جنگ الکترونیک

پاد شناسایی SHARP

ترجمه:امیر رهبری
پاد شناسایی SHARP توسط شرکت معظم ریتون به منظور افزایش توانایی های شناسایی پرنده های نیروی دریایی آمریکا و همچنین جایگزینی غلاف های قبلی این نیرو همچون تارپس مورد استفاده در ناوگان تامکت تهیه و فراهم شده است.شارپ میتواند در تمام حالات روز و شب و در هرگونه شرایط جوی اقدام به شناسایی در بازه های مرعی و دید در شب و تصویر سازی سه بعدی راداری یا SAR بنماید.این پاد میتواند هم زمان دیتا های جمع آوری شده را در لحظه در اختیار یگان های زمینی و هوایی خودی قرار دهد.همچنین طراحی این پاد به گونه ای بوده تا در طیف وسیعی از پرنده های نیروی دریایی آمریکا مورد استفاده قرار گیرد.تکنولوژی به کار رفته در این پاد نیاز های شناسایی سرنشین دار نیروی دریایی آمریکا، برای قرن بیست و یکم را مرتفع خواهد کرد.

تصویری از یک فروند سوپر هورنت که در آویز شکمی خود پاد شناسایی تاکتیکی SHARPS را حمل میکند.

ریتون در این پاد بخش میانه را به صورت چرخشی طراحی کرده است تا اکثر سنسور های این سامانه بدون هیچ گونه مانعی توانایی دید افق تا افق را داشته باشد.در طراحی این پاد دقت بسیاری در زمینه وزن تمام شده و هزینه تمام شده این سیستم به خرج داده شده است.همچنین به طور قابل ملاحظه ای در بخش سنسور ها و جایگزاری آن ها زمان صرف شده تا از آسیب به سنسور ها کاسته شود.تا هزینه های بلند مدت نگهداری و تعمیرات نیز سرشکن شود.به راحتی میتوان این پاد را در جایگاه یک بمب یا یک ریل پرتاب موشک نصب کرد، این مولفه یکی از انعطاف پذیری های با ارزش این سامانه میباشد که میتوان آن را در پرنده های گوناگونی مورد استفاده قرار داد.اما اصلی ترین پرنده ای که به عنوان حامل برای این پاد در نظرگرفته شده است،جنگنده سوپر هورنت F/A-18E/F میباشد.

یک فروند سوپر هورنت مجهز به پاد شناسایی SHARP. همانطور که در تصویر شاهد هستید به علت نزدیکی این پاد به اینتیک موتور یا ورودی هوا مطالعات آیرودینامیکی و تاثیر ورود هوا به موتور بسیار مهم بود.

نیروی دریایی آمریکا نیاز به سیستم شناسایی سرنشین داری داشت، تا با مداومت بالا و سرعت عمل بسیار خود اطلاعات تجسسی مورد نیاز برای فرماندهی نیروهای عمل کننده BCG در میدان را فراهم کند.این نیاز باعث شد تا جایگزینی پاد تاکتیکی شناسایی هوایی TARPS مورد استفاده در ناوگان تامکت احساس شود.و به همین منظور برنامه مرحله ای تحت عنوان FY03 با شناسایی نیاز ها به اسم پاد شناسایی اشتراکی SHARP نام گذاری شد.این پاد باید در پایلون یا جایگاه مرکزی سوپر هورنت نصب میشد و توانایی شناسایی در هر گونه ارتفاعی در بازه های مرعی تا فروسرخ و تصویر برداری راداری را فراهم میکرد.همچنین باید میتوانست در لحظه با کمک دیتا لینک خود اطلاعات جمع آوری شده را در اختیار شناور های نیروی دریایی و پایگاه های ساحلی این نیرو قرار میداد.سرمایه گذاری سیستم به صورت مستقیم از طرف نیروی دریایی و با سفارش 24 دستگاه به صورت حداقلی در نظور بود که بعدا به 50 دستگاه افزایش یافت(40 دستگاه عملیاتی و 10 دستگاه به صورت رزرو).این سیستم میتواند در هر دوحالت گذری از ارتفاع بالا و از روی اهداف و پرواز دور ایستا به صورت دید مورب اقدام به عمل شناسایی در هر شرایط آب و هوایی و زمانی بکند.یکی از توانایی های ارزشمند این سامانه قابلیت تجهیز به سنسور های خاص در شرایط خاص میباشد.به این صورت که اگر نیاز به عبور از ارتفاع بسیار بالا و سنسور های دور برد باشد میتوان سنسور های دور برد را جایگزین کرد و یا بالاعکس برای عبور از ارتفاع متوسط از سنسور های متفاوتی استفاده کرد.اما نیروی دریایی آمریکا عموما از سنسور های میانه و با توانایی متوسط برای پوشش ارتفاع بالا و متوسط بهره برداری میکند.که در صورت اقتضای ماموریت میتوان از سنسور های مورد اشاره نیز بهره برد.به جهت حفظ توانایی های پایه عملیتی جنگنده سوپر هورنت میتوان پاد شارپ را در طی کمتر از یک ساعت با توانایی کامل سنسور ها از جنگنده جدا کرده یا دوباره بارگذاری کرد.

تصویری از جایگذاری بخش ذخیره سازی دیتا. پاد های شارپ در اختیار اسکادران VFA-41 با لقب Black Aces هستند. این اسکادران در تمام ناو های هواپیماب آمریکا عملیاتی است.

در میانه های سال 2001 ریتون نقاط عطفی در برنامه کسب کرد که میتوان به تطبیق پاد در جایگاه زیرین جنگنده و بررسی شرایط آیردینامیکی پاد بود که آزمایشات شرکت ریتون را با موفقیت به پیش برد و سازگاری پاد با جنگنده سوپر هورنت مورد قبول واقع شد.و پاد هیچ ضربه وآسیبی به بخش ورودی هوای جنگنده در یک پرواز واقعی وارد نکرد.در ادامه آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی دریایی NRL با شرکت ریتون تیم تحقیقات و طراحی مشترکی تشکیل دادند تا سنسور های پیش نمونه را در پاد طراحی شده توسط ریتون یکپارچه و جایگذاری کنند.این ائتلاف دومین دستاورد شرکت ریتون بود که بدست آورد.و به این ترتیب آزمایشات میدانی و محیطی بر روی پاد طراحی شده توسط ریتون در تشکیلات ایندیاناپولیس شرکت ریتون توسط ریتون و آزمایشگاه NRL آغاز شد.در 22 آگوست 2002 در یک برنامه اثبات فناوری شناسایی تاکتیکی جدید نیروی دریایی یک فروند جنگنده سوپرهورنت و هواپیمای P-3 اوریون با پیش نمونه پاد شارپ، از پایگاه پاتوکسنت ریور به سمت واشنگتن به پرواز در آمدند.و در طی مسیر به صورت زنده تصاویر دریافتی از پاد شارپ را به ایستگاه دریافت داده نیری دریایی آمریکا NAVIS مستقر در شمال پارکینگ پنتاگون مخابره میکردند.سنسور اصلی سیستم یک دوربین دو طیفی برد بلند با نام CA-295 میباشد که مناسب برای نظارت های دور برد و خارج از حریم دشمن است که برای بردی در حدود 92 کیلومتر بسیار مناسب بوده و میتواند در آن واحد در طیف مرعی و فروسرخ اقدام به تصویر برداری کند.این سنسور با استابلایزر های خاصی در محل خود فیکس و ثابت شده تا از لرزش های هنگام پرواز بدور باشد.دریافت تصاویر با کیفیت علاوه بر کیفیت سنسور به سیستم های لرزش گیر همراه نیز ارتباط مستقیمی دارد.اولین پاد SHARP تولیدی در 6 سپتامبر 2005 بر روی عرشه ناو CVN-68 نیمیتز عملیاتی شد.و سپس شرکت ریتون قرار داد اولین سری 6 تایی پاد شارپ را برای سال 2006 به مبلغ 20 میلیون دلار با نیروی دریایی آمریکا به امضا رساند.

تصویری از اجزاء داخلی این پاد.

نوشته های مشابه

همچنین ببینید

بستن
دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن