پهپاد

مروری بر پهپادهای رادارگریز روز جهان

مروری بر پهپادهای رادارگریز روز جهان

بررسی پهپاد های رادارگریز دنیا

گردآوری تهیه و تنظیم: اکبر کمالی

مقدمه :

در این مقاله قصد داریم تمامی پهپادهایی که از فناوری رادارگریزی  بهره می گیرند را به شما معرفی نمایم. لازم است چند نکته را عنوان کنم 1- در این مقاله در مورد پهپاد هایی که هنوز در مرحله ی طراحی هستند هیچ صحبتی به میان آورده نشده چرا که تا زمانی سلاحی عملیاتی یا حداقل نمونه مهندسی آن، رو نمایی نشده است نمیتوان به درستی آن را تحلیل و بررسی کرد 2- در مورد پهپادهای مدرن اما غیر راهبری همچون پرداتور و MQ-9 حتی گلوبال هاواک و شاهد129 ایرانی صحبتی به میان آورده نشده چرا که کلاس این پهپادها با پهپادهای رادارگریز متفاوت می باشد در صورتی که برای برتری هوایی نیاز به چند صد پرداتور باشد اما این پهپادهای رادار گریز با چند ده فروند کارایی به مراتب بیشتر و بهتر را نجام میدهند چراکه هم رادار گریز هستند و هم سلاح قابل توجهی حمل میکنند و دقت و کیفیت پرواز بسیار متفاوتی با سری پهپادهای نظامی عادی دارند. پس خواهشا در پیامهایتان از سایر پهپادهایی که عادی و متعارف هستند حدالامکان صحبتی به میان نیاورید انشالله در آینده ای نزدیک مقاله ای در مورد پهپادهای متعارف تهیه خواهم کرد

X-43

Flag_of_the_United_States.svg

750px-X43a2_nasa_scramjet

ناسا ایکس-۴۳ : هواپیمای بدون سرنشین مافوق صوت است که توسط ناسا ساخته شد. نسخه اولیه، ایکس-۴۳ سرعتی بیش از هفت ماخ در حدود ۸۰۵۰ کیلومتر / ساعت در ارتفاع ۳۰،۰۰۰ متر یا بیشتر را تجربه کرد. سه نمونه از ایکس-۴۳ ساخته شده که نمونه اولیه در اقیانوس آرام سقوط کرد ولی دو نمونه دیگر با موفقیت پرواز کردند.

مشخصات:

محصول: ناسا

نوع: بدون سرنشین

کشور سازنده: آمریکا

معرفی رسمی: 2001

ساختار:

خدمه: 0

طول :  3.7 متر

ارتفاع: 

وزن :  3000 پوند معادل 1300 کیلوگرم

کارایی:

حداکثر سرعت: 7520 مایل در ساعت  معادل 12،100 کیلومتر در ساعت

حداکثر برد:

سقف پروازی:  98400 فوت 30000 متر 

توان

پیش ران (موتور): بکارگیری موتوری شبیه پگاسوس و  scramjet

جنگ افزار / ماموریت ظرفیت ترابری:

مدل ها

X-43B 

X-43C 

X-43D

وضعیت: X-51 جایگزین آن شده است.

 

 

Boeing X-45A

Flag_of_the_United_States.svg

X-45A

هواپیمای بدون سرنشین ایکس ۴۵ یک هواپیمای اثبات گر فرآوری است که برای توسعه فناوری های لازم برای پرواز یک هواپیمای جت پنهان‌کار بدون نیاز به خلبان وهدایت از راه دور توسط یک اپراتور انسانی ساخته شد.

در این پروژه هدف این بود که  تمام تصمیمات به صورت خودکار اجرا شوند و نیاز به اپراتور برای هدایت از خارج نباشد ..این هواپیما توسط بوئینگ طراحی شد و هدف اول آن طراحی یک جهت پنهان‌کار تهاجمی با توان حمل دو سلاح هدایت  ماهواره ای درون بدنه خود  بود که بتواند در عمق خاک دشمن نفوذ کرده و بدون اینکه نیاز به ارتباط با اپراتور خارجی داشته باشد به صورت خودکار دست به مأموریت بزند

هواپیمای ایکس ۴۵  دارای شکلی بال بدن بال پرنده است و فاقد سکان عمودی  میباشد  و بدنه آن ترکیبی از مواد کامپوزیت نوین است و اگرچه در ساخت بدنه ان از مواد جاذب امواج رادار به میزان زیادی استفاده نشده است  ولی  تلاش شده با استفاده از شکلی صاف و  بدون سکان عمودی تا آنجا که می‌شود سطح مقطع را در آن را کاهش داد.ایکس45 دارای دهلیز داخلی سلاح است  تا  سطح مقطع آن را کم کرد و بازتاب امواج راداری سلاح های زیر بال و بدنه روی اندازه سطح مقعطی تاثیر نگذارد  و با قرار دادن ورودی هوا بر روی بدنه مانع رسیدن امواج راداری که از زمین به اسمان نگاه میکند به ورودی هوا شود ..این مسئله در تمامی جتهای بون سرنشین پنهانکار یک اصل مهم است تا امواج رادار به تیغه های فن برخورد نکند تا امواج را دوباره منعکس کنند . همچنین خروجی های موتور  با سرامیک‌های جاذبه مواد فروسرخ  پوشان شده تا امواج فروسرخ کمی از خود به جای  بگذارند  تا توسط  سامانه های اپتیک حرارتی دیر تر کشف شود .

این پرنده  دارای یک موتور هانیول اف ۱۲۴ است موتور به عنوان یک موتور کوچک توربوفن در دهه ۱۹۸۰  برای نصب روی جتهای اموزشی رزمی ساخته شد  و روی جت های چون ال159  یا جت رزمی جینگ کو ساخت تایوان نصب شده است  .این موتور فاقد پس سز بوده و قدرتی معادل 12000 پاوند رانش فراهم میکند که قدرت خوبی برای یک پهپاد با این اندازه است  و می‌تواند این پهپاد را به سرعت ۹۱۹ کیلومتر بر ساعت برسد و گرچه این پرنده مادون صوت است ولی سرعت قابل قبولی دارد

این پرنده دارای دو دهلیز داخلی است. در هر دهلیز میتوان تا 4 بمب هدایت ماهواره ای کوچک اس دی بی (در مجموع8 بمب ) را حمل کند که بسته به سرعت و ارتفاع پروازی تا 120 کیلومتر برد دارد و یا  میتواند  در هر دهلیز تا یک بمب هدایت ماهواره جیدم در وزن 225 و یا 900 کیلوگرمی( درمجموع دو بمب) حمل کند. این بمب های نقطه زن نیز تا 25 کیلومتر برد دارند

این پرنده در سال ۲۰۰۲ اولین پرواز خود را انجام داده  و تنها دو فروند از ان ساخته  شد … ایکس 45 ای اولین نمونه ساخته شده بود… این نسخه دارای دهلیز داخلی بود و طی تمرینات خود بارها به وسیله رایانه خود به شکل خودکاردست به حمله و تهاجم به اهداف تمرینی  زد. در این تمرینات نقشه از پیش طراحی شده را به کامپیوتر هواپیما می دادند و آن بدون اینکه از مرکزی کمک بگیرد با تکمیل دستورات ناوبری خود را به هدف رساندن و اهداف را با بمب های  ماهواره خود که معمولا شامل دو بمب ۲۲۵ کیلوگرم بود نابود میکرد  و بعد به پایگاه خود برمی گردد و دست فرود خودکار میزند

در ادامه کمپانی بوئینگ  نسخه دیگری  این هواپیما را توسعه داد که با نام ایکس 45 بی شناخته می شد. برخی از فناوریهای  های به کار رفته در این هواپیما در بمب افکن ب2  استفاده شده بود .این نسخه بزرگتر بود و  سه برابر سوخت بیشتری حمل میکرد و برد رزمی ان دو برابر بود و میتواند سلاح بیشتری حمل کند  مثلا تا چهار بمب 225 کیلوگرمی .نسخه ای از مدل بی با نام  مدل سی توسعه یافت که توان سوختگیر هوایی داشت . این نمونه دست سوختگیری هوایی خودکار  از هواپیمای کی سی ۱۳۵ زد  و هدف آن تکمیل برنامه و نرم افزار های لازم برای سوختگیری هوایی در آسمان بود

بر اساس نسخه بی نسخه با نام ایکس45 ان ساخته شد که برای برنامه  سوخت رسان  نیروی دریایی ساخته شد که البته برنامه به جای نرسید

با وجود همه اینها هرگز ایکس45  تولید نشده زیرا این پرنده اثبات گر فناوری بود ولی نتایج تحقیقات ان  بسیار بسیار موثر بوده و در پرنده های بعدی به کار رفته برای نمونه x۴۷ به طور مستقیم بر اساس فناوری های توسعه یافته در ۴۵ ساخته شد

مشخصات:

محصول: بوئینگ

نوع: بدون سرنشین

کشور سازنده: آمریکا

معرفی رسمی: 2002

ساختار:

خدمه: 0

طول : 26.57 فوت معادل 8.1 متر

عرض: 33.79 فوت معادل 10.30 متر

ارتفاع: 7.02 فوت معادل 2.14 متر

وزن خالی:  8003 پوند معادل 3630 کیلوگرم

کارایی:

حداکثر سرعت: 572 مایل در ساعت معادل 920 کیلومتر بر ساعت

حداکثر برد: 1491 مایل معادل 2400 کیلومتر

سقف پروازی: 43307 فوت  13200 متر – 8.2 مایل

توان

پیش ران (موتور): 1 عدد شرکت Honeywell F124-GA-100 موتور توربوفن خروجی رانش ناشناخته است.

جنگ افزار / ماموریت ظرفیت ترابری:
بمب های هدایت شونده دقیق در سراسر دو محفظه داخلی

مدل ها
X-45 سری پایه

X-45A مدل اصلی

X-45C داراری موتور سری F404 توربوفن

X-45N مدل سفارشی برای USN

X-45C phanto Ray مدل سفارشی با سرمایه گذاری خصوصی

Boeing X-45C Phantom Ray

Flag_of_the_United_States.svg

Boeing X-45C

Phantom Ray (اشعه شبح) یک هواپیمای بدون سرنشین و رادار گریز در کلاس SUCAV یا همان Stealthy Unmanned Combat Air Vehicle (هواپیمای بدون سرنشین نظامی با قابلیت پنهانکاری) و با سرمایه گزاری مستقیم کمپانی بوئینگ می باشد فانتوم ری .با ابعادی مشابه هواپیماهای جنگنده، از قابلیت هایی همچون: نظارت هوایی، حملات زمینی و سوخت گیری هوایی در طول عملیات بهره مند میباشداین هواپیما در غالب یکی از پروژه های واحد Boeing Phantom Works (یکی از بخش های کمپانی بوئینگ با هدف ساخت نمونه اولیه تجهیزات دفاعی و امنیتی پیشرفته) توسعه یافت  فانتوم ریدر واقع نمونه توسعه یافته هواپیمای بدون سرنشین نظامی X-45C می باشد Boeing این هواپیما را با هدف ارائه به آژانس تحقیق پیرامون پروژه های دفاعی پیشرفته ایالات متحده (DARPA) و برنامه بهره برداری از هواپیماهای مشترک بدون سرنشین (J-UCAS) توسط نیروی هوایی (U.S.A.F) و دریایی (U.S Navy) ایالات متحده آمریکا، گسترش داد. با این حال فانتوم ری جهت رقابت و حضور در هیچ برنامه دیگری ساخته نشده است.

 Boeing X-46A

Flag_of_the_United_States.svg

X-46A

بوئینگ ایکس-۴۶ هواپیمای ساخت شرکت هواپیماسازی بوئینگ آمریکا است که برای بکارگیری در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا ساخته شده‌است. در آوریل سال 2003، پروژه ای به طور رسمی تحت برنامه مشترک DARPA / نیروی هوایی ایالات متحده / نیروی دریایی J-UCAV ترکیب شدند، بعد از تغییر نام J-UCAS (سیستم های هوایی بدون سرنشین). دو شرکت بوئینگ و نورث روپ گرومن در حال توسعه یک هواپیما دارای انطباق با الزامات J-UCAS بودند. با ایجاد J-UCAS، دو پهپاد X-45B و X-46A حاصل این ائتلاف بود.

X-47A Pegasus

Flag_of_the_United_States.svg

X-47A

ایکس ۴۷- آ پگاسوس (به انگلیسی: X-47A Pegasus) نام یک هواپیمای بدون سرنشین ساخت شرکت نورثروپ گرومن و سکیلد کامپوزیتس آمریکا است. این هواپیما برای نیروی دریایی آمریکا سفارش داده شده‌است، که با نورثروپ-گرومن ایکس ۴۷-ب جایگزین خواهد شد.

برخی مشخصات این پهپاد  :

طول : 8.5 متر

مساحت بال : حدود 36 متر مربع

ارتفاع : 1.8 متر

وزن خالی : 1740 کیلوگرم

حداکثر وزن برخاست : 2678 کیلوگرم

موتور : 1 عدد موتور جت توربوفن Pratt & Whitney Canada JT15D-5C

برد : 2778 کیلومتر

تعداد تولید شده: براساس منابع یک نمونه 

Northrop Grumman X-47B

Flag_of_the_United_States.svg

X-47B UCAS
X-47B UCAS


پهباد پنهانکار آمریکایی
X-47B  قابلیت برخواستن و فرود خودکار  بر روی عرشه ناو هواپیمابر را دارد و در حقیقت هوشمندترین نمونه در کلاس خود به حساب می‌اید. X-47B نخستین پرواز خود را در منطقه هوایی- نظامی ادواردز در ایالت کالیفورنیا انجام داد. این هواپیما در طول پرواز آزمایشی 30 دقیقه ای خود، تا ارتفاع 1524 متری اوج گرفت. این هواپیمای بدون سرنشین کپی کوچکی از بمب افکن B-2 را به خاطر می آورد و برای عملیات تاکتیکی تهاجمی از عرشه ناوهای هواپیمابر مورد استفاده قرار می گیرد. X-47B مجهز به سیستم سوخت گیری در هوا می باشد. علاوه بر این، هواپیما قادر به چندین بار سوخت گیری در هوا بوده و می تواند چندین روز به پرواز خود ادامه دهد. هواپیمای تک موتوره X-47B در مدل هایی با طول بال 19 متر و 11 متر تولید شده و قابلیت حمل تا 2 تن سلاح در محفظه داخلی بدنه خود را دارد.

ویژگی های عمومی

کاربر: نیروی دریایی آمریکا

خدمه: بی سرنشین

طول: ۳۸٫۲ فوت معادل ۱۱٫۶۳ متر

بال: ۶۲٫۱ فوت و ۳۰٫۹ فوت معادل  ۹٫۴۱ متر الی ۱۸٫۹۲ متر بر اساس مدل

ارتفاع: ۱۰٫۴ فوت معادل ۳٫۱۰ متر

حداکثر وزن برخواست: ۴۴۵۶۷ پوند معادل ۲۰۲۱۵ کیلوگرم

پیشرانه: (1× Pratt & Whitney F100-220U turbofan)

حداکثر سرعت: مافوق صوت !

سرعت کروز: ۰٫۹ ماخ

محدودی عملیاتی: بیش از ۳۸۹۹ کیلومتر

سقف پروازی: ۴۲۰۰۰ فوت معادل ۱۲۱۹۰ متر

ماموریت: جاسوسی نظامی

قابلیت سوخت گیری هوایی: مدل veh2 آری

تعداد تولید شده :2 فروند عملیاتی

BAE System Taranis

250px-Flag_of_England.svg

143436074588
Taranis

تارانیس که اولین پرواز خود را در دهم آگوست 2013 انجام داد، به عنوان پیشرفته‌ترین هواپیمای ساخته شده توسط مهندسان بریتانیایی به شمار می‌رود و البته محرمانه‌ترین پروژه‌ی نظامی این کشور نیز محسوب می‌شود. این پرنده‌ی هدایت‌پذیر از راه دور، در ابعاد خود به اندازه‌ی یک جنگنده‌ی هاوک بوده و دارای طول بال 10 متر، طول بدنه‌ی 11.35 متر و ارتفاع 4 متر است. تارانیس با تجهیز به جدیدترین تکنولوژی‌های سری ، سیستم پیشرانه‌ی قدرتمند و تکنولوژی‌های هوایی پیشرفته، اوج مهندسی بریتانیا را به نمایش می‌گذارد و به منظور استفاده در عملیات بمباران، جاسوسی، نظارت و مراقبت، شناسایی و به طور کلی شرکت در حملات پیچیده، طراحی شده است. توسعه‌ی این پهپاد از سال 2006 تاکنون با صرف بودجه‌ی 185 میلیون پوندی (300 میلیون دلار) از سوی وزارت دفاع انگلستان و بخش صنعت این کشور و بکارگیری یک و نیم میلیون نفر در ساعت، در حال جریان بوده است.مهمترین وجه تمایز این پهباد با سایر رقیبانش رسیدن به سرعت های مافوق صوت است در حالی که هیچ کدام از رقبا این قابلیت را دارا نمی‌باشند.

مشخصات:

محصول: BAe Systems – UK

نوع: بدون سرنشین

کشور سازنده: پادشاهی بریتانیا (انگلستان)

ورود به خدمت: 2018

ساختار:

خدمه: 0

طول :  37.24 فوت معادل 11.35 متر 

عرض: 29.86 فوت معادل 9.10 متر

ارتفاع:  13.12 فوت (4.00 متر) 

وزن مجموع: 17،637 پوند (8000 کیلوگرم)  

پیش ران (موتور): 1 عدد رولز رویس Adour Mk.951 موتور توربوفن رانش 6،500lbs  

جنگ افزار / ماموریت ظرفیت ترابری:

یک جفت بمب هدایت شونده

Dassault nEUROn

Flag_of_France.svg

nEUROn

نئورون یک پهپاد جنگی (Unmanned Combat Air Vehicle) است که توسط کمپانی فرانسوی Dassault Aviation توسعه یافته است. با وجودی که این پروژه هنوز حاضر نشده است اما تصاویر و اظهارات شرکای کنسرسیوم گویای این مطلب است که این پرنده قابل رقابت با Boeing X-45C و Northrop-Grumman X-47B خواهد بود. در فوریه 2006 ساب اعلام کرد که نرون 10 متر طول و 12 متر پهنا دارد و وزن آن 5 تن است که تقریبا به اندازه یک جنگنده میراژ 2000 می باشد. این پهپاد دارای تجهیزات حمله ی هوا به زمینِ مستقل با مهمات هدایت شونده دقیق و متکی بر بدنه خفاکار پیشرفته ی خود خواهد بود. یکی دیگر از ویژگی های نرون قابلیت کنترل در حالت اتوماتیک توسط یک جنگنده پیشرفته مانند رافال یا گریپن است که در این حالت کنترل آن شبیه بازی های استراتژیک Real Time خواهد بود.

مشخصات:

محصول: داسو نرون

نوع: بدون سرنشین

کشور سازنده: جمهوری فرانسه

ورود به خدمت: 2018

ساختار:

خدمه: 0

طول : 31.17 فوت معادل 9.5 متر 

عرض: 41.01 فوت معادل 12.50 متر 

وزن خالی:  10803 پوند معادل 4900 کیلوگرم

وزن مجموع:  15،432 پوند 7000 کیلوگرم  

کارایی:

حداکثر سرعت: 609 مایل در ساعت (980 کیلومتر برساعت) 

حداکثر برد: 

سقف پروازی: 45،932 فوت  معادل 14000 متر؛ 8.7 مایل

توان

پیش ران (موتور): 1 عدد رولز رویس-Turbomeca Adour / SNECMA M88 توسعه موتور توربوفن 8992 پوند نیروی پیشرانه

جنگ افزار / ماموریت ظرفیت ترابری:

2 عدد بمب 500 کیلویی لیزری

 

EADS Barracuda

800px-Flag_of_Germany.svg

Barracuda

Barracuda  در اصل نام یک ماهی شکارچی به نام کوتر ماهیان می باشد. پهپاد Barracuda یک پهپاد اروپایی ست(بیشتر آلمانی است تا اروپایی ولی به دلیل یگانگی کشور های اروپایی،این پهپاد اروپایی خوانده میشود)،که توسط کمپانی چند ملیتی اروپایی EADS برای ماموریت ها و هدف های دیدخ بانی و شناسایی و جنگی و درگیری توسعه یافته است.

Barracuda  یک پروژه مشترک بین آلمان و اسپانیا ست.پروژه Barracuda پس از سقوط نمونه اول در دریا به هنگام فرود لغو شد،ولی دوباره در سال 2008 از سر گرفته شد.دومین نمونه در نوامبر 2008 بازسازی و کامل شد.نمونه بازسازی شده Barracuda تست های پروازی خود را در پایگاه هوایی Goose کانادا در جولای 2009 با موفقیت به صورت خودکار و از راه کنترل زمینی پشت سر گذاشت.به دنبال آن در رقابت های هوایی سال های 2010 و 2012 نیز شرکت کرد.

یکی از هدف های اصلی پروژه Barracuda رقابت با رقیب فرانسوی ساخت کمپانی Dassault،یعنی nEuron و به منظور رقابت استراژتیکی و دفاعی است.هر دو این پهپاد ها توانایی پنهانکاری و رادار گریزی(stealth) و بیشینه سرعت 0.85 ماخ میباشند. در حالی که آلمان و اسپانیا درحال کار بر روی پروژه Barracuda بودند، فرانسه،ایتالیا،سویس،سوئد،یونان و باز هم اسپانیا بر روی پروژه nEURON سرمایه گذاری کردند.

به دلیل توسعه Barracuda،هنوز اطلاعات زیادی درباره این پهپاد در دست نیست.با این وجود انتظار میرود که باراکودا سقف پروازی 6100 متر و توانایی حمل 300 کیلوگرم جنگ افزار داشته باشد.

یکی دیگر از هدف های اصلی طراحی و ساخت Barracuda به عنوان یک پهپاد،وارد کردن کمپانی EADS به بازار پهپاد های دارای ارتفاع پروازی متوسط و دور برد که زیر سلطه 2 کشور آمریکا و اسراییل بود،است.آغاز به کار رسمی پروژه Barracuda در نمایشگاه بین المللی هوا فضا سال 2006 برلین با نمایش ویژگی ها و برنامه های نظامی Barracuda شروع شد. تمرکز فعلی EADS دریافت گواهینامه پرواز های نامنظم Barracuda در حریم هوایی آلمان است،در حالی که هدف بلند مدت دریافت گواهینامه پرواز در مرز های غیر تفکیک شده است.

همچنین برنامه ای برای توسعه Barracuda به عنوان یک پلت فرم مدولار دارند که آن را توانا میسازد تا برای هدف ها و کاربرد های مختلف همچون گشت دریایی سرهم بندی شود.اگر چه برای توانایی دفاعی برنامه ای در دست نیست ولی ممکن است در صورت تمایل خریداران این پهپاد برای داشتن این ویژگی،Barracuda با توانایی سرهم بندی برای حمل جنگ افزار نیز ارائه شود.Barracuda ممکن است توانا به داشتن سیستم جنگ افزاری باشد که ممکن است در قسمت فرو رفتگی مرکزی آن قرار گیرد.(همان فرو رفتگی که در بالا در وسط پهپاد میبینید).

نمونه اولیه Barracuda اولین پروازش را در آپریل 2006 و درحالی که مرکز کنترلش در شبه جزیره Iberian که در جنوب غربی اروپا قرار دارد با موفقیت انجام داد.ولی همانطور که گفته شد در یک تست پروازی دیگر در تاریخ 23 سپتامبر 2006 به هنگام فرود در خارج از ساحل اسپانیا در دریا سقوط کرد.(باند فرود در “شبه جزیره Iberian قرار داشت ولی هواپیما پس از گذراندن پرواز به هنگام بازگشت برای فرود به ساحل نرسید و در دریا سقوط کرد)

Barracuda در اصل برای رقابت در بازار تجاری ساخته شد ولی ممکن است هدفش هایش تغییر کند(هدفی هایی فراتر از یافتن جایگاهی در بازار تجارت).

بدنه Barracuda کاملا از فیبر کربن ساخته شده است که انعطاف پذیری بالایی دارد(در ساخت بدنه Eurofighter Typhoon هم به مقدار قابل توجهی از این ماده استفاده شده است).تنها در ساخت تیرک های اسکلت داخلی بال به منظور تقویت بال از فلز استفاده شده است. تیرک های اسکلت بال به همراه بال به راحتی از پرنده جدا شده و جا به جایی نقل پهپاد را آسان میکنند.

ویژگی ها:

طول:8.25 متر

فاصله 2 سر بال:7.22 متر

وزن بدون ابزار دیده بانی و جنگ افزار:2300 کیلوگرم

بیشینه وزن هنگام برخاستن:3250 کیلوگرم

بیشینه سرعت:0.85 ماخ

سقف پروازی:20000 فوت

(بیش از این داده هایی درباره ویژگی ها حتی در سایت های انگلیسی زبان در دسترس نیست)

Mikoyan MiG SKAT

Flag_of_Russia.svg

MiG SKAT

میگ اسکات به روسی (Скат) پهپادي رادارگزیر در كلاس پهپادهاي x45 و x47 و تارانيس و نرون است كه يكي از دو طرح پيشرفته براي پهپادهاي ارتش روسيه به حساب ميايد.این پهپاد جنگی دارای دو محفظه داخلی حمل سلاح می باشد که می تواند موشکی به بزرگی KH-31 را حمل کند. قدرت  SKAT توسط یک موتور توربوفن Klimov RD-5000B که تغییر یافته ی RD-93 است تامین می‌گردد. وظیفه SKAT سرکوب و حمله به دفاع هوایی دشمن می باشد. تعدادی از تنظیمات پیکربندی آیرودینامیکی این پهپاد در تونل باد تست شده اند که شامل دو بالچه کوچک نیز هست. میگ بر پیکربندی بدون دم کار می کندقالبیت حمل 2تن سلاح و دارای برد جنگی 2000 کیلومتر است. پروژه ی فعلی لغو شده است. هیچ نمونه ای به شکل واقعی از این هواپیما ساخته نشد هیچ خبری از پرواز ویا نخستین پرواز و یا ازمایش این پرنده حتی توسط خود روسها منتشر نشده و هیچ تصویری نیز  به غیر از همان ماکتی (در همین تصویر ) که نخستین بار به نمایش گذاشته شد از ان منتشر نشده و هرگز هیچ مقام روس نیز از ساخته شدن ان خبری را اعلام نکرده است

مشخصات:

محصول: میگ (میکویان)

نوع: بدون سرنشین

کشور سازنده: فدراسیون روسیه

ورود به خدمت: 2015

ساختار:

خدمه: 0

طول : 33.63 فوت معادل 10.25 متر

عرض:  37.73 فوت معادل 11.50 متر  

وزن مجموع:  19،996 پوند معادل 9070 کیلوگرم   

کارایی:

حداکثر سرعت: 497 مایل در ساعت (800 کیلومتر بر ساعت) 

حداکثر برد:  1243 مایل معادل 2000 کیلومتر 

سقف پروازی: 39،370 فوت (12000 متر؛ 7.5 مایل)

توان

پیش ران (موتور): 1 عدد موتور کلیموف RD-5000B تراست ناشناخته

جنگ افزار / ماموریت ظرفیت ترابری:

دارای دو محفظه داخلی برای تسلیحات – خا31

Li Jian or Sharp Sward

index

Li Jian

پهباد چینی “شمشیر بران” توسط شرکت هواپیمایی ملی “هوندو” طراحی شده است. به گفته طراحان، این پهپاد از لحاظ ویژگی هایی که دارد، معادل هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی “گرومن “X- 47 و پهپاد فرانسوی nEUROn می باشد. این پهپاد می تواند هم برای جمع آوری اطلاعات و هم برای حمله به اهداف زمینی استفاده شود. به نظر می رسد که چینی ها موفق شده اند تا پهپادی شبیه X-47 آمریکایی را مهندسی معکوس کنند.

 

Northrop Grumman RQ-180

Flag_of_the_United_States.svg

RQ-180

 

پهپاد جدید مدل بزرگتر و پیشرفته‌تری از پهپاد RQ-170 Sentinel نیروی هوایی آمریکاست که توسط شرکت «نروث روپ گرومی » توسعه یافته استپهپاد جدید RQ-180 مجهز به رادار، حسگرهای فرکانس رادیویی و ابزار شناسایی برای استفاده در مأموریت‌های جمع آوری اطلاعات، نظارت و شناسایی مورد است و برای انجام جنگ الکترونیک نیز کاربرد داردطول بال پهپاد RQ-180 بیش از 40 متر است، درحالیکه طول بال RQ-170‌ سنتینل بین 20 و 27 متر تخمین زده می‌شود. پروژه طبقه بندی شده RQ-180 در پایگاه نظامی مخفی در صحرای نوادا مورد آزمایش قرار گرفته است. این پهپاد پیشرفته که جزو یکی از پروژه‌های فوق سری نیروی هوایی آمرspan lspan lang=”FA”ang=”FA”یکا محسوب می‌شود، احتمالا از سال 2015 میلادی در مأموریت‌های نظارت و شناسایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مشخصات:

محصول: 

نوع: بدون سرنشین

کشور سازنده: ایالات متحده آمریکا

ورود به خدمت: 2015

ساختار:

خدمه: 0

طول :  

عرض:  

وزن خالی:  14110 پوند معادل 6400 کیلوگرم 

وزن مجموع:  44،533 پوند معادل 20،200 کیلوگرم   

کارایی:

حداکثر سرعت: 

حداکثر برد:  2423 مایل معادل 3900 کیلومتر 

سقف پروازی:  40،026 فوت معادل 12200 متر؛ 7.6 مایل 

توان

پیش ران (موتور): 1 موتور توربوفن – اطلاعاتی از پیشران در دسترس نیست البته فعلا 

جنگ افزار / ماموریت ظرفیت ترابری:

 

 

Lockheed Martin RQ-170 Sentine

   Flag_of_the_United_States.svg

RQ-170 Sentine

قطعا این نام برای هر که آشنا نباشد برای ما ایرانی ها، به دلایلی که همه می‌دانیم نامی آشناست و اما مشخصات این پهباد
لاکهید مارتین آرکیو ۱۷۰ سنتینل به انگلیسی (Lockheed Martin RQ-170 Sentinel) یک هواپیمای شناسایی است که توسط شرکت لاکهید مارتین ساخته شده است. از مشخصات این هواپیما اطلاعات اندکی به بیرون درز پیدا کردهاست، اما کارشناسان نظامی معتقدند که دارای قابلیت هواپیما رادارگریز بوده و دارای ابزارهای شناسایی میباشد. از پهبادهای هم خانواده این نوع پهباد MQ170  بوده که قابلیت حمل مهمات را داراست. این پهپاد بیشتر به عنوان ابزاری برای جاسوسی استفاده میشود.تکنولوژی بکار گرفته شده در این هواپیما با تکنولوژی به کار گرفته شده در هواپیماهای بی ۲ و جنگنده اف-۳۵ لایتنینگ ۲ همسان است.از ارکیو دهها فروند نسخه عملیاتی تولید شده است.

مشخصات:

محصول: لاکهید مارتین

نوع: بدون سرنشین

کشور سازنده: ایالات متحده آمریکا

ورود به خدمت: 2007

ساختار:

خدمه: 0

طول : 14.76 فوت (4.5 متر)

عرض: 85.30 فوت (26.00 متر)

ارتفاع:  6.04 فوت (1.84 متر) 

وزن خالی:  

وزن مجموع:    

کارایی:

حداکثر سرعت: 

حداکثر برد: 

سقف پروازی:  49،213 فوت معادل 15000 متر؛ 9.3 مایل

توان

پیش ران (موتور): 1 عدد جنرال الکتریک موتور توربوفن خروجی رانش ناشناخته است.

جنگ افزار / ماموریت ظرفیت ترابری:

با توجه به نیاز انواع حامل سلاح- جاسوسی و همین طور چند منظوره جاسوسی عملیاتی طراحی و ساخته شده است.

DRDO AURA

255px-Flag_of_India.svg

IUSAV-584x365
DRDO AURA

  رقابت تاریخی هند با چین و پاکستان خصوصاً‌ در زمینه موازنه قوای نظامی باعث شد تا با ادامه دادن همین مسیر و ارتباط با صنایع هوافضایی کشورهای دیگر خصوصاً روسیه و البته رژیم صهیونیستی، در عصر دسترسی کشورهای در حال توسعه به فناروی های پیشرفته، کاستی های خود را تا حدود زیادی جبران کرده و امروزه نمونه های جدیدی از پهپاد را با کمک شرکت های خارجی ساخته و به خدمت بگیرند. مهمترین طرح پهپادی هندی ها پهپاد تهاجمی «آئورا» نام دارد که با استفاده از طرح بال پرنده شباهت های زیادی با پهپادهایی نظیر «آر-کیو-170»، «نئورون» و «فانتوم ری» یافته است. هم از نظر علوم مختلف هوافضا و هم از بابت زیرسامانه های عملیاتی، این پهپاد یک جهش رو به جلو برای صنعت پهپادی هند به شمار می رود. قرار است این پهپاد کمتر از 15 تن جرم و دست کم 9هزار متر سقف پرواز داشته و در سال 2015 نخستین پرواز خود را به انجام رسانده است هرچند که اطلاعات بسیار اندکی از این پهپاد در میان است اما انتظار می رود این پهپاد هند را وارد باشکاه دارندگان پهپادها جاسوسی-نظامی رادارگریز کند 

 

Polecat

 Flag_of_the_United_States.svg

lockheed_P175_polecat_HALE_UAV_10_big

يكي از غير منتظره ترين اتفاقاتي كه در نمايشگاه هوايي فانبرو 2006 افتاد رونمايي از پهپاد P_175 ملقب به Polecat (به معناي راسو) توسط كمپاني لاكهيد مارتين بود.

اين پهپاد از نوع بدون دم بوده و در ارتفاع بالا با مداومت پروازي زياد قادر به انجام عمليات است. گفتني است كه بر اساس اطلاعات منتشره از سوي شركت لاكهيد مراحل طراحي و ساخت اين پهپاد تنها 18 ماه به طول انجاميده است.

اين پروژه كه در ماه مارس سال 2003 ميلادي آغاز شد 27 ميليون دلار براي شركت لاكهيد مارتين هزينه در بر داشته است و اين در حالي است كه اين پرنده تا سال 2005 هيچ گونه پرواز آزمايشي انجام نداده بود و اولين پرواز آزمايشي خود را به احتمال زياد در سال 2005 در پايگاه گروم ليك واقع در صحراي نوادا به انجام رساند.

مشخصه كليدي در طراحي آن بالهايي به عرض 27.44 متر ان است كه جريان هوا را به صورت يكنواخت مثل هواپيماي بمبارديه مدل DHC-8 از خود عبور ميدهد و به مدد اين طراحي ائرو ديناميك بر كارايي آن به ميزان قابل توجهي افزوده شده است. اما در حالي كه هدف از طراحي و ساخت اين پرنده انجام امور تحقيقاتي بيان شده بود ولي بالهاي آن طوري طراحي شده بودند كه ديد راداري اين پرنده را به حداقل ميزان ممكنه ميرساندند در حالي كه از هيچ كدام از طرح هاي پنهان كاري مثل مواد جاذب راداري در آنها استفاده نشده بود.

اين پهپاد براي عمليات در ارتفاعي معادل 65000 پا يا به عبارتي 20000 متر طراحي شده و از آنجايي كه در ارتفاعي بالاتر از اين مقدار هواگردها از خود ردي سفيد رنگ متشكل از بخار آب پشت سر خود بر جاي ميگذارند ميتوان براي جلوگيري از اين عمل از يك كمپرسور (مثل جنگنده F_117) استفاده كرد.

از آنجايي كه سالهاست كه شركتهايي نظير جنرال اتميك با پهپاد هاي خانواده Predator و شركن نورثروپ گرومن با گلوبال هاوك و بوئينگ با Bird of Pray بازار پهپاد هاي عملياتي ارتش آمريكا و چندين كشور متحد اين كشور را در دست دارند و شركت لاكهيد توفيق چنداني در اين امر به دست نياورده است پيشرفتهاي سريع و طرح هاي اين شركت در زمينه ساخت پهپاد ها عموما اين پيام را براي مسئولين وزارت دفاع آمريكا دارد كه اين شركت كماكان در صنعت ساخت و تكنولوژي پهپادهاي پيشرفته همانند صنعت ساخت هواپيما در خط مقدم قرار دارد.

در اين خصوص با طراحي و ساخت سريع به همراه سرعت در انجام پروازهاي ازمايشي به همراه بودجه زياد شركت لاكهيد تمام توجه خود را معطوف به سه حوزه اساسي و حساس براي طراحي نسل جديدي از پهپادها كرده است كه عبارتند از: كاهش هزينه هاي مربوط به توليد انبوه و طراحي بدنه هاي كامپوزيتي و نيز كاهش عمده هزينه ها در بخش ساخت با استفاده از تجهيزات پيشرفته ساخت و مديريت توليد و مهمتر از آن يكپارچه كردن سيستم مستقل كنترل پرواز با سيستم اداره و بررسي ماموريت (Mission handling system) كه نتيجه آن عدم نياز به هرگونه مداخله و فرمان از سوي كنترلر زميني ميباشد و اين پهپاد را قادر ميسازد تا به طور خودكار از زمين بلند شده و ماموريتش را انجام دهد و سپس به پايگاه خود باز گردد بي آنكه نيازي به صدور فرمان يا كنترل خاصي از سوي تجهيزات و نفرات مستقر روي زمين داشته باشد.

اما در ماه مارس سال 2007 خبري كه از سوي مقامات شركت لاكهيد منتشر شد همگان را حيرت زده كرد. اين خبر چيزي نبود جز اعلام نقص و در پي آن سقوط تنها نمونه ساخته شده از پهپاد polecat. بر اساس اين خبر تنها نمونه از اين پرنده در ماه دسامبر سال 2006 در حالي كه داشت آزمايشي در مورد برد پروازي را انجام ميداد در پايگاه نليس واقع در نوادا سقوط كرده بود.در اصل اين پرنده در حال سپري كردن سومين پرواز آزمايشي خود بود كه نقص در سيستم اتمام پرواز (flight termination) در تجهيزات زميني باعث ميشود تا حالت تخريب خودكار (fail-safe mode) فعال شده و از ادامه پرواز اين پرنده جلوگيري نمايد.

اين حالت به عنوان يك نياز براي موشك هاي دور برد و هواگردهاي بدون سرنشين در نظر گرفته شده و هدف از آن خاتمه دادن به پرواز در حالتي است كه موشك يا پهپاد كنترل خود را از دست ميدهند و يا از برد موثر خود خارج ميشوند و هدف از ايجاد اين حالت جلوگيري از بروز حوادث جانبي اعم از برخورد با مناطق مسكوني يا نظامي است.(نمونه اي از اين حالت در موشك هايي مثل فينيكس وجود دارد كه بعد از اينكه از برد خود خارج شده يا كنترلشان را از دست ميدهند آنها را در هوا منهدم ميكند)

البته تاخير در اعلام سانحه به علت طولاني شدن مراحل امنيتي و نيز به درازا كشيدن تحقيقات و بررسي ها بر روي لاشه پرنده براي يافتن علت سانحه و نيز ايزوله كردن(از لحاظ امنيتي) منطقه سقوط و آشيانه اين هواگرد در پايگاه گروم ليك نوادا كه به عنوان منطقه 51 نيز شناخته ميشود اعلام شده بود. با توجه به اين كه اين شركت توانايي خود در رابطه با طراحي و ساخت پهپاد در مدp dir=”RTL” style=”text-align: justify”ت زمان كم راspan dir=”LTR”span lang=”FA” اثبات نموده است ميتواند به همراه شركت هايي مثل بوئينگ و نورثروپ گرومن به عنوان يكي از پيمانكاران ساخت هواگرد بلند پرواز مورد نياز نيروي هوايي آمريكا وارد بازار رقابت شود.

مشخصات فني:

نقش: پهپاد آزمايشي و احتمالا شناسايي

شركت سازنده: لاكهيد مارتين آمريكا

عرض بالها: 27.44 متر

وزن خالي: 4080 كيلوگرم

توان حمل محموله: 455 كيلوگرم

سقف پرواز عملياتي: 19817 متر معادل 65000 پا

پيشرانه: دو موتور توربو فن مدل Williams FJ44-3E هر يك با كشش 13.38 كيلو نيوتن

مداومت پروازي: حدودا بين 18 تا 24 ساعت

منابع:

http://www.designation-systems.net/dusrm/app4/x-45.html

http://www.boeing.com/history/products/x-45-joint-unmanned-combat-air-system.page

http://www.military.ir

http://defence.pk/threads/military-uav-designs.119664/page-6

http://www.militaryfactory.com/aircraft/detail.asp?aircraft_id=909

http://www.nasa.gov/missions/research/x43-main.html

www.mashreghnews.ir

http://beroozresani.com

https://www.flightglobal.com/news/articles/one-step-beyond-207151

http://aviationweek.com/awin/us-navy-cautious-carrier-launched-uav

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_X-planes

http://www.hitechweb.genezis.eu/UAV02.htm

http://transmissionsmedia.com

http://www.keyword-suggestions.com/bG9ja2hlZWQgbWFydGluIHJxLTE3MCBzZW50aW5lbA

 p style=”text-align: justify”

نوشته های مشابه

‫8 نظرها

      1. با عرض سلام مجدد جناب تارخ آیا نمونه های داخلی rq-170 مانند شاهد 171 ، سیمرغ ، صاعقه و … هم به این
        سیستم مجهز هستند ؟
        آیا ایران توانایی ساخت سیستم پرواز با سیم را دارد ؟

        1. سلام اینو نمیدونم ولی بعید است چنین فناوری ما نگفتیم داریم حتی روی کوثر نداشتیم

          1. سلام جناب تارخ طرح بال پرنده بسیار ناپایداره و فکر نکنم بدون دستیابی به
            این تکنولوژی ایران این پهپاد هارو ساخته باشه .
            کوثر سیستم پرواز با سیم نداره چون اصلا نیازی نداره چون از آیرودینامیک پایدار
            اف 5 استفاده میکنه ولی طرح بال پرنده اینطور نیست .
            نظر شما چیه؟

          2. سلام بال پرنده از 70 سال پیش بوده اصلا اون موقع فناوری پرواز دیجتال با سیم نبوده

    1. سلام والا باید کیفیت تولید دیدی ولی هنوز از نظر تکنلوژی خیر

همچنین ببینید

بستن
دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن