زندگی نامه میخائیل کالاشینکُف
گرداوری و نوشته : رضا آبشیرینی
(اولین بار در منابع فارسی)
میخائیل تیموفیویچ کالاشنیکُف که به دلیل راحتی بیشتر نامش با تلفظ کلاشینکف شناخته شده است، در ۱۰ نوامبر ۱۹۱۹ در کوریا، منطقه آلتای متولد و در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳ در محل زندگی خود در شهر ایژوسک، منطقه اودمورتیا در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
میخائیل در واقع یک مخترع، مهندس نظامی، نویسنده و طراح اسلحه های کوچک بود که در طول عمر کاری خود بیش از 150 مدل سلاح سبک را طراحی کرد. احتمالا میتوان سرشناسی وی را در رابطه مستقیمی با معروفترین ساخته ی وی، مسلسل AK-47 معروف به کلاشینکف دانست که با توجه به سادگی، قابلیت اطمینان و قیمت ارزان، محبوبیت بسیاری در تمام دنیا پیدا کرد. البته مشهوریت وی تنها در ساخت تفنگ تهاجمی AK-47 نبود و نسل های بعدی آن یعنی، AKM و AK-74، همچنین مسلسل PK و مسلسل سبک RPK بسیار معروف است.
میخائیل کلاشنیکف، به گفته خودش، دارای یک ذهن جستجوگر و افکاری همچون یک کارگاه خودآموز در درون مغزش بود که باعث شده بود از نوجوانی، مهارت های ذاتی مکانیکی را با مطالعه تسلیحات و باز و بست کردن آنها، کسب کند.
میخائیل کلاشنیکف در روستای کوریا ، استان آلتای واقع در سیبری در خانواده ای فقیر و پر جمعیت به عنوان هفدهمین فرزند از نوزده فرزند متولد شد.
در سال 1930 اموال پدری و بیشتر خانواده اش توقیف شد و به روستای نیژنیایا موخوایا در استان تومسک تبعید شدند.
میخائیل تا دوران جوانی، از بیماری های مختلف رنج می برد، بطوری که در شش سالگی در آستانه مرگ بود. وی علاقه ذاتی به انواع ماشین آلات داشت بطوری که هر چیزی در این خصوص میدید را جمع میکرد. جالب است بدانید این ذهن جستجوگر، در رویای شاعر شدن نیز شعر می سرود، آنچنان که پس از عوض شدن مسیر زندگی و تبدیل شدن به یک طراح سلاح، بازهم نوشتن را رها نکرد و علاوه بر شش کتاب، در تمام عمر شعر نیز می‌سرود.
پس از تبعید خانواده اش به استان تومسک، خانواده وی برای امرار معاش، مجبور بودند در کنار کشاورزی، شکار نیز کنند و به این ترتیب میخائیل در نوجوانی به طور مکرر از تفنگ پدرش استفاده می کرد، بطوری که باز و بست کردن سلاح پدرش، را حتی چشم بسته نیز انجام میداد. این علاقمندی به شکار تا 90 سالگی در وی وجود داشت و به آن ادامه داد.
پس از گذراندن کلاس هفتم، میخائیل با اجازه ناپدری، خانواده خود را رها کرد و به زادگاه خود کوریا که بیش از 1000 کیلومتر با آنجا فاصله داشت، بازگشت. در کوریا در یک کارگاه مکانیک که تراکتورهای کشاورزان را تعمیر میکرد مستقر شد. توانایی ذاتی وی در مکانیک، بسرعت خود را نشان داد، بطوری که در مدتی کوتاه، از پس تعمیر یک تراکتور همچون یک استادکار بر می‌آمد.
میخائیل در سال ۱۹۳۸ در حالی که ۱۹ ساله بود به ارتش سرخ اعزام شد و به دلیل جثه کوچک و مهارت های مهندسی، به عنوان مکانیک تانک منصوب شد و طولی نینجامید که فرمانده تانک شد. وی در حین آموزش، اولین اختراعات خود را انجام داد که نه تنها مربوط به تانک، بلکه سلاح های کوچک نیز بود. توانایی و مهارت میخائیل در ابداع، خیلی زود نظر فرمانده جورجی ژوکوف را به خود جلب کرد و دستور داد برای او در یک دفتر طراحی اسلحه، اتاقی در نظر بگیرند و اینچنین بود که در دسترس بودن تجهیزات به کمک ذهن خلاق میخائیل آمد.
شاید جرقه بعدی برای هدایت میخائیل به سمت طراحی سلاح را جنگ جهانی دوم ایجاد کرد. کلاشنیکف در تانک T-34 هنگ 24، لشکر 108 مستقر در استری خدمت میکرد که در نبرد بریانسک در اکتبر ۱۹۴۱ مجروح شد و تا آوریل 1942 در بیمارستان بستری بود. در طی این چند ماه که در بیمارستان بستری بود با سربازان زخمی زیادی صحبت کرد و چیزی که نظرش را جلب کرد گلایه بیشتر آنها از اسلحه های بی کیفیت سازمانی ارتش بود که با مشکلات فراوانی از گیر کردن تا عمل نکردن مواجه میشد. برخی سربازان نیز از تعداد کم اسلحه گلایه داشتند، بطوری که در برخی جبهه ها به ازای هر سه سرباز تنها یک اسلحه وجود داشت. اینچنین بود، که میخائیل کلاشینکف به محض اینکه از بیمارستان مرخص شد به دنبال ساخت تفنگ معروف خود رفت که در ادامه نام AK-47 گرفت.
او با دیدن نقاط قوت و اشکالات اسلحه های پیاده نظام استاندارد کشورهای دیگر همچون STG44 آلمانی و M1 گرند امریکایی، تصمیم گرفت یک تفنگ جدید برای ارتش شوروی بسازد و شروع به طراحی یک تفنگ اتوماتیک کرد. اگرچه اولین طرح تفنگ دستی وی در خدمت پذیرفته نشد ، اما استعداد او به عنوان یک طراح مورد توجه قرار گرفت.
از سال 1942 به بعد كلاشنیكف به فرماندهی توسعه سلاح های سبک گرم درارتش سرخ منصوب شد.
در سال 1944 ، او یک کارابین با کارکرد گاز برای کارتریج جدید 7.62 × 39 میلی متر طراحی کرد. این سلاح تا حد زیادی شبیه به تفنگ M1 گرند بود که در رقابت با کارابین جدید Simonov که در نهایت به عنوان SKS نامگذاری شد، کنار رفت، اما زمینه ای برای ورود وی به یک رقابت در طراحی تفنگ تهاجمی در سال 1946 شد.
اولین سلاح و برند طراحی شده ی وی با نام “میختیم” (که با گرفتن اولین حروف نام و نام خانوادگی وی ، میخائیل تیموفیویچ نامگذاری شده است) نمونه اولیه ای برای توسعه خانواده ای از اسلحه های وی شد. این روند در سال ۱۹۴۷، زمانی که او AK-47 را طراحی کرد به اوج خود رسید (مخفف Avtomat Kalashnikova model 1947)، بنابراین با هوشمندی با استفاده از حروف اول کلمه اتومات، کلاشینکف و سال ساخت نام این سلاح انتخاب گردید.
در سال ۱۹۴۹ ، AK-47 به اسلحه استاندارد ارتش شوروی تبدیل شد و مشهورترین اختراع کلاشینکف شد. سلاح تولیدی کلاشینکف، برای انتخاب شدن در ارتش شوروی، با طرح دو طراح اسلحه باتجربه تر ، واسیلی دگیتاریوف و جورجی شپاگین، که هر دو در نهایت برتری AK-47 را پذیرفتند، رقابت کرد. پس از این انتخاب و به پای قدردانی میخائیل کلاشینکف از الکساندر زایتسف و ولادیمیر دیکین به عنوان مهمترین همکاران خود در این طراحی نام برد.
میخائیل عاشق کارش بود و انتخاب طرحش شعف بسیاری برای او داشت. از سال ۱۹۴۹ ، میخائیل کلاشنیکف در ایژوسک ، اودمورتیا زندگی و کار کرد. وی دارای مدرک دکترای علوم فنی (۱۹۷۱) بود و همزمان عضو ۱۶ آکادمی بود. میخائیل در طول عمر حرفه ای خود با بهره گیری از هوش و خلاقیت، موفق شد طراحی اصلی خود را، به یک خانواده از مدل های مختلف اسلحه تبدیل کند. AKM تفنگ هجومی مدرن کلاشنیکوف که برای اولین بار در سال ۱۹۵۹ وارد خدمت شد کهتولید آن سبک تر و ارزان تر بود و در جزئیات بهبودهایی را داشت. در ادامه او از AKM یک نوع اسلحه خودکار جوخه ای را توسعه داد که به RPK و مسلسل سبک کلاشنیکف معروف است. وی همچنین مسلسل PK با کاربرد عمومی را تولید کرد که از کارتریج قدرتمندتر تفنگ Mosin– Nagant با قدرت 7.62 × 54R استفاده می کرد. این سلاح از طریق فشنگ های کمربندی تغذیه میشد، زیرا هدف از آن تهیه آتش پایدار سنگین یا استفاده به عنوان سلاحی سبک و نصب شده روی دو پایه بود.
یک ویژگی مشترک در همه این سلاح ها یکسان بود و آن طراحی ساده و سهولت نگهداری در تمام شرایط عملیاتی است.
تقریباً 100 میلیون تفنگتهاجمی AK-47 تا سال 2009 تولید شده بود که تقریباً نیمی از آنها تقلبی هستند که با نرخ حدود یک میلیون در سال تولید می شوند. احتمالا کمتر کسی باشد که عکس اسامه بن لادن را با کلاشینکف را ندیده باشد، چرا که تقریبا همیشه یک کلاش در دست یا کنارش قرار داشت.
شرکت Izhmash، تولید کننده ، رسمیAK-47در روسیه ، تا سال 1997 ثبت اختراع نکرد و در سال 2006 تنها 10٪ از تولید جهان را تشکیل داد. طراحی Ak-47 آنقدر ساده است که پیش بینی میشود بسیاری از تروریست ها این سلاح را در یک زیر زمین که تنها قابلیت خان زنی داشته باشد هم تولید کنند. این موفقیت بسیار بالا به دلیل قابلیت اطمینان این سلاح در نامناسب ترین شرایط آب و هوایی بود و از صحرا و بیابان تا سردترین مناطق همچون ساعت دقیق و بی نقص بود. این خصایص موجب گردید AK-47 توسط نظامیان ۵۵ کشور در حال استفاده رسمی باشد.
این سلاح در جنگ ها و درگیری های نظامی آنچنان تأثیرگذار بوده است که حتی در پرچم های ملی نیز مورد استفاده قرار گرفته است. نمونه های برجسته آن پرچم موزامبیک و حزب الله و همچنین نشان های تیمورای شرقی و زیمبابوه است.
میخائیل کلاشینکف مدعی بود تنها هدفی که از ورود و دنبال کردن این حرفه دارد خدمت به کشورش بوده و هیچگاه انگیزه مادی نداشته و از ابتدا تاکنون نیز از تولید سلاح درآمد مستقیم نداشته است. با این حال او 30٪ از شرکت آلمانی Marken Marketing International (MMI) را که توسط نوه اش ایگور اداره می شود، مالک بود. این شرکت با استفاده از علائم تجاری کلاشینکف اقلامی همچون ودکا، چتر و چاقو میسازد. یکی از این موارد چاقویی است که برای AK-74 ساخته شده که علاوه بر اینکه یک چاقوی انفرادی خوش دست است،قابلیت نصب و استفاده به عنوان سرنیزه را نیز دارد.
در اوایل سال 2000 کلاشینکف برای افتتحاح یک موزه جنگ به ویرجینیا در ایالات متحده دعوت شد. مدیران این موزه از قبل یک سوپرایز برای کلاشینکف داشتند، وی به محض ورود با تانک قدیمی خود که منقش به اسم او شده بود روبرو شد و به وضوح تحت تاثیر قرار گرفت و اشک از چشمانش سرازیر شد.
درگذشت میخائیل کلاشینکف
کلاشنیکوف پس از تحمل یک دوره طولانی مدت بیماری،در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۳ در یک بیمارستان در ایژوسک، پایتخت اودمورتیا، در محل زندگی خود بستری شد و در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳، در سن ۹۴ سالگی بر اثر خونریزی معده
درگذشت.در ژانویه ۲۰۱۴ نامه ای که کلاشنیکوف شش ماه قبل از مرگش به کریل، رهبر کلیسای ارتدکس روسیه نوشته بود، توسط روزنامه ایزوستیا روسیه منتشر شد وی در این نامه نوشته بود كه هم اینک دارای عذاب وجدان شدیدی است و برایش مسجل نیست که ایا مسئول مرگ و میر ناشی از استفاده از سلاح تولید شده خود در دستان سربازان و تروریست ها هست یا خیر.”من همچنان سوال حل نشده ای دارم: اگر تفنگ ساخته شده توسط من جان مردم را گرفته باشد، آیا می توان مقصر مرگ آنها را یك مسیحی و یك ارتدوكس دانست؟(ترجمه بخشی از نامه). پدرسالار نیز بلافاصله با ارسال نامه ای، از کلاشنیکف تشکر کرد و گفت که کار او، یک نمونه ای از وطن پرستی و نگرش صحیح نسبت به وضعیت کشور بوده است و ساخت این سلاح در راستای دفاع از سرزمین مادری نه تنها مسئولیت کشتاری بر دوش او نمیگذارد، بلکه بسیار قابل احترام است. وی یکی از اولین افرادی بود که در گورستان یادبود نظامی فدرال به خاک سپرده شدخانواده
پدر كلاشنیكف، تیموفی الكساندروویچ كلاشنیكف (1883–1930)، یك کشاورز بود. وی تنها دو کلاس سواد داشت و می توانست بخواند و بنویسد. در سال 1901 با الكساندرا فرولوونا كاورینا (1957-1884) ازدواج كرد، كه زنی بی سواد و بسیار زحمتکش بود. حاصل ازدواج آنها 19 فرزند بود، اما فقط هشت فرزند آنها تا سن بزرگسالی زنده ماندند. کلاشنیکف فرزند هفدهم بود و شرایط سخت زندگی و نبود بهداشت، میخائیل را در شش سالگی تا نزدیکی مرگ برد.
در سال 1930، دولت به تیموفی الكساندروویچ برچسب امنیتی زد و در پی آن اموال وی را مصادره و همراه با بیشتر خانواده به سیبری تبعید کرد. سه خواهر و برادر بزرگتر ، دختران آگاشا (متولد 1905) و آنا و پسر ویکتور، قبلاً تا سال 1930 ازدواج کرده بودند و در کوریا باقی ماندند. در همان سال تیموفی، پدر میخائیل فوت کرد و مادرش در همان سال با افرم كوشاچ، مردی که خود نیز همسرش را از دست داده و سه فرزند داشت، ازدواج کرد.
ازدواج میخائیل کلاشینکف
میخائیل کلاشنیکف دو بار ازدواج کرد، اولین ازدواج وی با اکاترینا دانیلوونا آستاخوا از منطقه آلتای بود. او برای بار دوم با کاترینا ویکتوروونا مویسیوا (1921–1977) ازدواج کرد.
همسر دوم وی یک مهندس بود و کارهای فنی زیادی را برای میخائیل انجام می داد. آنها چهار فرزند داشتند: دختران نلی (متولد 1942) ، النا (متولد 1948) و ناتالیا (1953–1983) و یک پسر بنام ویکتور (1942–2018). ویکتور همچون پدرش ذهن خلاقی داشت و راه پدر را ادامه داد و به یک طراح برجسته اسلحه کوچک تبدیل شد.
میخائیل کلاشینکف در طول فعالیت خود حدود 150 مدل سلاح سبک طراحی کرد که مشهورترین آنها عبارتند از:
تفنگ نیمه اتوماتیک سایگا(Saiga)
سلاح AK-47
سلاحAKM
سلاحAK-74 / AKS-74U / AK-74M / AKS-74
سلاحAK-101 / AK-102
سلاح AK-103 / AK-104
سلاحAK-105
سلاحAK-12
سلاحRPK / RPK-74
تیربارPK / PKM / PKP
افتخارات
دریافت کننده نشان سنت آندرو در سال ۱۹۹۸ از رئیس جمهور
دریافت مدال قهرمان فدراسیون روسیه از دستان رئیس جمهور دیمیتری مدودوف در نودمین سالگرد تولد خود در ۱۰ نوامبر ۲۰۰۹، که او را به خاطر ایجاد برندی که هر روسی به آن افتخار می کند، تحسین کرد.
نامگذاری دانشگاه فنی ایژوسک به نام کلاشینکف در سال ۲۰۱۲ ، دانشگاه
در ۷ نوامبر ۲۰۱۴ مجسمه ای از کلاشنیکف در پایگاه ۱۰۲ نظامی روسیه در گیمری، ارمنستان رونمایی شد و وزیر دفاع ارمنستان سیران اوهانیان در مراسم افتتاحیه شرکت کرد.
در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۷ از مجسمه ۹ متری کلاشنیکف در باغ رینگ، مرکز مسکو رونمایی شد. در این مراسم یک معترض، تلاش کرد تا پرچمی با عنوان خالق اسلحه مرگ بر روی مجسمه نصب کند که توسط پلیس بازداشت شد.
قهرمان کار سوسیالیست (1958 ، 1976)
این عنوان افتخاری اتحاد جماهیر شوروی و سایر کشورهای پیمان ورشو بود. این بالاترین درجه افتخار برای دستاوردهای استثنایی در اقتصاد و فرهنگ ملی بود که هیچوقت به شهروندان خارجی تعلق نگرفت.
نشان لنین (1958 ، 1969 ، 1976)
این حکم بالاترین نشان افتخار غیرنظامی است که توسط اتحاد جماهیر شوروی اعطا شده است.نشان انقلاب اکتبر (1974)
این حکم به افراد یا گروههایی که خدمت بالایی به كمونیسم یا دولت یا تقویت قدرت دفاعی اتحادیه جماهیر شوروی چه نظامی و چه مدنی کرده باشند، اعطا می شد. بعد از نشان لنین ، دومین نشان عالی شوروی است.
نشان ستاره سرخ (1949)
نشان جنگ میهنی ، کلاس 1 (1985)
نشان پرچم سرخ کار (1957)
یک نشان است که برای احترام به کارهای بزرگ و خدمات به دولت و جامعه شوروی در زمینه های تولید علم، فرهنگ، ادبیات، هنرها، آموزش، بهداشت، اجتماعی و سایر حوزه های فعالیت های کارگری اعطا میشود.
نشان دوستی مردم (1982)جوایز دریافتی
جایزه دولتی فدراسیون روسیه در زمینه طراحی (1997)
جایزه رئیس فدراسیون روسیه در زمینه آموزش (2003)
جایزه ادبی تمام روسی سووروف (2009)
دیپلم افتخار دولت فدراسیون روسیه (1997 ، 1999)
مدال های دریافتی
مدال جوبیلی 50 سال پیروزی در جنگ بزرگ 1941–1945
مدال “نماد علم” (2007)
مدال طلای ژوکوف
مدال کمک برجسته به توسعه تجارت در روسیه
سپاسگزاری ها
قدردانی رئیس جمهور فدراسیون روسیه از وی در سالهای (۱۹۹۷, ۱۹۹۹, ۲۰۰۲, ۲۰۰۷)نقل قول ها
من در بیمارستان بودم و یک سرباز در تخت کنارم پرسید: چرا سربازان ما فقط یک تفنگ در ازای هر دو یا سه سرباز دارند، اما آلمانی ها اتوماتیک دارند؟ “بنابراین من یکی را بهتر از آنها طراحی کردم.
آلمانی های نازی را مقصر بدانید که باعث شده اند من یک طراح اسلحه شوم … من همیشه می خواستم ماشین آلات کشاورزی بسازم.
هنگامی که یک جوان بود، این حمله را در یک کتاب مقدس خواندم که خداوند متعال فرمود، “همه چیز بیش از حد پیچیده و غیر ضروری است و ساده است که لازم است” … بنابراین این شعار زندگی من بوده است – من سلاح هایی را ایجاد کرده ام که در عین سادگی و فچقابلیت اعتماد بالا،تا از مرزهای سرزمین مادری من دفاع کند.
من به اختراع خود افتخار می کنم، اما از این که تروریست ها از آن استفاده می کنند ناراحتم … ترجیح می دادم دستگاهی اختراع کنم که مردم بتوانند از آن استفاده کنند و به کار کشاورزان کمک کند، به عنوان مثال ماشین چمن زنی.”من سلاحی برای دفاع از مرزهای سرزمین مادری خود ایجاد کردم. این دیگر تقصیر من نیست که در جاهایی که نباید استفاده شود، استفاده میشود و مقصر این امر سیاستمداران هستند.
“من خوب می خوابم.( اشاره به مرگ) این سیاستمداران هستند که نمیتوانند به توافق برسند و به خشونت متوسل می شوند.
پایان
هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع غیر مجاز است.
