بررسی طرح دارپا جهت نابودی اس-300

بررسی طرح دارپا جهت نابودی اس-300:

از زمان رونمایی سامانه های برد بلندی نظیر اس-300 توسط روسیه, غرب همواره به دنبال راه هایی برای مقابله با چنین سامانه هایی بوده است. هر ساله مانورهای خاصی توسط ناتو جهت مقابله با اس-300 با سامانه های موجود در یونان برگزار می شود. اس-300 با بهره بردن از موشک های برد بلند در مدل های گوناگون و همچنین سیستم های ضد اخلالگر ها می تواند بسیار برای جنگنده های غربی در نسل چهارم و حتی پنجم خطرناک باشد! از این رو دارپا طرح جدیدی برای مقابله با این سامانه ها را در نظر گرفته است.

در این طرح جنگنده ای که قصد نفوذ به یک محدوده پوششی محافظت شده توسط سام-10 را دارد توسط یک هواپیمای بزرگتر نظیر سی-130 پشتیبانی می شود. نقش این هواپیمای بزرگتر در پشت این جنگنده حمل تعداد زیادی از موشک های مخصوصی است که حمل آنها توسط یک جنگنده نسل پنجم با توجه به محفظه تسلیحات آن که بسیار محدود است ممکن نیست. از این رو با شلیک این موشک ها به سمت محدوده پوششی سام موشک ها با پخش امواج و توسط سنسورهایی که بر روی آنها تعبیه شده است به دنبال رادار لانچرهای اس-300 در منطقه می گردند و پس از پیدا کردن موقعیت این رادار عملیات اخلال بر روی آن را آغاز می کنند. لازم به ذکر است که این موشک ها توسط جنگنده کنترل می شوند و هواپیمای پشتیبانی تنها وظیفه حمل این موشک را دارد. پس از مشخص شدن مکان رادار این سامانه اطلاعات مربوطه به جنگنده و پس از آن به هواپیمای پشتیبانی ارسال شده و کار شلیک موشک های کروز ارزان قیمت در تعداد بالا آغاز می شود. موشک های کروز به سمت هدف پیش می روند و بالتبع تعدادی از آنان توسط موشک های سام در مدل های گوناگون منهدم می شوند ولی احتمال می رود که به دلیل تعداد بالا آنان موفق به انهدام رادار شده و جنگنده قادر به نفوذ به درون شبکه حفاظت شده سام باشد.

ولی باید اذعان داشت که در این طرح دارپا نارسایی هایی وجود دارد که می تواند باعث لغو طرح شود. با ورود سامانه های برد بلندتر نظر اس-400 به میدان نبرد حرکت هواپیمای پشتیبانی به بزرگی سی-130 یا نظیر آن در میدان نبرد کار راحتی نیست و ممکن است با نابودی این هواپیمای کلیدی کل طرح دچار مشکل شود. از طرفی با ورود سامانه های جدیدتری نظیر سام-22 (پانتسیر) و سری تور (ام-1 و ام-2) نابودی تمام موشک های کروز هر چند که ارزان قیمت باشند کار دشواری نیست. در این طرح ادعا شده است که موشک های سام-10 که برای انهدام موشک های کروز شلیک می شوند بسیار گران قیمت تر هستند و به هیچ عنوان نمی توان با این موشک های کروز ارزان قیمت مقابله نمود ولی امروزه با عملیاتی شدن پدافندی هایی نظیر پانتسیر در میدان نبرد حفاظت از چنین سامانه های پدافندی استراتژیکی کاملا منطقی و مقرون به صرفه به نظر می رسد.

از طرفی با بکارگیری دو یا چند رادار در منطقه می توان مشکل جدی برای انهدام رادارهای بوجود آورد و همچنین با ایجاد اخلال می توان در ردیابی مکان و موقعیت رادارها مشکل ایجاد نمود.  حضور جنگنده های دشمن در میدان نبرد نیز می تواند بلای جان جنگنده خودی باشد و آنگاه حفاظت از آن هواپیمای غول پیکر حامل ده ها موشک کروز کاری بسیار دشوار و طاقت فرسا و تقریبا ناممکن است.

گردآوری و تالیف: مهدی زمانی