هواپیماهای ترابری و سوخت رسان

مقایسه هواپیماهای ترابری متوسط

مقایسه هواپیماهای ترابری متوسط

مقایسه هواپیماهای ترابری متوسط

سجاد نصر و علی اکبری

در این مقاله به بررسی هواپیماهای ترابری متوسط میپردازیم. هواپیماهای ترابری نظامی به هواپیماها گفته میشود که ماموریت اصلی آنها انتقال نیروها و تجهیزات نظامی میباشد. این هواگردها معمولا خارج از چهارچوب مسیرهای هوایی تجاری پرواز میکنند. نخستین بار در طی جنگ جهانی دوم از هواپیماهای بمب افکن سنگین برای جابهجایی نیروهای هوابرد استفاده شد ولی پس از پایان جنگ هواگردهایی صرفاً جهت حمل نقل نظامی ساخته شد. همچنین می توان با تغییراتی نسخه های آواکس، ضد زبر دریایی، آتشنشانی، سوخت رسان و… از آنها ساخت یا با تجهیز به سامانه های جنگ الکترونیک این نسخه را تولید کرد.

در دوران جنگ سرد کشورهای آمریکا و شوروی تنها تولید کننده های این نوع هواگرد ها بودند؛ اما امروزی بسیاری از کشورها دست به طراحی و توسعه این نوع هواپیماها زده اند که البته چیزهای خوبی از آب درآمده اند و اکنون تنها منتظر مشتری خارجی می باشند.

این هواپیماها میتوانند طیف وسیعی از از تجهیزات نظامی را با خود حمل کرده و از نیروهای پیاده پشتیبانی کنند. همچنین بسته به میزان بار قابل حمل و برد، به سه گروه سنگین، متوسط و سبک تقسیم می شوند که در اینجا ما قصد داریم نسخه های متوسط را با هم قیاس کنیم.

توجه داشته باشید این عدد گذاری با توجه به برد و میزان بار قابل حمل میباشد و برای آگاهی بیشتر در آخر مقاله عالوه بر مؤلفه های گفته شده، قیمت آنها (بدون هزینه نگهداری)نیز آورده شده که شما تصمیم نهایی را بگیرید.

شماره Antonov An-22 1 (روسیه)

An-22 بزرگترین هواپیمای ترابری دارای موتور پراپ فن (در ادامه توضیح داده خواهد شد)جهان است. در زمان معرفی در سال 1965 بزرگترین هواپیمای جهان بوده است.

An-22 به طور گسترده ای در بسیاری از باربری های جنگی شوروی استفاده می شده است. با اینحال هیچگاه در تعداد زیاد تولید نشد و دیگر تولید نمی شود.

این هواپیما گنجایش بار زدن 80 تن را دارد و همچنین می تواند همزمان 4 نفربر bmd-2 را حمل کند.An-22 قابلیت رزمایش در شرایط نامساعد را نیز دارد و می تواند روی خاک نرم فرود آید یا از روی آن بلند شود.

در حال حاضر 6 فروند از این هواپیما در خدمت ارتش روسیه قرار دارد.این هواپیما ها توسط یک شرکت مستقل حمل و نقل نظامی مدیریت می شوند. 18 فروند دیگر نیز از این هواپیما وجود دارد که در حال حاضر عملیاتی نیستند.

Antonov An-22 عملکرد بهتری نسبت به Boeing C-17 Globe master III در این لیست دارد. An-22 کمی بزرگتر است و قابلیت حمل بار بیشتری را دارد. هر چند C-17 جدید تر و پیشرفته تر است.

1203247
انتنوف22

شماره Boeing C-17 Globe master III 2 (آمریکا)

Boeing C-17 Globe master هواپیمایی فوق العاده پرکار برای USAF است که بار های استراتژیک را در سراسر جهان حمل میکند.

طراحی این هواپیمای سنگین در دهه 80 آغاز شد.C-17 اولین پرواز خود را در سال 1991 انجام داد و در سال 1995 توانایی انجام رزمایش های اولیه را کسب نمود.این هواپیما جایگزین Lockheed C-141 Star Lifter شد.

در کل 250 فروند از این هواپیما ساخته شده است که توسط نیروی هوایی آمریکا و بعضی دیگر کشورهای جهان به کار گرفته میشود.

این هواپیما ظرفیت حمل 76. 6 تن را داراست و قابلیت حمل 1 تانک ابرامز M1A2 یا سه نفربرStryker 8*8 یا 2 هلیکوپتر آپاچی AH-64 یا 49.8 تن محموله های ارسال هوایی را دارد.همچنین می تواند باری شامل هردو بار محموله و وسیله های نقلیه را حمل کند.

C-17 می تواند در محدوده هایی فعالیت کند که قبل از ان برای هواپیماهای موتور جت ممنوع بود. اگر الزام باشد قابلیت فرود و بلند شدن در باند های تمیز نشده و ابتدایی را نیز دارد.

یکی از توانایی های ویژه سی 17 به عنوان یک ترابری با موتورهای جت نشست و برخواست از باندهای نا اماده است
سی17

شماره Xian Y-20 3 (چین)

Y-20 یک هواپیمای ترابری جدید چینی است. این هواگرد توسط شرکت هواپیمایی XAC Xian با کمک روسیه و اوکراین توسعه یافت و این اولین هواپیمای بزرگ طراحی شده در چین است. توسعه آن در سال 1990 شروع شد. در سال 2006 این برنامه به یک اولویت ملی تبدیل شد. Y-20 اولین پرواز خود را در سال 2013 انجام داد. چین پس از ایالت متحده، روسیه و اوکراین، چهارمین کشوری شد که یک جت ترابری نظامی 200 تنی را توسعه داده است. این هواپیمای ترابری نظامی در سال 2016، وارد خدمت نیروی هوایی چین شد.

ظرفیت حمل بارY-20 حدود 66 – 60 تن است. این هواپیما میتواند بسیاری از ماشین های جنگی از جمله تانکهای تایپ 99 را حمل و پشتیبانی کند. از لحاظ بارY-20، بین سی17 با 77 تن  و ایلوشین 76 با  60تن  قرار میگیر. البته Y-20 از نظر کارکرد و عملکرد آیرودینامیک برتر است.

Y-20 نیز میتواند به عنوان هواپیما ی ترابری استراتژیک دیده شود. برد آن برای دسترسی به بیشتر اروپا، آفریقا، استرالیا و آالسکا کافی است. قبال چین فاقد چنین قابلیت حمل و نقل نظامی سنگین بود.

صفحه بندیY-20 برای یک هواپیمای بزرگ حمل و نقل سنگین نظامی معمول است. این کشور با استفاده از موتورهای توربوفن دی-30کی پی 2 روسیه کار میکند. این موتور توسط دفتر طراحی Solovyev در دهه 1960 توسعه داده شده است. گزارش شدهاست که در آینده موتور بومیWS-20 مورد استفاده قرار خواهد گرفت. بالهای این هواگرد توسط دفتر طراحی آنتونوف اوکراین توسعه داده شد. همچنین تاثیر بوئینگ C-17 و ایلوشین 76 در بخشهای دم و محفظه کاال

تاثیر ایرباس A400M در ارابه فرود نمایان است. همچنین مواد ترکیبی به طور گسترده در بدنه هواپیما مورد استفاده قرار گرفته تا وزن را پایین نگه دارد.

همچنین چین خواهان توسعه به کارگیری نسخه سوخت رسان و پست فرمانده ای آن میباشد.

وای20

شماره Ilyushin Il-76 4 (روسیه)

ایلوشین 76  که در ناتو با نام کاندید شناخته میشوداولین هواپیمای ترابری سنگین چهارموتورجت ساخت شوروی است. تولید آن در سال 1974 آغاز شد. بیش از1100 فروند از این هواپیمای ترابری نظامی ساخته شده است. این هواگرد همراه با An 12 ستون فقرات شوروی را در طول جنگ سرد تشکیل می داد و از آن برای پرواز نظامی استراتژیک به پایگاههای هوایی خط مقدم در اغلب شرایط عملیاتی استفاده میشد. این هواپیما در بیش از 30ارتش در حال خدمت است و نسخه های متعددی از آن از جمله سوخت رسان و آواکس آن به خدمت درآمده است.

حداکثر ظرفیت حمل بار آن با موتور پی اس 90 ای بین 60 تا 72 تن یا 1 تانک T-14 Armata یا ۳ نفربر Bmd 4m است. این هواپیما برای حمل وسایل نقلیه سنگین و ماشین الات به فرودگاههای دوردست و سرویس دهی ضعیف طراحی شدهاست. همچنین میتواند در باندهای کوتاه و بدون آسفالت نیز دست به عملیات بزند. IL 76 میتواند با بدترین شرایط آب و هوایی تجربه شده در سیبری و مناطق قطبی مقابله کند.

الیوشین76

شماره ۵ آنتونوف آن-70 اکراین 

آنتونوف 70- هواپیمای ترابری متوسط سری جدید از طراحی های کارخانه هواپیما سازی آنتونف اکراین با سرمایه گذاری روسیه است که جایگزینی برای هواپیمای باربری نظامی قدیمی تر مدل آنتونوف 12- است. توسعه آن از سال 1991 شروع شد و در سال 1994 اولین پروازش را کرد، اگرچه در سال 2015 روسیه به طور کامل از این پروژه کنار رفته و تنها مشتری آن فعال ارتش اکراین می باشد. یکی از خصوصیات مورد نطر هواپیمای ترابری آنتونوف 70-در این است که نیاز به باند کوتاه پروازی دارد و به آسانی می تواند از روی باندهای خاکی آماده نشده کوتاه حداقل با طول 600 متر و با باری به وزن مفید 47 تن به هوا بر خیزد و گنجایش حمل و جابجائی 300 نفر کماندو همراه با تجهیزاتشان دارد.

موتورهاي پراپ-فن دی-17 به كارگرفته شده در این هواپیما مدل تغییر یافته اي از موتورهاي توربوفن هستند كه مجهز به دو پروانه ی 8 ملخه ی کامپوزیتی می باشد كه در خالف جهت یكدیگر حركت میكنند )با تغییر در زاویه تیغه پروانه ها) پراپ-فن ها داراي كارائي همزمان موتورهاي توربوفن به عالوه مصرف سوخت موتورهاي توربوپراپ هستند. پراپ-فن ها تا 53 درصد موتورهاي توربو فن قادر به كاهش مصرف سوخت هستند؛ اگرچه پیچیدگی زیاد و سختی تعمیرات خود را دارند.

شماره Kawasaki C-2 6 (ژاپن)

Kawasaki C-2 یک هواپیمای سنگین جدید طراحی ژاپن است. این هواپیما در سال 2016 در نیروی هوایی ژاپن عملیاتی شد. قرار است در حدود 30تا 40 فروند از این هواپیما ها ساخته شود تا جایگزین مدل قدیمی تر C-1 و هرکول C-130شود.

برای کاهش دادن هزینه های ساخت و طراحی این هواپیما،طراحی کلی آن همانند Kawasaki p-1 جلو برده شده است. طراحی بال، بدنه وسیستم الکترونیکی از جمله بخش های متشابه است. ظرفیت حمل و ابعاد این هواپیما تقریبا مشابه با ایرباس A400M است.

ظرفیت حمل C-2 از هواپیما هایی که جایگزین ان ها می شود بسیار بیشتر است. ظرفیت حمل آن 36 تن است در حالی که C-1 ظرفیت حمل تنها 10 تا 12 تن و C-130J ظرفیت حمل 20 تن را دارند. این هواپیما توانایی حمل درحدود 120 سرباز یا 8 محموله استاندارد هوایی یا یک هلیکوپتر UH-60J را دارد و ژاپن نسخه جنگ الکترونیک آنرا به خدمت درآورده است.

7b75f9d9

شماره Airbus A400M 7 (ایرباس)

ایرباس A400M یک پروژه بین المللی است. این هواپیما اولین پرواز خود را در سال 2009 انجام داد و توسط ده کشور سفارش داده شده است. کشور هایی که از A400M بیشترین استفاده را می کنند عبارتند از: آلمان)60 فروند (، فرانسه) 50 فروند (، اسپانیا) 27 فروند(، انگلستان)25 فروند( و ترکیه)10 فروند(. اولین هواپیمای سفارش داده شده در سال 2013به دست سفارش دهنده آن رسید. A400M جایگزین چندین هواپیما از جمله C-130 و C-160 خواهد شد.

طراحی پیشرفته این هواپیما، نیازمند استفاده مواد ترکیبی در مقیاس وسیعی است. پیشرانه این هواپیما چهار موتور توربوپراپ است که 8 ملخ آن تماماً کامپوزیتی می باشد. این موتور ها به دلیل مزیت هایی که نسبت به بقیه موتور ها داشت مورد استفاده قرار گرفت. از جمله این برتری ها، مصرف سوخت کمتر و هزینه های عملیاتی کمتر است.

A400M ظرفیت حمل 37 تن بار را دارد و میتواند 2 نفربر8* 8 را حمل کند. این هواپیما توانایی فرود و تیکاف را در باند های نیمه اماده شده و نرم را نیز دارد.

A400M-FWWMZ-20140219-D-015356

شماره 8 امبرائر کی سی 390 (برزیل)

امبرائر کی سی-390 یک هواپیمای در حال ساخت کارخانهٔ امبرائر در کشور برزیل است که ازسال 2018 میلادی وارد بازار شده است. این هواپیما در ۳ فوریه 2015 میلادی نخستین پرواز خود را انجام داد و سنگینترین محصول این کارخانه میباشد. تا کنون ۳ فروند از آن ساخته شده است و کارخانه امبرائر پیشبینی 700 درخواست برای این هواپیما را کردهاست. کیسی-390 بدنه تمام فلزی از جنس فوالد و آلومینیوم دارد ولی بال هواپیما کامال مواد ترکیبی است.

این هواگرد توان حمل 80 کماندو با تجهیزاتشان یا دو نفربر ام 113 یا یک نفربر پیرانا را دارا است البته توان حمل تانک میدان نبرد را ندارد. همچنین این هواپیما به منظور رقابت با c130 سوپرهرکولس تهیه دیده شدهاست و از جمله برتریهای آن نسبت به سوپرهرکولس، بار مفید 26 تن )نسبت به 20 تن(، %18 سریعتر و %15 ارزانتر بودن می باشد؛ اگرچه %15 برد با بار کمتری دارد (در حالت خالی نه، بیشتر است). این هواپیما یکی از بهترین نمونه های برای جایگزینی هرکولسهای قدیمی است و به نظر میرسد آینده موفقی داشته باشد.

کی سی390

شماره ۹ Shaanxi Y-9 (چین)

در سال 2001 طراحی یک هواپیمای سنگین جدید در چین شروع شد و قرار بود که جای Y-8 را در ناوگان هوایی چین بگیرد.چینی ها تالش کردند تا هواپیمایی بسازند که قابل مقایسه با C-130 باشد. در نهایت طراحی Y-8 کمی بزرگتر شد و ارتقا یافت تا Y-9 پا به عرصه وجود بگذارد. Y-9 اولین پرواز خود را در سال 2009 انجام داد و در سال 2012 به ناوگان هوایی چین پیوست.

Y-9 ظرفیت حمل 25 تن محموله را دارد،اما گزارش شده است که میتواند تا 30تن را نیز حمل نماید. این هواپیما قابلیت حمل 106 مسافر، 132چترباز یا 72 برانکارد را دارد. از سوی دیگر قابلیت حمل 2 نفربر ZLC 2000 را نیز دارد که می تواند با چتر سقوط آزاد کند.

Y-9 همچنین قابلیت حمل دیگر محموله ها مانند ماشین آالت جنگی سبک یا کانتینر را نیز دارد. در پشتی Y-9 مانند یک رمپ عمل میکند. همچنین چین نسخه های جنگ الکترونیک، آواکس و ضد زیر دریایی آن را توسعه داده است.

Y-9
وای9

شماره10 سی130 جی سوپر هرکولس

سوپر  هرکولس طرحی جدید بر اساس سی 130  اچ ولی با تغییرات  بسیار برای ادامه  خدمت  و تولید هرکولس  در قرن جدید بود. از جمله تغییراتی سی 130 جی می توان به استفاده  از  موتور انگلیسی  رولز ریس ای ایی 2100 با توان 4637 اسب بخار که دارای شش ملخ کامپوریت بود و از نظر تعمیر و نگهدازی 40% هزینه کمتری نسبت به موتور الیسون داشت و نفر و زمان کمتری نیز نیاز داشت.همچنین کابین ارتقا یافته بود و مجهز به چهار نمایشگر چند کاره بزرگ رنگی شده است  که تمامی نشانگرها  انالوگ  در خود جا داده است همچنین  دو نمایشگر   جهت برنامه ریزی   پرواز در کنار خلبان در پنل وسط به این دو قرار دارد و هر دو از اچ یو دی در کابین بهره می برند. سامانه ارتباطی جدید مبنی بر جی پی اس از دیگر تغیرات سی 130 جی است. دارای سامانه  هشدار دهنده فروسرخ  ای ای ار 47  گیرنده اخطار رادار ای ال ار 56. سی 130 جی نسبت به دو مدل ایی و اچ دارای  40% خدمه کمتر جهت تعمیراتی و یا بارگیری،21% سرعت بیشتری،41% زمان مسافت نشست و برخواست کمتر است. ناوبر و یا مهندسی پرواز  در این نمونه حذف شده و همه کارها توسط خلبان و کمک خلبان  و رایانه انجام می شود.اولین پرواز این نمونه در سال 1996 انجام شد و درسال 1999 تحویل اغاز شد.نسخه کشیده تر سی130 جی با نام سی 130 جی -30  همکنون تنها  نسخه های در تولید هرکولس است  که البته مشتقات زیادی نیز دارند.این پرنده همکنون پرفروشترین هواپیمای ترابری موجود است

سی 130 جی سوپر هرکولس

www.military-today.com :

www.wikipedia.com

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن