آشنایی با جنگنده F-15J نیروی هوایی ژاپن
آشنایی با جنگنده F-15J نیروی هوایی ژاپن
گردآوری و ترجمه:صادق عبدالهی
جنگنده F-15J جنگنده برتری هوایی دو موتوره نیروی هوایی ژاپن است ، که براساس جنگنده موفق McDonnell Douglas F-15 Eagle تحت لیسانس صنایع سنگین میتسوبیشی در دو مدل F-15DJ (رزمی،آموزشی) وF-15J Kai (نمونه پیشرفته تر F-15J )تولید می شود.در حال حاضر ژاپن بزرگترین مشتری F-15 Eagleایالات متحده در جهان به شمار می آید.
در فاصله ژوئن تا جولای 1975 ، آژانس دفاعی ژاپن (وزارت دفاع کنونی) بعنوان یکی از 13 گزینه مختلف جایگزینی F-104J/DJ Starfighter و F-4EJ Phantom II به آزمایش McDonnell Douglas F-15 Eagleدر پایگاه هوایی ادواردز، پرداخت. یک فروند F-15C تک نفره ویک فروند F-15D دو سرنشینه مورد ارزیابی قرار گرفته و در تاریخ دسامبر 1975 ، اف-15 بعنوان برنده این رقابت، انتخاب شد.دولت ژاپن تمایل خود را به خرید 187 فروند/DJ F-15J اعلام ودر آوریل 1978 ،صنایع سنگین میتسوبیشی به عنوان مقاطعه کار این پروژه انتخاب شد و همزمان امتیاز تولید F-15C/D را دریافت کرد.
پس از بررسی توسط کنگره آمریکا ، دپارتمان دفاع ایالات متحده ، سیستم الکترونیک پروازی و موتور جنگنده را ازامتیاز تولید مستثنی کرد. در ابتدا 2 فروند F-15J و 12 فروند F-15DJ توسط کمپانی مک دانل داگلاس(تحت پروژه عقاب صلح peace eagle) در سنت لوئیس میسوری ساخته، اولین پرواز آن توسط نیروی هوایی ایالات متحده در 4 ژوئن 1980 انجام ،ونهایتا به ژاپن صادر شد. مجصول واردشده ، در ژاپن تحت برنامه توسعه صنایع دفاعی ژاپن ،جهت ساخت جنگنده ای که نیازهای کشور ژاپن را برطرف کند، قرار گرفت. قطعات تولیدی 8 فروند F-15Jارسالی از راه دریا توسط میتسوبیشی ژاپن مونتاژونخستین جنگنده ارسالی به شماره سریال 8803-12 ،اولین پروازآزمایشی خود را در 26 آگوست 1981 انجام داد.
در 1980 دولت ژاپن ، درخواستی را جهت دستیابی به تکنولوژی پیشرفته از طریق U.S.-Japan Forum (S&TF) ارسال کرد که رد شد. در ملاقات های سالانه ای که میان آژانس دفاعی ژاپن و دپارتمان دفاع کنگره امریکا به منظور بررسی مجدد آئین نامه های اجرایی قراردادهای بسته شده انجام گرفت ، دپارتمان کنگره ، اجازه دسترسی به تکنولوژیهای پیشرفته ای شامل ترکیبات کامپوزیت را صادر کرد.
اواخر سال 1981 ،اولین F-15J/DJ به اسکادران 202 فرستاده و پس از ساماندهی مجدد در پایگاه هوایی نیوتاباروواقع در جزیره کیوشو،در تاریخ 21دسامبر 1982،اسکادران پروازی 23 آموزشی ،نامیده شد. در دسامبر 1982 پس از ماجرای هدف قرار گرفتن بوئینگ 747 شماره 007 هواپیمائی کره جنوبی توسط سوخو-15 شوروی نیروی هوایی ژاپن،طرحی رامبنی بر شکل گیری اولین اسکادران این جنگنده تهیه کرد. در مارچ 1984 جنگنده های جدید F-15J جایگزین جنگنده های F-104J اسکادران 203 در پایگاه هوایی Chitose گردیدند و در طول سال های 1987-1986 جای F-4EJ هارا گرفتند.
جنگنده های F-15J/DJ به استثنای(ECM تجهیزات الکترونیکی فریب رادار)،سیستم هشدار راداری و تسلیحات هسته ای ، مشابه جنگنده های F-15C/D هستند.برخی تجهیزات جنگ الکترونیک اف-15 امریکایی مانند ICS وتجهیزات EWWS حذف ، سیستم های AN/ALQ-135 Internal Countermeasures توسط سیستمهای بومیECM J/ALQ-8 و سیستمهای AN/ALR-56 Radar Warning Receiver با J/APR-4RWR جایگزین شده اند.سیستم پرتابگر چف وفلیر AN/ALE-45 وسیستم هشدارراداری XJ/APQ-1 ،قطعات مربوط به تسلیحات هسته ای حذف وحمل بمبهای MER-200P در دستور کارقرار گرفت.موتور توربوفن پرات اند ویتنی 100 ،تحت لیسانس IHI Corporation تولید می شود. F-15J ازdata link (سامانه انتقال داده) بومی MIDS/FDL استفاده می کند .
میتسوبیشی برنامه ارتقاچند مرحله ای Multistage Improvement Program (MSIP) جنگنده های F-15C/D را طرح ریزی ودر 1987 شروع به ارتقا جنگنده های F-15J/DJ خود کرد.ارتقاعات انجام شده ، شامل ارتقاء کامپیوتر مرکزی ، موتورها،سیستمهای کنترل جنگ افزار ، وافزودن J/APQ-1 countermeasures set می باشد.موتورهای The F100-PW-100 (IHI-220) توسط ارتقاع کنترل الکترونیکی دیجیتال موتور(DEEC) به F100-PW-220E (IHI-220E) تغییر یافت.فاز اولیه این ارتقا شامل توانایی ECM برای رادار AN/APG-63U و کامپیوتر مرکزی جدید لاکهید مارتین وفاز دوم شامل سیستم های جنگ الکترونیک طراحی شده توسط میتسوبیشی Integrated Electronic Warfare Systems (IEWS) برمبنای سیستم J/APQ-2 که برای جنگنده F-2طراحی شده بود می شد.در سال 2003 شرکت Rockwell Collins/Kaiser Electronics به عنوان یکی ازمقاطعه کاران وهمکار شرکت شیمازودر پروژه توسعه نمایشگرهای چندمنظوره 114*114 میلیمتری برای کاکپیت جنگنده های F-15J انتخاب شد.
جنگنده های F-15J با موشک ژاپنی AAM-3 تجهیز شده اند که با شکل متفاوت بالچه جلویی از AIM9-Sidewinder مشخص می شوند.این موشک ها مجهز به جستجوگرNEC ،فیوز مجاورتی وسر جنگی کوماتسو می باشد.3 جایگاه حمل موشک هوا به زمین اجازه حمل بمب،راکت یا تجهیزات غلاف ECM تا 23600 پوند (10750 کیلوگرم) می دهد.سیستم کنترل تسلیحات AN/AWG-27 امکان مدیریت سلاح های جنگنده را به خلبان می دهد. در حالیکه ژاپن در تلاش برای دستیابی به جنگنده پیشرفته ای است که قابل جایگزینی F-15 باشد،همزمان به ارتقاع F-15J خود پرداخته است .در 28 جولای2003 اولین فروند F-15J ارتقاع یافته اولین پرواز خود را انجام داد.در دسامبر 2004 ، دولت ژاپن ، برنامه دفاعی میان مدت خود را تصویب کرد که به موجب این طرح،طی 5 سال جنگنده های F-15J مطابق با برنامه های آژانس دفاعی ارتقاع می یابند.این ارتقاعات مواردی شامل سیستم اجکت جدید،جایگزینی موتورهای IHI-220E ،پردازنده های قدرتمند تر،الکترونیک پروازی واویونیک پیشرفته تر ورادار AN/APG-63(V)1 ریتون هستند که از 1997 تحت امتیاز میتسوبیشی الکتریک تولید شده اند.رادار جدید موشک های AAM-4 (موشک هوا به هوای برد متوسط رادار فعال )را پشتیبانی خواهد کرد.
وزارت دفاع در ژوئن 2007 خواهان ارتقاع وتوسعه جنگنده های شناسایی گردید و برنامه ای جهت ارتقاع F-15J با غلاف های رادار دهانه ترکیبی synthetic aperture radar(رادارهای با قابلیت نقشه برداری دو بعدی از سطح) تنظیم شد تا این جنگنده ها جایگزین فانتوم های شناسایی در حال خدمت شوند.
در 17دسامبر 2009 پس از پیروزی حزب دموکرات ژاپن در انتخابات ،بودجه ارتقاع جنگنده های شناسایی لغو شد و اولویت بر ارتقاع F-15J و Mitsubishi F-2قرار گرفت.تعداد ارتقاعات انجام گرفته روی F-15J از26مورد به 48 افزایش یافت،ووزارت دفاع بودجه لازم جهت ارتقاع 38 جنگنده دیگر تخصیص داد گرچه بودجه کامل جهت بروزرسانی این جنگنده ها هنوز تحقق نیافته است.آمار وارقام تعداد اف-15 جی در نیروی هوایی ژاپن متفاوت است ولی ارقام 213(165فروند F-15J و 48 فروند F-15DJ)،223(203 فروند F-15J،20 فروندF-15DJکه 12 تای آول آن در مک دانل داگلاس تولید شده و8تای بقیه از مونتاژ کیت های ارسالی ساخته شده اند ) و209 فروند(10فروند از مونتاژ قطعات آمریکایی وبقیه 199 فروندکاملا در ژاپن)تاکنون ارائه شده اند.در مارس 2000 گزارشی معتبر منتشرشد که حاکی از سفارش 220 فروند ازین جنگنده ها بود(180 فروند مدل جی و40 فروند مدل دی جی) که ازین تعداد 187 فروند ( 150 فروند ازمدل جی و37 فرونداز مدل دی جی)تحویل گردیده اند.گزارش دیگری در سال 2003 تعداد جنگنده های سقوط کرده دراثر حوادث مختلف را 10 فروند ذکرکرد.
48 فروند F-15J به Link 16 datalink(با قابلیت پشتیبانی اف-15 های نیروی هوایی آمریکا) و هلمت های مخصوص قفل موشکی مجهز گردیده اند.این هلمت ، موشک های مخصوص داگ فایت AAM-5 را که قرارست جایگزین موشک های AAM-3 شوند پشتیبانی خواند کرد.
در 17دسامبر 2010 بودجه ارتقا جنگنده ای اف-15 جی محقق شد ولی توسط وزارت دفاع به 10فروند تقلیل یافت.
نیروی هوایی ژاپن از سیستم کد گذاری 6 رقمی برای این جنگنده های استفاده میکند.اولین رقم به رقم یکان سال تولید برمیگردد(برای مثال 1980=0،1981=1…)،رقم دوم اشاره به دو موتوره بودن آن (عدد 2)،رقم سوم آن اشاره به کارکرد در هر آب وهوایی(رقم 8)وسه رقم پایانی شماره هر فروند جنگنده به ترتیب است.
در سال 2020 میلادی نیروی هوایی ژاپن اعلام کرد این کشور به دنبال ارتقا 98 فروند اف15 خود با کد سوپر رهگیر است. این ارتقا شامل نصب رادار ارایه فازی فعل که توان درگیر تا هشت هدف را به این جنگنده میدهد، نصب جایگاه تسلیحاتی بیشتر که توان حمل تا 12 موشک رادار فعال هوا به هوا را به ان میدهد، نصب یک کاونده تصور ساز فروسرخ برای رهگیر و کشف هدف بدون رادار در صورت نیاز، ارتقا کابین و نصب تسلیحات جدید است
مشخصات F-15J
خدمه1: pilot
طول 63 ft 9 in (19.43 m)
بالها 42 ft 10 in (13.05 m)
ارتفاع18 ft 6 in (5.63 m)
سطح بال 608 ft² (56.5 m²)
وزن بدون تسلیحات 28,000 lb (12,700 kg)
وزن با تسلیحات 44,500 lb (20,200 kg)
بیشترین وزن برخاست 68,000 lb (30,845 kg)
موتورها 2 × Pratt & Whitney F100-100 or −220 afterburning turbofans
نیروی تراست 17,450 lbf (77.62 kN) each
نیروی تراست با پس سوز 25,000 lbf for −220 (111.2 kN for −220) each
ظرفیت سوخت 13,455 lb (6,100 kg) internal
عملکرد
ارتفاع بالا 2.5+ (1,650+ mph, 2,660+ km/h)
ارتفاع پائین Mach 1.2 (900 mph, 1,450 km/h)
سقف پروازی 65,000 ft (20,000 m)
نرخ صعود >50,000 ft/min (254 m/s)
تراست به وزن 1.12 (−220)
تسلیحات
توپ دماغه 1× 20 mm M61 Vulcan
تعدادجایگاه بارگذاری تسلیحات 10
موشک :
دیگر تسلیحات:Mk 82 General Purpose Bomb, CBU-87 Cluster bomb…..
