هویتزر خود کششی PzH 2000

در دهه 1960 المان ، ایتالیا و انگلستان طی یک برنامه مشترک دست به توسعه توپ کششی FH-155 گرفتند. این توپ دارای کالیبر 155 م م بود ولی در ان زمان امریکا در حال توسعه توپ 155 م م ام 109 بود که یک هویتزر خودکششی بر شاسی ام 109 بود. این مسئله پیش امد که این سه ارتش نیز باید بتوانند قدرت تحرک توپخانه خود را افزایش دهد.

«««««توپخانه برای نیروی زمینی مسئله مرگ و زندگیست.توپخانه میتواند در حالی که نیروی های خودی مورد هجوم دشمن قرار گرفتند با شلیک صدها گلول پیشروی دشمن را کند و یا متوقف کند ویا در حالی که نیروی خودی در حال پیشروی است با گلوله باران مواضع دشمن انها را ضعیف و یا نابود کندتوپخانه میتواند خطوط ارتباطی دشمن را ناامن کند ویا عقبه و تاسیسات دشمن را در برد اتش خود هدف قرار دهد
شاید اتش هوایی نیز بتواند چنین کند ولی توپخانه همیشه در میدان حاظر است و هزینه بسیار بسیار کمتر است»»»»»

هر سه کشور در سال 1973 توافق کردند که دست به توسعه یک توپ خودکششی بر روی شاسی تانک لئوپارد1 بزنند ولی این برنامه در دهه 1980 در نهایت به دلیل اختلافات لغو شد و یک سال بعد نیروی زمینی المان غربی خواهان یک توپخانه جدید خودکششی که دارای تحرک بالا و سرعت اتش زیاد باشد از این رو المان به تنهایی به دنبال توپخانه خود رفت. در ادامه چهار شرکت المانی طرح های را روی شاسی لئوپارد1 و 2 را پیشنهاد دادند . در نهایت یکی از طرح ها بر روی شاسی شبیه لئوپارد 2 انتخاب شد و بین سالهای 1991 تا 1993 چهار عراده ان ساخته شد و مورد ارزیابی دولتی قرار گرفت و در سال 1998 وارد خدمت شد. توپ جدید Panzerhaubitze 2000 و یا به اختصار PZH-2000 نامیده شد. قیمت هر عراده این توپ 4.5 میلیون دلار است

PZH-2000 یک هویتزر خودکششی با وزن 55 تن است که بر روی یک شاسی شنی دار سوار است

این شاسی بر اساس شاسی تانک لئوپارد 2 ساخته شده و دارای هفت چرخ جاده است . خودرو دارای یک موتور دیزل تورربو شارژ MUT881 است که مشتق شده از موتور لئوپارد 1 است و دارای قدرت 1000 اسب بخار است . این موتور با گشتاور 2700 دور بر دقیقه می تواند خودرو را با سرعت 62 کیلومتر برساعت در جاده و 45 کیلومتر برساعت در خارج از جاده برساند و 1000 لیتر سوخت برای رسیدن به برد 420 کیلومتری حمل میکند.

خودرو دارای یک گیربوکس اتوماتیک با چهار دنده رو به جلو و دو دنده رو به عقب است

خودرو دارای پنچ نفر خدمه است ولی با سه خدمه نیز میتواند به خوبی دست به ماموریت بزند . خدمه شامل راننده، توپچی، دو گلوله گذاری و فرمانده است ولی از انجایی که گلوله گذاری خودکار است تنها نیاز به راننده فرمانده و توپچی است الا که سیستم گلوله گذاری دچار مشکل شود و مجبور به استفاده از گلوله گذار شود

راننده در جلوی خودرو زیر توپ قرار دارد و توسط سه پیرسکوپ رو به بیرون دید دارد . فرمانده و توپی مانند تانک لئوپارد 1 و 2 قرار میگیرند هر دو در سمت راست برجک پشت سر هم قرار دارند . توپچی در جلو و فرمانده در عقب . توپ دارای یک رایانه کنترل اتش است که از تجهیزاتی چون مسافت یاب لیزری، سنسور باد با به دست اوردن سرعت باد، دمای هوا، فشار هوا و ارتفاع از سطح دریا میتواند دست به اتش بسیار دقیق برای نابودی هدف با یک اتش بزند. یک سامانه ناوبری جی پی اس نظامی و یک سامانه اینرسی حلقه لیزری به خدمه کمک میکند تا با دقت تنها چند متر مختصات خود را پیدا کرده و دست به اتش دقیق بر ضد هدف بزنند

فرمانده در پشت سر توپچی هم سطح ان قرار میگیرد و دارای یک نمایشگر است که اطلاعات مختلف ناوبری و نقشه و هدف را میتواند رویت کنند. یک سایت در بالای برجک با توان پانورماتیک قرار دارد که به فرمانده در نگاه کردن به میدان نبرد کمک میکند و البته توان اتش مستقیم را نیز به توپچی میدهد . دو صندلی نیز در سمت چپ برجک قرار دارد که برای گلوله گذار و دیگر خدمه است

برجک و بدنه از فولاد ساخته شده بود و از درون نیز دارای پوشش برای جمع کردن بخش های از زره که بعد از برخورد مهمات خورد می شوند . زره دارای مقاومت در برابر گلوله های 14.5 م م و برخورد ترکش گلوله های توپ 155 و یا 152 م م بود و در بخش قرار گیر مهمات در پشت برجک بیشترین میزان زره را برای حفاظت از مهمات های درون خودرو داشت

توپ سیستم PZH-2000 یک توپ 155 م م ساخت خود رایمتال المان بود. توپچی دارای یک فشار شکن با 12 شکاف برای هدایت گاز شلیک از دو طرف لوله بر روی سر لوله توپ است . گلوله گذاری خودکار است و یک سامانه هیدرولیک گلوله را از خزانه برداشته و در درون لوله قرار میدهد ولی خرج پرتاب با دست توسط گلوله گزار پشت سر گلوله قرار می گیرد .. دلیلی ان کار وزن بالای بیش از 30 کیلوگرمی گلوله است که باعث خستگی گلوله گذار می شود

پر کردن مخزن گلولها خودکار است یک دریچه کوچک پشت سر برجک قرار دارد که گلولها را درون گذاشته و یک سیستم هیدولیک به صورت خودکار ان را درون محفظه مهمات قرار میدهد . مخزن مهمات 60 گلوله درون خود حمل میکند و سامانه توان اتش ده گلوله بر دقیقه را دارد . برجک توپ 360 درجه قابل چرخش دارد و لوله توپ میتواند تا مثبت 65 درجه و منفی 2.5 درجه بالا و پایین شود

این توپ میتواند گلوله های مختلفی را اتش کند از انواع انفجار قوی تا ضد زره و حتی مهمات های هدایت ماهوه ای ولیزری. برد مهمات ها غیر هدایت شونده 30 و هدایت شونده 40 کیلومتر است

همچنین خودرو دارای یک مسلسل روی برجک از نوع ام جی 3 با کالیبر 7.62 م م است که معمولا 2000 گلوله برای ان حمل می شود و در سمت چپ برجک قرار دارد و دارای چهار نارنجک دود زا در یک ردیف روی هم در سمت چپ لوله توپ اصلی است

PZH بر اساس مشخصات جنگ سرد ساخته شد. قرار بود به سرعت دست به گلوله باران بزند و به سرعت تغییر مکان دهد تا از اتش ضد اتش دشمن در امان بماند . از طرفی با رشد سریع یگان های زرهی ارتش المان در دهه 1980 نیاز به یک هویتزر برای همراهی این یگانها وجود داشت . PZH تمام این ماموریت ها رابه خوبی انجام میدهد در عرض 7 دقیقه اماده اتش می شود و دقت ان حتی با گلول های معمولی تنها چند متر است و توان اتش مستقیم تا 1500 متری را نیز در روز دارد و با مهمات های ضد زره میتوان با یگان های زرهی دشمن درگیر شود اگرچه برای این کار ساخته نشده است

البته با در نظر گرفتن وزن ان تنها با هواپیمای بزرگ مانند سی 17 قابل جا به جای است و حتی با بزرگترین ترابیر ارتش المان یعنی ارباس اطلس نیز قابل جا به جایی نیست

این توپ از سال 2006 در افغانستان و در استان قندهار توسط ارتش المان به کار رفت و طی یک ماموریت با دقت فوق العاده در 42 کیلومتری هدف را نابود کرد . به غیر از المان که 149 عراده را در خدمت دارد ، قطر با 24 عراده، کرواسی با 15 عراده، یونان با 24 عراده، ایتالیا 62 عراده، لتونی با 21 عراده و هلند با 18 عراده از دیگر مشتریان این توپ زیبای المانی هستند

در 21 ژوئن 2022، دوازده دستگاه از این هویتزر در اوکراین مستقر شدند. هفت دستگاه از آلمان و پنج دستگاه از هلند برای کمک به اوکراین در برابر تجاوز روسیه به این کشور داده شده است