ناو هواپیمابر کاوور نیروی دریایی ایتالیا
ناو هواپیمابر کاوور نیروی دریایی ایتالیا
گردآوری و ترجمه : الیاس امراء
نیروی دریایی ایتالیا چند سال پس از پایان جنگ جهانی دوم دست به باز سازی خود میزنند، زمان زمان جنگ سرد بود و ایتالیا نیز منجمله کشور هایی بود که در معرض خطر حمله هوایی زمینی دریایی شوروی قرار داشت ، از این جهت این کشور دست به باز سازی ارتش خود میزند
یکی از این نوسازی ها به خدمت گیری یک ناو هواپیمابر به عنوان جنگ ضد زیردریایی بود ، این اتفاق در دهه 80 میلادی و با افزایش چشمگیر خطر زیردریایی های مرحوم شوروی به سمت واقعیت حرکت کرد ، تا جایی که در 1985 اولین ناو هواپیمابر خود را در زمینه تخصصی جنگ ضد زیردریایی با نام جوزف گری بالدی عملیاتی میکند ،
ناو هواپیمابر جوزف گری بالدی
جوزف اولین تلاش ایتالیا بعد از جنگ جهانی دوم برای ساخت یک ناو هواپیمابر بود ، این ناو در واقع در اوج بحران های شرق غرب و اوج تهدیدات زیرسطحی طراحی شد و وظیفه اصلی که برای این ناو هواپیمابر در نظر گرفته شد ، انجام گشت های زد زیردریایی بود .
در اواخر دهه 70 بود که نیروی دریایی ایتالیا به دنبال ساخت ناو هواپیمابر میرود ، در نهایت با گرفتن تأیید های لازم و گرفتن بودجه در سال 1981 ساخت ساز اولین ناو هواپیمابر خود را آغاز میکند .
ساخت ساز این ناو هواپیمابر به صنایع کشتی سازی فین کانتیّری سپرده میشود ، این صنایع در دهه 50 میلادی بنیان گذاری میشود ساخت انواع ناو های جنگی ، نفت کش ، کشتی های لوکس بادبانی تا کشتی های عظیم تجاری را در کارنامه دارد ، از جمله ساخت ناوشکن های کلاس هورایزن
جوزف در سال 1983 به آب انداخته میشود و در سال 1985 عملیاتی میشود .
این ناو را میتوان در رسته ال اچ پی ها نیز دسته بنده کرد و شباهت هایی را نیز به ال اچ پی های اولیه دارد (ال اچ پی
LHP= Landing Helicopter Platform)
با این تفاوت که ال اچ پی ها وظیفه اصلی پشتیبانی از عملیات های آبی خاکی را با هلیکوپتر های تهاجمی و ترابری داشتند .
اما جوزف دارای یک طراحی عالی است و سرعت ساخت عالی نیز داشت ، جوزف از یک پلت فرم مخصوص به خود بهره میبرد و به لطف طراحی عالی پلت فرم خود در رسته خود یکی از سبکترین هاست .
این ناو هواپیمابر توانایی میزبانی از 12 الی 18 هلیکوپتر و یا 16 جنگنده عمود پرواز هریر رادارد .
و اما وظیفه اصلی این ناو جنگ ضد زیردریایی بود از این نظر در ابتدای به خدمت گیری از هلیکوپتر سیکورسکی اس-61دی-2 استفاده میکرد ، این هلیکوپتر درواقع نسخه صادراتی سیکوریکی اس اچ-3 سئی کینگ بود که در ایتالیا توسط شرکت آگوستا تحت لیسانس تولید شد و با نام آگوستا سئی کینگ و ای اس اچ-3دی نیز شناخته می شود ، اما نسخه دی آن مخصوص جنگ ضد زیردریایی بود و جوزف میتوانست تا 12 فروند از این هلیکوپتر ها را میزبانی کند .
این هلیکوپتر در نیروی دریایی ایتالیا همچنان برای جوزف عملیاتی است و قرار به بازنشستگی و جای گزین شدن با آگوستا وستلند 101 ای اس دبلیو نیز عنوان شده است .
جوزف همچنین به طیفی گسترده از رادار ها مجهز شده است که از این میان دو رادار اس پی اس-768 با برد 200 کیلومتر و اس پی اس-52سی با برد 400 کیلومتر اشاره کرد.
جوزف به طور کلی دارای
179 متر طول
30 متر عرض
6.7 متر آبخور
13 هزار تن وزن دارد
و برای دفاع از خود به 3 توپ دوقلو 40 میلیمتری
2 پرتابگر 4 تایی موشک های ضد کشتی اوتومات (این موشک ها در سال 2003 از ناو حذف شدند)
و 2 لانچر سه تیوپه اژدر های 324 میلیمتری مجهز است و از چهار موتور توربین گازی جنرال الکتریک ال ام2500 و شش موتور دیزل الکتریک نیرو میگیرد و تا 13 هزار کیلومتر برد عملیاتی دارد
در سال 2000 ایتالیایی ها یک طرح جاه طلبانه را کلید میزنند ، آنها در نظر دارند یک ال اچ دی اما به سبک خود بسازند ، چیزی که با تعریف ال اچ دی هم خوانی کمی دارد ، طراحی این ناو در سال 2000 آغاز میشود ، دستور ساخت آن در 2001 صادر میشود و کار بروی آن آغاز میشود ، در 2004 به آب انداخته میشود و در 2008 مسلح و آماده جهت آزمایشات تحویل نیروی دریایی ایتالیا میشود ، نیروی دریایی ایتالیا این ناو را رسما در 10 ژوئن 2009 وارد خدمت میکند ، به طور کلی ناو شباهتی به ناو هواپیمابر کلاس انونس بل (شکست ناپذیر) بریتانیایی دارد و میتوان گفت که طراحان این ناو هواپیمابر درواقع با الهام از ناو بریتانیایی دست به طراحی ناو خود زدند و آنرا بسته به نیاز خود تغیر دادند .
اما تفاوت عمده این ناو هواپیمابر با ناو پیشین خود در استراتژی رزم آن است ، که این ناو را آنقدر مهم میکنند ، این ناو بر خلاف جزف که یک ناو گشتی و دفاعی بود ، کاملا تهاجمی است ،
چگونه تهاجمی است ؟
این ناو به چهار لندینگ کرافت مجهز است و می تواند در آشیانه خود تا 24 تانک اصلی میدان نبرد با باخود حمل کند و در ساحل دشمن پیاده کند ، علاوه بر آن داشتن یک آشیانه میزبانی از جنگنده هایی مثل هریر و بالگرد های چند منظوره مرلین خبر از توانایی پیاده سازی نیرو در عملیات های هلیبرن و پشتیبانی نزدیک نیز دارد ، و بیشتر در این خصوص تدایی گر وظایف و توانایی های یک ال اچ دی را باز تاب میدهد اما نقطه تناقض
ال اچ دی ال اچ دی ها گونه ای از ال اچ ای ها بودند که برای انجام عملیات های آبی خاکی مورد باز طراحی قرار گرفته بودند اما کاوور بیشتر شبیه یک ال اچ پی اولیه است که در آشیانه مورد باز طراحی قرار گرفته ،
همچنین کاوور فاقد رمپ ورودی عقبی و حوضچه پذیرایی است و در واقع با استفاده از چهار دریچه و جرثقیل در پاشنه خود اقدام به آب اندازی لندینگ کراف ها میزند و این به معنای سرعت کمتر کاوور در پیاده سازی نیرو هاست.
اما در مجموع این ناو در نوع خود بسیار جالب و کار آمد است و باید یک خسته نباشید به طراحان این ناو گفت
اما بر فراز ناو ، همان گونه ک گفته شد این ناو به جنگنده های عمود پرواز هریر مجهز است و از یک عرشه پرواز یک تکه و در پایان خود یک رمپ پرش جهت برخواست جنگنده ها بهره میبرد ، همچنین به دو آسانسور با وزن 30 تن در دو طرف جزیره ناو جهت به عرشه آوردن جنگنده هارو هلیکوپتر ها مجهز است.
به طور کلی این ناو
244 متر طول
39 متر عرض
8 متر آبخور
30000 تن وزن دارد و از چهار موتور توربین گازی با مجموع قدرت 118 هزار اسب بخار به دو شفت بهره میبرد ، همچنین به شش ژنراتور دیزل جهت تامین نیرو برق مجهز شده است.
همچنین جهت دفاع از خود به
32 سیلوی عمودی شلیک موشک های پدافند هوایی کوتاه برد استر-15
2 توپ چند منظوره 76 میلیمتری
3 توپ 25 میلیمتری در نقش ضد هوایی مسلح است.
.
این ناو امروزه گل سر سبد نیروی دریایی ایتالیا است
همچنین ایتالیا به نسخه عمود پرواز جنگنده اف-35 (نسخه بی) ابراز علاقه کرده ، این جنگنده که توسط سپاه تفنگداران ایالات متحده بروی ناو بالگرد بر عملیات آبی خاکی یو اس اس آمریکا (ال اچ ای-6) و نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا قراره بروی ناو هواپیمابر کلاس کوین الیزابت فعالیت کنه ، نسخه ای که برای بریتانیا آماده میشود همچنین تست هایی در پرواز از رمپ داشته است .
شاید سوال کنید مگر اف-35بی عمود پرواز نیست ؟ مگه رمپ محدودیت وزنی نداشت؟ چرا رمپ؟
باید در جواب بگیم اف-35 عمود پرواز هستش اما پرواز عمود این جنگنده از روی ناو با یک لود سنگین باعث افزایش قابل توجه فشار بروی موتور جنگنده در نتیجه افزایش مصرف سوخت و کاهش عمر عملیاتی موتور میشود ، راه حل این مشکل پرواز به سبک باند کوتاه است ، در این حالت جنگنده با تنظیم خروجی های متغیر خود در زاویه خاص اقدام به بلند شدن در یک باند کوتاه را میکند ، با انجام این کار فشار کمتری بر موتور میآید و مصرف سوخت جنگنده حفظ میشود و بر برد عملیاتی آن تاثیر منفی ندارد .
این عمل پرواز از باند کوتاه از نظر فیزیکی دارای شباهت هایی با عملکرد رمپ هستش ، یعنی وارد کردن نیرو در بردار عمود و افق و برخواست با رسیدن به نیروی مورد نیاز .
جنگنده های معمولی برای برخواست از رمپ باید به سرعت مناسب برسند که لازمه طی کردن تغریبا 2/3 طول عرشه ناو است ، این چیزیست که با ترکیب یک پرواز از باند کوتاه در رمپ با زاویه کم میتوان حل کرد ، به این معنی که پرواز از ترکیب رمپ و بردار رانش در زاویه درست در باندی کوتاه تر از دو روش دیگر قابل انجام است.
پیوست
جنگ جهانی دوم و انجام عملیات های آبی خاکی ، دوران ظهور ناو های تخصصی عملیات آبی خاکی نیز بود .
پس از جنگ جهانی دوم هلیکوپتر ها پا به عرصه عملیات های آبی خاکی گذاشتند .
اولین نسل از ناو های حامل بالگرد برای عملیات های آبی خاکی را ال پی دی نامیدند و میتوان از این دست کلاس آیوجیما را نام برد اما اولین ال پی دی ها درواقع ناو های هواپیمابر بازمانده از جنگ جهانی دوم بودند که برای انجام عملیات های آبی خاکی بجای جنگنده ها به هلیکوپتر ها مجهز شده بودند. اما وظیفه اصلی پیاده سازی نیرو ها بر عهده ال اس تی ها بو (ناو های تخصصی عملیات آبی خاکی که حامل تانک و نفربر زرهی بودند) ، ایالات متحده دست به ابتکاری جالب میزند ، آنها ال پی دی را با ال اس تی در می آویزند و ال اچ ای ها را میسازند ، اما ال اچ ای ها بخاطر داشتن عرشه پذیرایی بزرگ برای نگهداری از جنگنده های عمود پرواز دارای حوضچه کوچکی بودند لذا توانایی حمل تانک های اصلی میدان نبرد را نداشتند برای همین مجددا ایالات متحده دست به باز طراحی این ناو ها میزند و این بار ال اچ دی ها را معرفی میکند ، ال اچ دی ها یا ناو های چند منظوره عملیات آبی خاکی ، این ناو ها توانایی حمل تانک ها و تجهیزات زرهی را بخاطر داشتن حوضچه بزرگتر را داشتند .
اما در وجه دیگر توانایی میزبانی از جنگنده های عمود پرواز را از دست دادند .
