تسلیحات نیروی های پیاده و سلاح های انفرادیجنگ جهانی دوم

سلاح تهاجمی ام پی44

سلاح تهاجمی ام پی44

سلاح های جنگی به دو دسته سلاح تهاجمی و سلاح دفاعی تقسیم می شوند.سلاح دفاعی به سلاح های چون موز98 کا(در ایران برنو نامیده می شود) ام1 و یا ژ3 و اف ان فال گفته می شود که وزن بالا، کالیبر بزرگ و لگد  بالای در صورت شلیک در حالت رگبار دارند(البته اگر سلاح توان رگبار داشته باشد) ولی سلاح های تهاجمی که اولین بار با ساخت سلاح ام پی44 در المان نازی وارد خدمت شدند دارای وزن کمتر، کالیبر  کوچکتر و یا با شارژ پوکه  کمتر،توان شلیک رگبار  و کنترل پذیری  بهتر در زمان شلیک رگبار بود.سلاح های چون ام16، ای کی 47 واچ کا416، جی36 و…از جمله این سلاح های تهاجمی هستند

اگرچه ام پی44 به عنوان اولین سلاج  تهاجمی جهان در سال 1943 وارد خدمت شد ولی پیشنه ساخت چنین سلاحی نه حتی در المان نازی بلکه در امریکا و دیگر  کشورهای اروپای به اواخر قرن19 بر میگردد .در ان زمان سلاح های تهاجمی گلنگدنی  در ارتش ها جای  خود را باز کرده بودند که دارای  کالیبر های چون 7.62 و یا 7.92 م م با پوکه های  به طول بالای 50 و یا 60 م م بودند انها حتی در 2000 متری نیز با دقت بالا کشندگی بسیار داشتند .ولی این برد واقعا عملا به کار نمی امد  زیرا یک سرباز معمولی عملا حتی برای  شلیک به یک هدف در ابعاد انسان  در برد 400 متری نیز مشکل داشت .اگرچه چه  ان زمان شلیک گروهی در برد بالا برای از پا در اوردن دشمن با این گونه سلاح ها که سرعت اتش کمی داشتند  مرسوم بود ولی برای  یک نفر اصلا مناسب نبود

موزر98 کا (نسخه کاربین لوله کوتاه)

ارتشها برای نبرد  در برد نزدیکتر در اوائل قرن 19 و نیمه اول این قرن دست به ساخت سلاح های نیم خودکار و یا خودکار  چون مسلسل های دستی کردند که کالیبری بزرگتر از سلاح های دفاعی جنگی داشتند (مثلا 9 م م) ولی طول پوکه کم بود(مثلا19 م م) و سر گلوله نیز پخ بوده که سرعت انه معمولا زیر سرعت صوت و برد موثر انها در بهترین حالت 150 متر بود. این گلوله ها در مرحله اول  برای تپانچه های کمری ساخته شده بود جالب اینکه این کالیبر همچنان  روی مسلسل های دستی چون  یوزی و ام پی5 به کار می رود

از این رو در بسیاری از ارتشها این فکر وجود  داشت که باید سلاحی باشد که بین یک سلاح دفاعی دورزن  و یک مسلسل دستی قرار بگیرد. یعنی هم کشندگی در برد حدود 400 متر داشته باشد و هم نیم خودکار و یا خودکار باشد

در سال 1918 یک افسر ارتش المان به دنبال ساخت چنین سلاحی بود حتی مقالاتی در مورد چنین سلاحی نوشت .وی مدعی بود  به سلاحی با کالیبر کوچکتر از کالیبر  7.92 با پوکه 57 م م که روی سلاح موزر 98 سوار می شود نیاز است .کالیبر کوچکتر یعی لگد کمتر و از طرفی افزایش مهمات های قابل حمل توسط یک سرباز.در سال 1923 یعنی بعد از سرنگونی حکومت قیصر در المان و قبل از امدن نازیها ، دولت دمکراتیک وقت المان خواهان  جایزگینی ماوزر 98 بود .بر اساس الزامات  طراحی در ان دوران سلاح باید دارای برد کشندگی 400 متر باشد و از خشاب 20 و یا 30 فشنگه بهره ببرد .چندین سلاح ازمایش شد ولی دو سلاح در سال 1930 یکی با کالیبر 7 م م با طول پوکه 39 م م و دیگری  با کالیبر 7.75 باز با پوکه39 م م که ساخت دو شرکت خصوصی بود بیشتر مورد پسند قرار گرفت

با به روی کار امدن حکومت نازی در المان و اغاز جنگ جهانی دوم در سال 1938  ارتش خواهان افزایش سرعت برای جایگزی ماوزر 98 شد و از این رو در سال 1938 ارتش المان طی قراردادی با شرکت Hugo Schmeisser خواهان توسعه طرحی با سرعت اتش450 تا 550 گلوله بر دقیقه و برد موثر 400 متر شد. در ان زمان موز98 اصلی ترین سلاح ارتش  المان بود حتی تا پایان جنگ دوم هم همین رتبه را داشت ولی این ارتش از مسلسل  دستی های چون ام پی38 و 40 نیز استفاده میکرد  که البته برد انها حدود 100 متر بود

مورد بعد که ارتش المان را ترغیب کرد به سرعت بیشتری به دنبال یک سلاح خودکار با کالیبر کوچکتر برود این بود که با اغاز جنگ با روسها، روسها به سرعت دست به تولید تعداد زیادی سلاح نیم خودار مانندSTV-40 و 42 زدند که اگرچه ان نیز دارای کالیبر بزرگی بود و سلاح دفاعی ولی سرعت اتش  بالاتری داشتند . هیچ طرحی روی کالیبر استاندارد ارتش  المان یعنی 7.92 با پوکه 57 م م قابل اجرا نبود زیرا شارژ بالای داشت و لگد  زیادی داشت  از این رو ساخت سلاحی خودکار و یا نیم خودکار با این کالیبر عقلانی نبود

از این رو از سال 1941 باز یک دوره مطالعات انجام شد که کالیبر جدیدی به سرعت اماده شود. در ان زمان یک کالیبر بسیار مورد توجه قرار گرفت که شامل 8 م م با طول پوکه 33 م م بود .با کی تغییر برای کارایی بهتر بالستیک گلوله  به7.92 م م با همان طول پوکه کاهش یافت و در اوائل سال 1942 دستور داده شد تا سلاحی بر اساس این کالیبر تولید شود .شرکت Hugo Schmeisser به سرعت یک طرح اماده کرد که با نام  MKb 42(H) شناخته می  شد و در ازمایشات ارتش بسیار موفق ظاهر شد و در  همان سال وارد خط تولید شد

اولین نسخه تولیدی یا همان MKb 42

8000 قبضه از این نسخه تولید شد که بیشتر برای این بود که در میدان جنگ ازمایش و مشکلاتش بررسی شود. به سرعت مشکلاتش مورد بررسی قرار گرفته و نسخه اصلاح شده ان با نام ام پی43 ر سال 1943 وارد خط تولید شد  ولی در نهایت  به دلیل علاقه هیتلر به نامStG 44 این سلاح با این نام شناخته شد و در ادامه  به ان ام پی44 گفتند(ام پی44 نام سازمانی است که در ارتش المان به ان دادند)

ام پی44 در سال 1943 تولید شد ولی عملا تا میانه سال 1944 واقعا به تعداد زیادی تولید نشد که دلیلش هم هیتلر بود که چند باری  تا لغو پروژه این سلاح هم رفت دلیلش این بود که هتیلر معتقد بود که در وضیعت ان زمان  نازیها،  پول باید صرف  ساخت تانک و هواپیما  شود و ارتش هرگز نخواهد توانست در ان وضعیت که صنایع المان زیر بمب باران دائم متفقین  بودند به تعداد کافی این سلاح را تولید کند

ام پی44 یکی سلاح تهاجمی خودکار  با توان اتش  به شکل رگبار بود که با فشار غیر مستقیم گاز باروت مسلح می شود و لوله انتقال گاز به بخش الات متحرک در بالای سلاح قرار گرفته است. تمامی نسخه های تولید دارای قنداق ثابت چوبی  بودند با با فشار دادن هفت پین میتوان سلاح را باز کرد.دستگیره گلنگدن برای مسلح سازی سلاح در سمت چپ سلاح است که در هنگام شلیک نیز به عقب و جلو حرکت میکرد .وقتی دستگیره گلنگدن را به عقب میکشیدید به شکل خودکار روپوش دریچه پوکه پران در ان سمت باز می شود

سلاح دارای  یک برگه نازم اتش در دو حالت رگبار و تک تیر در سمت چپ سلاح بالای ماشه قرار دارد و با انگشت  شست قابل جابجای است. این برگه فاقد حالت ضامن است در واقع دگمه ضامن سلاح بالای برگه نازم است که اگر ان را به راست فشار دهی سلاح قفل شده و به چپ فشار دهید سلاح اماده شلیک است

سلاح تهاجمی ام پی44
ام پی44

مگس سلاح در جلو دارای  شکاف است و بر روی سلاح دارای  یک شکاف درجه بندی شده کشویی  است که تا 800 متر درجه بندی شده است اگرچه برد موثر این سلاح 300 متر است. سلاح دارای فشنگ با کالیبر 7.92 با طول پوکه 33 م م است که دارای  سرعت دهانه 685 متر بر ثانیه بود.سرعت علمی تیر انداز با ان 550 تا 600 گلوله بردقیقه بسته به نسخه تولید بود و از یک خشاب حلالی 30 فشنگه استفاده میکرد که دگمه  خشاب گیر نیز کمی بالاتر از خشاب بود. وزن کامل سلاح 4.6 کیلوگرم بود اگرچه در استاندارد سلاح های امروزه سنگین است ولی سبکتر از سلاح های هم دوره خود بود

تیراندازی با  ان بسیار راحت بود با گرد غبار مشکل زیادی نداشت و در حالت رگبار شلیک با ان اسان بود

246000 قبضه از این سلاح ساخته شده  و هرگز در تعداد سلاح های موز که دست کم دو میلیون قبضه انها در خدمت ارتش المان بود نتوانست به خدمت گرفت شود. این سلاح خودکار بود از این رو سربازان را از کشیدن دائم گلنگدن موزر98 بی نیاز میکرد و همچنین برد کشندگی  ان بیشتر از ام پی40 بود. به شکل  گسترده در جبهه روسیه استفاده می شد و روسها با ترکیب این طرح و طرح اس کا اس بعدها  سلاح بی نظیر AK-47 را ساختند که البته دارای کالیبر روسی 7.62 با پوکه های 39 م م بود که کارایی بهتری از کالبیر مشابه نازی ها داشت.حتی المانها بعدها در صزاحی سلاح ژ3 نیز از این سلاح الهام گرفتند…

مشخصات

وزن:4.6 کیلوگرم

طول سلاح:940 م م

طول لوله:420 م م

کالیبر:7.92 با طول پوکه33 م م

سرعت دهانه:685 متر بر ثانیه

سرعت اتش به شکل علمی:550 تا 600 گلوله بر دقیقه

برد موثر:300 متر با دوربین 600 متر

خشاب:30 فشنگ

عبدالحمید تارخ

نوشته شده برای سایت جنگاوران(http://jangaavaran.ir)

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن