هواپیمای اکتشافی M-55 میاشویچ

هواپیمای اکتشافی M-55 میاشویچ

نوشتار: ادمیرال

هنگامی که سال 1960  شوروی  یک فروند یو2 امریکای ها را با سام2 سرنگون کرد و با جمع اوری قطعات ان تلاش در کپی این پرنده طی پروژه  در کمپانی یاک بزند. این طرح حتی به پیش نمونه نیز رسید ولی هرگز پرواز نکرد.دلایل زیادی  باعث میشد که شوروی به سراغ طرحی چون یو2 نرود. مشکل اساسی این بود  امریکا انقدر از شوروی دو بود که شوروی نمی توانست  هیچ هواپیما شناسایی را بسازد که بتواند از یک اقیانوس رد شده و به امریکای شمالی برسد  انهم بدون اینکه کشف شود.فاصله   نزدیک در اروپای  غرب هم با میگ25 قابل پوشش بود اگرچه میگ25 برد کمی داشت

در طی جنگ سرد هواپیما های بلند پرواز آمریکا برای عملیات های مانند جاسوسی بارها وارد خطوط هوایی شوروی  و چین میشدند.در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ پروژه ایی به نام ”Subject -34 چایکا” یک هواپیما رهگیر به منظور مقابله با هواگردهای بلند پرواز دشمن در طی جنگ سرد ساخته شد.هواپیمای Subject-34 برای درگیری میتوانست دو توپ ۲۳ م.م GSH-23را حمل همچنین میتوانست دو موشک هوا به هوا را حمل کند.اما بعد از موفقیت ماهواره کرونا و روی کار آمدن لاکهید A-12 نقش یک هواپیمای رزمی برای مقابله با هواگرد های آمریکایی کمتر شد و منجر به متوقف شدن پروژه در کل دو فروند Subject-34 ساخته شد .اما هواپیما Subject-34 در سال ۱۹۷۸ دچار سانحه‌ هوایی شد و سقوط کرد.

کمپانی Myasishchev با تغییر دادن یکی از نمونه های Subject-34 چیکا من جمله برداشتن برجک پشت هواپیما تغیر در بال های پرنده همراه بود.اما این بار قرار نبود هواپیما مانند طرح قبلی در نقش یک پرنده رهگیر ظاهر شود بلکه قرار در نقش شناسایی ظاهر شود.در هر حال اما این هواپیما تازه ساخته شده M-17 استراتوسفرا نام گرفت و اولین پرواز خودش را در سال1982 انجام داد و از طرف ناتو لقب مسیتیک-بی را دریافت کرد.M-17 قرار بود در نقش شناسایی به کار برود M-17 ازیک موتور توربوجتKolesov RD-36-51 استفاده میکرد این موتور خود یک نمونه توسعه یافته از موتور هواپیمای مسافربری  توپولف ۱۴۴ بود.

در هر حال بپردازیم به مسئله یک نمونه از هواپیمای M-17 با نام M-17RN تولید شد این نمونه یک مدل شناسایی بلند پرواز بود که از دو موتور توربوفن ”سولوویف”D-30-10V استفاده میکرد این نمونه دارای بال های کوتاه تری و وزن کمتری نسبت به هواپیمای M-17 داشت.اما بعد از ساخت مدل M-17RN این مدل با نام M-55 ژئوفیزیک شناخته میشد.M-55 قرار بود در نقش شناسایی به کار برود همچنین میتوانست در پروژه های علمی و پژوهش های علمی حضور داشته باشد.M-55 ژئوفیزیک اولین پرواز خودش را در سال ۱۹۸۸ انجام داد و لقب مسیتیک-بی را از ناتو دریافت کرد.M-55 ژئوفیزیک میتوانست انواع غلاف های الکتریکی و سنسور ها را حمل کند و مانند همتای غربی U-2 عمل کند.ام ۵۵ ژئوفیزیکیا توانست ۱۵ بار رکود جهانی را بشکند که از این رکورد ها توسط”چکالوف”شکسته شد که توانست تا ارتفاع 21.310متر پرواز کند همچنین توانست در کلاس C-1J با وزن ۲۰ تن -۲۵ تن تیک آف را انجام دهد.

ام55   دارای  طول 22.9 متر و دهنه بال 37.5 متر  است که از بالای  تقریبا صاف  البته با پیش بالی با کمی پس رفتگی  استفاده میکند. بال در بالای  بدنه کار گذاشته شد و هدف سوار شدن هواپیما بر روی امواج هوا برای کاهش انرژی مصرفی موتور و افزایش برد بوده است. هواپیما از دو سکان عمودی برای  افزایش پایداری در ارتفاع بالا  است. هواپیمای دارای  سه ارابه فرود است. ارابه  فرود جلو زیر دماغه و دو ارابه فرود عقبی زیربالها زیر غلافی جمع می شود

هواپیما دارای مخازن سوختی در بال و پشت کابین است و 7900 کیلوگرم سوخت داخلی با خود حمل میکند اگرچه میتواند مخازن یدکی زیر بال نیز حمل کند. بخش عمده سوخت درون بالهای ذخیره  می شوند . ام55 از دو موتور Soloviev D-30 استفاده میکند. این موتور توربوفن برای هواپیماهای  مسافربری روسی همچون توپلوف 154 ، ایلیوشین 62  و برخی نسخه های ایلیوشین 76 نصب شده است و نسخه نصب شده روی ام55 دارای  توان 20950 پاوند رانش است و البته نسخه از این موتور با پس سوز روی میگ31 نیز نصب شده است .این موتور میتواند هواپیما را به سرعت  750 کیلومتر بر ساعت و برد رزمی کامل 5000 کیلومتر برساند. سقف پرواز این هواپیما به شکل عملیاتی 21500 متر است

هواپیما  در دماغه دارای یک رادار ار دی ار 2000 است که یک رادار هواشناسی ساخت المان است  و برای تحقیقات اب و هوا به کار می رود و بر روی  هواپیمای یک بخش برامدگی به عنوان طیف سنج برای سنجش امواج فروسرخ ابرها،یک سامانه ازمایشگر ذرات  در اسمان در جلوی این برامدگی و در زیر دماغه سامانه مشخص کردن گازهای ارتفاع بالا، سامانه ای برای مشخص کردن گازهای  موجود در اتمسفر  و به شکل غلاف در زیر  بال سامانه ای برای  تایین   رطوبت با جزئیات  دقیق در اسمان است

مدله های مختلف

ام ۵۵ یو تی اس : یک نسخه ویشترفته از هواپیمای M-55 بود که نسبت به نسخه قبلی خود دارای سیستم اویونیکی(الکترونیکی)پیشترفته تری بود و از تک سرنشینه بودن به دوسرنشینه بودن تغییر کرد.

ژئوفیزیکیا ۲ : نسخه ایی از هواپیمای شناسایی M-55 که قرار بود در نقش و پروژهای علمی حضور داشته باشد ولی هرگز ساخته نشد.

در آخر ام ۵۵ ژئوفیزیک به دلیل فروپاشی دولت شوروی سابق و کمبود بودجه کار به جای نبرد و کلا ۵ فروند بیشتر هواپیمای M55 تولید نشد ولی با این حال بعد از شوروی بازهم این هواپیما در خدمت نیروی هوایی شوروی ماند ولی کمپانی Myasishchev به دنبال ساختن هواپیمای M60 برای جایگزین کردن با هواپیمای M-55 ژئوفیزیکیا است. البته تا کنون استفاده رزمی از این هواپیما دست کم برای ماموریت رزمی هرگز تایید نشد و  البته در بسیاری از کشورها نیز دیگر استفاده از این هواپیما در نقش شناسایی بلند پرواز میتواند کاری بسیار پر خطر باشد زیرا سامانه های زیادی میتوانند به سقف عملیاتی این هواپیما برند.اگرچه از ام55 به عنوان نسخه روسی یو2 و یا یو2 روسی نام برده می شود ولی این هواپیما از نظر ویژگی پروازی از یو2 در سطح پاینتری قرار میگیرد  و حرکت به تعداد یو 2 نیز ساخته نشد

مشخصات