تانک

تانک عقاب سیاه ساخت روسیه

تانک عقاب سیاه ساخت روسیه

در میانه دهه 1980 شوروی تانک های مختلفی را در خدمت داشت. تی55، تی62، تی64 ، تی72 و تی80….شوروی از نظر تعداد برتری داشت ولی نسل جدید از تانک های غربی به سرعت در حال ربودن برتری از شوروی بودند. اگرچه تعداد انها کمتر بود ولی فناوری پیشرفته تری داشتند.. تانک های چون چلنجر1، ابرامز و لئوپارد2…شوروی به سرعت دریافت که باید به سراغ یک طرح جدید برود طرحی برای جایگزین تعداد زیادی تانک قدیمی و دست کم طرحی برای در خدمت گرفتن در خط مقدم

در ان زمان تانک تی80 یو برترین تانک شوروی بود .این تانک زره بسیار مناسبی داشت و عملا در جهان غرب نیز تانکی از نظر زره دست کم تا اوائل دهه 1990 به پایش نمی رسید ..از این رو دفتر طراحی کیرف در لنینگراد دست به توسعه یک طرح جدید بر اساس تی80 یو زد. تی80 یو اخرین نسخه تولید تی80 در شوروی بود که دارای زره واکنشی کنتاکت5 بود.

تی80یو

تانک جدید با نام بلک ایگل در سال 1997 رو نمایی شد

بلک ایگل بر اساس تانک تی80 یو ساخته شد حتی اولین پیش نمونه ان با تغییر شاسی یک تی80 یو ساخت شد.البته شاسی تفاوت اشکار نیز دارد و ان نیز داشتن هفت چرخ به جای شش چرخ در تی 80 است .تفاوت دیگر کاملا اشکار بود این تانک با تانکهای قبلی شوروی تفاوت بسیار داشت و دارای برجکی بسیار کوتاه تر بود که البته دلیل ان نیز تغییر فضای خشاب توپ بود.

بلک ایگل

زره تانک از نوع واکنشی بود. این زره با نام کاکتوس شناخته می شود که نسخه پیشرته تر زره کنتاکت5 است که روی تی80 یو نصب شد .این زره مقاومت بیشتری از کنتاکت5 داشت و خود تانک دارای زره اصلی شامل دو لایه کامپوزیت و فولاد است که زره کاکتوس روی ان نصب می شود و بر اساس گفته برخی منابع بلک ایگل از جلو دارای 1160 م م مقاومت در برابر مهمات انرژی جنبیش و 1710 م م در بار مهمات خرج گود ضد زره(مانند موشک های ضد تانک) است. زره به شکل یک پارچه ای جلوی برجک و دو طرف ان را پوشش داده ولی بخش عقبی برجک که محل قرار گیری مهمات است پوشش ندارد .جلوی بدنه و کنار بدنه نیز پوشش دارد ولی باز عقب ان خیر. البته خب نسخه ساخته شده از بلک ایگل یک پیش نمونه بود و احتمالا در نسخه اصلی تغییر بسیار میکرد.بلکو های به بزرگی کنتاکت 5 هستند و فضای بزرگی را پوشش میدهند .5 بلوک در هر سمت شاسی، 10 بلوک در جلو برجک و کنارهای ان و 8 بلوک در جلوی شاسی. بر اساس گفته سازده این تانک را میتوان به سیستم دفاع فعال ارنا و یا دوزد2 مجهز کرد اگرچه پیش نمونه هرگز به این سیستم مجهز نشد

بلک ایگل چند تغیر اساسی و انقلابی دست کم نسبت به تانک های قبلی شوروی داشت

اول داشتن محفظه ایزوله جدا برای خدمه تانک که درون شاسی بود. تانک دارای سه خدمه بود. رانند در جلو در مرکز قرار داشت و توسط سه پیرسکوپ رو به بیرون دید داشت. . دو خدمه دیگر پشت سر راننده در یک محفظه ایزوله درون شاسی قرار میگفرفتند. در واقع این تانک برخلاف تانک های قبلی شوروی فاقد برجک سرنشیندار بود و برجک به شکل ریموت کنترل هدایت می شود. قرار داشتن خدمه درون بدنه به جای برجک باعث افزایش ایمنی انها می شود زیرا احتمال برخورد مهمات به بدنه کمتراز برجک است .فرمانده دارای یک سایت پانورماتیک در بالای برجک سمت چپ بود که البته ماهیت ان مشخص نیست و توپچی هم دارای یک سایت با دو چشمی در سمت راست بالای برجک بود.. از سیستم های الکترونیک نصب شده روی این تانک اطلاعی در دست نیست زیرا برنامه دست کم به جای نرسید که تولید شود ولی به گفته بسیاری در واقع سامانه های الکترونیک که روی تانک تی80 وی دی نصب شد روی این تانک نیز نصب شد ولی در نهایت هیچ اطلاعات دقیق وجود ندارد

دومین طرح انقلابی این تانک باز نسبت به طرح های قبلی شوروی داشتن سیستم بار گذاری زنجیره ای بود. شوروی از دهه 1960 با ساخت تانک تی64 تانک های خود را به سیستم گلوله گذاری خودکار کرد. این سیستم که سیستم گلوله گذاری چرخفلکی نیز گفته می شود شامل بک خشاب گرد است که در کف شاسی تانک جا سازی و دو ردیف یکی مهمات و دیگری خرج پرتاب تشکیل می شود.این سیستم توسط یک سیستم هیدرولیک عمل میکرد و گلوله را از زیر برجک به درون لوله توپ منتقل می کرد.این سیستم روی تانک های چون تی 64 /72 /80 و 90 نصب شد و باعث شد گلوله گذار از تانک حذف شود. ولی این سیستم مشکلاتی داشت که روسها ان را خیلی خوب میدانستند. برخورد و نفوذ مهمات ضد زره دشمن به بدنه تانک از هر سمت  باعث برخورد به مهمات ویا خرج پرتاب  خشاب چرخفلکی شده و انفجار بزرگی ایجاد می شود  به شکلی که برجک تانک از جا کنده شده و خدمه نابود می شوند. این مشکل بزرگ همیشه تانک های روسی  و خدمه ان را تهدید  میکرده .از تی 80 یو به بعد  تلاش شد با نصب  زره واکنش دهنده حتی در دو طرف بدنه حفاظت را افزایش داد ولی دست کم  حتی نسخه های زره پوش شده چون  تی 64 بی ام نسخه ارتقا یافته در اکرایین  تانک تی 64  ویا تی 80 یو در چچن باز در صورت نفوذ  مهمات همان داستان را داشتند و در ادامه حتی تانک های تی72بی3 و تی90 در انواع مختلف همین وضیعت را در نبرد اوکراین دیدند

دریچه قرار دادن مهمات درون خشاب در پشت برجک در تصویر مشخص است

روسها برای این مسئله دست به نصب یک سیستم بارگذاری زنجیره ای روی بلک ایگل زدند. این سیستم به اینگونه عمل میکند که در مرحله اول مهماتها در پشت برجک تانک ذخیره می شود در انجا ایمنی بیشتر را به همراه دارد زیرا دسترسی به این بخش سخت تر است و احتمال هدف قرار گرفتن ان کمتر. مهمات درون این ناحیه درون یک سیستم بارگذاری زنجیره ای قرار میگرفت که گلوله را از پشت برجک خارج و به درون لوله توپ لود میکند. مهمات درون یک محفظه ایزوله قرار داشت و غیر یک دریچه کوچک هیچ ارتباطی به درون کابین خدمه نداشت.. دو دریچه نیز در بالای سر محفظه برجک قرارداشت که درصورت انفجار مهمات درون مخزن گازهای ناشی از انفجار از ان بیرون میزد

این سیستم ایمنی بالای داشت و بسیاربرتر از سیستم گلوله گذاری تانک های موجود بود.این سیستم روی همان توپ125 م م 2 ای46 ام که روی تانک تی80 نصب است نصب شد.این توپ همکنون بهترین و البته تنها توپ نصب شده روی تانک های روسی است و میتواند مهماتهای ضد زره انرژی جنبشی تا 600 م م را نیز حمل کند و میتواند موشک 125 م م هدایت لیزری با برد 6000 متر را نیز شلیک کند .البته نصب یک توپ 130 م م(که البته هرگز توسعه نیافت ) یا توپ152 م م که روسها دو دهه است در مورد ان صحبت میکنند ولی هنوز ان نیز به جای نرسیده روی بلک ایگل همواره مورد بررسی قرار گرفته بود

موتور بلک ایگل همان موتور توربین گازی نصب شده روی تی80 یو است . این موتور توان ایجاد 1400 اسب بخار قدرت بود و با در نظر گرفتن وزن 48 تنی تانک ، تانک دارای رانش به وزن 27 اسب بخار بر تن بود که رقم بسیار بالای بود

طرح بلک ایگل در سال 2003 میلادی لغو شد. هزینه توسعه این طرح برای روسها بالا بود البته یک دلیل دیگر هم داشت. بلک ایگل یک نسخه از تی 80 بود برخی منابع ان را تی80 یو ام2 نیز میدانستند . تی80 طی جنگ چچن بسیار بد عمل کرد. حملات ضد زره برای ان دردسر ساز شد و تعداد زیادی از انها نبود شدند و موتور توربین گازی ان نیز پر دردسر این مسئله نیز در لغو این برنامه نقش بسیار داشت(تی80 طی درگیر در چچن به شدت از چشم روسها افتاد به شکلی که خط تولید ان را متوقف کردند)

بلک ایگل در دهه 1990 برای ورود به خدمت با طرحی با نام تی95 رقابت کرد.یک پیش نمونه از تی95 ساخته شد که با نام ابجکا 195 نیز شناخته می شود. هیچ جزئیات فنی از این تانک منتشر نشده و حتی تصاویر رسمی نیز از ان دردسترسی نیست ولی مشخصا این تانک نیز دارای برجک بدون سرنشین و توپ125 م م با سامانه گلوله گذاری زنجیره ای پشت برج بود اگرچه برخی منابع مدعی هستند تنها پیش نمونه ان دارای یک توپ 152 می م 2 ای 83 است که قرار بود در نهایت روی بلک ایگل هم نصب شود .بر اساس تصاویر دارای زره واکنشی کنتاکت5 و یا کاکتوس در دوطرف بدنه و جلو بود و در دوطرف جلوی برجک دارای رادار برای سیستم دفاع ضد موشک دوز2 بود که خود پرتابگر مهمات ضد موشک ان در دوطرف برجک نصب شده است .منابع روی میگویند دارای موتور1650 اسب بخاره دیزل بود و از 3 خدمه بهره میبرد.

طرح تی95

طرح تی95 هم در سال 2010 لغو شد. هزینه این طرح نیز بالا بود حتی بالاتر از بلک ایگل. روسها در دهه 1990به شکل موقت تانک تی90 را که بر اساس تی72 ساخته شده بود به خخدمت گرفتند به این امید که این تانک به شکل موقت در خدمت باشد تا تانکی چون بلک ایگل و یا تی95 وارد خدمت شود ولی با لغو این دو طرح تی90 در خدمت باقی ماند. جالب اینک روسها در نهایت دست به توسعه طرحی با نام تی14 ارماتا زدند که البته ان نیز هنوز به شکل انبوه وارد خدت نشد ولی در ان میتوان تا حدی برخی از تجارب به کار رفت در بلک ایگل و تی95 را دید.در نهایت روسها با کمی عقب نشینی از دو طرح پیشرفته بلک ایگل و تی95 به ارماتا رسیدند. ارماتا برخی از ویژگی های این دو طرح را دارد ولی همچنان از خشاب چرخفلکی درون شاسی استفاده میکند . البته در ان اصلاخاتی داده شده تا احتمال فاجعه بعد از برخورد مهمات را کم کنند ..باید دید در نهایت همین ارماتا نیز چقدر وارد خدمت خواهد شد

مشخصات فنی

وزن: 48.0 تن

طول : 7.0 متر

عرض :3.58 متر

ارتفاع: 1.80 متر

خدمه 3

تسلیحات

تفنگ 125 میلی متری 2 ای46

سلاح ثانوی

تسلیحات

مسلسل 7.62 میلی متری PKT

مسلسل 12.7 میلی متری کورد

پیشرانه: یک دستگاه موتور توربین گازی GTD-1400 با 1400 اسب بخار قدرت

قدرت/وزن 27 اسب بخار بر تن

بیشترین سرعت:80 کیلومتر بر ساعت در جاده و 55 کیلومتر در خارج جاده

برد:800 کیلومتر با مخازن سوخت کمکی

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن