سپاه تفنگداران دریایی امریکا در دهه 1960 و 1970 از یک خودروی شنیدار ابی خاکی بزرگ بد قواره با نام LVT-5 استفاده میکرد که میتوانست تا 35 نفر را حمل کند و عملا بزرگترین نفربر ابی خاکی تاریخ بود و 37 تن نیز وزن داشت . در دهه 1970 شرکت اف ام سی طرحی با نام ال وی تی -7 را برای جایگزینی این خودرو بزرگ پیشنهاد داد که یک نفربر شنی دار ابی خاکی بود
این خودروی از میانه دهه 1970 وارد خط تولید شد و در اواخر همان دهه با نام LAVT-7 به شکل محدود وارد خدمت شد ولی طی یک ارتقا نسخه جدید از این نسخه از سال 1984 وارد خدمت شد که با نام AAV-7A1 شناخته می شود
AAV-7A1 یک نفربر ابی خاکی با وزن 29 تن است که دارای طول 7.92 متر است
AAV-7A1 یک خودرو با بدنه الومینیومی است. دلیل استفاده از الومینوم سبک وزن بودن این فلز است که به ان اجازه میداد تا با یک موتور کم توان تر سرعت و قدرت بیشتری داشته باشد و راحتر بتواند روی اب شناور مانده و حرکت کند ولی مشکلات خود را نیز به همراه دارد زیرا با حدود 45 م م المینیوم در جلوی بدنه زره ان بسیار کم است و به راحتی توسط مسلسل های متوسط نیز قابل سوراخ شدن است. البته این خودو قابلیت نصب زره اضافی را دارد که ان را در برابر ترکش گلوله های 155 م م و یا برخورد مسلسل های سنگین تا کالیبر 14.5 م م مقاوم میکند. همچنین نفربر دارای سامانه خودکار اتش خاموش کن است و درب های ان دارای غایق برای مقابله با حملات شیمیایی هستند
خودروی دارای سه خدمه شامل راننده، توپ چی و فرمانده است . رانند در جلو سمت چپ قرار دارد و کنار دست او نیز موتور خودرو قرار دارد. رانند دارای یک دریچه برجسته روی سر خود است که توسط چند پیرسکوپ ساده به بیرون دید دارد اگرچه میتواند سر خودرا بیرون اورده و خودرو را هدایت کند .
فرمانده درست پشت سر راننده قرار میگرد و دارای یک دریچه در بالای سرش است که از یک سایت با قابلیت درشت نمایی استفاده میکند . توپچی کنار راننده سمت راست خودرو قرار میگرد که روی برجک یک دریچه برای بیرون امدن و داخل شدن ان وجود دارد . دور دریچه توپچی چهار پنچره ساده است ولی روی برجک دارای سایت اتش با توان دید حرارتی است و یک مسافت یاب لیزری نیر روی سایت نصب است .
خودرو توان حمل 21 سرباز مسلح را دارد. این سربازان از یک درب عقب شیب دار که رو به پایین باز می شود از خودرو پیاده و یا سوار می شوند و بر روی سه ردیف نیمکت در درون خودرو قرار میگیرند. دو دریچه بزرگ در بالای سر خودرو پشت برجک قرار دارد که تقریبا تمام طول روی خودرو پشت برجک را شامل می شود که این دو دریچه به دو طرف باز شده تا سربازان در صورت لزوم از روی خودرو از ان خارج شوند
خودروی دارای یک موتور دیزل هشت سیلندر خنک شونده با قدرت 400 اسب بخار است . این موتور روی نسخه A1 نصب شد ولی در نسخه های بعدی از یک موتور 525 اسب بخاری استفاده میکند که دارای رانش به وزن 18 اسب بخار بر تن است . خودرو دارای یک گیربوکس خودکار است و میتواند در عرضه 45 دقیقه موتور را پیاده کرد و تعمیر و نگداری ان بسیار اسان است
خودرو در جاده دارای بیشترین سرعت 72 کیلومتر برساعت و خارج از جاده 32 کیلومتر بر ساعت است و برد ان به 450 کیلومتر با سوخت داخلی میرسد
خودرو همان طور که گفته شد ابی خاکی است یعنی توان شناور ماندن روی اب را دارد و برای حرکت روی اب در دو طرف عقب خود دارای دو جت ابی برای رانش اب با فشار به طرف عقب و پیش رفتن نفربر است که میتواند با سرعت 13.5 کیلومتر بر ساعت با 21 سرباز روی اب حرکت کند که با در نظر گرفتن اندازه خودر و همچنین تعداد سربازان درون ان از هر خودروی زرهی ابی خاکی دیگر سریعتر است
این نفربر دارای یک برجک تسلیحاتی در سمت راست است که توپچی درون ان قرار می گیرد اولین نسخه این نفربر که در دهه 1970 تولید شد تنها دارای یک مسلسل 12.7 م م برونینگ بود ولی از سال 1984 نسخه جدید و فراگیر AAVP-7A1 دارای یک یک برجک با دو سلاح بود. یک مسلسل 12.7 م م برونینگ با 200 گلوله برای مسلسل و 1000گلوله ذخیره در کنار یک نارنجک انداز 40 م م خودکار مارک 19. این نارنجک انداز دارای برد 400 متر دارای 96 گلوله برای سلاح و بیش از 760 گلوله خیره درون نفربر است.
مدل های مختلف
LVTP-7: اولین نسخه تولید در دهه 1970 که دارای یک مسلسل 12.7 م م و یک موتور 400 اسب بخاری بود
LVTP-7A1: نسخه بهبود یافته در سال 1984 وارد خدمت شد که شامل نسخه عملیاتی AAVP-7A1 که شامل یک نارنجک انداز 40 م م در کنار مسلسل 12.7 م م ،سیستم مخابراتی جدید و توان حمل 25 سرباز را داشت. نسخه قبلی توان حمل 19 سرباز را داشت و نسخه فرمانده ای بدون سلاح AAVC-7A1 که دارای سامانه های ارتباطی ماهواره ای و رادیویی پیشرفته و یک سامانه شنود مکالمات دشمن و سامانه ای برای ایجاد اختلال روی امواج رادیویی دشمن بود . یک نسخه با نام AAVR-7A1 از این مدل ساخته شد که نسخه ریکاوری برای واحدهای مهندس بود و دارای یک چرثقیل روی بدنه بود
روی نسخه LVTP-7A1 بهسازی نیز بعدها انجام شد که شامل نصب صفحه زرهی بیشتر برای مقاومت در برابر مسلسل های سنگین بود. همکنون یک برنامه ارتقا برای نصب جت ابی جدید با 22 درصد قدرت بیشتر ،نصب زره واکنشی برای مقابله با حملات راکتی و موشک دشمن که شامل 49 پنل زره واکنشی می شود،نصب موتور 675 اسب بخاری،تعویض میلینگ گیربوکس میشود. ارتقا هر دستگاه 1.6 میلیون دلار هزینه دارد و قرار است از سال 2019 وارد خدمت شود
ارژانتین 21 عراده، برزیل 78 عراده،تایوان 60 عراده و امریکا 1311 عراده از این نفربر را در خدمت دارند . این نفربر برای ارتش امریکا در جنگ اول و دوم خلیج فارس و عملیات در گرانادا جنگید و نفربر اصلی تفنگدارن دریایی بود که حتی در عمق خاک عراق مستقر شدو به سربازان امریکایی را لجستیک کرده و از انها پشتیبانی اتش میکرد . دست کم هشت دستگاه از این نفربر طی هشت سال حضور در عراق نابود شدند که یکی بر اثر اتش خودی یک جنگنده ای 10 بود. در سال 2005 میلادی یک دستگاه این خودروها بر اثر انفجار یک بمب کنار جاده ای 32 کیلوگرمی در جاده ای در دره رود فرات نابود شد که 14 تفنگدار دریایی درون ان کشته شدند
مشخصات
وزن:29 تن
طول:7.9 متر
موتور: یک موتور دیزل 400 اس بخاره و در نسخه بهبود یافته 525 اسب بخار
رانش به وزن:18 اسب بخار بر تن
بیشترین سرعت در جاده:72 کیلومتر بر ساعت
سرعت در اب:13 کیلومتر بر ساعت
خدمه:21 سرباز و 3 خدمه
سلاح: یک مسلسل 12.7 م م و یک نارنجک انداز40 م م
عبدالحمید تارخ
منبع
https://en.wikipedia.org/wiki/Assault_Amphibious_Vehicle