربر بود یعنی باید کاربر یک نشان گیر را روی هدف قرار میداد تا موشک به طرف هدف هدایت شوند. این روش هدایت واقعا مشکل دار بود زیرا تعقیب یک جت پر سرعت توسط یک کاربر با چشم و قرار دادن نشان گیر روی ان واقعا دشوار بود و از طرفی فرامین هدایت از طریق امواج رادیوی منتقل می شود و ایجاد اختلال روی ان بسیار اسان (این موشک روی کلاس الوند نصب بود و در عملیات اخوندک هیچ کاری نتوانست انجام دهد)

ساخت موشک جدید از سال ۱۹۷۰ تا سال ۱۹۷۷ طول کشید و سرانجام موشک رونمایی شد وبعد از آزمایشات در سال ۱۹۷۹ وارد خدمت شد.این موشک سی ولف نام گرفت،که از یک پیشرانه دو مرحله ای سوخت جامد بهره می برد که یکی وظیفه پرتاب موشک را از سیلوی عمود بر عهده داشت و دیگری وظیفه پرواز موشک به طرف هدف را داشت . این موشک به شکل عمود از سیلو عمود پرتاب می شود از این رو سیستم جاگیری نبود اگرچه لانچر پرتاب معمولی نیز برای ان توسعه یافته بود. در کل به دلیل کوچکی موشک جای زیادی اشغال نمیکرد .برد موشک ۶.۵ تا ۱۰ کیلومتر و تا ارتفاع درگیری ان ۳.۵ کیلومتر بود.موشک برای درگیری با هدف از سیستم (ACLOC) یا سیستم به خط دید اتوماتیک استفاده میکرد.یعنی سیستم راداری زمانی که بر روی هدف قفل میکند و دست به شلیک موشک میزند سیستم با فرستادن اطلاعات هدف به گیرنده موشک موشک را به هدف نزدیک میکند، تا بتواند به راحتی هدف را نابود سازد وبرای این کار از یک کلاهک ۱۴ کیلوگرمی ترکش شونده با فیوز انفجاری مجاورتی استفاده میکند.این نوع هدایت به موشک سی ولف اجازه میدهد به غیراز اهداف پرنده اعم موشک ها و هواپیما ها ،حتی شناور های نظامی کوچک را نابود سازد.برای مثال” ناوچه تایپ ۲۲” برای کشف اهداف و راهنمایی موشک از دو رادار (تایپ ۹۶۷ که یک رادار برد بلند میباشد و در باند E کار میکند و رادار تایپ ۹۶۸ که یک رادار کوتاه برد بود که در باند D کار میکند برای شناسایی و درگیری با اهداف استفاده میکرد.

اوائل که موشک ساخته شد با رادار تایپ ۹۱۰(این رادار یک مشکل بزرگ داشت که نمی توانست اهداف که در ارتفاع پایین پرواز میکنند را شناسایی کند و یک مشکل مرگبار و به راحتی راه را برای موشک های کروز ضد کشتی که در ارتفاع پایین پرواز میکنند باز میکرد) و سیستم لانچر وزنی نزدیک به ۱۳.۵ تن داشت که واقعا مشکل بزرگی بود و ناوچه های کم وزن میتوانستند فقط یک سیستم را حمل کنند ولی با تغیراتی که در سیستم از جمله تعویض رادار تایپ ۹۱۰ با رادار تایپ ۹۱۱ که در باند K کار میکرد و تغیراتی در سیستم وزن سیستم را کم کردند و به راحتی کشتی های جنگی میتوانستند سه یا چهار تا سیستم را حمل کند.

اولین تجربه جنگی موشک سی ولف برمیگردد به جنگ فارکلند که ناوچه های تایپ ۲۲ ، اچ ام اس بریلانت، اچ ام اس بردسورد ، و دو شناور از کلاس لیندر مجهز به این سیستم بودند و ظیفه دفاع هوایی را بر عهده داشتند.اما نا کارآمدیی این سیستم باعث غرق شدن ناوچه کلاس شفلید شد.یکی از ابتکارات جنگ فارکلند که با نام تایپ ۶۴ شناخته میشود که برای دفاع هوایی نزدیک دو ناوچه تایپ را اسکورت دو ناوشکن تایپ ۴۲ کردند ویک ترکیب عالی بود چون ناوشکن تایپ ۴۲ مجهز به موشک برد بلند (سی دارت) و ناوچه تایپ ۲۲ مجهز به موشک کوتاه سی ولف بود که میتوانستند یک دیگر را پوشش دهند . در سال ۱۹۸۲ چهار جنگنده A-4 اسکای هاوک به ناوچه بریلانت و اچ ام اس گلاسگو هجوم آوردند که ناوچه بریلانت دست به شلیک موشک سی ولف میزند و دو فروند هواپیمای آرژاتینی A-4 اسکای هاوک را سرنگون میکند.

سی ولف و پرتاب از سیلوی عمود.در تصویر خرج پرتاب مرحله اول برای پرتاب از سیلوی عمود قابل مشاهده است

مدل GWS-25 که یک نمونه از موشک سی ولف بود که بر روی یک لانچر متحرک ۶ تایی سوار میشد هدف ساخت چنینی سیستمی واکنش سریع به خطراتی بود که کشتی را تهدید میکرد ، این سیستم بر روی ناوچه تایپ ۲۲ نصب شد.

نمونه GWS-26 سیلوپرتاب

اولین بار سیستم سیلو پرتاب که با نام GWS-26 شناخته میشد به صورت آزمایشی بر روی ناوچه ”پنه لوپه” سوار شد نمونه سیلو پرتاب از یک موتور تقویت کننده” کادیز” استفاد میکرد و میتوانست به برد ۶.۵ تا ۱۰ کیلومتر دست پیداکند،در سال ۱۹۷۶ این سیستم بر روی ناوچه ”لوچ”نصب شد ولی این طرح لغو شد و بازهم در سال ۱۹۸۰ دوباره ساخت نمونه سیلو پرتاب موشک سی ولف دوباره پیگیری شد.و بعد از این سیستم بر روی ناوچه تایپ ۲۳ نصب شد.

موشک سی ولف بلاک ۲

این نمونه یک نمونه ارتقا یافته از موشک سی ولف بود که برای شناسایی اهداف از به یک رادار تایپ ۹۱۱ و یک

دوربین مادون قرمز مجهز شده است همچنین سیستم های نرم افزاری موشک ارتقا پیدا کرده است.ناوچه های تایپ ۲۳ و تایپ ۲۲ به این موشک سی ولف بلاک ۲ مجهز شدند.

موشک GWS-27

یک نمونه از موشک سی ولف که به سیستم شلیک کن فراموش کن ولی هیچ وقت این سیستم ساخته نشد.

در طی زمان ورود به خدمت موشک سی ولف این موشک به کشور هایی همچون برزیل ،شیلی ،مالزی ،و اندونزی صادر شد ، ولی در سال ۲۰۰۷ در یک کنفرانس به شرکت MBDA اعلام شد دنبال یک جایگزین برای موشک سی ولف باشد که تا سال ۲۰۱۸ موشک سی ولف را از خدمت خارج کنند،و احتمالا

پروژه CAMN را که ساخته کمپانی MBDA میباشد را جایگزین این طرح کنند.اما طرح CAMN یک پروژه پدافندی میباشد که احتمالا با نام سی سپتر وارد خدمت شود این پروژه برای نابودی اهداف از موشک اسرام بهره میبرد.