محمد جواد عسگرپور
راپیر یک جنگنده شکاری رهگیر بلند برد سرعت بالا ساخته شرکت نورث امریکن بود که برای مقابله با بمب افکن های اتحاد شوروی ساخته شده بود ،این جنگنده قابلیت رسیدن به سرعت ۳ ماخ را دارا بود و برش به ۱۰۰۰ میل دریایی یا ۱۹۰۰ کیلومتر میرسید و با رادار و تجهیزاتی که حمل میکرد میتوانست به یک بمب افکن از ۱۶۰ کیلومتری حمله کند
محدودیت بودجه باعث شد که این جنگنده از همان موتور های بمب افکن XB70 و از سیستم های شکاری های دیگر استفاده کند در نهایت پروژه ساخت این جنگنده در سال ۱۹۵۹ لغو شد و تنها یک ماکت چوبی با مقیاس واقعی از این جنگنده ساخته شده بود علت کنسل شدن پروژه متمایل شدن شوروی به سمت موشک بالستیک بجای بمب افکن بود اگر این جنگنده عملیاتی میشد سنگین ترین شکاری رهگیر میشد.
بعد از لغو شدن پروژه پرزیدنت آیزنهاور اعلام کرد که پروژه راپیر حدود ۴ میلیارد دلار هزینه خواهد داشت .
در اوایل دهه ۵۰ میلادی نیروی هوایی ایالات متحده در خواست یک جنگنده شکاری رهگیر با توانایی بالا و بلند برد را اعلام کرد
در ژوئیه سال ۱۹۵۵ قرار شد که جنگنده جدید جایگزین ناوگان F102 و f106 شود
و مشخصات جنگنده درخواستی در اکتبر سال ۱۹۵۵ توسط پنتاگن اعلام شد جنگنده جدید میبایستی دارای دو نفر خدمه و دو موتور باشد و دارای برد ۱۶۰۰ کیلومتر باشد و بتواند در ارتفاع ۱۸ کیلومتری زمین به سرعت ۱.۷ ماخ برسد و در درخواست بعدی اعلام شد که جنگنده جدید میبایستی توانایی حمله به بمب افکن دشمن از فاصله ۱۱۰ کیلومتری را دارا میبود و بعد از اعلام درخواست ۸ کمپانی هوافضایی پروپازال های خود را ارائه دادند که در این بین طرح هایی از نورث امریکن و نورثروپ و لاکهید به چشم میخورد و باقی طرح ها بجز طرح نورث امریکن مورد قبول واقع نشدند
در ادامه قرارداد ساخت دو فروند از شکاری رهگیر جدید که XF108 نام گرفت که WS202 هم نامیده میشد بسته شد ،در وحله اول فرماندهی هوایی قصد سفارش ۴۸۰ فروند از این هواپیما را داشت
طرح XF108 در دوران خود لبه تکنولوژی محسوب میشد در طرح های اولیه این هواپیما مجهز به کانارد بود و دارای طول اسپن بال حدود ۶.۰۵ متر بود و بالهایش دارای ۵۳.۵ درجه پس گرایی بودند و قرار بود در طرح های اولیه این هواپیما دارای وزن ماکسیمم تیک آف ۹۹۴۰۰ پوند و و دارای ارتفاع اوج گیری حدود ۲۲ کیلومتر باشد به علاوه طرح XF108 یک شکاری رهگیر نفوذی بود که برای اسکورت بمب افکن XB70 ساخته شده بود و سیستم هایی هم بین XB70 و XF108 هم مشترک بود مانند موتور های YJ93 و کپسول خروج اضطراری ، طرح XF108 پر کننده شکاف هایی در منطق تحت پوشش رادار ها در سرزمین های شمال کانادا بود و این هواپیما با سرعت فوق العاده اش میتوانست در ساعت ۷۲۰۰۰۰ کیلومتر را اسکن کند
در ادامه مشکلاتی برای طرح XF108 بوجود آمد که باعث شد تا پرواز این هواپیما به تعویق بیفتد و اولین پرواز این هواپیما برای فوریه ۱۹۶۱ برنامه ریزی شود و تعداد پیش نمونه های سفارش داده شده از ۳۱ فروند به ۲۰ فروند کاهش یافت و در ادامه اولین نمونه ماکت چوبی مقیاس واقعی این هواپیما در سال ۱۹۵۹ ساخته شد و این هواپیما راپییر rapier نام گرفت
در زمانی که پروژه XF108 به خوبی در حال پیشرفت بود ولی عواملی از لغو شدن این طرح احساس میشد در اواخر دهه ۵۰ و بد بوجود آمدن شکاف بمب افکن ها یا طرز تفکر اینکه با وجود موشک های بالستیک قاره پیما دیگر نیازی به بمب افکن نیست و در ادامه افزایش هزینه های پروژه XF108 باعث شد تا این طرح در سال ۱۹۵۹ لغو شود ولی شرکت نورث امریکن به امید اینکه این طرح دوباره احیا شود طرح راپییر را ادامه داد ولی طرح بکلی لغو شد و دوباره احیا نشد و در ادامه شرکت نورث امریکن برای بمب افکن A5 که یک بمب افکن مافوق صوت اتمی ناونشین برای نیروی دریایی بود از طراحی XF108 استفاده کرد.
کمپانی هیوز که سازنده تسلیحات و سیستم کنترل آتش راپیر بود طراحی موشک aim47 فالکن و رادار AN/ASG-18 که قرار بود بر روی XF108 نصب شود و در ادامه این سیستم کنترل آتش و موشک به YF-12 رسید که کابین متصدی تسلیحات YF-12 مشابه کابین XF-108 بود..
در طرح اولیه XF108 جنگنده دارای بال دلتا بود که دو سکان عمودی به بال ها متصل میشدند و در اولین طرح ها حتی طرح کانارد هم به چشم میخورد که در نهایت این طرح ها رها شدند هواپیما دارای بدنه و بال بزرگ بود که پنج مخزن سوخت را در خود جای داده بود و برد این هواپیما را به ۲۰۰۰ کیلومتر میرساند و سرعت هواپیما سه ماخ در ارتفاع ۲۴۹۰۰ متری تخمین زده شده بود و هواپیما از دو موتور توربوجت YJ93 بهره میبرد که که هر کدام قابلیت فراهم کردن ۲۹۳۰۰ پوند را دارا بودند که این موتور همان موتوری بود که برای XB70 هم در نظر گرفته شده بود هواپیما مجهز به یک رادار AN/ASG-18 ساخته شرکت هیوز بود که این رادار اولین رادار پالس داپلر بود که قابلیت دید پایین شلیک پایین هم دارا بود و حین اسکن میتوانست با یک هدف درگیر شود که برد این رادار به ۴۸۲ کیلومتر میرسید و هواپیما همچنین دارای سیستم کاونده فروسرخ حرارتی بود که در لبه حمله بال قرار می گرفتند و برای کشف هدف بصورت غیرفعال به کار میرفت
سلاح اصلی هواپیما موشک GAR-9 یا همان موشک AIM-47 فالکن بود که این موشک،یک موشک سنگین سرعت بالای بلند برد بود که قرار بود در وحله اول دارای سرعت نهایی ۶ ماخ و برد ۱۸۰ کیلومتر باشد و هدایت این موشک از نوع رادار فعال بود بعد از لغو این برنامه این موشک و رادار به YF-12 رسید.
XQ-11 target drone
ایکس کیو ۱۱ یک هدف پرنده سرعت بالا با سرعت ۳ ماخ بود که برای تست سیستم کنترل آتش و تسلیحات XF108 در نظر گرفته شده بود که این برنامه این طعمه پرنده هم با لغو برنامه XF108 لغو شد.
