ناوهای جنگی

ناوچه سنگین(ناو محافظتی) کلاس اولیور هزارد پری

ناوچه سنگین(ناو محافظتی) کلاس اولیور هزارد پری

ناوچه سنگین(ناو محافظتی) کلاس اولیور هزارد پری

در دهه 1970 نیروی دریایی امریکا خواهان جایگزینی  برای ناوچه کلاس ناکس بود.ناکس یک ناوچه سنگین طراحی شده در دهه 1960 بود و نیروی دریایی خواهان خرید  جایگزین برای ان بود.یکی از ماموریت های ناکس اسکورت شناورهای  رزمی و غیر رزمی  بود.

ساخت ناوچه از سال 1971 اغاز شد و اولین ان در سال 1975 تحویل  نیروی دریایی امریکا شد و با نام اولیور هزارد پری شناخت شده که یکی از فرماندهان  نیروی دریایی امریکا در قرن 19 بود

این ناوچه  یکی از پرتعداد ترین ناوچه های  تولید شده در امریکا بعد از جنگ جهانی دوم است که تعداد بسیار  از ان به کشورهای مختلف از جمله پاکستان، ترکیه ، بحرین، مصر و چند کشور دیگر صادر شد

ناوچه  سنگین اولیور هزارد پری(ناو محافظتی نیز گفته می شود) یک ناوچه 4200 تنی با  طول 124 متر و 176 خدمه است . این ناوچه دارای  بدنه متعارف   از فولاد با  ساختمان اصلی کلاسیک  کشیده که 70 درصد روی عرشه را گرفته است و در انتهای بدنه نیز یک محل برای فرود بالگرد قرار داشت. در جلوی  باند فرود بالگرد دو اشیانه برای قرار گیری دو بالگرد قرار داشت که دارای  درب متحرک بودند

 

ناو دارای دو موتور توربین گازی  LM-2500  ساخت جنرال الکتریک است که دارای  قدرت 41000 اسب بخار قدرت است  و هر دو  موتور به یک شفت پروانه وصل است و میتواند ناو را به سرعت 54 کیلومتر بر ساعت برساند  و برد ان 8300 کیلومتر  با سرعت 37 کیلومتر بر  ساعت است. همچنین ناو دارای  دو  موتور دیزل 350 اسب  بخاری است که  برای افزایش سرعت ویا مواقع خاص استفاده می شود . ناو دارای  چهار ژنراتور برای تامین  برق  است

ناو دارای یک رادار جستجوی اصلی  از نوع AN/SPS-49 در بالای ساختمان  البته پاینتر از دکل اصلی  قرار داشت . این  رادار 2 بعدی در باند ال کار میکند و دارای بیشترین برد 474 کیلومتر بر ضد یک هدف هوایی در ارتفاع متوسط تا بالا است. این رادار برای  کشف اهداف  دریایی نیز استفاده می شود  و تا ارتفاع 42000 متری نیز ارتفاع عمل دارد و در دهه 1960 و 1970 روی اکثر شناورهای رزمی امریکا نصب شد

رادار جستجوی سطحی اصلی ناو برای کشف اهداف دریایی از نوع AN/SPS-55 است که در باندI کار میکند   و تا 100 کیلومتر برد داشت و در بالای دکل اصلی قرار داشت.

در تصویر میتوان در جلوی بخش فرود بالگرد درب دو اشیانه برای نگهداری بالگرد را دید

ناو دارای  سامانه کنترل اتش  مارک 92  بود که یکی از نخستین سامانه های کنترل اتش  جامع در نیروی دریایی امریکا بود. این سیستم با جمع اوری تمامی  دادها از انواع رادارها و سنسورها  دست به مشخص کردن یک محیط  کلی از میدان نبرد میزد و تحدیدات را ارزیابی  و ان چیزی را که باید خدمه بدانند  به انها ارائه میگردد . این سیستم در وقت صرف جویی میکرد و باعث شد خدمه ناو بهترین دید  را روی منطقه داشته باشند. این سامانه دارای یک رادار مارک 53 در یک پوشش تخم مرغی شکل برای هدایت اتش موشک های مختلف ویا توپ سینه است

ناو دارای  یک سوار فعال و غیر فعالSQS-56 در زیر بدنه  قسمت جلوی کشتی داشت و از یک  سونار یدک کشنده  SQR-19  نیز حمل میکند که پشت ناو یدک کشیده می شود  تا صدای ناو  در کار ان مزاحمت ایجاد نکند. همچنین سامانه های سونار توسط سامانه مرکزی SQQ-89 کنترل می شوند که اطلاعات غیر مفید را جدا میکند و اطلاعات  موثر را به خدمه ارسال میکند

ناو دارای  سامانه جنگ الکترونیک  SLQ-32A بود که  یکی از بهترین سامانه های جنگ الکترونیک زمان خود بود ، تجهیز شده والبته حتی امروزه نیز  با ارتقاء مورد استفاده شناورهای پیشرفته قرار میگیرد . این سامانه جنگ الکترونیک  توان دریافت  امواج راداری موشک های   ضد کشتی تجزیه وتحلیل درجای انها و ایجاد نبرد الکترونیک بر علیه انها را داشت

همچنین ناو دارای  لوله پرتاب  مارک 36 برای پرتاب پوشاله و شراره  برای فریب موشک است و همچنین فریب دهنده اژدر AN/SLQ-25 Nixie را در خدمت دارد. که وظیفه ان ایجاد  صدای مزاحم   میتواند سونار را فریب دهد

پرتابگر تکی موشک در جلوی ساختمان فرمانده ای….این لانچر از زیر ناو به سرعت در عرض یک تا پنچ ثانیه لود می شود و میتواند موشک هارپون و استاندارد را حمل کند

ناو دارای یک توپ 76 م م است ولی این توپ اصلا روی سینه ناو در جلوی ساختمان فرمانده ای  قرارندارد(مانند همه توپها) بلکه روی ساختمان اصلی ناو قرار گرفته است  . این توپ توان اتش مستقیم  به دو طرف را دارد ولی توان شلیک به جلو دست کم زاویه کاملا جلو به دلیل قرار داشتن دکل های مختلف  و پشت سر او نیز به دلیل قرار گرفتن دودکش را ندارد و البته این مشکل با کمی تغییر سمت خود شناور به طرفین ممکن می شود. این توپ دارای  سرعت اتش 120 گلوله بر دقیقه است و دارای  یک رادار هدایت در جلو توپ پشت دکل اصلی است و برد توپ به 18 کیلومتر هم میرسد

 ناو دارای  یک پرتابگر تکی  از نوع مارک 13  در جلوی ساختمان  اصلی ناو است همانجای که معمولا ناوها دارای  توپ سینه هستند. این پرتابگر دارای یک سامانه بارگذاری خودکار است که موشک را به سرعت از زیر ناو بر روی  لانچر پرتاب  لود میکرد. در زیر لانچر  در خزانه ناو 40 موشک قرار داشته  که شامل موشک های پدافند استاندارد1 و موشک ضد کشتی هارپون بود. استاندارد1  یک موشک دفاع هوایی هدایت رادار نیم فعال  است  که دارای  برد 45 کیلومتر و ارتفاع عمل 19 کیلومتر است و موشک ضد کشتی هارپون نیز از نسخه  دریا پرتاب با برد 130 کیلومتر بود

نصب این  لانچر باعث شده بود در فضای ناو صرفه جویی شود اگرچه خزانه زیر ناو باعث شده بود تا طول ساختمان اصلی ناو افزایش یابد

همچنین ناو دارای  دو توپ 25 م م بوش مستر است که در دهه 1990 بسیاری از این ناو دارای  سامانه تسلیحاتی  مارک 38 با نام سیستم تسلیحاتی تایفون شدند که  یک توپ 25 م م بوش مستر با سامانه دید حرارتی برای  کنترل سلاح از درون ناو بود.

دایره قرمز:سامانه فلانکس،دایره سیاه: توپ 76 م م،دایره ابی رادار جستجوی هواییAN/SPS-49، دایره زرد رادار کنترل اتش و دایره نارنجی لانچر پرتاب موشک استاندارد و هارپون

بخشی از نسخه های تولیدی دست کم برای ارتش امریکا فاقد سامانه فلانکس بود ولی تا اواخر دهه 1980  همه انها به یک سامانه فلانکس در عقب ناو ن است که عقب و دو طرف را پوشش میدهد

همچنین ناو در دو طرف بدنه دارای  لوله پرتاب اژدر برای عملیات ضد زیر دریایی است

همچنین ناو توان حمل بالگرد سی هاوک  و یا اس اچ-2 را دارد و در نسخه  تولیدی دارای سیستم هماهنگ کنده لمپس2  و در نسخه ارتقا یافته لمپس 3 است. لمپس 2 و3 سامانه هماهنگی  ویک خط ارتباطی بین  بالگرد ضد زیر دریایی و ناو برای هماهنگی در کشف و انهدام  زیر دریایی است

71 فروند از این ناو بین سال های 1975 تا سال 2004 میلادی ساخته شد. در این میان 54 فروندش برای نیروی دریایی امریکا و ما بقی برای کشورهای دیگر ساخته شد. نیروی دریایی امریکا  تا سال 2015 این ناو را در خدمت داشت  تا اینکه به دلیل صرفه جویی مالی انها را از خدمت خارج کرد  تا ارتش امریکا اخرین ناوچه خود را از خدمت خارج کند. این ارتش  از سال 1943 تا سال 2015  همیشه ناوچه در خدمت داشت ولی همکنون تنها دارای  ناوشکن و رزم ناو است  اگرچه کلاس ناو کشتی LCS نقش این ناو را تا حدی پوشش داده اند

این ناو خدمت ارامی در نیروی دریایی امریکا داشت  ولی تنها داستان این ناو بر میگردد به داستان ناو استریک یکی از ناو های کلاس اولیرد پری ساخت  سال 1982 بود

در ساعت 10:20 شب 17 می سال 1987 ناوچه  استارک متعلق به نیروی دریایی امریکا مورد هدف دو موشک اگزوسه یک میراز اف1 عراقی قرار گرفت. این ناوچه از کلاس ناوچه اولیور هزارد پری بود. این حادثه یک اتفاق از سوی هر دو طرف خوانده شد . ناو مورد هدف دو موشک فرانسوی اگزوسه قرار گرفت.اولی از فاصله 47 کیلومتری و دیگری از فاصله 28 کیلومتر ناو شلیک شد.میراز اف 1 عراقی که مانند همیشه برای غرق نفتکشهای ایرانی امده بود از همان اول پرواز در دید اواکسهای امریکای مستقر در عربستان بود. گفته شده خدمه ناو نیز ان را از فاصله بیش از 250 کیلومتر کشف کرد. انها شاهد نزدیک شدن میراژ به ناو بودند ولی امریکای ها از همان روزهای اولیه جنگ از زمانی که عراق سوپر اتندارد داشت و بعد که میراژ دریافت کرد همیشه شاهد درگیری میراژ با نفتکش های بودند از این رو این پرواز برای انها عادی بود. وقتی میراژ به ناو بسیار نزدیک شد فرمانده ناو از میراژ درخواست معرفی خود را کرد که جوابی نشنید . انها هرگز شک نکردند زیرا انها به خوبی میدانستند که جنگنده مورد نظر یک میراژ کشور دوست عراق(در ان زمان) است. در این حادثه ناو صدمه دید و کج شد ولی تعمیر و به خدمت برگشت و تا سال 1999 در خدمت باقی ماند.در این رخداد ۳۷ آمریکایی کشته و ۲۱ نفر مصدوم می‌شوند.ناو استارک هرگز هیچ اقدامی با وجود مشاهده جنگنده عراقی برای قفل و یا شلیک به طرف ان انجام نداد .شایان به ذکر این این تنها حمله هوایی به نیروی هوایی طی 40 سال گذشته است و بر اساس منابع بسیاری اگزوسه شلیک شده از یک جت تجاری فالکون عراقی شلیک شده  که برای شلیک موشک اگزوسه تغییر کرده بود و نه یک میراژ اف1

ناوچه استارک فردای صبح ، شب بعد از برخورد

این ناو به شکل نو و دست دوم به چند کشور صادر شد

امروزه بزرگترین دارنده ان ترکیه است

نیروی دریایی ترکیه  این ناو را با نام جی کلاس به میزان  هشت فروند تحویل گرفت که همچنان در خدمت است . این ناو به شکل دست دوم از امریکا از دارای های  ارتش امریکا تحویل گرفته شد و در ترکیه ارتقای یافتند  . ارتقا شامل نصب یک سامانه دیجیتال  مدیریت  میدان نبرد و افزایش  کارایی رادار است . این کشور برنامه ای برای نصب سیلوی عمود مارک 41 و پرتاب نسخه  پیشرفته موشک استاندارد مانند استاندارد 2 را از این ناو دارد

تایوان دیگر مشتری این ناو هشت فروند این ناو را در خدمت دارد که با نام کلاس چینگ کونگ شناخته می شود.هشت فروند از این ناو از سال 1991 تا 2002  در خود این کشور قرار گرفت . نسخه تایوانی دارای  ارایش تسلیحاتی متفاوتی است که شامل  استفاده از هشت موشک ضد کشتی بومی هوشینگ فینگ2 و 3 است که لانچر ان بر روی ساحتمان ناو نصب شده است. هوشینگ فنگ 2 با رادار فعال دارای برد 180 کیلومتر و هوشنگ فنگ 3 با سرعت 3 ماخ دارای  برد 250 کیلومتر است.

دیگر مشتریان  این ناو شامل اسپانیا شش فروند،مصر چهار فروند، پاکستان یک فروند ،لهستان 2 فروند، استرالیا  سه فروند از دیگر دارندگان فعلی این ناو هستند

نسخه در خدمت پاکستان
جی کلاس که در خدمت نیروی دریایی ترکیه
در تصویر نسخه در خدمت ارتش تایوان را میتوان دید . در جلوی دکل اصلی لانچر پرتاب موشک هوشینگ فینگ دیده می شود

مشخصات

وزن:4100 تن

طول:124 متر

خدمه:176 نفر

موتور:دو موتور توربین گازی  General Electric LM2500-30  با 41000 اسب بخار و دو موتور دیزل

بیشترین سرعت:54 کیلومتر بر ساعت

برد:8300 کیلومتر بر ساعت با سرعت 37 کیلومتر بر ساعت

تسلیحات .. 40 موشک هارون و استاندارد 1 ، یک توپ 76 م م، یک سامانه فلانکس و دو توپ بوش مستر

ترجمه: عبدالحمید تارخ

منابع

https://en.wikipedia.org/wiki/Oliver_Hazard_Perry-class_frigate

http://www.naval-technology.com/projects/oliver-hazard/

https://fas.org/man/dod-101/sys/ship/ffg-7.htm

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن