جنگ ها و عملیات های نظامی

جنگ فالکلند

فالکلند جزیره ای در دور دست

جزایر فالکلند که به مالویناس نیز گفته می شود در جنوب شرقی کشور ارژانتین در امریکای جنوبی قرار دارد.منطقه امریکای جنوبی به ندرت شاهد جنگ های بزرگ بوده ولی درسال 1982 یک جنگ بزرگ و سرنوشت ساز بر سر این جزایر روی داد.این جنگ که در نهایت به شکست ارژانتین انجامید که تنها جنگ خارجی ارژانتین بعد از جنگ سال 1880 در حدود 102 سال قبل از فالکلند بود.این جزایر حدود یک قرن در دست  انگلیسیها بود و ارژانتین همواره ادعای مالیکت ان را داشت ودارد که البته ادعای درستی بود زیرا استعمار انگلستان این جزایر را اشغال کرده بود.ولی چه شده که ارژانتین تصمیم به پس گرفتن فالکلند کرد.

یک سال قبل از اغاز جنگ یعنی سال 1981 ارژانتین درگیر بحران سیاسی  بزرگی بود.در این دوره ارژانتین شاهاد انتقال قدرت از دیکتاتور مخوف خود یعنی ژنرال رافائل ویلا بود.این کشور دارای یک حکومت نظامی بسیار خشن و سرکوبگر بود.این دوره در ارژانتین که با شورشها مردم نیز همراه بود به یک بحران اقتصادی برای ارژانتین ختم شده بود.در ان زمان ژنرال لئوپولد گالتیری رئیس جمهور وقت که بعد از ویلا رئیس جمهوری ارژانتین شده بود به همراه برخی از فرماندهان ارتش تصمیم به اشغال فالکلند و پس گرفتن ان از ارژانتین شدند.دلیل این کار اول ایجاد یک حس وطن پرستانه و اتحاد ملت بود تا مردم با توجه بیشتر به اشغال فالکلند و پس گرفتن ان از انگلستان مشکلات اقتصادی کشور را فراموش کنند.همچنین این کار می توانست برای همیشه مناقشه بین انگلستان و ارژانتین را سر این جزایر تمام کند.در ارژانتین  رئیس جمهور و دیگر فرمانده هان ارتش اعتقاد داشتند با در نظر گرفتن فاصله 12000 کیلومتری بین انگلستان تا فالکلند ،انگلستان به خود زحمت پس گرفتن فالکلند انهم به روش نظامی را نخواهد داد.

جمعی از خلبانان شجاع ارژانیتن در می سال 1982 در کنار صفی از اسکای هاوک ها.اسکای هاوک را باید قهرمان واقعی جبهه ارژانتینها دانست.
جمعی از خلبانان شجاع ارژانیتن در می سال 1982 در کنار صفی از اسکای هاوک ها.اسکای هاوک را باید قهرمان واقعی جبهه ارژانتینها دانست.

تنش بین دو کشور یک ماه قبل از جنگ زمانی که ارژانتین صدور گاز به فالکلند را قطع کرد شدت گرفت ولی اولین قدم جنگ زمانی شروع شد که در  19 مارس  تعداد کمی سرباز ارژانتین از یک کشتی کهنه خارج شده و پرچم ارژانتین را در جزیره جرجیایی جنوبی به احتراز در اوردند.(جزیره جرجایی جنوبی جزیره ای کوچک از توابع فالکلند می باشد)هنگامی که ارژانتین هیچ اقدام خاصی از سوی انگلستان مشاهده نکرد در 2 اوریل حکومت ارژانتین دستور اشغال فالکلند را به ارتش داد.انگلستان از این عمل ارژانتین به شدت غافلگیر شد.البته انگلستان از موضوع چندان  بی اطلاع نبود زیرا بسیاری از افسران نیروی دریایی انگلستان که در نیروی دریایی در جنوب اقیانوس اطلس خدمت میکردند درباره  عدم توان لازم در جنوب برای دفاع در مقابل اقدام احتمالی ارژانتین به لندن هشدار داده بودند. انها از طریق سرویس امنیت ارتش تا حدی به قصد ارژانتین پی برده بودند.

ارژانتین برای اشغال  فالکلند یک عملیات ابی خاکی طراحی کرده بود.این عملیات در شب 1 اوریل اغاز شد و قرار بود نیروهای کماندوی ارژانتینی در شب 2 اوریل در فالکلند پیاده شوند.در ان زمان فرمانده نیروهای انگلیسی در فالکلند فرمانده سر ریک هانت بود.وی توسط وزارت امور خارجه در ساعت 3:30  بعد از ظهر 1 اوریل تلگرافی دریافت کرد که این وزارتخانه اخبار کامل صحیح از حمله قریب الوقوع نیروهای ارژانتینی به فالکلند به وی داد. هانت بلافاصله یک جلسه برای بررسی شرایط با دو تن از فرمانده هان تشکیل داد ولی و بسیار زود فهمید وضعیت اصلا به نفع انها نیست و نیروهای انگلیسی مسلح در فالکلند کمتر از 80 تفنگ دار است.دلیل این میزان کم نیروها در فالکلند این بود که هیچ کس در مخیلاتش  نیز  نمی گنجید که زمانی ارژانتین قصد اشغال این جزیره را داشته باشد.البته در ان زمان نیروی دریایی ارژانتین تعدادی کشتی رزمی و یک ناو هواپیما بر در اقیانوس اطلس جنوبی دشات ولی به انها بسیار دیگر خبر داده شد.

عملیات ارژانتین در شب 1 اوریل اغازشد.انها با کمک ناوشکن ARA Santísima Trinidad (1974) نیروهی ویژه نیروی دریایی را در شمال غربی فالکلند پیاده کرد.قصد انها اشغال مرکز فالکلند یعنی شهر استنلی بود که در غرب فالکند قرار داشت از این رو انها تمام فالکلند را دور زدند تا نیروهای خود را دقیقا در نزدیکی استنلی پیاده کنند.بخش عمده دیگر نیروها به کمک کشتی نیرو بر سن انتونیو در نزدیکی یک فرودگاه در جنوب استنلی  پیاده شدند. حرکت ارژانتینیها  بسیار حساب شده بود.انها از جای حمله کردند که انتظارش نمی رفت.نیروهای ارژانتینی با ورود به فالکلند به سرعت به سربازخانه های انگلیسی حمله  کردند بسیاری از انگلیسیها  به شدت قافلگیر شدند و به سرعت تسلیم شدند.البته حکومت ارژانتین از نیروهای خود خواسته بود برای اینکه در جریان اشغال انگلستان تنش کمتری با لندن بهم بزند تا انجای که می شود سربازان انگلیسی را اسیر گرفت تا اینکه بکشد.انگلیسیها شانس زیادی نداشتند زیرا تعداد انها بسیار کم بود.انها تنها 57 تفنگ دار و 11 سرباز بود این در حالی است که تعداد نیروهای مهاجم 600 سرباز و تعدادی نفر بر ابی خاکی بوند.اگرچه برخی سربازان انگلیسی در چند درگیری تلاش در مقابله با سربازن ارژانتینی کردند ولی انها موفقیتی به همراه نداشتند .در نهایت تا روز 2 اوریل فالکلند به دست ارژانتینیها افتاد و انها خوشحال و مسرور فکر میکردند که انگلیسیها به خود زحمت حرکت از 12000 کیلومتر ان سوی کره زمین را برای باز پسگیری فالکلند نخواهند داد.

اولین بار در انگلستان خبر تهاجم ارژانتین به فالکلند توسط رادیو محلی فالکلند خبر رسید.در انگلستان همه درباره اینکه باید در برابر ارژانتین چه کرد صحبت میکردند.انها خوب می دانستند که تا فالکلند فاصله  زیادی می باشد و از طرفی وضعیت برای انگلیسیها از جمله در زمینه رزم هوایی خوب نبود .اگر انها می خواستند ناو جنگی به منطقه اعزام کنند نیاز به پوشش هوایی کامل بود در حالی که انگلستان در ان زمان در مجموع 42 هارییر و سی هارییر داشت که توان پرواز از ناو هواپیما بر را داشت که از این میزان 14 فروند انها نسخه زمینی هارییر  جی ار 3 بودند.در حالی که ارژانتین 122 هواپیما داشت که می توانست  از خاک ارژانتین پرواز کرده که حداقل 50 فروند انها شکاری رهگیر مافوق صوت همچون میراژ3 ویا نسخه اسرائیلی انها ملقب به دج بودند که در رزم هوای برابر با سی هارییر بودند.امریکا از جمله تامین کنندگان تسلیحات ارژانتین قبل از جنگ بود.انها اول تلاش کردند تا بین ارژانتین و انگلستان میانجی گری کنند ولی هنگامی که کار پیش نرفت انها از فروش تسلیحات بیشتر به ارژانتین سر باز زدند.استعداد نیروی هوایی ارژانتین که بزرگترین خطر برای نیروی دریایی سطلنتی بود شامل جنگنده های تهاجمی اسکای هاوک وشکاری رهگیرهای میراژ3 بود.اگرچه این هواپیما های از فناوری های دهه 1960 بهره می بردند  ولی به دلیل تعداد زیادشان برای انگلستان خطر بزرگی بودند .این نیرو شامل 58 فروند هواپیمای تهاجمی ای4 اسکای هاوک بود.ای 4 اسکای هاک جنگنده مادون صوت تهاجمی بود که توسط نیروی دریایی امریکا به خدمت گرفته شده و با وجود جسه کوچکش دارای برد مناسب و توان حمل محمات قابل قبولی بود.از این 58 فروند 8 فروند متعلق به نیروی دریایی ارژانتین بود.همچنین این نیرو دارای 47 فروند شکاری رهگیر میراژ3 و نسخه اسرائیلی ان به نام  نشر(دج نیز به ان گفته میشود) بود که مسلح به موشک های ماژیک و شفیر برای رزم هوایی بود.همچنین این نیرو مجهز به 24 فروند هواپیمای تهاجمی توربوپراپ پوگارو بود و این ناوگان را تعداد دو فروند نسخه سوخت رسان سی130 پشتیبانی میکرد.البته ارژانتین 5 فروند جنگنده تهاجمی سوپر اتندارد را نیز از فرانسه تحویل گرفته بود  که بعدها در جنگ بسیار خبر ساز شدند.

در مقابل انگلستان پایگاه هوایی در نزدیکی فالکلند نداشت.نزدیک ترین پایگاه هوایی انگلیسیها به فالکلند جزیره اسنشن درمیانه اقیانوس اطلس جنوبی بود.ان پایگاه خود 6500 کیلومتر تا فالکلند فاصله داشت ولی در ان زمان گزینه دیگری برای انگلیسیها وجود نداشت و به سرعت تبدیل به تنها پایگاه  در اقیانوس اطلس برای انتقال نیرو و فرود و سوختگری هواپیماهای مختلف این نیرو شد .تا اواسط اوریل انگلستان نیروی قابل توجه ای از بمب افکنهای اتمی والکان و ویکتور را به همراه شکاری رهگیرهای اف4 فانتوم2 و در این جزیره جمع کرده بودند.البته تنها بمب افنکها والکان به کمک سوخت رسان ها میتواند به فالکلند برسند.

اولین قدم انگلستان در پس گرفت فالکلند پس گرفتن جورجیایی جنوبی بود که ارژانتین نیز قبل از اشغال فالکلند اول انجا را اشغال کرده بود.این نیرو تحت فرماندهی سرگرد شرایدن که شامل 42 تفنگداردریایی و تعداد از نیروهای ویژه انگلیسی یا همان SAS بودند با کمک یک کشتی سوخت رسان به منطقه اعزام شدند.در 19 اوریل زیر دریایی اتمی کانکویر به منطقه رسید و شروع به کشت در اب های اطراف جزیره زد و در روز بعد نیز یک بمب افکن ویکتور با کمک سوخت رسانی هوایی خود را از جزیره اسنشن به منطقه رساند و شروع به نقشه برداری از جزیره جرجیایی با رادار خود کرد.اطلاعات جمع اوری شده توسط  زیر دریایی و بمب افکن برای پیاده شدن کماندوهای انگلیسی در منطقه اهمیت بسیار داشت.کماندوها در 21 اوریل با کمک بالگردهای لنیکس که از کشتی سوخت رسان برخواسته بودند خود را به جزیره رساندند.ولی در پاییز نیمکره جنوبی زمین که بسیار سرد و پر از بوران برف بود فرود با بالگرد در منطقه کار دشواری بود و در نتیجه با وجود اینکه نیروهای انگلیسی ان روز توانستند در منطقه پیاده شوند ولی به دلیل اب هوایی بد عملیات لغو شد و بالگرد فردا بازگشتند و کماندوها را با خود بردند.در 24 اوریل دوباره کماندوها جمع شدند تا برای حمله بعدی اماده شود.انها متنظر ماندند تا هوا کمی بهتر شود که فردا  ان روز 25 اوریل زیر دریایی ارژانتینی سانتافه که در یک پایگاه دریایی موقف در جریجا بود از جزیره خارج شد که به سرعت توسط یک بالگرد ضد زیر دریایی انگلیسی برخواسته از ناوشکن اینتریم کشف شد.این بالگرد به سرعت با کمک بمب های عمقی زیر ابی زیر دریایی ارژانتینی را مورد هدف قرار داد.به زودی دو بالگرد دیگر از یک ناوشکن انگلیسی دیگر سر رسیدند وبا استفاده از اژدر ،و موشک ضد کشتی ای اس12 زیر دریایی را زیر اتش گرفتند.زیر دریایی ارژانتینی غرق نشد ولی به شدت صدمه دید و تا اخر جنگ از خدمت خارج شد.با تکمیل محاصره دریایی جریجای جنوبی سرگرد شرایدن در 26 اوریل 76 تفنگدارو کماندو را در منطقه پیاده کرد و بعد از یک پیاده روی طولانی خود را به نیروهای ارژانتین رساند.نیروهای ارژانتینی که دیدند از طریق دریا محاصره شدند و دیگر راه فرار ندارند بدون درگیری تسلیم شدند.

تا مدتی درگیری تنها در هوا و دریا بود .انگلستان می خواست تا جزیره را به محاصره بکشاند و بعد به ان حمله کند و از طرفی مدتی طول میکشید تا نیروهای انگلیسی برای حمله به فالکلند اماده شوند.از این رو به بخشی از رویداد های این دوران خواهیم پرداخت.

انگلسیسها تلاش در ایجاد یک قدرت هوایی در منطقه می کردند انها از نیروی هوایی ارژانتین ترس زیادی داشتند البته  انگلیسیها  از نظر سخت افزاری و نرم افزاری برتر از ارژانتینیها بودند ولی مسئله این بود که انها تا فالکلند فاصله زیادی داشتند و هیچ پایگاه هوایی در منطقه نداشتند فالکلند خود سه فرودگاه داشت.ولی ارژانتین نمی تواست از این سه  فرودگاه به خوبی بهره ببرد زیرا باند انها بسیار کوتاه تر از این بود که جنگنده های جت بتوانند از انها به عملیات به پردازند از این رو ارژانتین باید جنگنده های خود را از پایگاه های هوایی خود در خاک اصلی به پرواز در می اوردند.انگلستان از اول می شروع به انجام عملیاتهای رزمی برعلیه ارژانتین کرد در ان زمان ناو هواپیما بر انویسیبل به منطقه رسیده بود و رزم ناوهای انگلیسی نیز جمشان جمع شده بود.روز 1 م روز سختی برای هر دو طرف بود.انگلستان تصمیم گرفته بود تا بزرگترین فرودگاه جزیره که در حومه استنلی قرار داشت را غیر فعال کند.از این رو در ان روز دو بمب افکن والکان به همره 11 سوخت رسان ویکتور از اسنشن به هوا برخواستند تا  والکانها یک ماموریت 13000 کیلومتری (6500 کیلومتر رفت و 6500 کیلومتر برگشت)را انجام دهند.یکی از والکانها دچار نقص فنی شد و برگشت ولی والکان باق مانده تحت فرمانده ای ویترز به طرف فالکلند پرواز کردند .سوخت رسان های ویکتور یکی پس از دیگری سوخت خود را تحویل همدیگر و تنها ولکان عملیات میدادند تا اینکه سرانجام اخرین ویکتور نیز سوخت خود را به والکان داد و به پایگاه خود برگشت تا والکان به تنهای به سوی فالکلند برود.هنگامی که والکان به استنلی رسید بر روی فرودگاه پرواز کرد و 21 بمب 454 کیلوگرمی خود را به سوی باند فرودگاه پرتاب کرد که فقط یکی از انها به باند اصابت کرد و سوراخی بزرگ در وسط ان ایجاد کرد.دو روز بعد یک والکان  دیگر نیز به فرودگاه حمله کرد ولی این بار تمام بمب ها خطا رفتند و تنها دو یا سه سرباز ارژانتینی زخمی شدند.این عملیاتها که با کد بلک باکا انجام میشد تقریبا هیچ دستاوردی برای انگلیسیها نداشت.البته حداقل سه پرواز دیگر نیز والکان در این جنگ انجام داد.در دو پرواز اخر ولکان تلاش کرد با کمک موشک ضد رادار شرایک ساخت امریکا که طی دوماه گذشته روی ولکان نصب شده بود چند رادار را که در فرودگاه استنلی رفت و امد سی هارییر را کنترول میکرد نابود کند که البته در دو مورد نیز موفق بود.ولی روز 1 می به همین اسانی به پایان نرسد. اولین درگیری واقعی هوایی بین دو طرف در روز یک می انجامید که ارژانتین 36 جنگنده خود را ترکیبی از ای4 اسکای هاوک و میراژ3 و نشر را برای پوشش هوایی از زمین بلند کرد و به اسمان فالکلند فرستاد . خلبانان ارژانتین خیلی تلاش کردند تا به کمند هارییر ها نیوفتند ولی در نهایت درگیری رخ داد.در همان اولین پرواز خلبانان ارژانتینی  فهمیدند که می توان با پرواز در ارتفاع کم در ارتفاعات جزیره به خوبی از دست رادارهای پیشرفته شناورهای انگلیسی مخفی ماند.مشکل فاصله از فالکلند تنها مخصوص انگلیسیها نبود.ارژانتین نیز از فالکلند فاصله داست.جنگنده های تهاجمی اسکای هاوک نیروی هوایی دارای لوله سوخت گیری هوایی بود ولی شکاری رهگیر های میراژ3 که اصلی ترین و تنهاترین جنگنده های برتری هوایی ارژانتین بودند توان سوخت گیری هوایی نداشتند از این رو زمان کوتاهی می تواستند بر فراز فالکلند پرواز کنند.هر دو طرف تلاش کردند تا در روز اول از درگیری هوایی دوری کننده ولی در نهایت در همان روز دو فروند میراژ3 توسط دو فروند شکاری رهگیر سی هارییر رهگیری شدند که یکی از انها  با شلیک موشکهای AIM9L سایندوندر سرنگون شد.دیگری صدمه دید که در هنگام مراجعت به پایگاه هوایی توسط توپ های ضد هوایی ارژانتین ساقط شد.دو فروند میراژ دیگر تلاش کردند با بمب های خود به ناوهای انگلیسی حمله کنند ولی بمب های انها خطا رفت .تا پایان ان روز یک فروند میراژ دیگر و یک فروند بمب افکن کابرای دیگر ارژانتینی توسط سی هارییر ها سرنگون شدند.

سوپر اتندارد متعلق به نیروی دریایی ارژانتین.سوپر اتندارد تنها دو عملیات موثر انجام داد ولی همین دو عملیات از جمله غرق ناو تدارکاتی اتلانتیک به اندازه کل سوپر اتندارد های تولید شده در فرانسه به انگلیسیها خسارت وارد کرد.
سوپر اتندارد متعلق به نیروی دریایی ارژانتین.سوپر اتندارد تنها دو عملیات موثر انجام داد ولی همین دو عملیات از جمله غرق ناو تدارکاتی اتلانتیک به اندازه کل سوپر اتندارد های تولید شده در فرانسه به انگلیسیها خسارت وارد کرد.

استلی تنها فرودگاه بزرگ جزیره نمی تواسنت جتهای سریع مانند میراژ3 را در خود جای دهد.این فرودگاه محل نشست و برخواست هواپیماهای ترابری از جمله سی130 های نیروی هوایی ارژانتین  بود که به نیروی های مستقر در جزیره تداروکات می رساند.این جزیره بارها توسط بمب افکنهای ولکان و جنگنده های هارییر بمباران شد و حتی رزم ناوهای انگلیسی بارها این جزیره را با گلوله توپ گلوله باران کردند ولی هرگز این فرودگاه  به طور کامل  از بین نرفت و تا پایان جنگ هرکولس ها به فعالیت خود ادامه دادند.هرکولس ها فوق وظیفه حمل بار و تدارکات را نداشتند بعد از بازنشسته  شدن بخشی از هواپیماهای گشت دریایی نپتون ، هرکولس ها با رادار خود سطح دریا را برای یافتن اهداف دریایی جستجو میکردند.

درگیریهای روز اول باعث شد ارژانتین تا حدی در برنامه جنگی خود تجدید نظر کند.انها به شدت می ترسیدند که نکند انگلیسی ها والکان را برای بمب باران بونس ایرس پایتخت ارژانتین بفرستد.انها تا کنون 6500 کیلومتر را برای بمب باران فرودگاه استنلی امده بودند پس بعدی نیست برای بمب باران بونس ایرس نیز بیایند.از این رو انها جنگندهای میراژ3 را عقب کشیدند تا از اهداف حیاتی در داخل خاک ارژانتین دفاع کند و این خود اشتباه بزرگی بود که طی جنگ جتهای اسکای هاوک توان ان را پس دادند. اگرچه در طول جنگ ای4 اسکای هاوک حملات هوایی شدیدی را بر ضد شناورهای انگلیسی انجام داد ولی انگلستان در پیش از اغاز درگیری به صورت جدی نگران  پنچ سوپر اتنداردی بود که نیروی دریایی ارژانتین در خدمت داشت.داستان سوپر اتنداردها را در ادامه خواهیم گفت ولی در ان زمان نیروی هوایی سلطنتی نقشه های زیادی برای حمله به پایگاه این سوپر اتنداردها در ریو گراندی داشت .

تا قبل از سررسیدن نیروهای انگلیسی به فالکلند ،این نیروی دریایی انگلستان بود که با شناورهای رزمی خود در منطقه حضور فعال داشت.نتنها نیروی هوایی ارژانتین تلاش در ایجاد مزاحمت برای نیروی دریایی سلطنتی دشات بلکه نیروی دریایی ارژانتین  نیز هر از مدتی عملیاتهای را انجام میداد. نیروی دریایی سلطنتی نیز برای مهار نیروی دریایی ارژانتین چند زیردریایی و ناوچه به اطراف فالکلند اعزام کرده بود.تنها درگیر بزرگ بین دو نیروی دریایی در 2 می  زمانی رخ داد که رزم ناو سنگین ارژانتینی General Belgrano در منطقه در حال گشتزنی بود که توسط زیر دریایی هسته ای کانکرر شناسایی شد.زیر دریایی انگلیسی دو اژدر به طرف رزم ناو ارژانتینی که بازمانده از جنگ جهانی دوم بود شلیک کرد و ان را غرق کرد.در این حادثه 323 نفر از خدمه کشتی کشته شدند.این اولین و تنها مورد در تاریخ بود که یک زیر دریایی هسته ای یک شناور را با اژدر به صورت واقعی هدف قرار میدهد.غرق رزم ناو ژنرال بلگورانو تاثیر زیادی بر ارژانتینیها گذاشت زیرا ژنرال بلگورانو بزرگترین کشتی جنگی ارژانتین بود. نیروی دریایی ارژانتین تمام شناورهای خود را به پایگاه های دریایی دوردست خود فرا خواند و تا پایان درگیری نیز دیگر اثری از نیروی دریایی ارژانتین دیده نشد.انها حتی ناو هواپیما بر ((25 می)را نیز فراخواندند زیرا می ترسیدند توسط انگلیسیها غرق شود. البته در روز قبل از این حادثه نیز یک کشتی کوچک توپ دار نیروی دریایی ارژانتین  توسط موشک های ضد کشتی سی اسکی شلیک شده از بالگردهای لنیکس به شدت اسیب دیده بود.

البته این تنها ارژانتین نبود که در سطح دریا تلفات داد.اگر میزان تلفات در سطح دریا مد نظر باشد نیروی دریایی انگلستان شدید ترین ضربات را از ارژانتین خود.در 4 می دو روز بعد از غرق بلگورانو انگلستان نیز یکی از پیشرفته ترین ناوشکن خود به نام شفیلد را از دست داد.ارژانتین قبل از جنگ 14 فروند سوپر اتندارد به فرانسه سفارش میدهد.ولی تا زمان اغاز جنگ تنها 5 سوپر اتندارد وارد ارژانتین می شود.اموزش  خدمه و خلبانان ارژانتینی  بر روی این هواپیما از دو سال پیش شروع شده بود ولی اموزشها تکمیل نشد و هنگام اغاز جنگ خلبانان ارژانتینی 45 ساعت بیشتر بر روی اتنداردها اموزش ندیده بودند.سوپر اتندارد یک جنگنده تهاجمی ناو نشین ساخت داسا برگه فرانسه است. اصلیترین سلاح این هواپیما در مقابل با شناورهای دشمن موشک ضد کشتی اگزوسه ساخت فرانسه بود.در ان زمان تنها 5 موشک به ارژانتین تحویل داده شده بود که تمام 5 موشک نیز در جنگ به کار رفت.

لحظه ای قبل از غرق شدن رزم ناو ارژانتینی ژنرال بیلگرانو،این رزم ناو سنگین متعلق به دوران جنگ جهانی دوم بود و در سال 1945 به اب انداخته شده بود.
لحظه ای قبل از غرق شدن رزم ناو ارژانتینی ژنرال بیلگرانو،این رزم ناو سنگین متعلق به دوران جنگ جهانی دوم بود و در سال 1945 به اب انداخته شده بود.

ناوشکن شفیلد در کلاس تایپ42 بود که دو ناوشکن دیگر از این کلاس نیز به غیر از شفیلد در منطقه حضور داشتند.شفیلد که اولین ناوشکن انگلیسی بود که به طور خاص توان رهگیری و درگیری با موشک های ضد کشتی را داشت در روز 4 می سال 1984 در حال کشت زنی در منطقه بود که توسط هواپیمای نبتون نیروی دریایی ارژانتین شناسایی شد.در همان زمان دو فروند سوپر اتندارد هر کدام مجهز به یک موشک اگزوسه از پایگاه ریو گراندو به هوا برخواستند و بعد از سوخت گیری هوایی از سوخت رسان سی130   به طرف منطقه  که شفیلد در انجا بود حرکت کرده و در نهایت هر دو سوپر اتندارد در فاصله 42 یا 38 کیلومتری موشک های اگزوسه خود را به طرف شفیلد شلیک کردند.یکی از اگزوسه ها به دلیل نقص فنی در درون اب افتاد ولی دومی به شفیلد برخورد کرد.شفیلد شش روز بر روی اب سوخت تا اینکه در نهایت در 10 می غرق شد.جالب اینکه از قرار معلوم کلاهک 165 کیلوگرمی موشک عمل نکرده ولی سوخت موشک باعث اتش گرفتن شفیلد شده است.غرق شفیلد تاثیر بسیاری بر روی مردم انگلستان گذاشت به طوری که بسیاری در انگلستان با در هم کوبیدن ارژانتین در فالکلند راضی شدند.غرق شفیلد نشان داد که ترکیب اگزوسه و سوپر اتندارد میتوان برای نیروی دریایی سلطنتی بسیار مهلک باشد از این رو نیروهای ویژه انگلیسی برنامه های برای نابودی سوپر اتنداردها و موشکهای اگزوسه باقی مانده تدارک دیدنداین برنامه ها شامل پیاده شدن  کماندوی انگلیسی با دو هواپیمای سی 130 مستقیما روی باند فرودگاه ریو گراندو(پایگاه سوپر اتنداردها)و یا پیاده شدن در ساحل این پایگاه توسط کماندوهای  که از زیر دریایی پیاده شده اند.در نهایت هیچ کدام از این طرح ها اجرا نشد.حتی سازمان امنیت انگلستان طرح ترور خلبانان سوپر اتنداردها را در خانه هایشان مد نظر داشت.ولی انجام چنین عملیاتهای جیمز بانی در طی جنگ فالکلند بی ثابقه نبود.برای نمونه در 14 می کماندوهای انگلیسی با بالگرد در فالکلند پیاده شده و به یک فرودگاه در جزیره حمله کردند.این فرودگاه به سرعت بعد از اشغال فالکلند توسط ارژانتینیها سرهم بندی شده بود.از انجای که این فرودگاه نمی توانست به دلیل طول باند کوتاهش جت های جنگی در خود جای دهد از این رو ارژانتینیها تعدادی هواپیمای اموزشی پیستونی تی34 و هواپیمای تهاجمی توربوپراپ سبک پوگارو را در انجا مستقر کردند. در صورت پیاده کردن نیرو در فالکلند توسط انگلستان هواپیماهای مسلح پوگارو می توانستند برای این نیرو خطر ساز باشند ،45 کماندوی انگلیسی در شب14 می با پیاده شدن در 6 کیلومتری فرودگاه به ان نزدیک شده وبا استفاده از راکت اندازهای لاو  و نارنجک اندازهای ام203  و خمپاره های 81 میلیمتری هواپیما های موجود در فرودگاه را مورد هدف قرار دادند.در این عملیات 11 هواپیمای موجود در فرودگاه کاملا نابود شدند.

عکس زیبا از ناوچه انتلیپ در روز 23 می در خلیج سن کارلوس .در تصویر به خوبی محل سوراخ بمب که به بدنه خورده ولی عمل نکرده به خوبی مشخص است.این بمب صبح عمل نکرد ولی شب هنگام در بدنه کشتی منفجر شد و انتلیپ را غرق کرد
عکس زیبا از ناوچه انتلیپ در روز 23 می در خلیج سن کارلوس .در تصویر به خوبی محل سوراخ بمب که به بدنه خورده ولی عمل نکرده به خوبی مشخص است.این بمب صبح عمل نکرد ولی شب هنگام در بدنه کشتی منفجر شد و انتلیپ را غرق کرد

اغاز تهاجم زمینی

طی سه هفته انگلستان نیروی های لازم برای انجام عملیات را در نزدیکی فالکلند گرد اورد.از این رو در شب 21 می نیروهای انگلیسی تحت فرمانده ای ناخدا کلاپ در منطقه ای در شمال شرق فالکلند منطقه ای با نام سن کارلوس غربی پیاده شدند(جزایر فالکلند دو جزیره تقریبا بهم چسبیده هستند که شامل فالکلند غربی و فالکلند شرقی می باشد). 4000 نفر در قالب سه تیپ تکاور که شامل دو گردان چترباز و 40 نفر تفنگ دار نیز می شدند در ساحل پیاده شدند.بخشی از نیرو در اجاکس بای و بخشی سان کارول پیاده شدند.این دو نقطه کمتر از 8 کیلومتر با هم فاصله داشتند.نیروهای پیاده شده همراه خود تانک سنگین نداشتند ولی بالگردها برای انها توپ خانه و موشک پدافند هوایی راپیر برای دفاع هوایی به ساحل اوردند.هدف اصلی اشغال بندر استلی یعنی مرکز جزایر فالکلند بود که دقیقا ان سوی جزیره فالکلند غربی قرار داشت.سرتیپ تامسون فرمانده ای بخشی از نیرو که قرار بود به سوی بندر استنلی حرکت کند تصمیم گرفت اول دو روستای منطقه مسکونی کوچک با نام های داروین وکوسی گرین را که در واقع در سر راه رسیدن به استلی بود اشغال کرده وبعد به طرف شمال غربی رفته به استنلی برسد.ولی مشکل نیروی هوایی ارژانتین بود که به محض اطلاع از پیاده شدن نیروهای انگلیسی در سن کارلوس در همان شب اول با استفاده از بمب افکنهای کانبرا تا صبح برای نیروهای انگلیسی مزاحمت ایجاد کرد.مسئله این بود که تدارکات برای انگلیسیها از را دریا می رسد و نیروی هوایی ارژانتین نیز به کمک جنگنده های اسکای هاوک و  سوپر اتندارد از روز 21 می تا انجا که توانست به نیروی دریایی سلطنتی خسارت وارد کرد.سن کارولس یک خلیج کوچک بود که تعداد زیادی کشتی انگلیسی در ان جمع شده بودند .خلبانان ارژانتین از جنوب و یا غرب جزیره با استفاده از عوارض زمین خود را از دید رادار کشتی های انگلیسی پنهان میکردند و به یکباره وسط این خلیج کوچک پیدایشان میشد.زمان واکنش برای انگلیسیها بسیار کم بود وسیستمهای واکنش سریع پدافند هوایی در اوائل دهه 1980 در اول راه.از صبح جنگندهای نشر جند بار اقدام به بمب بران ناوهای انگلیسی کردند یکی از ناوها مورد اصابت دو بمب  قرار گرفت ولی بمب ها عمل نکردند،کمی بعد پنچ اسکای هاوک بمب های خود را به صوی ناو ارگونات پرتاب کردند دو بمب به ناو خورد ولی بازهم عمل نکرد،بعد دوباره سر کله نشر ها پیدا شد انها ناو اردنت را زیر اتش گرفتند دو بمب به این ناو نیز اصابت کرد ولی بازهم هیچکدام عمل نکردند.در نهایت سه اسکای هاوک دیگر دو بمب به طرف اردنت پرتاب کردند که این بار بمبها عمل کرد و اردنت را غرق کرد. البته حملات ارژانتین به ناوهای انگلیسی بی تلفات نبود برای نمونه سه اسکای هاوکی که در اخرین بار به اردنت حمله کردند توسط سی هارییر ها سرنگون شدند ویا سه نشری که قبل اسکای هاوک ها به اردنت حمله کردند نیز توسط سی هارییر ها سرنگون شدند.هنگامی که روز 21 می شب شد نیروی دریایی انگلستان یک ناوچه را از دست داده بود دو کشتی دیگرش مورد حملات بمب های عمل نکرده قرار گرفته بود البته ارژانتین نیز طی ان روز 5 اسکای هاوک،دو نشر، و دو پوگارو از دست داده بود. در 23 می نیز ناوچه انتلیپ نیز مورد موجی از حملات جنگنده های اسکای هاوک قرار گرفت و بعد از چند دور بمب باران وگلوله باران غرق شدجالب اینکه یک بمب  به انتلیپ خورد که عمل نکرد ولی  شب هنگام در درون کشتی عمل کرد وباعث غرق ان شد(انتلیپ صبح مورد هدف قرار گرفته بود).هر دوی این ناوچه ها از کلاس تایپ21 بودند.در این درگیرها عدم کارایی موشک پدافند هوایی سی کت کامل اشکار شد که حتی موفق به سرنگونی یک فروند اسکای هاوک نشدند.روز 25 می که 192 سالگرد استقلال ارژانیتن بود روز بدتری برای انگلیسیها بود.از صبح زود اسکای هاوک ها حملات شدیدی را بر روی انگلیسیها در سن کارلوس انجام دادند.طی چند دور حملات دو ویا سه اسکای هاوک سرنگون شد. خواهر ناوشکن شفیلد یعنی ناوشکن  کاونتری نیز مورد حملات اسکای هاوک ها قرار گرفتند.در صبح ان روز یک گروه 5 فروندی اسکای هاوک در حالی که انقدر پایین پرواز میکردند که رادار کاونتری نتواسنت انها را از سطح دریا تفکیک کند به کاونتری حمله کردند.کاونتری تلاش کرد برای شلیک موشک های سی کت بر روی دو اسکای هاوک که به وی نزدیک میشدند رادار خود را قفل کند ولی نشد..در دور دوم حملات 90 ثانیه بعد توسط دو اسکای هاوک دیگر انجام شد که کاونتری تلاش کرد با اتش توپ های 127 میلیمتری و 20 میلیمتری انها را از خود دور کند  همچنین ناوچه براداسورد که در ان زمان کاونتری را همراهی میکرد تلاش کرد با موشکهای سی کت دو اسکای هاوک اخری را بزند ولی با وجود قفل رادار به دلیل نقص در سیستم اتش موشک در اخرین لحظه کار پیش نرفت و  در نهایت دو بمب به کاونتری خورد یکی از انها به موتورخانه خورد و منجر شد وباعث غرق کاونتری شد.همچنین طی حملات ان روز  ناوچه  براداسورد  نیز بر اثر اصابت بمبهای که عمل نکردند اسیب دیدند که  بعدها تعمیر و به خدمت برگشتند ولی شاید بدترین حادثه بعد از غرق شفیلد برای نیروی دریایی سلطنتی غرق کشتی تدارکاتی اتلانیک بود.این کشتی تدارکاتی مقدار زیادی از تدارکات مورد نیاز برای عملیات زمینی در فالکلند را با خود اورده بود.بخشی از این محموله شامل شش بالگرد اس58 ،پنچ بالگرد شینوک و مقدار زیادی کامیون و خودرو نظامی و سوخت همراه ان بود.در روز 25 می دو فروند سوپر اتندارد دو موشک اگزوسه را به طرف اتلانتیک شلیک کردند که در نتیجه اتلانتیک غرق شد و تمام بالگردها به غیر از یکی از شینوک با ان غرق شدند.از دست دادن این بالگردها بدین معنی بود که نیروهای انگلیسی برای اشغال استنلی مرکز فالکلند باید مسافت 90 کیلومتری را از سن کارلوس پیاده طی کنند.بدین سان بین روزهای 21 تا 25 می برای نیروی دریایی انگلستان روزهای بسیار نحسی بود که تعدادی از بهترین کشتیها خود را از دست داد.در این میان دو فروند KC130 سوخت رسان نیروی هوایی ارژانیتن نقش مهمی در جنگ داشتند.بدون کمک انها هیچ کدام از جنگنده های ارژانتین توان رسیدن به فالکلند و خلیج سن کارلوس را نداشتند.در چنین مواقعی است که نقش راهبردی و کلیدی هواپیماهای سوخت رسان در جنگ مشخص می شود.ولی چگونه ارژانتینها بدین اسانی با هواپیمای مستعمل  مادون صوتی مانند اسکای هاوک به کشتی های پیشرفته انگلیسی حمله کرده و انها را غرق میکردند شاید بزرگترین دلیل ان این است که عمده کشتیها هدف قرار گرفته از فناوری دهه 1970 بهره میبردند(البته در ان زمام شفیلد ویا کاونتری ناوشکنهای  بسیار پیشرفته ای بودند)و در ان زمان هنوز سامان های موشکهای ضد موشک مانند سی رم ویا استاندارد در استانه ای عملیاتی شدن بودند و رزم ناوها دارای سامانه مدرن ناوهای امروزه نبودند.رزم ناوها و ناوشکنها عملیاتی امروزه حتی توان درگیری و سرنگون کردند چند موشک ضد کشتی را به صورت همزمان دارند.

رزم ناو انتلیپ بر اثر انفجار بمب که در داخلش عمل نکرده مانده بود شبا هنگام غرق شد.
رزم ناو انتلیپ بر اثر انفجار بمب که در داخلش عمل نکرده مانده بود شبا هنگام غرق شد.

مسئله ای دیگر که وجود داشت اینکه از هر پنج بمب که اسکای هاوک ها رها کردند و به کشتیهای  انگلیسی خورد فقط یکی عمل میکرد.مسئله این بود که ارژانتینها از بمب های با فیوز تاخیری استفاده میکردند.این بمب ها مخصوص بمب باران در ارتفاع پایین بودند.فیوز این بمب ها بدین گونه عمل میکردند که بمب بعد از پرتاب بعد از طی مسافت مشخصی از هواپیمای پرتاب کننده فیوز برخورد مستقیمش فعال میشد.این کار برای این بود که هواپیمای پرتاب کننده بمب در ارتفاع پایین خود بر اثر انفجار اسیب نمبیند .خلبانان ارژانتینی بمبهای خود را در ارتفاع بسیار پایینی پرتاب میکردند جاشنی تاخیری بمب انقدر زمان نداشت که به فاصله ایمن برای فعال سازی جاشنی برخورد مستقیم  برسد از این رو بمب به بدنه کشتی میخورد ان را شکافته درون ناو میشد و عمل نمیکرد.خلبانان ارژانتینی این مسئله را خوب می دانستند ولی انها مجبور بودند برای فرار از دست قفل رادار ناو های و همچنین سی هارییر های از در ارتفاع بسیار پایین بمب باران کنند. البته ارژانتینیها نیز 22 هواپیمای خود را در این حملات از دست دادند.

با غرق کشتی تدارکاتی اتلانتیک  و بالگردها و کامیونهای که با خود اورده بود نیروهای انگلیسی پیاده شده در ساحل فالکلند کاری بس دشوار پیش رو داشتند.در روز 27 می 500 سرباز انگلیسی با پشتیبانی توپخانه به داروین حمله کردند.انها در انجا طی یک درگیری سخت که تمام شب طول کشید و تا فردا صبح (28 می)ادامه داشت توانستند پیروز میدان شوند و 961 سرباز ارژانتینی را  اسیر گرفته و 47 نفر را کشتند.تصمیم به حمله به کوس گرین که در 5 کیلومتری داروین بود به دلیل تعداد زیاد سربازان ارژانتینی لغو شد و سربازان انگلیسی طی یک پیاده روی طولانی از سن کارلوس خود را به استنلی رساندن(در نبود بالگردهای تدارکاتی).ولی تا رسیدن به استنلی راه زیادی بود.در این را در هر منطقه نیروهای ارژانتینی برای دفاع اماده بودند.از این رو طی حرکت به سوی استنلی درگیرهای در مناطق منتهی به ان از جمله در مونت کینت اتفاق افتاد.

نیروی دریایی ارژانتین که دید اصلا وضعیت در فالکلند به نفع ارژانتینی ها نیست تلاش کرد با اخرین موشک های اگزوسه باقی ماند حداقل یک ناو هواپیما بر انگلیسی را غرق کند.انها در 30 می در تلاش نافرجام سعی کردند ناو هواپیما بر اینویسیبل را  مورد هدف قرار دهند.خلبانان دو سوپر اتندارد در این روز با یک موشک اگزوسه خود را به منطقه تردد اینویسیل رساندند(فقط یک سوپر اتندارد مسلح به اگزوسه بود).انها  در رادار توانستند اینوسیبل را پیدا کنند و یکی از انها رادار اژوای سوپر اتندارد  خود را روی این ناو هواپیما بر قفل کرد.موشک شلیک شد و هنگامی که به نزدیکی ناوگروه رسید(ناو هواپیما بر و اسکورتهای رزمیش)رزم ناوهای اسکورت اینوسیبل شروع به جنگ الکترونیک و پرتاب چف کردند که در این میان رادار موشک اگزوسه هدف را گم کرد و از نزدیکش ناو گذشت.به هر حال این اخرین موشک اگزوسه جنگ بود که به خطا رفت.جالب اینکه ارژانتینیها ادعا کردند اینوسیبل را غرق کردند و تا مدتها بر این مدعای خود باقی ماندند در حالی که اینوسیبل تا سال 2005 میلادی در خدمت نیروی دریایی سلطنتی باقی ماند.

در 31 می در یک درگیر در یکی از روستاهای سر را استنلی 13 نفر از سربازان ارژانتینی در یک خانه روستایی 45 دقیقه در برابر کماندوهای انگلسیس مقاومت کردند تا سرانجام با پایان محمات خود تسلیم شدند.در مجموعه از انجای که نیروهای ارژانتین پراکنده بودند طی درگیریهای زمین فالکلند تعداد زیادی از این گونه درگیرهای پراکنده در کلبه های روستایی وجود داشت.در فالکلند درگیری تیپ به تیپ ویا لشکر به لشکر وجود نداشت(اصلا هیچ کدام از طرفین جنگ لشکر در جنگ نداشتند و حتی به ندرت درگیریهای در سطح گردان شکل میگرفت)

نقشه فالکلند شرقی و مسیر حرکت نیروهای ارژانتین از خلیج سن کارلوس به طرف استنلی
نقشه فالکلند شرقی و مسیر حرکت نیروهای ارژانتین از خلیج سن کارلوس به طرف استنلی

با فرارسیدن 1  ژوئن پنچ هزار سرباز انگلیسی دیگر در فالکلند در در قالب 5 تیپ پیاده نظام پیاده شدند.از این رو دست فرماندهان برای یورش نهایی به سوی استنلی باز شد.ولی تا زمان اماده سازی برای اغاز عملیات نیروی هوایی ارژانتین حملات شدید را بر علیه نیروی دریای از جمله کشتیهای تدارکاتی انگلیسی در حال پیاده کردن نیرو تدارکات در فالکلند انجام داد.بر اثر حملات هوایی به دو کشتی بزرگ تدارکاتی انگلیسی در 8 ژوئن حداقل 56 نفر کشته و 150 نفر سوخته ویا زخمی شدند.پنج تیپ انگلیسی که در شمال جزیره پیاده شده بودند به طرف استنلی حرکت کردند و با وجود تمام ناهماهنگیهای که در عملیات برای این پنج تیپ شکل گرفت انها خود را به استنلی رساندن و بعد از چند نبرد که بلندیهای اطراف این شهر را اشغال کردند استنلی را به محاصره کشاندند.البته در این میان سنگرها تیر بار و تک تیرندازان ارژانتینی به سربازان انگلیسی زحمت بسیار دادند.در ارژانتین همه در 10 ژوئن میدانستند کار بر سربازانشان در فالکلند به زودی تمام خواهد شد.در نهایت در 14 ژوئن فرمانده نیروهای ارژانتینی در فالکلند ژنرال جرمی مور دستور تسلیم نیروهایش را در استنلی داد.از نظر نظامی وی کار غیر قانونی کرد زیرا طبق قانون باید حداقل 50% از سربازان کشته و یا 75% مهمات مصرف شده باشد تا چنین دستوری برای حفظ دیگر سربازان داده شود.البته برخی از سیاست بازیهای درون حکومت ارژانتین نیز در تسلیم نیروها در استنلی بی تاثیر نبود.بدین سان بعد از74 روز جنگ دوباره فالکلند به دست انگلیسیها افتاد.

این جنگ تاثیر زیادی در هر دو طرف جنگ دشات.از یک طرف مارگارد تاچر نخست وزیر وقت انگلستان پیروز واقعی این میدان بود. و دردوران وی وضعیت اقتصادی مناسبی در انگلستان نبود ولی با پیروزی در فالکلند و افزایش قرور ملی وی محبوبیت بیشتری یافت و از طرفی محافظه کاران که تا یک ماه قبل در انگلستان طی نظر سنجی پایین تر از کارگران بودند بعد از موفقیت در فالکلند محافظه کاران توانستند حتی انتخابات سال بعد را نیز ببرند.در ارژانتین اگرچه غرور ملی شکسته شد ولی در نهایت باعث برکناری حکومت نظامی گردید در این کشور شد و اولین انتخابات این کشور بعد از یک دهه در سال 1983 انجام شد.

تلفات

ارژانتین در این جنگ 649 نفر کشته و 1068 نفر زخمی،همچنین یک رزم ناو ویک زیر دریایی و چهار کشتی تدارکاتی نیز از دست رفت. نیروی هوایی ارژانتین تلفات زیادی داد و کمرش در این نبرد شکست.40 هواپیما  شامل 11 جنگنده اسرائیلی نشر ،20 اسکای هاوک،3 پوگارو،دو میراژ3 ، دو بمب افکن کانبرا،یک سی 130 هرکولس و یک جت حمل و نقل لیر جت از جمله تلفات ارژانتینیها بوده است.از این میان 21 فروند از این هواپیما ها توسط سی هارییر های نیروی دریایی انگلستان سرنگون شدند.هارییر نشان داد اگرچه مافوق صوت نیست و از نظر سرعت به پای میراژ3 و نشر نمیرسد ولی از سیستمهای الکترونیک بهتری برخوردار است و چالاکی قابل قبولی دارد.حداقل 10 میراژ3 و نشر طی نبرد هوایی قربانی هارییر ها شدند.موشک های سی دارت  و سی کت  شلیک شده از کشتهای جنگی انگلستان تلفات زیادی از ارژانتینیها گرفتند و از میان 12 هواپیما نیز قربانی این موشکهای شده و مابقی سهم موشکهای راپیر و استینگر و توپهای 20 میلیمتری بوده است.همچنین ارژانتین 25 بالگرد را نیز از دست داد.

انگلستان در این جنگ 258 کشته و 775 زخمی داد.نیروی دریایی سلطنتی 10 جنگنده را از دست داد که از این میانم نیرو هوایی و دریای انگلستان هیچ هواپیمایی را در رزم هوایی از دست نداد .از میزان 10 هواپیمای از دست رفته شش هارییر از دست رفت که دو هارییر بر اثر اتش پدافند دو عدد بر اثر بخورد با کوه،یکی بر در هنگام بلند شدن از ناو هواپیما برو یکی در هنگام سوخت گیری از دست رفت.در دریا تلفات بالای به انگلستان وارد شد.دو ناوشکن و دو رزم ناو دو شکتی نیرو بر و یک کشتی تدارکاتی از دست داد.البته نباید از یاد برد که اگر نیروی دریایی ارژانتین نیز در میدان باقی میماند بیشتر از اینها تلفات میداد.همچنین انگلیسیها 24 بالگرد نیز از دست دادند که 8 بالگرد در مجرای غرق اتلانتیک از دست رفت.

جنگ فالکلند مجموعه ای از شانسها بود.مثلا اانگلیسیها بسیار شانس اوردند که اکثر بمب های ارژانتینی عمل نکرد ،چون در صورت عمل کردن این بمب ها حداقل چهار یا پنج ناوشکن وناوچه دیگر انگلیسیها نیز از بین میرفت.یا انها شانس اوردند که ارژانتینیها بیشتر از این موشک  اگزوسه نداشتند.وقتی تاریخ جنگ فالکلند را می خوانیم تازه میفهمیم یک موشک هم در جنگ گهگاه چه کارهای که نمیتواند بکند.از طرفی ارژانتینیها نیز خود در حق خود با عدم فرمانده ای صحیح نبرد بد کردند.برای نمونه عقب کشیدن جنگنده های میراژ از صحنه جنگ باعث شد تا هارییر های انگلیسی با خیال راحت اسکای هاوک های بی دفاع ارژانتینی را سرنگون کنند.چوب عقب کشیدن میراژها را اسکای هاوکها خوردند.خلبانان ارژانتینی بسیار شجاعانه جنگیدند.با وجود شکست ارژانتین در جنگ همواره در تاریخ هوانوردی از خلبانان ارژانتینی با احترام یاد میشود.انها با تعدادی جنگنده ازرده خارج شده و بمب های پوسیده با شجاعت بر قلب سومین نیروی دریایی بزرگ جهان تاختند .اگر انها امکانات انگلیسیها را داشتند کسی به گرد پای انها نیز نمی رسید.هنوز هم که هنوزه نیروی هوایی ارژانتین از همان اسکای هاوک ها ،نشر و میراژ3 و سوپر اتنداردها استفاده میکند در حالی که نیروی هوایی و دریایی سلطنتی کاملا دگرگون شده.

گرداوری :عبدالحمید تارخ

مقالات مشابه

ناو های انگلیسی که طی جنگ فالکلند غرق شدند

حمله انگلیسی ها به زیر دریایی ارژانتینی سانتافه

یک سی هارییر بر عرشه ناو هواپیما بر اینویسیبل .کارایی بالای سی هارییر در این جنگ همگان را غافلیگری کرد.همگان تصور میکردند که جنگنده عمود پرواز مادون صوتی هارییر جنگ را به شکاری مافوق صوت میراژ3 که دارای سرعتی بیش از 2 ماخ بود واگزار خواهد کرد.سی هارییر قهرمان جبهه انگلیسیها بود.
یک سی هارییر بر عرشه ناو هواپیما بر اینویسیبل .کارایی بالای سی هارییر در این جنگ همگان را غافلیگری کرد.همگان تصور میکردند که جنگنده عمود پرواز مادون صوتی هارییر جنگ را به شکاری مافوق صوت میراژ3 که دارای سرعتی بیش از 2 ماخ بود واگزار خواهد کرد.سی هارییر قهرمان جبهه انگلیسیها بود.

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن