ناوهای ابی خاکی و بالگرد بر و تداروکاتی

ناو آبی خاکی و بالگرد بر اوشن

ناو آبی خاکی و بالگرد بر اوشن

مینا گلرو

نیروی دریایی یکی از قدیمی ترین بخش های نیروهای نظامی 3 گانه است
بی اغراق میتوان گفت نیروی دریایی از قدمتی به درازای نیروی زمینی برخوردار است
از نظر راهبردی در تمامی کشورهایی که دارای مرز آبی هستن داشتن یک ناوگان قدرتمند از اهمیت بسیار استراتژیکی برخوردار است ارزشی به مراتب بالاتر نسبت به نیروی هوایی و زمینی است

از دلایل مهمی که برای این موضوع میتوان عنوان نمود اینکه ، بخش اعظم تجارت دنیا از طریق بنادر و کشتیرانی انجام میپذیرد و هر کشوری که بتواندکنترل کشتیرانی و دریاها را در اختیار بگیرد در واقع نبض اقتصاد دنیارا در دست داشته
از طرفی با ایجاد یک کوریدور دریایی امن برای ناوگان تجاری خود ثبات اقتصادی و ایجاد امنیت در فضای کسب و کار ایجاد نموده
البته این نکته را هم باید اضافه کنم که بعلت هزینه های سنگین و تجهیزات نظامی گرانقیمت هر کشوری قادر به ایجاد یک نیروی دریایی مقتدر و با توان حضور در تمامی نقاط دنیانیست و در حال حاضر تنها کشوری که بصورت کامل از چنین قابلیتی برخوردار است ایالات متحده است
شاید برای عزیزان جالب باشد که بدانید توان نیروی دریایی امریکا برابر با 8 کشور بعد از خودش هست یعنی به این شکل که توان نیروی دریایی قدرت های دریایی دوم تا نهم روی هم برابر با نیروی دریایی امریکا هست

و البته کشورهای انگشت شمار دیگری هم وجود دارند که اگرچه قابلبت و‌توان ایالات متحده را ندارند ولی بهرحال میتوان گقت از توان دریایی بالایی برخوردارند
کشورهایی مانند بریتانیا ، فرانسه ، چین و ایتالیا از جمله این کشورها هستند ولی در مقابل این نکته را هم باید بگوییم که اکثر کشورهای جهان تنها یک نیروی دریایی دفاعی با قابلیت دفاع انهم در نزدیکی سواحل خودی برخوردارند
اگر واقع بینانه نگاه کنیم تنها کشورهایی به دنبال ایجاد نیروی دریایی قدرتمند هستند که خواهان داشتن یک دست بلند برای حضور و عملیات در هر نقطه دنیا هستن ، در چنین کشورهایی داشتن ناوهای تهاجمی آبی خاکی با توان حمل هواگرد از اهمیت ویژه ای برخوردار است چون قادر به انجام طیف گسترده ای از ماموریت ها شامل حمل و جابجایی نیروهای نظامی بهمراه تجهیزات زرهی و مکانیزه ، ایجاد آتش سنگین پشتیبانی ، حمل و پرواز دادن هواگردهای مختلف شامل بالگردهای تهاجمی و هواپیماهای جنگنده عمود پرواز ، ایفای نقش یک پایگاه متحرک ، استفاده بعنوان ناو سرفرماندهی و هدایت عملیات ، انجام عملیات دفاع هوایی و….و‌… به همین دلیل همواره ناوهای بسیار پر اهمیتی بوده اند و در اختیار داشتنشان قدرت بسیار بالای رزمی به کشورهای دارنده میدهد البته این ناوها در دو دسته قرار میگیرند که هر دو دسته از توان حمل هواگرد برخوردارند
دسته اول ناوهای بالگرد بر و دسته دوم ناوهای آبی خاکی ولی چه تفاوتی دارند ؟

ناوهای بالگرد بر درواقع ناوهای هواپیمابر کوچکی هستن که برخی از توانایی های ناوهای هواپیما بر را یا ندارند یا بشکلی محدود دارند چنین ناوهایی تعداد بسیار بیشتری هواگرد حمل میکنند و امکانات پروازی بسیار مناسب تری دارند ولی در ماموریت های حمل نیرو و ابی خاکی یا چنین قابلیتی ندارند و یا بشکلی بسیار محدود دارند ولی در عوض قادر به پرواز دادن به هواپیماهای عمود پرواز بوده ومیتوان از انها بعنوان. ناو هواپیمابر تاکتیکی و سبک استفاده کرد

دسته دوم ناوهای ابی خاکی هستن این دسته از ناوها از توان حمل هواگرد کمتری برخوردار بوده و سیستمهای الکترونیکی و راداری انها محدودتر است و از قابلیت پرواز دادن به هواپیماهای بال ثابت برخوردار نیستند ولی دارای تجهیزاتی مانند دربی بزرگ جهت ورود و خروج هاور کرافت و لندینگ کرافت هستن همچنین توان بالایی در جابجایی نیرو و انجام عملیات ابی خاکی دارند ناوآبی خاکی اوشن کلاس در دسته این گروه قرار میگیرد

ناو اوشن در خدمت انگلستان مجهز به بالگرد لانگ بو اپاچی

ناو آبی خاکی و بالگرد بر اوشن

ناوآبی خاکی و بالگرد بر کلاس اوشن یک ناو چند منظوره با توان حمل هواگر است که در واقع بعنوان ناو پرچمدار و سرفرماندهی ناوگروه دریایی طراحی شده در کنار ان دارای نقش ثانویه ضد زیر دریایی و حمایت و پشتیبانی از عملیات زمینی یگان های تفنگدار میباشد
این ناو با دارا بودن قابلیت حمل بالگرد قادر به جابجایی سریع نیروهای واکنش سریع به مناطق عملیاتی است
داستان طراحی و تولید ناوهای کلاس اوشن به دهه 1980 برمیگردد در واخر این دهه نیروی دریایی بریتانیا خواهان بخدمت گرفتن یک ناو سرفرماندهی با توان حمل بالگرد و انجام عملیات ابی خاکی شد
طراحی ناو در سال 1993 توسط کشتی سازی ویکرز Kvaerner Govan LTD شروع شد ولی در همان سال روزنامه تایمز خبر از لغو احتمالی پروژه داد ، این روزنامه مشکل مالی را دلیل لغو احتمالی پروژه دانست در همان زمان نیروی های ارتش بریتانیا درگیر عملیات در بالکان بودند و نیروی دریایی بعلت فقدان یک ناو بالگرد بر مناسب مجبور به استفاده از ناو آرگوس بعنوان ناو هلیکوپتر بر

شده بود ولی مسئله این بود که ناو آرگوس یک ناو آموزشی بود و تنها قادر به پذیرش تعداد کمی بالگرد بود زیرا عرشه ناو برای پرواز بالگردها مناسب نبود ، از طرفی ناو اموزشی آرگوس از استانداردهای لازم برای استفاده در نقش بالگرد بر برخوردار نبود سوای از ظرفیت محدود امکانات ناو برای اسکان بلند مدت خدمه یهیچوجه مناسب نبود به همین دلیل نیروی دریایی بر روی ادامه ساخت و تامین اعتبار برای ناوهای اوشن کلاس تاکید کرده و در نهایت فرمانده نیروی دریایی اعلام کرد پروژه LPH جدید ادامه میابد
دو شرکت برای ادامه کار اعلام امادگی کردند سوان هانتر و دیگری ویکرز که در نهایت قرار به ادامه کار توسط ویکرز شد

در ساخت این ناو تلاش زیادی شد تا از طراحی های تجاری و انجام گرفته استفاده شود و به همین دلیل هم هزینه های کلی کاهش یافت هم مدت زمان ساخت در نهایت هرینه هر ناو برای دولت بریتانیا 154 میلیون پوند که بهیچوجه قابل قیاس با ناوشکن تایپ 23 نیست از اب درامد

کار ساخت این ناو با جنجال و حواشی بسیار زیادی همراه بود و شائبه اختلاس و رشوه نیز مطرح بود شرکت ویکرز ساخت ناو را در یک حوضچه تجاری در شهر گوان در گلاسکو انجام داد و از طرفی مناقشه ای سیاسی بر سر منصفانه بودن مناقصه و نبود زد وبند درگرفت این ماجرا انقدر بالا گرفت که اداره ملی حسابرسی انگلستان مامور تحقیق و کنترل تمامی مدارک شد که درنهایت اعلام کرد دادن مناقصه از طرف وزارت دفاع کاملا قانونی بوده چون این شرکت اختلاف زیادی پیشنهادش با شرکت سوان داشته پیشنهاد شرکت سوان 210 میلیون دلار بوده و پیشنهاد ویکرز 139/5 میلیون دلار واین موضوع باردیگر ماجرا را وارد فاز تحقیق کرد در نهایت معلوم شد شرکت ویکرز با یک اشتباه محاسباتی قیمتی بسیار پایین تر از ان چیزی که قیمت واقعی کار بوده داده زیرا شرکت ویکرز تصور میکرده که این کشتی تمامی متدها بر اساس کشتی های تجاری اقیانوس پیما است و البته با تجهیز به سخت افزار های نظامی در ادامه شرکت ویکرز که در بد دردسری افتاده برای اینکه بتواند طرح را اجرا کند ان را در یک حوضچه تجاری شروع کرده و اغلب بخشها را بر اساس متدهای تجاری اجرا میکند و مشکل این طرح این است که اولا کشتی های نظامی باید زره پوش باشند و از طرفی کشتی های تجاری برای 20 سال طراحی میشوند در حالیکه کشتی های نظامی بسیار بیشتر از این زمان درخدمت میمانند
این در حالی بود که طرح شرکت سوان که بعدا بررسی گردید یک طرح بسیار عالی نظامی بود که بخوبی بر روی ان کار شده بود و حتی کوچکترین جزییات هم بررسی و شرح داده شده بود واگر چه رقم بالا بود ولی طرح هم بسیار عالی بود
ولی بهر حال کار انجام گرفته بود و کار زیادی نمیشد انجام داد بهمین دلیل ادامه تجهیز کشتی انجام شد و این مشکل دلیلی شد که عمر مفید ناوبالگردبر اوشن کلاس از همه کشتی های جنگی به مراتب کمتر است
نهایتا در 30 سپتامبر 1998 با شعار « با خوشحالی ، با مهربانی » وارد خدمت در نبروی دریایی شد جالب است بدانید «ملکه الی » ملکه بریتانیا از حامیان مالی این پروژه بوده و اولین کشتی از این کلاس در 20 فوریه 1998 توسط ملکه الی تبرک شد و رسما توسط وی Devonport نامگذاری گردید

ناوهای اوشن کلاس دارای طولی برابر با 203/4 متر و عرض 36 متر است کشتی دارای 6/5 متر آبخور است عرشه پروازی این ناو ها170 متر طول و 36.6 متر پهنا دارد و دارای 2 دستگاه آسانسور نیز می باشند
حداکثر وزن ناو در حالت فول لود 23700 تن است ناو ازدو موتور دیزلی ساخت کمپانی Crossley Pielstick بهره میبرد که دارای توان 23904 اسب بخار قدرت است و توسط دو شفت به پروانه های 5 پره منتقل میشود که ناو را به حداکثر سرعت 18 گره دریایی معادل 33 کیلومتر میرساند ولی سرعت کروز 15 گره معادل 28 کیلومتر است البته در تست های پیش از ورود بخدمت ناو به سرعت 20/6 گره معادل 38/2کیلومتر نیز رسانده بود ، ناو با حداکثر سرعت 18 گره دریایی تا 8000 مایل برد دارد

ناو از قابلیت حمل و پرواز دادن حداکثر 18 بالگرد برخوردار است
کلاس اوشن دارای 255 خدمه و 205 خدمه پروازی است
ناوهای اوشن کلاس میتوانند با خود نیرو حمل کرده و با بالگرد به صحنه نبرد انتقال دهند . در واقع میتواند نقش یک لندینگ کرافت بالگرد بر را ایفا کند. ناو از توان حمل 830 تفنگدار دریایی با تجهیزات کامل و 40 خودرو زرهی سبک برخوردار است ولی برای حمل تانک طراحی نشده است
ناوگان بالگردهای این ناو شامل تا 6 فروند بالگرد سی کینگ ، لینوکس ، تا 6فروند بالگرد آپاچی و بالگرد AH-1و همچنین بالگرد سنگنین شینوک را حمل میکند در نقش هواپیمابر هم قادر به حمل تا حداکثر 15 فروند هواپیمای جنگنده هریر و یا میتواند ترکیبی از هواپیما و بالگرد حمل کند
ناو اوشن کلاس در خلال بازیهای المپیک 2012 اقدام به استقرار در رودخانه تایم لندن کرد

سیستم راداری موجود :

ناوهای کلاس اوشن در بخش رادار یک بسته ارتقا

و بروز رسانی را در یافت نموده که طی ان رادارها در سال 2008 تعویض و رادارهایی مدرن تر و با توان کلی بهتر جایگزین گردید ، این ناو از رادار جستجوی هوابرد برای کشف و رهگیری اهداف هوایی در کنار رادار جستجوی سطحی برای کنترل و کشف اهداف سطحی و شناورها و زیردریایی های به سطح اب امده مورد استفاده قرار میگرفت بود ولی در نهایت با رادار چند منظوره برد متوسط جدید MMR جایگزین شده اند این رادار سال 2015 یکبار دیگر مورد ارتقا قرار گرفت تا طبق برنامه به برزیل واگذار شوند
در اوت 2008 رادار ARTISAN 3D با باند های E/F برای MMR انتخاب شدند ولی این رادار هم سال 2015 مورد بازبینی قرار گرفت

سیستم های رادیویی

ناوهای فوق دارای سیستم ADAWS 2000 combat data ساخت BAE SYSTEM و همچنین دارای سیستم های ارتباطی LINK 11 / LINK 14 / LINK 16 و سیستم های ارتباطی ماهواره ای مجهز می باشند و کاملا از قابلیت به اشتراک گذاری اطلاعات و امکانات جنگ‌شبکه محور برخوردار بوده

سیستم ADAWS 2000 سیستم اطلاعات رزمی یکپارچه و اشتراک اطلاعات با تمام ناو های نیروی دریایی سلطنتی میباشد جدای از این با استفاده از این سیستم میتوان با تمامی ناوهای کشورهای عضو ناتو ایجاد ارتباط نموده و اقدام به اشتراک گذاری اطلاعات کرد

تجهیزات دفاعی

ناو از سیستم جنگ الکترونیک UAT برخوردار است که قادر به اختلال در تجهیزات الکترونیکی و سیستمهای راداری شامل موشک های هدایت راداری نیز میباشد
از نظر تسلیحات دفاعی هم ناو دارای 3 سیستم دفاع نزدیک فلانکس است به علاوه 4 توپ 30 میلیمتری چند منظوره اورلیکن که هم بعنوان دفاع هوایی بکار میرود و هم بر علیه اهداف سطحی

ارتقا و بهسازی

در سال 2007 ناو برای اولین تعمیرات سنگین میان خدمتی وارد تاسیسات کشتی سازی Devonport Management Limited در تاسیسات ، دونپورت سلطنتی Dockyard شد

این ارتقا و بروز رسانی حدود دوازده ماه طول کشید که طی این 12 ماه یعنی تا سال 2008 ناو از خدمت خارج شده بود و در اغلب بخش ها خصوصا بخش الکترونیک و رادار بسته های ارتقایی بسیار مناسبی دریافت کرد و تمامی رادارهای ناو با رادارهای مدرنتری جایگزین گریدند

پس از اتمام تعمییرات وبهسازی ناو در روز چهارشنبه 24 سپتامبر 2008 ناو از تاسیسات کشتی سازی خارج و از پورتموث حرکت کرد تا تستهای پیش از ورود به خدمت را انجام و بصورت عملی به آزمایش تجهیزات جدید در شرایط عملیاتی دریایی بپردازد
و پس از یکسال که از خدمت خارج شده بود ماموریت خود را آغاز کند از تجهیزات جدیدی که ناو دریافت کرده بود و به عنوان بخشی از ارتقاء ناو بشمار میرفت نصب و راه اندازی یک واحد بازیافت زباله PyTEC pyrolysising در ناو بود

سوابق عملیاتی

تنها چند هفته از بخدمت گرفتن ناو در نیروی دریایی نگذشته بود که طوفان Mitch سواحل نیکارگوئه و هندوراس را در نوردید و شهرهای ساحلی را در هم کوبید بلافاصله نیروی دریایی سطنتی ناو اوشن کلاس خود را برای انجام عملیات بشردوستانه راهی سواحل این کشورها شد و ضمن انتقال کمکهای بشر دوستانه بریتانیا و اسکاتلند و ولز وظیفه انتقال امدادگران را با تجهیرات و خودروهای امدادی برعهده داشت همچنین بیمارستان این ناو در اختیار بیماران بود و از ناو بعنوان ستاد بحران استفاده میشد در کنار تامین آب آشامیدنی شهر که توسط سیستم تصفیه اب و آب شیرین کن های ناو تولید میشد

وپس از ان در سال 1999 برای اجرای رزمایشی مشترک با یک ناو هواپیمابر ایالات متحده برنامه ریزی شده بود که با بالا گرفتن بحران کوزوو رزمایش لغو و ناو در اماده باش جهت اعزام به مدبترانه قرار گرفت

در سال 2000 با حداکثر توان رزمی جهت شرکت در عملیات پالیزر در سیرالئون اعزام شد و به ناو IIIustrrious ملحق شد و با استفاده از توان تهاجمی بالگردهای خود شدیدا توان تهاجمی شورشیان را در هم کوبید و به حمایت و پشتیبانی از گردان Spearhead در ساحل پرداخت

در 17ژانویه اشتباه گروه پروازی ناو یک بحران بزرگ دیپلماتیک را بین ملکه اسپانیا و ملکه انگلیس و دولت دو کشور رقم زد ماجرا از این قرار بود که گروهی از بالگردهای آپاچی ناو که راهی جبل الطارق بودند به اشتباه در سواحل سن فیلیپ در شهر لاینا اسپانیا فرود امدند رسانه های اسپانیا این را اقدامی تهاجمی از سوی بالگردهای تهاجمی بریتانیا نام نهادند ولی درنهایت مشکل برطرف شد

در سال 2003 برای شرکت در عملیات تیچ با تمامی توان خود راهی خلیج فارس شد و در این عملیات جنگنده های ناو حضوری بسیار فعال در عملیات داشتند و نقش این ناو به حدی پر رنگ و موثر بود که موفق به دریافت نشان AL Faw 2003 شد و همچنین مدال ارک سلطنتی هم به ناو اهدا شد

در تابستان سال 2006، ناو اقدام به شرکت در تمرینات آئورورا با حضور ناوگان ایالات متحده کرد

در 18 فوریه سال 2009 ناو رسما اولین ماموریت خود را پس از ارتقا آغاز نمود و از Devonport به ع

نوان بخشی ناوهای شرکت کننده در Taurus 09 در رزمایش Task Group و بعنوان ناو پرچمدار Commodore Peter Hudson رفت در این رزمایش این ناو بعنوان ناو پرچمدار و سرفرماندهی یک ناوگروه بود که غیر از این ناو 4 ناو رزمی و یک زیردریایی هم بودند تمامی مراحل رزمایش جهت تهیه یک مستند برای شبکه 5 بریتانیا فیلمبرداری شد

در سال 2010 ناو جهت شرکت در یک رزمایش و همچنین یک مسافرت دوره ای به برخی از بنادر و کشورهای دوست بریتانیا را نیز دربرنامه داشت که ابتدا در یک برنامه چند روزه برای شرکت در رزمایش مشترک برای تمرین با سامانه Auriga در سواحل شرقی ایالات متحده آغاز شد
سپس به برزیل رفت تا تمرینات خود را با ناو هواپیمابر برزیل انجام دهد
دو کشور یک توافقنامه همکاری های مشترک دارند
پس از اقیانوس اطلس به نیجریه رف

در آوریل 2011 او به عنوان بخشی از ناو گروه ناو گروه RN یا نیروی واکن (RFTG) COUGAR 11 مستقر شد

در ماه مه 2011 این ناو از گروه واکنش سریع CUGAR که بخشی از نیروی واکنش سریع Task Force جدا شد و جهت کمک به عملیات در لیبی با اسکورت ناو Tonnerre فرانسه به سواحل لیبی اعزام شد

ناو اوشن کلاس در خلال بازیهای المپیک 2012 اقدام به استقرار در رودخانه تایم لندن کرد

پایان

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن