جنگنده هورتن 229

Horten Ho 229

محمد جواد عسگر پور

هورتن یک پیش نمونه از هواپیمایی جنگنده بمب افکن که توسط برادران هورتن طراحی شده و در اواخر جنگ جهانی دوم توسط کمپانی gothaer waggonfabrik ساخته شد ،هورتن اولین هواپیمای بال پرنده مجهز به موتور جت بود .
طرح هورتن یک جواب به اعلام نیاز نیروی هوایی آلمان به یک بمب افکن سبک که بتواند ۱۰۰۰ کیلوگرم بمب حمل کند و بردش به ۱۰۰۰ کیلومتر برسد و سرعتش به ۱۰۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد .برای رسیدن به این سرعت به موتور جت نیاز بود ولی مسئله اینجا بود که موتور های جت در آن زمان بسیار پر مصرف بودند .
هورتن که یک طرح بال پرنده بود هیچ گونه سطوح کنترلی اضافی نداشت تا درگ کاهش یابد .هورتن تنها طرحی بود که نزدیک به نیاز نیروی هوایی بود .
در دهه ۱۹۳۰ برادارن هورتن بر روی طرح های گلایدر بال پرنده کار کردند در آن زمان دولت آلمان از طرح های گلایدر و حتی هواپیما های مجهز به موتور حمایت میکرد و این در حالی بود که ساخته و طراحی این هواپیما ها طی قرارداد ورسای برای آلمان ممنوع شده بود .طرح بال پرنده نیازی به سکان عمودی و بالچه های اضافی نداشت و این هواپیما دارای بدنه ای نازک برای تولید درگ کمتر بود نتیجه منجر به ساخت هورتن H.IV شد.
در سال ۱۹۴۳ قرمانده نیروی هوایی آلمان نازی هرمان گورینگ نیاز به یک هواپیما با توانایی حمل ۱۰۰۰ کیلوگرم بمب و سرعت ۱۰۰۰ کیلومتر بر ساعت و برد ۱۰۰۰ کیلومتر اعلام کرد که این درخواست 3×1000 نامیده شد
در آن زمان بمب افکن هایی که آلمان داشت مثل هاینکل he111 نیتوانست به مراکز قوای متفقین در بریتانیا حمله کند ولی این بمب افکن ها در مقابل جنگنده های قوای متفقین آسیب پذیر بودند ،در همین زمان موتور توربوجت یونکرس 004 میتوانست هواپیما را به سرعت درخواستی برساند ولی در مقابل مصرف سوخت بالایی هم داشت .

برادارن هورتن معتقد بودند بال های پرنده به علت ابجاد درگ کمتر امکان رسیدن به برد درخواستی را فراهم میکنند و در ادامه پروژه HIX را استارت زدند .هورتن با توجه به سرعت بالایی که داشت دولت آلمان درخواست نصب توپ های ۳۰ میلی متری بر روی این هواپیما را مطرح کرد که با این توپ ها هورتن به یک شکاری سرعت بالای مناسب تبدیل شود .
طرح هورتن دارای بدنه ساخته شده از فولاد بود که جوشکاری شده بود و تیرک های اصلی بال که اسپار نامیده میشوند از چوب ساخته شده بود و خود بال هواپیما از کربن اشباع شده چند لایه ساخته شده بود بال دارای یک اسپار اصلی بود که داخل ورودی هوا نفوذ کرده بود و دارای یک اسپار ثانویه بود که elevon ها را به یکدیگر متصل ساخته بود و ضریب ضخامت به کورد بال در ریشه بال ۱۵ درصد بود و در نوک بال ۸ درصد ،هواپیما دارای ارابه فرود های سه گانه بود که از هواپیمای he177 به ارث برده بود و هواپیما دارای چتر ترمز بود و خلبان بر روی یک صندلی پرتاب شونده قرار میگرفت و موتوری که در وحله اول برای هواپیما در نظر گرفته شده بود موتور BMW003 بود ولی این موتور در آن زمان آماده نبود لذا موتور یونکرس ۰۰۴ برای این هواپیما در نظر گرفته شد
سطوح کنترلی هواپیما شامل elevon میشد که ترکیبی از elevator و aileron بود که هم در جهت پیتچ و هم در جهت رول هواپیما را کنترل میکرد و هواپیما دارای اسپویلر ها برای هدایت در جهت YAW بود .

بعد از جنگ ریمار هورتن شرح داد که او ترکیب گرده ذغال چوب را با چسب چوب مخلوط کرد تا امواج راداری رادار های هشدار دهنده زودهنگام بریتانیایی را جذب کرده و در نتیجه پنهان کار شود رادار های انگلیسی در بین فرکانس ۲۰ تا ۴۰ مگاهرتز کار میکردند
بعد از جنگ یک تیم از کمپانی نورثروپ گرومن کار تست های الکترومغناطیسی را بر روی یک مخروط از نسخه V3 آغاز کردند فرکانس امواج در تست بین ۱۲تا ۱۱۷ هرتز بود و خود مخروط مورد آزمایش دارای یک روکش چوبی به ضخامت ۱۹ میلی متر بود
نتیجه آزمایشات بدین شکل بود که امواج راداری با ورود به چسب چوب و مخروط چوبی با عبور از آن ضعیف تر میشود .
طرح هورتن چون بال پرنده بود که بالها با بدنه یکی شدند و همچنین هواپیما از موتور جت بهره میبرد و فاقد ملخ و سکال عمودی بود به همین علت دارای سطح مقطع راداری پایین تری نسبت به هواپیما های معمول بود
در اوایل سال ۲۰۰۸ کمپانی نورث روپ گرومن یک مستند تلوزیونی ساخت و در آن اعلام کرد که عملا هواپیمای هورتن اولین هواپیما به معنای واقعی رادار گریز بود و شرکت نورث روپ گرومن یک نسخه اندازه واقعی از هورتن ساخت و بر خلاف نمونه اصلی نسخه ساخته شده نورثروپ گرومن فاقد سازه ها و روکش چوبی بود .
کمپانی نورثروپ گرومن حدود ۲۵۰ هزار دلار برای ساخت هورتن جدید هزینه کرد و ساخته آن ۲۵۰۰ ساعت کار طول کشید و هواپیما از فولاد ساخته سده بود و در ادامه هواپیما راهی کالیفرنیا برای تست های سطح مقطع راداری شد
که در آشیانه آزمایش این هواپیما بر روی یک سکوی ۱۵ متری قرار گرفت از جهات مختلف امواج HF و VHF بدان تابیده شد و طی تست هایی که انجام شد مشخص شد که هواپیما دارای ۴۰ درصد سطح مقطع راداری مسرشمیت bf109 بود .

تاریخچه عملیاتی
پیش نمونه V.IX V1 که فاقد موتور بود و در اصل یک گلایدر بود در اول مارس ۱۹۴۴ اولین پرواز خود را انجام داد طراحی هواپیما توسط براداران هودتن انجام گرفته بود که طرح به شرکت waggonfabrik تحویل داده شده بود .
و خود تیم شرکت یک سری تغییرات در هواپیما ایجاد کردند که شامل افزودن صندلی پرتاب شونده شد که این مسئله خود باعث افزایش وزن هواپیما شد و همچنین طراحی ورودی هوا تغییر کرد و در ادامه سیستم خنک کننده گاز های خروجی موتور بدان افزوده شد پیش نمونه اول در دسامبر ۱۹۴۴ با موتور یونکرس ۰۰۴ پرواز خود را انجام داد و برای پیش نمونه دوم ترجیه داده شد از موتور BMW003 استفاده شود که این موتور در دسترس نبود . ژندال گورنیک که فرمانده نیروی هوایی آلمان نازی بود بسیار تحت تاثیر هواپیمای هورتن قرار گرفت و در حالی که هنوز هورتن با موتور پرواز نکرده بود گورینگ ۴۰ فروند از این هواپیما را سفارش داد و همچنین پیش نمونه دوم در دوم فوریه ۱۹۴۵ اولین پرواز خود را انجام داد و در همین حین برادران هورتن درگیر پروژه بمب افکن آمریکا که یک بمبر با برد کافی برای رسیدن به آمریکا بود ،بودند. پیش نمونه دوم با توجه به اینکه هواپیما پایداری خوبی هم داشت خود هواپیما دارای کنترل پذیری خوبی بود و حتی در یک تست داگفایت بین مسرشمیت me262 که خود اولین هواپیمای موتور جت عملیاتی بود ، هورتن توانست به me262 غلبه کند .

در پرواز سوم که دو هفته بعد در ۱۸ فوریه ۱۹۴۵ صورت گرفت هواپیما بر اثر آتش سوزی در یکی از موتور ها سقوط کرد و خدمه آن کشته شدند و در ادامه با پیش روی نیروی های آمریکایی از رود راین هواپیما به قسمتی دیگر به دور از دسترس متفقین منتقل شد و خود نسخه V3 دارای موتور های junkers 004c است که این موتور ۱۵ درصد رانش بیشتر را فراهم می کند و توپ ۳۰ میلی متری مارک ۱۰۸ سلاح اصلی هورتن بود در ادامه نسخه های V4 و V5 نسخه های دوکابینه شب پرواز مجهز به رادار لیختن اشتاین بودند که این رادار قبل از این بر روی هواپیما های مسرشمیت BF110 و یونکرس Ju88 نصب شده بود و پیش نمونه V7 هم نسخه دو کابینه آموزشی بود در ادامه نیرو های آمریکایی به پیش نمونه گلایدر V3 دست یافتند و این نمونه موتور نداشت لذا موتور جت انگلیسی با کمپرسور سانتفیوژی با قطر بیشتر بجای کمپرسور محور خطی آلمانی روی پیش نمنه نصب شد و آمریکایی ها هم موتور توربوجت خودشان تحت عنوان J30 را تولید کردند .امروزه پیش نمونه V3 در ایالات متحده بسر میبرد.

نسخه ها
نسخه V1 نسخه بدون موتور بود که در اصل یک گلایدر بود یک فروند از این هواپیما ساخته شد
نسخه V2 نسخه ای مجهز به موتور جت بود که مجهز به دو موتور یونکرس ۰۰۴ بود .
نسخه V3 نسخه ای بود با جیگاه قرار گیری موتور متفاوت یک فروند از این نسخه در خط تولید بود که توسط متفقین غنیمت گرفته شد
نسخه V4 هم تکمیل نشد
نسخه V5 نسخه دو کابینه بود
نسخه V6 نسخه شکاری بود که دارای توپ های متفاوت بود.
این هواپیما مجهز به دو موتور توربوجت یونکرس ۰۰۴ بود که میتوانست تا ۱۹۵۶ پوند رانش فراهم کند و سرعت هواپیما را به ۹۷۷ کیلومتر بر ساعت برساند
هواپیما دارای دو توپ ۳۰ میلی متری بود و میتوانست تا دو بمب ۵۰۰ کیلوگرمی حمل کند و یا مجهز به راکت های R4 شود.
تنها نمونه موجود از این هواپیما که بک نسخه از V3 است توسط آمریکایی ها غنیمت گرفته شد و امروزه در موزه ای در میالت مریلند به نمایش در آمده است

مقالات مشابه

بمب افکن های بال پرنده شرکت نروث روپ

بمب افکن ب2