زره کوب المانی جنگ جهانی دو
زره کوب پدیده جدیدی در اوایل جنگ جهانی دوم بود. تانک در جنگ جهانی اول وارد میدان شد در مراحل اول هیچ سلاحی برای مقابله با آن وجود نداشت . تنها سلاحی که به طور معمول در اواخر جنگ جهانی اول علیه نخستین تانکها به کار میرفت توپ‌های کششی بودند. بین دو جنگ جهانی تنها سلاحی که برای مقابله با یک تانک مناسب بود یک تانک دیگری بود، ولی سلاح دیگری نیز وجود داشت و آن نیز توپ‌های ضد زرهی سبکی بودند که معمولاً به صورت کششی بر روی دو چرخ کشیده می‌شدند . این توپ‌ها از کالیبر ۳۷ میلیمتر به بالا در خدمت بودند در آلمان نازی از جمله قبل از آغاز جنگ جهانی دوم برای صرفه‌جویی مالی در ساخت تانک و همچنین داشتن یک سلاح کارآمد برای نبرد ضد زره با تانکهای دشمن دست به توسعه توپ‌های ضد زره بسیار زد شد. ولی این توپ‌ها که توسط نیروهای پیاده کشیده می‌شدند تحرک کمی داشتند پس آنها تصمیم گرفتند تا این توپ‌ها را بر روی شاسی خودروهای زرهی مختلف نصب کنند و پدیده جدیدی به نام زره کوب به وجود آمد .
زره کوب‌ها به اندازه تانکها متریال مصرف نمی‌کردند از این رو سبک‌تر و ارزان‌تر بودند از طرفی تلاش میشد با کاهش ارتفاع و اندازه آنها هدفگیری آنها توسط دشمن را دشوار کنند.در واقع روش ساده این بود که از شاسی تانکها بدون استفاده از برجک با نصب یک توپ ضد زره یک زره کوب ساخت
غیر آلمانی نازی شوروی نیز تعداد زیادی زره کوب تولید کرد .آمریکایی‌ها و یا انگلیسی ها تعداد کمتری زره کوب توسعه دادند و به نظر می‌رسد تمام طرفین درگیری به غیر آلمان نازی ترجیح می‌دادند از تانکها استفاده کنند زیرا تانکها نقش‌های بیشتری را به غیر از نقش ضد زره میتوانستند بازی کنند از جمله پشتیبانی آتش از پیاده نظام و یا عملیات تهاجمی . در نهایت زره کوب وسیله ارزان قیمت‌تر از تانک برای نازیها بود ولی بعد از جنگ جهانی دوم با ورود سلاح‌های ضد تانک قابل حمل توسط نفر پیاده فلسفه زره کوب‌ها به کنار رفت و ارتش‌ها یا تانک تولید کردند و یا تانکهای سبک پشتیبانی اگرچه مفهوم جدید از زره کوب‌ها نیز بعد از جنگ جهانی دوم شکل گرفت که شامل ترکیب موشک با شاسی خودروهای زرهی مختلف بود که نمونه ان سامانه ضد تانک روسی 9 ام123 است
Sturmgeschütz III (StuG III)
این زره کوب از جمله نخستین زره کوب های طراحی شده در المان نازی بود. در واقع طرح ساخت این زره کوب عملا از سال 1935 مدتی کوتاه بعد از به روز کار امدن نازیها در المان شروع شد.در زمان طرحی این زره کوب بحث سر این بود که یک زره کوب باید چه ویزگی داشته باشد زیرا تا پیش از این المانها اصلا زره کوب نداشتند .در واقع اصلا طرح یک زره کوب در المان بر میگردد به تجربه ماه های اخر جنگ جهانی اول زمانی که نخستین تانکها عملیاتی شده بود وعملا هیچ سلاحی برای مقابله با انها نبود . اگرچه المانها از سال1936 توپ های کششی بسیار برای مقابله با زرهپوش های دشمن ساختند ولی زره کوب در واقع عبارت جدیدی بود که شامل نصب توپ ضد زره روی یک شاسی شنی دار بود
طرح StuG III به عنوان یکی از نسختین طرح های زره کوب المانی بر اساس شاسی تانک پانزر3 توسعه یافت و فاقد برجک برای کاهش احتمال هدفگیری ان بود که بعدهای بسیاری از زره کوب های المانی و حتی روسی از این روش استفاده کردند.
همان طور که گفته شد این زره کوب دارای شاسی پانزر3 است 23.9 تن است و از یک موتور دیزل 300 اسب بخاره استفاده میکرد که رانش به وزن نچندان مناسبی دارد ولی برای زمان خود خوب بود. موتور در قسمت عقب قرار داشت و دارای یک برجک ثابت بود که دارای سطح شیب دار در جلوی خود بود که بسته به مدل تا80 م م زره نیز در قسمت جلوی برجک داشت. ارتفاع ان یک سوم تانک پانزر3 بود .
این زره کوب دارای توپ 75 م م کی دبلیو کی40 بود. این توپ روی تانک پانزر 4 نصب شد و یک توپ با سرعت دهانه بالا بود که 10 تا15 گلوله بر دقیقه شلیک میکرد و سرعت دهانه ان به تا920 متر بر ثانیه نیز بسته به مهمات میرسید. مهمات ها ان میتوانستند بسته به نوع تا 175 م م در 100 متر و 154 م م در 500 متر و130 م م در 1000 متر بود. عملا اکثر تانک های دشمن را حریف بود از طرف خودش نیز هدفگیرش سخت بود. 54 گلوله75 م م درون زره کوب قرار میگرفت
این زره کوب مدلها زیادی داشت که کلا زیر 400 عراده از هر کدام به غیر یک مدل تولید شد ولی اصلیترین و پرتعداد ترین نسخه ان که از سال1942 تا پایان جنگ تولید شد نسخهStuG III Ausf. G بود که 8423 دستگاه از ان تولید شد. این زره کوب از سال1940 تا پایان جنگ تولید شد و در تمامی جبهه ها جنگید از شمال اروپا تا جبهه روسیه ایتالیا و غرب اروپا. همواره بهترین زره کوب المانیها بود به تعداد زیادی (بیش از 11500 دستگاه) تولید شد و به دلیل عملکرد عالی راحتی تعمیر و نگهداری و کوچک بودن که مخفی کردن ان را اسان میکرد بسیار محبوب بود .چه در حمله و چه در دفاع بسیار کارمد بود و توپ بسیار خوبی نیز داشت و زره ان نیز به نسبت کافی بود .بسیاری زره کوب Sturmgeschütz III را بهترین زره کوب نازیها در جنگ جهانی میداشتند اگرچه قدرتمند ترین نبود ولی بهترین بود.این زره کوب حتی بعد جنگ نیز توسط بری کشورهای عربی از جمله سوریه طی نبرد بر ضد اسرائیل به کار رفت
Sturmgeschütz IV
این نسخه از سال 1943 ساخته شد و بر گرفته شده از StuG III بود در واقع یک نسخه ارتقا یافته از ان بود که باز روی شاسی تانک پانزر 3 سوار شد .هدف از این طرح توسعه یک نسخه مدرن تر با یک توپ قویتر بود ولی در نهایت این نسخه دارای همان شاسی نسخه قبلی و همان توپ شد البته فضای بیشتری برای حمل مهمات داشت .در مجموع حدود 1018 دستگاه از این نسخه تولید شد که عملا چندان برتر از StuG III نبود
ماردر1:
این زره کوب در پی حمله المان به شوروی برای پر کردن خلا نبودن زره کوب به تعداد کافی ساخته شد. این زره کوب در واقع شامل نصب یک توپ 75 م م بود. شاسی این زره کوب بر اساس تانک سبک فرانسوی Lorraine 37L ساخته شد. البته Lorraine 37L یک شاسی بود در نقش های زیادی در فرانسه به کار رفت .با اشغال فرانسه تعداد بسیاری از ان دست المانیها افتاد تا انها با نصب یک توپ 75 م م پاک40 روی ان از ان زره پوش بسازند
این زره کوب دارای توپ المای PAK-40 با کالیبر 75 م م بود. این توپ به عنوان یک توپ کششی ضد زره در خدمت بود و روی دوچرخ پشت خودرو کشیده می شود و در مواضع ثابت استفاده می شد . این توپ دارای وزن 1.4 تن بود. پک40 بسیار مشهور بودو از سال 1942 تا 1945 در خدمت بود و اکثر تانک های دشمن را حریف بود.میشد با این توپ تا14 گلوله بر دقیقه شلیک کرد. ماردر فاقد برجک متحرک بود ولی خود توپ تا زاویه 65 درجه نسبت به زاویه روبرو قابلیت تحرک داشت.. چندین مهمات توسط این توپ شلیک می شود ولی بسته به مهمات ، مهمات های ان در زره فولادی با زاویه 30 درجه در 100 م م بین 75 تا108 م م و در 1000 متر بین 80 تا 75 م م قدرت نفوذ داشت .برد موثر این توپ 1800 متر بود اگرچه بیشترین برد ان بالا 7900 متر است
در مجموع تنها طی سال 1942 حدود 170 شاسی Lorraine به ماردر 1 تغییر کردند که تا سال 1944 در خدمت بود
ماردر2:
زمانی که المانهای طی جنگ جهانی دوم طی عملیات برباروسا به شوروی حمله کرد در درگیر با تانک های تی34 و کی وی تا حد زیادی دچار مشکل شدند. ولی پشتیبانی هوایی مناسب و تاکتیک های زرهی خوب بسیاری از این مشکلات را حل کرد . با وجود این نیروی زمینی المان به سرعت بر اساس شاسی تانک پانزر2 دست به توسعه یک زر کوب زد تا به سرعت بتواند ان را وارد خدمت کند .این خودرو در سال 1942 وارد خدمت شد و تا سال 1943 نیز یعنی یک سال بعد در تولید باقی ماند
همان طور که گفته شد ماردر2 بر اساس شاسی تانک پانزر2 ساخته شد . زره کوب دارای وزن 10.8 تن است که دارای یک موتور دیزل 6 سیلندر HL 62 با قدرت 138 اسب بخار است که دارای رانش به وزن 12.8 اسب بخار بر تن است که کم است ولی برای نقش زره کوب کافی است . دارای برجکی ثابت با سقفی باز بود و دارای 35 م م زره از جلوی برجک،14 م م از جلوی بدنه و 14.5 م م از کنار برجک است. عملا مقاوت زیادی از نظر زرهی نداشت و در درگیری زرهی راحت شکار می شود ولی در عوض با وجود زره کم ولی دارای توپ خوبی بود
این زره کوب دارای توپ PAK-40 با کالیبر 75 م م بود. همان توپی که در بالا در موردش در بخش ماردر1 توضیح داده شد
یک توپ دیگری هم روی این زره کوب نصب شد و ان نیز توپ روسی76 م م ام1936.این توپ نیز یک توپ76 م م ضد زره روسی بود که طی پیشروی های نازیها به دست انها افتاد چون تعدادش بالا روی برخی از پانزرهای2 نصب شد تا تبدیل به ماردر2 شود . این توپ با مهمات ضد زره میتواند در یک زره 60 درجه در برد 100 متر 67 م م و در 1000 متری تا55 م م نفوذ کند. این توپ توان شلیک تا 15 گلوله بر دقیقه را داشت
در مجموع 863 دستگاه ماردر2 تولید شد، که اکثرا در جبهه شوروی جنگیدند
ماردر3
یک زره کوب دیگر از سری ماردر که ان نیز مانند دو سنخه قبلی بر اساس شاسی های مورد استفاده در ارتش المان ساخته شده. این نسخه درسال 1942 توسعه یافت و شامل نصب همان توپ75 م م پاک40 و یا توپ72 م م پک36 بود.
شاسی مادر 3 متعلق به تانک پانزر 38 است که یک تانک سبک 9 تنی المانیها بود که دارای یک توپ 37 م م بود. این تانک عملا از سال 1942 اصلا ارزش رزمی نداشت برای همین شاس ان تغیر کاربری داده شد. خودروی دارای موتور148 اسب بخاری و سرعتش در بهترین حالت در جاده 40 کیلومتر بر ساعت بود .چندین نمونه ماردر3 ساخته شد .اولین نسخه ساخته شده با نام ماردر3 شناخته میشد که بین 10 تا50 م م زره فولادی در بخش های مختلف داشت و از یک توپ72 م م پاک38 استفاده میکرد. این توپ نیز یک توپ ضد زره کششی بود که روی دوچرخ قرار داشت و بر روی این زره کوب نصب شد و مهماتش بسته به نوع در 98 تا118 م م زره 6 درجه نفوذ میکرد..نسخه دیگر ماردر3 اچ بود که دارای توپ75 م م پاک 40 بود .در این نسخه موتور زره کوب به قسمت عقب داده شده بود و از ین رو فضای بیشتری درون شاسی برای خدمه بود و از طرفی دارای زره بیشتری بود . این نسخه نیز فاقد سقف و قسمت عقبی برجک بود.نسخه بعدی ماردر3 ام است این نسخه دارای زره شیب دار در قسمت جلو بدنه و برجک بود و باز موتور به قسمت جلو رفته بود تا در عقب برای نصب توپ فضای بیشتری باشد
1736 پانزر36 به مادر3 تغییر کردند که پرتعداد ترین سری زره کوب خانواده ماردر بود. تمامی مادرها در واقع بر اساس شاسی ها موجود با نصب توپ ساخته شدند بود .همه انها دو مشکل بزرگ داشتند. مشکل اولی زره ان کم بود و از طرفی نداشت سقف برجک که خدمه ان را در برابر حملات خمپاره و توپخانه ای و یا ترکشهای انها بسیار اسیب پذیر کرده بود ولی یک راه حل سریع و کم قیمت برای مقابله با تانکهای شوروی بود
هتزر
یکی از بهترین زره کوب های که المانی ها ساختند هتزر بود که با نام Jagdpanzer 38 نیز شناخته می شود. هتزر در سال 1942 توسط شرکت بی ام دبلیو ساخته شد و تا سال 1944 وارد خدمت شد. دیر وارد شد ولی به تعداد بالای ساخته شد.هتزر یک زره کوب با شاسی بر گرفته شده از تانک پانزر 38 بود ولی شاس کاملا نو ساز بود و در ان تغیراتی انجام شده بود. دارای ارتفاع کمی بود تا هدفگیری ان سخت باشد و از طرفی دارای زره شیب دار مناسبی بود تا بتواند دست کم در برار تانک های متوسط در برد1000 متر ایمن باشد.
وزن ان در حالت رزمی به 15.7 تن بود و دارای 10 تا 60 م م زره شب دار در بخشهای مختلف بود این زره کم بود ولی با در نظر گرفتن کوچکی و ارتفاع کم ان هدفگیری ان دشوا بود . خودروی دارای موتور دیزل 158 اسب بخاری شش سیلندر بود که بیشترین سرعت ان روی جاده به رقم 42 کیلومتر بر ساعت نیز می رسد . کوچکی ان برای ان ویژگی مثبتی بود ولی چهار خدمه درون ان حمل میشد و در کنار مهمات فضای داخل بسیار تنگ و ناخوشاید بود.
هتزر از یک توپ 75 م م پاک39 استفاده میکرد .این توپ به شکل خاص برای نصب روی زره کوب ساخته شده بود . داریا سرعت دهانه 930 متر بر ثانیه بود که از سرعت دهانه توپ پاک40 که در زره کوب های ماردر نصب شده بود سرعت بالاتری داشت. بسته به نوع مهمات میتوانست در 108 م م زره در 100 متر و یا 92 م م زره در 500 متر ویا 85 م م زره در 1000 متر نفوذ کند.زره کوب برجک ثابتی داشت البته خود لوله توپ 24 درجه نسبت به خط افق به طرفین چرخش داشت و تا 15 درجه به طرف بالا و 5 درجه به طرف پایین و زاویه بیشتر با حرکت خود زره کوب پوشش داده می شود. 41 گلوله75 م م درون زره کوب بود و 1200 گلوله 7.92 م م و یک مسلسل ام جی42 روی زره کوب
هتزر کارایی بسیار خوبی داشت. چالکی نسبت مناسبی داشت و هدفگیری ان سخت بود و توپ ان تقریبا تمامی تانک های متوسط دشمن را حرفی بود. اگرچه از پس تانک های سنگین تنها در برد زیر 500 متر بر میامد. دقت توپ بسیار مناسب بود به شکلی که گفته شده در 500 متر احتمال اثابت به هدفش 100 درصد و در 1000 متر 71 درصد بود .در مجمع 2824 دستگاه از این زره کوب ساخته شد که حتی بعد از جنگ نیز مورد استفاده قرار گرفت
جاگد پانتر
جاگد پانتر یکی از بهترین زره کوب های جنگ جهانی دوم بود که توسط نازیها توسعه یافت . این زره کوب در سال 1943 توسعه یافت و در اواسط سال 1944 وارد خدمت شد. شاسی این زره کوب در واقع شاسی تانک پانتر بود ومانند زره کوب های قبلی دارای ارتفاع کم و فاقد برجک بود. این زره کوب دارای وزن 45 تن بود . در جلوی برجک تا100 م م زره داشت و از جلوی بدنه 80 م م و دوطرف برجک حدود 40 م م. از نظر میزان زره، زره خوبی داشت و دست کم در بین زره کوب های المانی وضعیت خوبی داشت. دارای یک موتور بنزینی 690 اسب بخاری بود و دارای بیشترین سرعت46 کیلومتر بر ساعت در جاده بود
یکی از بزرگترین ویژگی این زره کوب توپ 88 م م پک43 ان بود. این همان توپی بود که روی تانک تایگر2 (کینگ تایگر)الماین های هم نصب شده بود. این توپ در واقع یک توپ کششی ضد زره روی دو چرخ بود که روی این زره کوب نصب شده بود ودارای سرعت دهانه 1030 متر بر ثانیه بود. توپ3.5 تن وزن داشت و مهمات های ان عملا همه زره پوش های جنگ دوم جهانی را حریف بودند . مهماتهای ان در 100 متر در 202 م م تا 230 م م زره 60 درجه، 185 تا 217 م م در 500 متر و 165 تا 193 م م در 1000 متر در زره0 درجه قدرت نفوذ داشت. عملا حتی برخی تانک های که بعد جنگ جهانی امدند نیز در برابر این توپ اسیب پذیر بودند.توپ روی این زره کوب در جلو 56 درجه را پوشش میداد ولی تا25 درجه نیز سر توپ بالا میرفت. 57 گلوله 88 م م درون زره کوب حمل می شود و البته یک مسلسل 7.92 م م نیز با 600 گلوله روی برجک بود .415 دستگاه از این زره کوب ساخته شد. قرار بود در ماه 150 دستگاه ساخته شود ولی مشکلات اواخر جنگ و بمب باران سنگین صنایع المان باعث شد تا هرگز این تعداد به دست نیاند. در مجموع حتی از این415 دستگاه تولید نیز یک سوم انها عملیات به شکل همزمان نبودند زیرا پشتیبانی ان بسیار ضعیف بود ولی در هر جبهه ای که وارد شد موفق بود تانک های بسیاری را شکار کرد.تا سال 1960 تعدادی از این زره کوب در فرانسه خدمت میکرد
جاگد پانزر4
طراحی این زر کوب در سال 1942 اغاز شد زمانی که صحبت های از اینکه روسها تانک های با زره شیب دار بیش از 100 م م خواهند ساخت مطرح شد. اول قرار بود زره کوب جدید دارای توپ100 م م باشد ولی در نهایت این مهم انجام نشد.جاگد پانزر 4 از سال 1942 تا پایان جنگ در خط تولید بود
این زره کوب بر اساس شاسی تانک متوسط پانزر4 ساخته شد و دارای توپ75 م م بود. کل وزن زره کوب25 تن بود و از همان موتور 296 اسب بخاری پانزر4 استفاده میکرد . دارای ارتفاع کمی بود و چهار خدمه درون ان جا می شود. این نسخه از توپ 75 م م پک42 استفاده میکرد. این توپ برای تانک پانتر ساخته شده بود و از توپ75 م م پر کاربرد پک40 که روی زره کوب های قبلی استفده شده بود قدرت بیشتری داشت. مهمات های این توپ 138 تا193 م م در 100 متر، 174 تا124 م م در 500 متر و 149 تا112 م م در 1000 متر قدرت نفوذ داشتند و اکثر تانک های دشمن را به خوبی حریف بود. باز در این نمونه هم برجک ثابت بود و تا41 درجه توان تحرکت داشت .میتوانست 55 گلوله ، 75م م حمل کند
2000 دستگاه جاگد پانزر4 ساخته شد. در نقش ضد زره حتی خود پانزر4 عالیتر عملکرد و بسیار از ان رضایت وجود داشت البته بعد از حمله متفقین غرب اروپا از این زره کوب در نقش پشتیبانی اتش استفاده شد که اصلا کارایی خوبی به دلیل عدم تحرکت درست توپ نداشت.
بعد از جنگ در رومانی مدتی در خدمت بود حتی سوریه تا جنگ سال 1967 از چند دستگاه از این زره کوب را بر ضد اسرائیل به کار رفت که نتیجه ان مشخص نیست
جاگد تایگر
سنگینترین زره کوب المانیها طی جنگ جهانی دوم جاگد تایگر است که بر اساس شاسی تانک سنگین تایگر2 ساخته شده است .این نسخه در سال 1944 وارد خدمت شد .این زره کوب بر اساس این تفکر ساخته شد که یک توپ بسیار بزرگ روی ان نصب شود تا بتواند هر زره پوش دشمن را نابود کند.. جاگ تایگر دارای وزن71 تن بود و از همان موتور بنزینی 690 اسب بخاری تانکی تایگر2 استفاده میکرد. سرعت حرکت ان تنها34 کیلومتر بر ساعت بود که بسیار کند است و برد ان در بهترین حالت 80 کیلومتر در خارج از جاده است
دارای 250 م م زره از جلوی بدنه و 150 م م در جلوی برجک بود که عملا اکثر توپ های موجود در جنگ دست کم در برد بالای500 متر اصلا توان نفوذ به این زره را نداشتند. البته واقعا این زره به فریادش میرسید زیرا تحرک پپذیری ان بسیار کم بود و اندازه ان نیز بزرگ بود و از این رو هدفگیری ان بسیار راحت بود. گیربکس به دلیل ساخت شدن از مواد اولین با کیفیت کم که به دلیل تحریمهای المان نازی بسیار مستعد شکستن بود و موتور نیز وضعیت مشابه داشت
این زره کوب از یک توپ128 م م استفاده میکرد که بزرگترین توپی بود که روی یک زره پوش المانی نصب شد. این توپ با نام پک44 در واقع یک توپ ضد زره سنگین کشش بود که روی چهار چرخ کشیده می شد .این توپ در سال اخر چند به تعداد محدود ساخته شد و در واقع نسخه بزرگتر توپ دفاع هوایی مشهور فلگ88 بود .این توپ میتوانست در 2000 متر در 200 م م زره شیب دار و در 500 متر در 400 م م زره نفوذ کند.عملا این توپ تمامی زره پوشهای جنگ را حریف بود و حتی زره پوش های بعد جنگ نیز تا مدتی در برابر مهماتش مقاومت زیادی نداشتند.البته سرعت گلوله گذاری بسیار کم بود تنها سه گلوله در دقیقه.
تنها دو گردان جاگد تایگر ساخت شد .حدود 70 تا88 دستگاه از ان بیشتر ساخته نشد و هرگز نیز بیش از 45 دستگاه ان عملیاتی نبود. 20% جاگد تایگرهای توسط خود خدمه زمانی که به دلایل فنی از کار افتاده بودند نابود شد . با وجود قدرت فوق العاده روی کاغذ ولی واقعا موثری نبود. اول تعدادش کم بود دوم تعداد زیادی از انها به دلیل برتری هوایی متفقین در حملات هوایی از بین رفتند زیرا بزرگ و به خوبی قابل شناسایی بود .با وجود این ، برای نمونه شکار دو شرمن انهم در پشت سنگر توسط یکی از جاگد تایگرها و یا شکار ده تانک در یک درگیری توسط یکی از انها و یا شکار در 4000 متری و یا برخورد 43 گلوله تانک از حمله11 سلاح ضد زره و دفن انها توسط زره این زره کوب از جمله موارد خاص در مورد ان بود. در نهایت تعداد کم و مشکلات فنی باعث شد چندان کار به جای نبرد
الفن
یک زره کب ساخته شده توسط پورشه که درسال 1943 توسعه یافت و تا حدی بر اساس تانک تایگر1 ساخته شده بود ولی شاسی ان کاملا جدید بود.این طرح بسیار جالب بود و با باقی طرح های فرق داشت شاید دلیلش این بود که دارای یک شاس اختصاصی برای خودش بود. موتور جلو کار گذشته بود از این در عقب فضای کافی برای خدمه و مهمات وجود داشت و از گیربکس برقی در ان زمان استفاده میکرد که یک نواوری فوق العاده بود. این زره کوب دارای دو موتور بنزینی 300 اسب بخاری بود که روی هم600 اب بخار قدرت فراهم میکرد که با در نظر گرفتن وزن 65 تنی ان واقعا رانش به وزن پایینی داشت و بیشترین سرعت ان 30 کیلومتر بر ساعت بود.یکی از نکات جالب در مورد این زره کوب داشتن یک موتور برقی 230 کیلواتی بود. این موتور در واقع بر اساس کمبود سوخت و مشکلات نازیهای در تامین نفت و بنزین ساخته شده بود. این موتور ضعیف بود ولی توان این را داشت که زره کوب را به سرعت 11 کیلومتر بر ساعت برساند . کلا این خودرو دارای موتور خوبی نبود و همواره دچار مشکل تعمیر و نگهداری بود.
دارای 200 م م زره از جلوی پیشانی برجک و کمی کمتر از جلوی شاسی داشت زره مناسبی بود .این زره پوش نیز از توپ88 م م پک 43 که روی تانک تایگر2 نصب است .خوب این توپ در بالا در مورد ان توضیح داده شده یکی از بهترین توپ های جنگ بود وقدرت بسیار داشت .43 گلوله درون خودرو حمل می شود
الفن زره پوش سنگینی بود البته این مسئله در مورد تانکهای تایگر 2 و یا زره کوب جاگد تایگر صدق میکرد زیرا بسیار از پلها وزن ان را تحمل نمی کردند و همیشه مشکل حمل و نقل ان در همه جبهه ها بود ولی با وجود این به گفته بسیاری با وجود اینکه تنها 91 دستگاه الیفن تولید شد ولی بهترین زره کوب المانها بود در نبرد کورسک 13 دستگاه از انها 320 تانک دشمن را نابود کرد و گفته شده در طول خدمتش به تبادل اتش 1 به 10 رسیده است یعنی در اعضای شکار 10 زره پوش دشمن یکی از انها شکار شده است
ناشرون
یک زره کوب دیگر المانی که بر اساس شاسی تانک پانزر 4 ساخته شد و دارای وزن کامل 24 تن بود. این زره کوب دارای یک برجک ثابت بود که لوله توپ ان تا 15 درجه به طرف بالا و 15 درجه به هر سمت حرکت میکرد .این زره کوب دارای یک برجک بدون سقف و بدون ناجیه عقب برجک بود و دارای 30 م م زره در بهترین حالت بود که عملا بسیار صدمه پذیر بود از جمله باز نداشتن سقف برای برجک و زره کم. دارای یک توپ 88 م م پاک43 بود که روی تانک چون تایگر2 نصب بود و در مجموع475 عراده از ان ساخته شد
ناشرون در سال1943 عملیاتی شد در هر دو جبهه شرق و غرب خدمت کرد . اگر چه زره کمی داشت ولی توپ عالی داشت و در نبرد زرهی موفق بود حتی در اواخر جنگ موفق به شکار زره کوب امریکای ام26 پرشینگ نیز شد.در نبرد کورسک بسیار عالی جنگید و حتی پیروزی در فاصله دوهزار متر برای خود ثبت کرد
پانزر جاگر 1
یکی از نخستین زره کوب های ساخت نازیها ها در سال 1940 وارد خدمت شد و روی دو شاس تانک های پانزر1 نصب شد.این زره کوب شامل یک برجک بدون سقف در بعضی مدلها دارای سقف با زره حدود 10 م م که دارای وزن کامل 6.4تن است. خودرو دارای موتور 100 اسب بخاری است و دارای سرعت40 کیلومتر بر ساعت است . برجک ان قابل چرخ داشت و تا 15 درجه نیز به طرف بالا حرکت میکند .این زره کوب دارای یک توپ47 م م پک 38 است که دارای قدرت نفوذ در 85 م م زره در 100 متری و 69 م م در 500 متر و 52 م م در 1000 متر قدرت نفوذ داشت. این زره کوب به میزان 202 عراده ساخته شد در نبرد فرانسه حضور داشت تمامی زره پوش های فرانسوی را حریف بود ولی در جبهه روسیه اصلا موثر نبود و برای پشتیبانی اتش به کار میرفت
عبدالحمید تارخ
