نیروی زمینی ارتش آلمان

Members of the German Army attend a military parade ceremony marking the 99th anniversary of the Lithuanian military on Armed Forces Day at the Gedimino ave in Vilnius, Lithuania, Thursday, Nov. 24, 2017. For Lithuanians, the holiday honours the restoration of the country's armed forces in 1918 after the end of WWI. (AP Photo/Mindaugas Kulbis)

در این نوشتار به بررسی تجهیزات و قوای نیروی زمینی ارتش کشور آلمان می پردازیم.

تهیه و گردآوری : امیر حسین شهریاری

آلمان همواره نیروی زمینی قدرتمندی داشته است. از دوران اوائل تاسیس آن گرفته تا زمان آدولف هیتلر و تاکنون. حتی زمانی که آلمانی ها ، به دو قسمت آلمان شرقی و غربی تقسیم شده بودند ، هم نیروی زمینی قدرتمندی در اختیار داشتند. البته در آن دوران آلمان شرقی تنها توسط شوروی و هم پیمانانش مسلح می شد و آلمان غربی نه تنها از طریق واردات سلاح از قدرت هایی چون ایالات متحده ، بلکه با ساخت سلاح های بومی خود را مسلح میکرد.

تأسیس نیروی زمینی آلمان

نیروی زمینی آلمان کنونی پس از پایان یافتن جنگ جهانی دوم و در دهه 1950 تاسیس شد. در حقیقت آن زمان آلمان به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شده بود و در به صورت رسمی نیروی زمینی آلمان غربی در تاریخ 12 نوامبر 1955 و آلمان شرقی در تاریخ 1 مارس 1956 تاسیس شدند.

پس از اینکه این دو نیرو ایجاد شدند ، نیروی زمینی آلمان غربی به ارتش ناتو پیوست و همچنین نیروی زمینی آلمان شرقی پس از بنیانگذاری جزئی از ارتش پیمان ورشو حساب شد. در نهایت پس از پیوستن دوباره آلمان شرقی و غربی ، در اوائل دهه 1990 دو ارتش آلمان غربی و شرقی با هم ادغام شدند و یک نیروی جدید را تشکیل دادند. اوائل تاسیس نیروی زمینی جدید آلمان ، تجهیزات این نیرو متشکل از سلاح های روسی و آمریکایی و حتی خود آلمانی بود و به تدریج سلاح های روسی از خدمت خارج شدند ، ولی سلاح های آمریکایی و آلمانی خدمت بیشتری کردند و همچنان برخی از آنها با ارتقائات مختلف در خدمت ماندند.

پس از آن آلمانی ها تصمیم به خودکفایی در ساخت سلاح گرفتند ، و در چندین مورد با کشور های اروپایی همچون بریتانیا ، فرانسه ، ایتالیا و هلند شریک شدند. امروزه عمده سلاح های موجود در خدمت نیروی زمینی آلمان ، بومی هستند و البته کشور های دیگری در ساخت آنها شریک بودند.

نیروها ، لشکر و تیپ های نیروی زمینی آلمان

طبق آخرین اطلاعات موجود ، ارتش آلمان در ماه آوریل سال 2020 بیش از 64000 نیرو در خدمت دارد.

ساختار ارتش آلمان معمولا از لشکر ها و تیپ ها تشکیل شده است و در کل نیروی زمینی آلمان دارای دو لشکر زرهی ، یک تیپ زرهی ، 4 تیپ هوابرد ، سه لشکر مکانیزه و یک تیپ پیاده نظام کوهستانی است. همچنین یک لشکر آلمانی- فرانسوی نیز وجود دارد که متشکل از نیروها و تجهیزات نیروی زمینی آلمان و فرانسه است. در نیروی زمینی آلمان استفاده از هنگ متداول نیست و البته گردان ها جزئی از لشکر ها حساب می شوند. هر گردان پیاده نظام شامل 1000 نفر سرباز است. همچنین بیش از 10 پایگاه هوایی نیز برای استقرار بالگرد ها و هواپیماها در خدمت نیروی زمینی آلمان است.

تجهیزات و سلاح های در خدمت نیروی زمینی ارتش آلمان

ابتدا خدمت مخاطبین عرض کنم که ممکن است برخی تجهیزات و سلاح ها به دلیل وضعیت نامشخص از قلم افتاده باشد ، با تشکر

آلمانی ها چندین نوع تپانچه در خدمت دارند که همگی آنها ساخت صنایع هلکر وکخ هستند. دو تپانچه USP و پی 8 ، اسلحه های کمری سازمانی نیروی زمینی آلمان است. به غیر از این دو تپانچه پی 30 و پی 7 توسط نیروهای ویژه و امنیتی استفاده می شود. کالیبر سازمانی تپانچه های ارتش آلمان 9 میلی متری پرابلوم است.

همچنین دو نوع مسلسل دستی توسط نیروهای ویژه و پلیس نظامی استفاده می شود که شامل هلکر وکخ MP5 و MP7 است. ام پی 5 بیشتر استفاده می شود و از کالیبر 9 میلی متری تپانچه ها بهره میبرد ، ولی ام پی 7 دارای کالیبر نوین 30×4.6 میلی متری است که دارای قابلیت ویژه توان نفوذ در جلیقه های ضد گلوله است.

برای سالها از دهه 1960 جی 3 (به قول ما ایرانی ها ژ 3) اسلحه سازمانی آلمانی ها بود ، اگرچه در آن طرف یعنی نیروی زمینی آلمان شرقی ای کی 47 کلاشنیکوف معروف ، اسلحه سازمانی بود. اما سلاح سازمانی و استانداردی که هم اکنون توسط نیروهای آلمانی استفاده می شود ، جی 36 است. جی 36 از دهه 1990 جایگزین هزاران قبضه ژ 3 و ای کی 47 شد و همچنان سلاح استاندارد ارتش آلمان است. ولی با توجه به مشکلات پیش آمده و بهره گیری از تجارب نبرد افغانستان ، آلمانی قصد دارند جی 36 را رفته رفته از خدمت خارج کند. سلاح اصلی نیروهای ویژه اسلحه G-95 نسخه آلمانی اچ کا 416 است که طبق برنامه قرار است به عنوان سلاح سازمانی ارتش آلمان به خدمت خود ادامه بدهد و جایگزین جی 36 گردد. البته نسخه ای که قرار است سلاح سازمانی شود ، MK-556 نام دارد که تفاوت هایی با دیگر نمونه ها دارد در برخی زمینه ها بهبود یافته است.

کالیبر سازمانی سلاح های تهاجمی ارتش آلمان 5.56 میلی متری ناتو است.

نیروهای آلمانی مسلح به جی 36 ، همچنین یکی از آنها به سلاح اچ کا 416 مسلح است.

مسلسل پیاده نظام این ارتش را نسخه های پیاده نظامی جی 36 و اچ کا 416 ، به همراه مسلسل سبک ام جی 4 تشکیل میدهند که همگی از کالیبر سازمانی 5.56 میلی متری بهره میبرند. مسلسل متوسط آلمانی ها برای مدتها ام ژ 3 بود که البته هم اکنون از خدمت خارج شده و جای آن را ام جی 5 با کالیبر 7.62 میلی متری گرفته که هم به صورت پیاده نظامی و هم به صورت نصب روی خودروها استفاده می شود. ولی همچنان ام ژ 3 روی برخی زره پوش های قدیمی که همچنان در خدمت اند ، نصب است. مسلسل سنگین ارتش آلمان نیز برونینگ ام 2 با کالیبر 0.50 (12.7 میلی متر) است که به صورت نصب روی خودروهای زرهی و سنگرهای تیربار استفاده می شود. همچنین مسلسل 7.62 م م جی 8 و شش لول مینیگان برای نیروهای ویژه در خدمت ارتش آلمان است.

یک نوع تفنگ ساچمه ای به نام رمینگتون مدل 870 با کالیبر 12 خودکار نیز در خدمت است که توسط پلیس نظامی و نیروهای ویژه استفاده می شود.

نسخه ام کا 556 (MK-556) ، سلاح سازمانی آینده ارتش آلمان

چندین نوع سلاح تک تیراندازی در خدمت ارتش آلمان است ، ولی اصلی ترین آن سلاح اچ کا 417 نسخه 7.62 میلی متری اچ کا 416 است که با خشاب 20 فشنگه در نقش سلاح تک تیراندازی استفاده می شود و دارای ریل برای نصب انواع تجهیزات هدفگیری است. دو سلاح کالیبر 7.62 میلی متری Accuracy International AWM بریتانیایی و جی 28 آلمانی نیز در خدمت است. تک تیرانداز آنتی متریال کالیبر 0.50 آلمانی ها نیز ام 107 بارت می باشد.

تنها نارنجک دستی در خدمت ارتش آلمان ، نارنجک DM-51 است که بسته به مدل دارای 154 تا 430 گرم مواد منفجره است. نارنجک انداز AG-36 برای نصب زیر لوله های سلاح های انفرادی و نارنجک انداز GMG برای نصب روی خودروهای زرهی و سنگر ها نیز در خدمت است. این دو نارنجک انداز دارای کالیبر 40 میلی متری هستند.

سلاح های ضد زره

راکت انداز های ضد زره مختلفی در خدمت ارتش آلمان است. اما پر تعداد ترین و اصلی ترین آن ، سلاح ضد زره Panzerfaust 3 است که ساخت خود آلمانی هاست و از کالیبر 110 میلی متری بهره میبرد و انواع مهمات های ضد زره ، ضد نفر و ضد ساختمان و … برای آن تولید می گردد. از دیگر راکت انداز های ضد زره این ارتش می توان به سلاح 90 میلی متری ماتادور اشاره کرد که ساخت مشترک سه کشور آلمان ، اسرائیل و جمهوری سنگاپور است و مهمات های مختلفی برای استفاده در نقش های مختلف ، برای آن در آلمان تولید می شود. توپ بدون لگد 84 م م کارل گوستاو از دیگر سلاح های شانه پرتاب آلمانی ها است.

راکت انداز ضد زره Panzerfaust 3

دو نوع موشک ضد تانک در خدمت این ارتش است. اصلی ترین موشک ضد تانک آلمانی ها اسپایک از نوع LR است که نه تنها توسط پیاده نظام استفاده می شود ، بلکه روی خودروهای زرهی و نفربر ها نصب می شود. میلان دیگر موشک ضد تانک ارتش آلمان است که همچنان در خدمت است و یک موشک هدایت سیمی با برد 2000 متر که روی برخی خودروهای زرهی قدیمی و به صورت محدود پیاده نظام استفاده می شود ، ولی همچنان موشک ضد تانک اصلی آلمانی ها ، اسپایک است. (ارتش آلمان طی یک رقابت بین موشک اسپایک و جاولین ، اسپایک را انتخاب کرد). همچنین از بالگرد ها موشک ضد تانک هواپرتاب ، شلیک می شود که در ادامه اشاره می کنیم.

خودروها و نفربر های زرهی

در بخش خودروهای تاکتیکی ، ناوگان نیروی زمینی آلمان شامل 331 دستگاه خودروی انوک ، 636 دستگاه خودروی دیاگو ، 21 دستگاه خودروی AGF Serval و بیش از 200 دستگاه خودروی زرهی دیگر است. این خودروهای زرهی در برابر گلوله های سلاح های تهاجمی مقاوم هستند و می تواند آنها را به مسلسل و نارنجک انداز مسلح کرد. یک نوع امرپ 6×6 به نام ایگل به تعداد 750 دستگاه در خدمت است که در برابر مین ها و گلوله های متوسط و سبک محافظت شده است و می توان آن را به انواع تسلیحات مسلح کرد.

همچنین بیش از 15000 دستگاه کامیون نظامی در انواع مختلف در خدمت ارتش آلمان است.

امرپ ایگل

پر تعداد ترین نفربر زرهی ارتش آلمان ، ماردر است. این نفربر که متعلق به جنگ سرد بود ، به توپ 20 م م و موشک میلان مسلح است و همچنان 382 عراده از آن در خدمت است.

اما پیشرفته ترین نفربر آلمانی ها ، پوما است. پوما به توپ 30 م م و موشک اسپایک مجهز است و زره آن توان مقاومت در برابر گلوله های 30 م م را دارد و حتی با زره اضافی می تواند گلوله های 120 و 125 م م تانک ها و موشک های ضد زره را دفع کند. حدود 332 عراده پوما در خدمت است که به زودی جایگزین ماردر می شود.

برجک بدون سرنشین ماردر به خوبی مشخص است. در بر روی برجک به خوبی لوله توپ20 م م، مسلسل 7.62 م م ونارنجک اندازهای دود زا مشخص است

جدید ترین محصول زرهی ارتش آلمانی در حوضه نفربر شنی دار ، خودروی جنگی پیاده نظام سیاهگوش است که حاصل سالها تلاش مهندسان آلمانی بوده و از پیشرفته ترین فناوری ها بهره میبرد و به توپ 30 م م و انواع تسلیحات بسیار پیشرفته دیگر مسلح خواهد بود و در سالهای آینده وارد خدمت می شود.

از دیگر زره پوش های دیگر نیروی زمینی آلمان می توان به خودروی کوچک Wiesel اشاره کرد که یک خودروی زرهی هوابرد با توپ 20 م م است و 400 عراده از آن در خدمت است.

خودروی رزمی پیاده نظام پوما که نسل فعلی خودروهای رزمی آلمانی است

دیگر نفربر زرهی نیروی زمینی آلمان ، خودروی چرخدار باکسر ساخت مشترک آلمان- هلند است. این خودرو از نوع 8×8 بوده و می توان آن را به برجک های مجهز به تسلیحات سنگین مانند توپ 30 م م و موشک اسپایک یا برجک با مسلسل 12.7 م م مجهز کرد. مدل های مختلف باکسر در نقش های دیگری چون آمبولانس زرهی یا مهندسی و شناسایی کاربرد دارد. 403 عراده از این خودرو در نمونه های مختلف ، سفارش داده شد که همگی تحویل شده اند.

باکسر با توپ 30 م م

همچنین حدود 900 عراده خودروی زرهی فوچس در خدمت است که یک خودروی زرهی 6 چرخ با زره مقاوم در برابر آتش مسلسل های سنگین است و می توان آن را به سلاح های مختلف تجهیز کرد. گفته شده باکسر در آینده جایگزین فوچس می شود ، ولی آلمانی ها برای صرفه جویی ارتقائاتی روی 267 عراده فوچس انجام داده اند که دست کم تا یک دهه دیگر خدمت خواهد کرد و باکسر جایگزین بقیه ناوگان می شود. این ارتقاء شامل نصب سیستم تسلیحاتی جدید ، سامانه های آتش و الکترونیک پیشرفته و افزایش سطح زره است.

خودروی فوچس ارتقاء یافته

تانک ها

تنها تانک ام بی تی ارتش آلمان ، تانک لئوپارد 2 است. حدود 244 عراده لئوپارد 2 در خدمت ارتش آلمان است که البته 101 عراده آنها عملیاتی و بقیه فعلا در حالت ذخیره قرار دارند. نسخه های عملیاتی از نوع ای 6 و ای 7 هستند و ناوگان ذخیره از نوع ای 4 و ای 5. برخی از لئوپارد های ای 4 و ای 5 به نسخه های جدید تر ارتقاء یافته اند. نسخه ای 7 + که پیشرفته ترین تانک دنیا به حساب می آید در آینده تنها تانک ارتش آلمان خواهد بود و اکثر ناوگان به این نسخه ارتقاء خواهند یافت.

ارتش آلمان فاقد زره کوب یا همان تانک های سبک است و در این نقش از خودروهای رزمی پیاده نظام استفاده می شود.

لئوپارد 2 ای 7 +

خمپاره ، توپ و راکت توپخانه ای

ارتش آلمان از هر نوع سلاح توپخانه ای تنها یک نوع در اختیار دارد.

تنها خمپاره انداز موجود در خدمت ، 86 قبضه خمپاره 120 میلی متری Tampella (تامپلا) است که هم به صورت پیاده نظام و هم به صورت نصب روی شاسی های متحرک به کار می رود.

هویتزر آلمانی ها ، حدود 121 عراده هویتزر 155 میلی متری PzH 2000 است. این هویتزر خودکششی از بهترین هاست و از فناوریهای مدرن بهره میبرد و می تواند مهمات های مختلفی با سیستم هدایت شونده ماهواره ای یا لیزری با برد 30 تا 40 کیلومتر آتش کند. این سیستم هویتزر نیز از سامانه های آتش رایانه ای برخوردار است که دقت آتش را افزایش می دهد.

هویتزر PzH 2000

همچنین تنها راکت توپخانه ای نیروی زمینی آلمان سیستم ام 270 با کالیبر 227 م م به تعداد 38 دستگاه است و مهمات های آن تحت امتیاز در آلمان تولید می شود.

موشک زمین به زمین ام جی ام-140 ATACMS

سیستم ام 270 آلمانی

پدافند هوایی

قسمت پدافند هوایی در ساختار ارتش آلمان جزئی از نیروی هوایی محسوب می شود ، اگرچه چند سامانه کوتاه برد ، همچون موشک های شانه پرتاب و برخی توپ های ضد هوایی همچون 35 م م اورلیکن یا 40 م م بوفوروس در خدمت نیروی زمینی آلمان است.

بالگرد ها

اکثر بالگرد های ارتش آلمانی ساخت ایرباس و شرکت های زیر مجموعه های آن از جمله یوروکاپتر است.

بالگرد تایگر : تنها بالگرد تهاجمی تخصصی نیروی زمینی آلمان ، بالگرد تایگر است. این بالگرد در نیروی زمینی آلمان نقش ضد تانک را دارد ، ولی به صورت محدود توان پشتیبانی هوایی نیز دارد. سلاح اصلی این بالگرد موشک ضد تانک پرس 3 با برد 7 کیلومتر و شلیک کن و فراموش کن است و با لانچر های 4 تایی استفاده می شود. معمولا ترکیب تسلیحاتی این بالگرد دو لانچر 4 تایی موشک پرس 3 و راکت انداز یا غلاف مسلسل است ، البته به صورت محدود موشک ضد تانک هات 3 نیز بر روی بالگرد تایگر استفاده می شود. همچنین نسخه های در خدمت ارتش آلمان فاقد توپ 20 م م هستند ، البته همان طور که گفته شد ، این بالگرد نقش ضد تانک و ضد زره را دارد و برای این نقش ساخته شده است. 61 فروند از این بالگرد در خدمت نیروی زمینی آلمان است.

بالگرد رزمی تایگر

بالگرد تایگر آلمانی

بالگرد یو اچ 1 : بالگرد آمریکایی که در نقش حمل و نقل مقامات و جستجو و نجات که حدود 29 فروند از آن در خدمت نیروی زمینی آلمان است.البته زمانی المان حدود 120 بالگرد یو اچ1 در خدمت داشت

بالگرد ان اچ 90 : بالگرد چند ملیتی ساخت کشور های اروپایی که در نقش حمل و نقل و جستجو و نجات به تعداد 77 فروند در خدمت است و البته آلمانی ها 5 فروند دیگر را هم سفارش داده اند.

بالگرد ان اچ 90 آلمانی

بالگرد اچ 145 : بالگرد کوچک و چند منظوره ای که به تعداد 7 فروند در خدمت است و در آینده تعداد بیشتری وارد خدمت می شود. نسخه اچ 145 ام که نسخه مسلح این بالگرد مجهز به راکت انداز و غلاف مسلسل و توپ نیز در خدمت است.

بالگرد اچ 135 : یک بالگرد کوچک که در نقش بالگرد مربی در ارتش آلمان استفاده می شود و نسخه مسلح آن مجهز به تسلیحات سبک نیز در آینده وارد خدمت می شود. 19 فروند از این بالگرد در خدمت نیروی زمینی آلمان است.

پهپاد ها

اگرچه پهپاد های ارتش آلمان در خدمت نیروی هوایی است ، ولی چند پهپاد کوچک و شناسایی منطقه ای در خدمت نیروی زمینی است.

84 فروند پهپاد کوچک لونا X-2000 ، 20 فروند پهپاد لونا NG نسخه پیشرفته تر که قرار است جایگزین ایکس 2000 شود و 45 فروند دیگر هم سفارش داده شده ، این دو پهپاد با دست پرتاب می شوند و دارای دوربین فیلمبرداری و عکس برداری است و فیلم ها و عکس های خود را زنده به کاربر انتقال می دهد. 44 فروند پهپاد KZO ساخت راین متال که از طریق ریل پرتاب می شود ، پهپاد مینیاتوری Ar-100B به تعداد 145 فروند و در نهایت میکرو پهپاد نروژی سیاه هورنت به تعداد 30 فروند از دیگر پهپاد های موجود در خدمت نیروی زمینی ارتش آلمان است.

پهپاد لونا ایکس 2000

سخن آخر نویسنده :

نیروی زمینی آلمان واقعا از نظر سطح فناوری تجهیزات در جایگاه بسیار بالایی قرار دارد و می توان آن را از برترین ها در این زمینه چه در اروپا و چه در کل جهان نامید. ولی چیزی که نه تنها در نیروی زمینی بلکه در کل ارتش آلمان دیده می شود ، تعداد کم تجهیزات و به خصوص تجهیزات عملیاتی است. برای مثال تعداد تانک ها و نفربر های آلمان در قیاس با دیگر کشور ها کمتر است و البته در برخی زمینه ها کمبود دارد. نیروی زمینی آلمان زره کوب یا تانک سبک برای پشتیبانی آتش در اختیار ندارد و یا تنوع تسلیحاتی در ارتش آلمان وجود ندارد. در کل باید نیروی زمینی آلمان را یک نیرو با تجهیزات پیشرفته و مدرن ، اما با تعداد کم و عدم تنوع دانست.

مقالات مشابه

نیروی هوایی المان

بررسی دیگر ارتش های جهان