اسلحه تهاجمی مصاف
معرفی و بررسی اسلحه تهاجمی ایرانی مصاف
مصاف، یک اسلحه تهاجمی، بهره برنده از کالیبر 5.56 ناتو و سیستم گازی فشار غیر مستقیم گاز باروت با استفاده از پیستون کورس کوتاه (short stroke gas piston)، ساخت سازمان صنایع دفاع جمهوری اسلامی ایران می باشد.
این سلاح اولین بار در پاییز سال ۱۳۹۵ و در نمایشگاه بین المللی لوازم و تجهیزات پلیسی، امنیتی و ایمنی (IPAS 2016) در معرض دید عموم قرار گرفت.
نسخه اولیه سلاح مصاف، در ظاهر بیشترین شباهت را به نسخه های ابتدایی اسلحه تهاجمی HK 416 ساخت شرکت آلمانی هکلر اند کخ دارا بود؛ بدنه تحتانی این سلاح مشابه بدنه سلاح ام 4 آمریکایی که کپی آن با نام های فجر و تک224 پیش تر در ایران تولید شده بود می باشد ولی در بدنه فوقانی آن و به خصوص قسمت روپوش لوله یا هندگارد تفاوت هایی نسبت به ام4 دیده میشود که واضح ترین آن ها ارتفاع بیشتر روپوش لوله، به خاطر اضافه شدن پیستون کورس کوتاه در بالای لوله است.
اسلحه HK416 سلاحی است که در اواخر قرن بیستم میلادی، به درخواست نیرو های عملیات ویژه آمریکایی (به طور بخصوص دسته اول عملیاتی نیرو های ویژه دلتا) با تمرکز بر افزایش دوام پذیری و اطمینان در عملکرد سلاح ام4 به خصوص در طول لوله کوتاه توسعه پیدا کرد.
(در آن زمان نیرو های ویژه آمریکایی بخاطر محدودیت های مسلسل های دستی 9 میلیمتری نظیر MP5، به سراغ نمونه های لوله کوتاه سلاح های تهاجمی و نمونه لوله کوتاه سلاح ام4 یعنی MK.18 CQBR رفته بودند که در نسخه های اولیه، این سلاح از دوام پذیری دلخواه در میدان نبرد برخوردار نبود.)
در توسعه این سلاح، شرکت HK از پیستون کورس کوتاهی که در گذشته تجربه بکارگیری آن در سلاح G36 را داشت استفاده کرد.
مدتی بعد از HK416، شرکت بلژیکی بزرگ FN نیز اسلحه SCAR را ارائه کرد که این سلاح نیز از سیستم گازی پیستون کورس کوتاه بهره میبرد.
دو سلاح HK416 و اسکار در میادین تست و نبرد بسیار موفق و دوام پذیر ظاهر شدند، موفقیتی که باعث الگوگیری بسیاری از دیگر کشور ها از این دو سلاح شده و باعث شدند که تا مدت ها بعد شاهد طرح های مختلف سلاح های تهاجمی بهره برنده از پیستون کورس کوتاه باشیم. سلاح هایی که از جمله آن ها میتوان به ARX 160 ایتالیایی، CZ 805 bren چکی، MPT-76 ترکی و حتی کاراکال 816 اماراتی اشاره کرد.
الگو برداری از اسلحه HK416 و بکارگیری پیستون کورس کوتاه بر روی بدنه هایی با کنترل های شبیه به خانواده AR که از نظر ارگونومی فعلا برترین در دنیا هستند، برای اکثر طرح های فوق نسبتا موفقیت آمیز ظاهر شد و به عنوان مثال هر چهار سلاحی که در بند بالا به آن ها اشاره شد در کشور خود به عنوان سلاح سازمانی برگزیده شدند.
اسلحه ARX به سبب کیفیت بالا و شهرت شرکت سازنده خود، برتای ایتالیا، در بازار جهانی نیز با استقبال خوبی مواجه شد، اگرچه دو سلاح cz 805 و mpt 76 با اقبال کمتری در این بازار مواجه شدند.
سلاح های HK416 و اسکار اما سراسر خوبی و خوشی نبودند و دو محصول ارائه شده توسط شرکت های HK و FN قیمت های بسیار بالا و برای بسیاری کشور ها سرسام آوری را به همراه داشتند. موضوعی که در عدم بکارگیری آن ها به عنوان سلاح سازمانی در بسیاری از کشور ها بزرگترین تاثیر را داشت.
یکی از دلایلی که شرکت ها و کشور های دیگر به سراغ توسعه طرح های خودشان بر پایه پیستون کورس کوتاه رفتند نیز همین هزینه بالا برای خرید این دو سلاح بود. این کشور ها امیدوار بودند که با هزینه های کمتر سلاحی با توانایی های مشابه را به دست بیاورند.
این مسئله به عنوان مثال در اسلحه CZ 805 تا حدی به دست آمده و حتی این سلاح لقب اسکار ارزان را در بازار غیرنظامی به دست آورد، اما خیلی زود مشخص شد که این تفاوت قیمت بین این سلاح و سلاحی مانند اف ان اسکار بی جهت نیست.
به عنوان مثال، سلاح اسکار شهرت بالایی در دقت خود دارد. این سلاح حتی در نسخه های معمولی، در صورت استفاده از مهمات مناسب قابلیت ارائه دقت نزدیک به یک MOA را دارا می باشد. این قابلیتیست که به سادگی از سلاح های CZ 805 bren و MPT 76 ترک بر نمی آید، اگرچه که فرمول ساخت ممکن است بسیار شبیه به نظر برسد.
مسئله این است که پیستون کورس کوتاه به تنهایی و به خودی خود یک فرمول جادویی برای موفقیت نمی باشد و در واقع این سیستم گازی یکی از قدیمی ترین سیستم های گازی به کار رفته بر روی سلاح های اتوماتیک می باشد، در حالی که عملکرد های فشار مستقیمی مثل عملکرد DI در خانواده AR 15 و عملکرد قفل غلطکی در سلاحی مانند ژ3 عملکرد هایی به نسبت جدید و نوین تر می باشند.
اینکه چطور این سیستم با پلتفرم های جدید درآمیخته شده و با ظرافت و کیفیت بالا بکارگیری شده است، رمز اصلی موفقیت و دوام پذیری افسانه ای دو سلاح Hk416 و اسکار می باشد.
در شهادت این گفته جالب است بدانید که گرچه سیستم گازی این سلاح ها همان پیستون کورس کوتاهی هست که در bren و MPT نیز به کار برده شده است، در جریان تست های برنامه جایگزینی سلاح سازمانی ارتش پاکستان در سال 2016، سلاح های MPT 76، سی زی 807 (نسخه کالیبر 7.62 اسلحه برن) ، ARX 200 و حتی چند سلاح دیگر بهره برنده از پیستون کورس کوتاه همگی در کنار اسلحه FN SCAR به رقابت پرداختند. اما در نهایت تنها سلاحی که با موفقیت تست ها را پشت سر گذاشته و برنده مسابقه اعلام شد، SCAR بلژیکی بود. (اگرچه بعدا بخاطر هزینه بالا برای پاکستان، خرید این سلاح انجام نشد.)
در خصوص اسلحه ایرانی مصاف، به نظر میرسد که با فرمول مشابهی با سلاح های MPT ترکیه و 805 جمهوری چک مواجه هستیم. در واقع با توجه به وضعیت اقتصادی کشور و همچنین بودجه های ضعیف نیرو های مسلح، صرف نظر از وجود توانایی و امکانات، تلاش برای توسعه ی سلاحی در سطح و با کیفیت سلاح های اسکار و HK416، منطقی به نظر نمیرسد.
اگرچه برای بدنه نیرو های مسلح که در سطح گسترده ای از سلاح های منسوخ مانند ژ3، آکا 103، تایپ 56 و… استفاده می کند، قطعا سلاحی مانند CZ 805 هم گزینه مناسب و دست کم رفع کننده نیاز خواهد بود.
البته باید در نظر داشت شرکت و صنایع CZ ازجمله پر سابقه ترین و برترین شرکت های تسلیحاتی دنیا می باشد و حتی رقابت با محصولات این شرکت نیز کار آسانی نمی باشد.
بپردازیم به خود طرح اسلحه مصاف
طرح سلاح مصاف اگرچه در ظاهر ساده و شبیه به سلاح های M4 و HK416 به نظر میرسد، در واقع نکات جالب زیادی را در خود نهفته دارد.
بدنه فوقانی
از ابتدای لوله که شروع کنیم، اسلحه مصاف از یک شعله پوش چهار شعبه به عنوان ابزار دهانه اصلی بهره می برد. این طراحی شعله پوش عملکرد بسیار خوبی در کاهش نور و شعله حاصل از شلیک داشته و در کنار شعله پوش سه شعبه و A2 استاندارد، گزینه مناسبی برای سلاحی نظیر مصاف و در کالیبر 5.56 می باشد.
این شعله پوش از نسخه اولیه تا نهایی بر روی سلاح ثابت بوده است، تنها با این تفاوت که در نسخه اولیه این شعله پوش از سطح آجدار برخوردار بود که در مراحل بعدی به سطح صاف تغییر پیدا کرد.
کمی عقب تر که می آییم به خود لوله سلاح میرسیم، سلاح مصاف در نسخه اصلی همانند سلاح ام4 از طول لوله 14.5 اینچی بهره میبرد. اگرچه نسخه های با طول لوله های کوتاه تر و بلندتر نیز از این سلاح به نمایش درآمده اند که از روی تصاویر به نظر لوله 20 اینچی در نسخه بلند و لوله 13 اینچی در نسخه کوتاه به کار برده شده است.
در لوله اسلحه مصاف یک نکته بسیار جالب دیگر نیز نهفته است که کمتر در سلاح های تهاجمی دیگر دنیا دیده می شود؛ اگر در تصاویر بالا به سطح لوله دقت کنید متوجه وجود شیار هایی روی لوله خواهید شد. این شیار ها حاصل انجام فرایند آرایش شیاری یا فلوتینگ (fluting) روی لوله می باشند.
فلوتینگ در لوله سلاح ها، در واقع برش و جداسازی قسمت هایی از سطح لوله سلاح است، اینکار عموما به قصد کاهش وزن لوله انجام می شود و از دیگر خواص آن افزایش سطح تماس لوله با هوا و نتیجتا تا حدی سریعتر خنک شدن لوله می باشد.
در تسلیحات نظامی اینکار گاها بر روی برخی سلاح های تک تیرانداز سنگین و برخی تیربار ها (نظیر نسخه اولیه تیربار PK) انجام می شوند، اگرچه این فرایند به ندرت بر روی سلاح های تهاجمی سبک بکار گرفته می شود و به عنوان مثال خود اسلحه HK416 نیز از لوله صاف بهره میبرد.
علت عدم استفاده از این فرایند بر روی سلاح های تهاجمی نظامی عمدتاً عدم صرفه هزینه انجام فلوتینگ نسبت به کارایی آن، کاهش دوام پذیری و استحکام لوله و همچنین امکان تاثیر منفی آن بر روی دقت سلاح می باشد.
بر روی سلاح مصاف نیز از فلوتینگ به صورت شیار مستقیم بر روی لوله استفاده شده است، انجام این کار در صورت اجرای دقیق و ظریف و همچنین استفاده از لوله های پر کیفیت، می تواند مفید واقع شود و البته این احتمال نیز وجود دارد که نسبت به هزینه و کاهش استحکام لوله صرفه نداشته باشد، موضوعی که مشخص شدن آن نیازمند انجام تست های آزمایشگاهی و میدانی دقیق و مناسب دارد.
لوله سلاح مصاف بنابر روایت های غیررسمی با طی فرایند چکش کاری سرد تولید شده و از نرخ چرخش یک در هفت اینچی (1:7) بهره میبرد که نرخ چرخش متداولی برای سلاح های کالیبر 556 نظامی بوده و برای استفاده از مهمات 62 تا 80 گرینی مناسب می باشد.
کمی عقب تر از لوله به بلاک گاز سلاح و پیستون کورس کوتاه میرسیم. درخصوص رگولاتور گاز توضیح خاصی ارائه نشده است اما از ظاهر آن به نظر میرسد که دارای سه یا دست کم دو حالت تنظیم دستی می باشد. در اکثر سلاح های مدرن این حالت گاز اضافی جهت استفاده از صدا خفه کن یا سوپرسور بر روی سلاح اضافه می شود، اما به طور کلی از تنظیم رگولاتور میتوان برای کم و زیاد کردن مقدار گاز بازگشتی به عملکرد سلاح استفاده کرد.
پس از بلاک گاز نیز پیستون کورس کوتاه سلاح است، این پیستون پس از شلیک و ورود گاز باروت با طی یک مسیر کوتاه به سمت عقب، به آلات متحرکه تغییر یافته سلاح در محل کلید پیستون ضربه زده و آن را به عقب باز می گرداند تا عملیات مسلح سازی خودکار سلاح انجام شود.
پس از پیستون و بلاک گاز به روپوش لوله یا هندگارد سلاح میرسیم. هندگارد سلاح مصاف از جمله قسمت هایی است که در نسخه نهایی سلاح نسبت به نسخه اولیه تغییر کرده است.
در هر دو این نسخه ها، سلاح از هند گارد های فری فلوت (بدون تماس با لوله)، مجهز به ریل های پیکاتینی در بالا و پایین (موقعیت های ساعت 6 و 12) و طرح شکاف های نصب تجهیزات با طرح ام لاک شرکت آمریکایی مگپول بهره می برد که از جمله انتخاب های خوب انجام شده در طراحی این سلاح می باشند.
تفاوت روپوش سلاح در نسخه اولیه و نهایی این است که در نسخه اولیه شکاف های نصب تجهیزات ام لاک در 6 موقعیت قرار داشتند که در نسخه نهایی به حضور این شکاف ها در 2 موقعیت 3 و 9 اکتفا شده و در عوض دیگر قسمت های هندگارد با برش های بزرگ هواخور مواجه شده اند. این تغییر نیز به نظر در راستای کاهش هزینه و وزن انجام شده است و البته داشتن امکان نصب تجهیزات در 4 زاویه نیز کافی و قابل قبول می باشد.
یکی از نکات مهم در خصوص هندگارد مصاف، برش های بزرگ هواخور می باشند که اگرچه وزن بسیار کمی به سلاح میدهند، اما این احتمال وجود دارد که باعث تاثیر منفی در استحکام و دوام این قسمت شوند، موضوعی که به خصوص در هنگام استفاده از ماژول های نشانه روی لیزری بر روی سلاح مشکل ساز بوده و می تواند باعث بهم خوردن هم محوری و صفر تجهیزات شود.
اما بزرگترین نقطه ضعف سلاح مصاف در قسمت ریل و هندگارد، طول بسیار کم این قسمت است. هندگارد این سلاح در نسخه اصلی تنها حدود نیمی از لوله سلاح را پوشش می دهد، موضوعی که برای یک سلاح مدرن یک ضعف در ارگونومی محسوب شده و علاوه بر حفاظت پایین از لوله سلاح، کاربر را در حالت های دست گرفتن سلاح و همچنین فضای در اختیار برای نصب تجهیزات محدود می کند.
نکته آخری که در هندگارد سلاح مصاف دیده میشود در اتصال بین ریل های فوقانی سلاح است که در محل اتصال، دو شکاف پیکاتینی از دست رفته است که البته موضوع بزرگی نیست و در نسخه اولیه سلاح HK416 نیز این مورد دیده میشد، اما از مواردیست که در نسخه های بعدی این سلاح رفع شده است و میشد که در سلاح مصاف نیز از آن جلوگیری شود.
بعد از روپوش لوله به بدنه اصلی میرسیم که نکات خاصی نداشته و به نوعی همان بدنه متناسب شده AR 15 به همراه ریل پیکاتینی در بالای آن می باشد.
در ادامه بدنه اصلی، به قطعات داخل سلاح میرسیم که البته تصویری از این قسمت در دسترس نیست اما طبیعتا انتظار می رود آلات متحرکه و گلنگدن این سلاح مشابه سری AR با کمی تغییر به خصوص در محل gas key برای استفاده از پیستون باشد.
کمی عقب تر آخرین قسمت از بدنه فوقانی سلاح، دستگیره آتش (charging handle) سلاح قرار دارد که در واقع تنها قسمت از کنترل های سلاح است که برای استفاده دو دست و اصطلاحا آمبیدکسترس طراحی شده است.
بدنه تحتانی
سلاح های خانواده AR به دو قسمت بدنه فوقانی یا آپر رسیور و بدنه تحتانی یا lower receiver تقسیم میشوند.
سلاح مصاف در بدنه تحتانی خود در واقع از همان رسیور قدیمی ام4 بهره میبرد که انتخابی سوال برانگیز بوده و استفاده از آن یکی از نقاط ضعف این سلاح محسوب میشود.
در کشور ما سلاح ام4 و ام16 (غیر از یک مدل چینی که بخاطر کیفیت پایین در واقع حتی از بدنه تحتانی آن سلاح نیز استفاده نشده) هرگز در سطح بزرگی استفاده و تولید نشده اند و در واقع تصمیم گیری به تولید و استفاده از طرح رسیور بسیار قدیمی سلاح ام4 توجیه اقتصادی و آموزشی خاصی ندارد.
حال اگرچه بدنه تحتانی و کنترل های اسلحه ام 4 علیرغم قدیمی بودن کماکان بسیار ارگونومیک و قابل قبول هستند، نکات زیادی نظیر امکانات آمبیدکسترتی و استفاده با هر دو دست (وجود کنترل های مهم سلاح یعنی برگه ناظم آتش، دکمه ضامن خشاب، ضامن گلنگدن (ضامن تیر آخر) در هر دو طرف)، در این بدنه جای پیشرفت دارند که در سلاح مصاف به آن ها پرداخته نشده است.
استفاده از قنداق و قبضه قدیمی ام4 که طی سال های اخیر جایگزین های بسیار مناسب تر و ارگونومیک تری برای آن ها ارائه شده اند نیز از دیگر نقاط ضعف حاصل از این تصمیم می باشد.
لازم به ذکر است قنداق سلاح نیز از جمله قسمت هایی است که از نسخه اولیه تا نهایی دچار تغییر شده است و در در نسخه اولیه با ایجاد شیاری در قنداق تصمیم به نصب یک قطعه اصطلاحا چیک پیس (تکیه گاهِ گونه) وجود داشت که در نسخه نهایی حذف شده است.
دیگر نکات قابل توجه
با گذر از قسمت های اصلی بدنه سلاح مصاف، یکسری نکات جانبی در خصوص این سلاح قابل ذکر هستند.
اولین نکته در بحث سایت های نشانه روی سلاح می باشد. سلاح مصاف از ابزار نشانه روی اختصاصی مکانیکی استفاده نکرده و درواقع امکان نصب این سایت ها با استفاده از ریل های پیکاتینی سلاح فراهم شده است.
حال اگرچه در نسخه های اولیه مدل های مختلفی از سایت های مکانیکی تاشونده بر روی سلاح نصب شده بود، در نسخه نهایی سلاح و نسخه تحویلی به برخی واحد های نیرو های مسلح، سایت های مکانیکی ثابت به سبک نسخه های اولیه HK416 بر روی سلاح نصب شده اند که احتمالا در راستای کاهش هزینه انجام شده است اما جا داشت که گزینه های بهتر و مدرن تری استفاده شود.
نکته قابل توجه دیگر که در سلاح مصاف دیده میشود، عدم تعبیه نقاط اتصال بند سلاح (غیر از نقطه اتصال قنداق ام4) می باشد که به عنوان یک سلاح مدرن تا حدی یک نقطه ضعف محسوب می شود. اگرچه لازم به ذکر است به لطف وجود ریل های نصب تجهیزات، امکان استفاده از نقطه اتصال های خارجی به سلاح فراهم می باشد و در تصاویر منتشره نیز سلاح مصاف از یک نقطه اتصال خارجی متصل شده به وسیله ریل پیکاتینی در ریل تحتانی هندگارد برای اتصال بند سلاح بهره می برد. (در تصویر بالا تر از نمونه لوله کوتاه این سلاح این نقطه اتصال به خوبی مشخص است.)
آخرین نکته جانبی در خصوص سلاح مصاف که در خصوص آن زیاد نیز سوال می شود، بحث استفاده ی از خشاب 20 تیری در این سلاح است که حتی در نسخه تحویلی به تیپ 65 ارتش نیز این خشاب ها دیده میشوند. در این خصوص نیز باید در نظر داشت که قاعدتا سلاح مصاف قابلیت استفاده از خشاب 30 فشنگی استاندارد را نیز دارا می باشد اما خط تولید این خشاب ها در کشور ما پیش تر راه اندازی نشده است و خشاب های 20 تیری موجود نیز حاصل خرید سلاح های چینی CQ 5.56 می باشد.
از این رو به احتمال زیاد در صورت بکارگیری گسترده تر سلاح مصاف در نیرو های مسلح شاهد تولید خشاب های 30 تیری برای این سلاح و بکارگیری آن ها نیز خواهیم بود.
جمع بندی:
صنایع دفاعی کشور ما طی 40 سال اخیر در حوزه تجهیزات زمینی و به خصوص تسلیحات انفرادی خیلی سابقه جالبی نداشته و طی سال ها علیرغم توسعه و معرفی تعداد زیادی از طرح های مختلف، تقریباٌ هیچ یک از طرح های بومی به تولید و استفاده انبوه نرسیده اند. با توجه به این سابقه، درخصوص سلاح مصاف نیز معمولا با شک و تردید پرسیده میشود که آیا این سلاح طرح خوب و موفق خواهد بود یا خیر؟
برای پاسخ به این سوال باید در نظر داشت سلاح های AR بهره برنده از پیستون کورس کوتاه از دهه 80 میلادی و حتی قبل از اسلحه HK416 حضور داشته و تا به امروز نیز ده ها شرکت مختلف (حتی شرکت های تسلیحات غیرنظامی) دست توسعه مدل های مشابه، در رده های قیمتی متفاوت و با کیفیت متفاوت زده اند. این سلاح ها اگرچه همگی روی کاغذ به یکدیگر شبیه هستند، در میدان عمل برخی از آن ها نسبت به ام4 معمولی نیز عملکردی ضعیف تر داشته اند، برخی از آن ها عملکرد های قابل قبول اما نه به صرفه نسبت به هزینه داشته و برخی نیز مانند 416، علیرغم قیمت نسبتا بالا عملکردی فوق العاده و پر ارزش داشته اند. لذا پاسخ مطمئن به این سوال زمانی امکان پذیر است این سلاح در میدان تست و عمل حاضر شده و امکان بررسی نتایج این حضور وجود داشته باشد.
متاسفانه تا به امروز که حدود 4 سال از معرفی شدن سلاح مصاف می گذرد، تنها سندی که باعث میشود ما بدانیم آیا اصلا این سلاح شلیک می کند یا خیر، یک فیلم کوتاه بی کیفیت منتشر شده از نمایشگاهی در عراق است و لذا با توجه به عدم دسترسی به بازخورد ها و عملکرد سلاح مصاف امکان اظهار نظر مطمئن نسبت به این سلاح وجود ندارد.
اما تا جایی که در مورد طرح کلی سلاح مصاف میتوان نظر داد، این طرح در صورت تولید با کیفیت مناسب، نسبت به سلاح های تهاجمی فعلی در اختیار نیرو های مسلح کشورمان یک پیشرفت بوده و برخلاف تعداد زیادی از طرح های قدیمی دیگر صنایع دفاع و جهاد های خودکفایی که طی سال ها مطرح شده اند، نگاهی واقع گرایانه و بهتر نسبت به میادین نبرد مدرن را داراست.
حال اگرچه برای نیرو های مسلح کشور ما چنین سلاحی پیشرفتی بزرگ میتواند محسوب شود، آیا این سلاح به عنوان یک اسلحه مدرن، ارائه شده در اواخر دهه دوم قرن 21، همچون سلاح هایی نظیر MCX و HK433 جایگاه مناسبی در سطح جهانی را داراست؟ در پاسخ به این سوال باید گفت خیر.
فارغ از اینکه سلاح مصاف آیا اصلا کیفیت و عملکردی در سطح سلاح آلمانی HK416 را دارا خواهد بود یا خیر، باید در نظر داشت اسلحه HK416 محصول توسعه در دهه 90 میلادی است و طرحیست که قریب به 15 سال از به کارگیری نظامی آن می گذرد، 15 سالی که پیشرفت های زیادی در دنیای تسلیحات صورت گرفته اند و باعث شده اند خود شرکت هکلر اند کخ نیز بروزرسانی هایی برای سلاح Hk416، نظیر HK416A5 را انجام دهد و در واقع سلاح HK416 اولیه ای که سلاح مصاف از روی آن الگو گرفته شده است، چند سالی است که از خط تولید خارج شده است.
البته این نکته را در نظر داشته باشید که سلاح مصاف حدودا بر اساس نیاز در داخل کشور ما توسعه یافته است و نه رقابت در بازار جهانی و به عنوان مثال، جو فعلی سلاح های مدرنی نظیر MCX یکسری قابلیت های فوق العاده ماژولار نظیر تعویض سریع طول لوله و تغییر سریع کالیبر بین 5.56 و 300 بلک اوت را دارا هستند که خب این کالیبر در کشور ما اصلا موجود نیست…
در حال حاضر به نظر میرسد که سلاح مصاف به عنوان سلاحی مدرن برای یگان های اصطلاحا نمونه بخشی از نیرو های مسلح از جمله تیپ 65 نوهد در نظر گرفته شده است. گزینه ای که در صورت عدم امکان خرید خارجی و وجود کیفیت و دوام مناسب در محصول نهایی انتخاب خوبی برای این نیرو ها می باشد، اما موارد زیاد دیگری غیر از خود سلاح در میزان تاثیرگذاری مثبت یا منفی مصاف در توان رزمی نیرو ها تاثیر گزار هستند. از جمله این موارد استفاده از تجهیزات جانبی مدرن و تجهیزات اصطلاحا “فورس مولتیپلایر” یا چند برابر کننده قدرت می باشد.
اگرچه سلاح مصاف با استفاده از ریل های پیکاتینی امکان بهره از انواع تجهیزات اپتیکی مدرن را فراهم می آورد، تا بحال روی این سلاح تنها نمونه هایی از سایت های رد دات بی کیفیت تک لنزی چینی دیده شده اند که در واقع مناسب استفاده در بازی های تفریحی ایرسافت هستند و نه استفاده نظامی. در مدل های تحویلی این سلاح به نیرو های تیپ 65 نیز هیچ تجهیزات جانبی بر روی سلاح دیده نمیشود که قطعا محل نیاز هستند.
موضوع دیگری که در کارایی این سلاح تاثیر بسیار بالایی خواهد داشت، آموزش مناسب نیرو ها با توجه به تازه ورود بودن این پلتفرم به بسیاری از یگان ها و نبود پیش زمینه مناسب کار با آن است.
و البته مهم ترین قسمتی که میتواند در بکارگیری موفق و تولید انبوه سلاح مصاف تاثیر بگذارد، کنترل کیفیت یاquality control خط تولید سلاح در تولید انبوه خواهد بود. مسئله کنترل کیفیت چیزیست که در اکثر تولیدات انبوه صنایع دفاع میتوان گفت غایب است و در برخورد با ظرافت و کیفیت مورد نیاز در طرح مصاف، نبود کنترل کیفیت مناسب می تواند فاجعه بار باشد.
در آخر در نظر داشته باشید علیرغم اینکه امروزه در اکثر کشور های دنیا در بحث بکارگیری سلاح های نظامی به خصوص در امور تست و هزینه، برای جلوگیری از فساد های احتمالی و دریافت بهترین نتیجه، مسیر شفافیت در اطلاعات پیش گرفته شده است، در کشور ما متاسفانه اطلاعات زیادی از مراحل بکارگیری سلاح ها منتشر نمی شود.
به عنوان مثال اگرچه سلاح مصاف در تست های میدانی (در سطح بسیار کوچک) تیپ 65 ارتش شرکت کرده است، نتایج این حضور رسما اعلام نشده است و در واقع تنها اطلاعات در دسترس، گفته های غیررسمی نقل شده از اعضای تیپ 65 در خصوص این سلاح است که بر مبنای آن ها به نظر میرسد این نیرو ها رضایت بالایی از این سلاح نداشته اند و علیرغم این موضوع این سلاح در سطحی کوچک تحویل این تیپ داده شده است. (صد البته این روایت ها اگرچه از منابعی معتبر هستند، اما غیر رسمی بوده و قابل استناد نیستند).
از هزینه ی تحقیق و توسعه این سلاح، هزینه نهایی تولید هر قبضه، سازمان ها و شرکت های دخیل در توسعه و تولید و بسیار دیگر موارد این چنینی نیز اطلاعاتی در دست نیست که همگی باعث سخت تر شدن داشتن نظر قطعی نسبت به این سلاح شده و البته در مواردی این شدت در عدم شفافیت باعث بروز شک و شبهه هایی می شوند.
نهایتا امید آن است که مصاف سلاحی مناسب و در شان نظامیان کشورمان ظاهر شود و در صورت وجود نقاط ضعف و کاستی ها نیز با کسب تجربه و پذیرش انتقادات هرچه سریعتر بهبود های مورد نیاز و طرح های پیشرفته تر ارائه شوند.
بروزرسانی:
با توجه به تعداد زیاد سوالات ارسال شده درخصوص نقش موسسه فرهنگی مصاف در رابطه با سلاح مصاف لازم به ذکر است که این سلاح هیچ گونه ارتباطی با این موسسه فرهنگی نداشته و با کانسپت سلاح ذولفقار که توسط این موسسه رونمایی شده است کاملا متفاوت است.
به نظر من رفتن به سمت سلاح های جدید روسی بهتر و به صرفه تر است و نتیجه بهتری هم می دهد
ولی این نکته که تحریم شورای عمنیت علیه ایران است را نمیتوان نادیده گرفت ولی سال دیگر این تحریم ها برداشته میشود و خدا کند اگر امریکا خواست ان را تمدید کند روسیه یا چین نگذارند
به امید روزی که تجهیزات وارداتی باکیفیت در کنار تجهزات ساخت داخل با کیفیت در کشور در کنار هم باشند تا با هم نیروهای مسلح را به خودکفایی واقعی سوق دهند
مشکل صنایع دفاع ما بودجه بسیار محدود است. وقتی بودجه جاری نیرو های مسلح هم به سختی تامین میشود خرید خارجی آن هم در شرایط تحریم حداکثری و کمبود منابع ارزی غیر ممکن هست. چناتچه تحریم های خرید و فروش سلاح برداشته شود یا نشود تفاوت خاصی در موضوع نخواهد داشت.
نمیدونم دوستان این که میگویند سلاح کلاشنیکف بی کیفیت است از کجا این دلیل می آورند؟ انگار دوستان و مقالات خود آمریکایی ها درباره کلاشنیکف مطالعه نمی کنند از کیفیت بالا این سلاح در مقابل حتی سلاح خودشون ام 16 که بارها هم اشاره شده نمیدونم دوستان تا حالا به نمایشگاه های نظامی سر زدن یا نه آن زمان متوجه کیفیت بالا کلاشنیکف های تولید شده در روسیه و صربستان می شوند
صربستان بدترین تولید کننده کلاشنیکف در دنیاست و زاستاوا و تبوک بی ارزشترینها هستن. متاسفانه با این یه کلمه اثبات کردید چیزی از سلاح نمیدونید و تمام گفته ها و شنیده های افراد بی سواد رو تحویل دادید. لطفا درباره کلاش صرب بیشتر تحقیق کنید
سلاح های روسی در کیفیت و دقت خیلی پایین تر از سلاح های غربی هستن حتی AK12 که گل سر سبد سلاح های تهاجمی روسیه هست سطحی خیلی پایین تر از HK416 و SCAR و ARX160 و … داره. در ضمن سلاح تهاجمی شامل تحریم ها نمیشه
بهتره مولفه قیمت رو هم در نظر بگیری…
همین ak12 در پیش نمونه ها به مرتب بهتر از نسخه فعلی بود ولی چون هزینه سلاح زیاد میشد اون طرح رو بی خیال شدن
اگر کمی در مورد تقابلهای نظامی مطالعه بفرمایید میبینید که اکثر کشورهایی که از سلاحهای روسی استفاده میکردن در جنگ با کشورهایی که از سلاحهای غربی استفاده میکردن شکست خوردن.علت اون هم نه به خاطر سطح کیفیت سلاحهای روسی و غربیه.به این دلیله که روسها همیشه در صادرات سلاح نمونه بسیار ضعیفتر رو صادر میکنن.در خود ایران هم ما با سلاحهای روسی همین مشکل رو داریم.حال بگذریم از عدم سرویس دهی مناسب بعد از فروش سلاح.
لطفا راجب اصلحه ذوالفقار که گروه مصاف ساخته هم مطلب بگذارید.
بررسی منصفانه و تخصصی بود
یه زمانی اصلحه های روز دنیا رو وارد میکردیم قدر ندونستیم الان باید ارزو کنیم صلاح دسته دو روسی بهمون بدن
یه زمانی امریکا میزد تو سرمون پولمونو می برد و از خاک ما برای منافع خودش استفاده میکرد و شاه کشورمون جلوی ملکه انگلستان تعظیم میکرد و دستشو ماچ می کرد.. یادش بخیر….
انقدر تو گوش شماها خوندن که واقعیات رو کتمان میکنی!!!بشنو و بدون این یک رسم دیپلماتیک بوده که مقامات باید در برابر ملکه سایر کشورها تعظیم میکردند کمااینکه مسئولین خارجی در برابر ملکه ایران هم کرنش و دستبوسی بجا می اوردند.نه میخوام بگم خوب بوده نه بد فقط میخوام بگم تاریخ رو اونطور که بوده باید مطالعه کرد فارغ از موضع گیری های شخصی
این اسلحه بیشتر برای بازی های تفریحی میخوره تا جنگ.
تصور کنید توی میدان جنگ این اسلحه که هیچ تستی ازش در دسترس نیست گیر کنه!!!
این آخرین چیزیه که یه سرباز میخواد….
لطفا درمورد اسلحه ذوالفقار هم مقاله ای بنویسید.بنظرمیرسه نسبت به مصاف طراحی مدرن تروبهتری داره
سلام اون سلاح به جای نرسیده اصلا طرحش
بحث طراحی یک سلاح یه چیزه بحث تولید انبوه چیز دیگه، این سلاح با تمام ایراداتش بازم شرف کلاش داره که الان دیگه عصرش کاملا گذشته، هرچند برا تولید انبوده حداقل یسری بهسازی نیاز دار
ولی بحث دوم اینه من که خودم سربازی رفتم طی خدمت غیر اموزشی یه تیر هم ننداختم حالا چه فرقی داره چه سلاحی دستم باشه؟؟
بنظرم از زمان جنگ تا الان پیاده نظام ایران هیچ تغییری نکرده و تا ورود یه سلاح کارامد و جدید و برداشتن سربازی اجباری این شوهای تبلیغاتی به داشته هامان اضافه نمیکنه
متصفانه این سلاح بیشتر جنبه نمایشی دارد تا اقتدار من که سرباز بودم از کلاش هایی 30 سال پیش روسی استفاده میگردیم که اگر 10 تا تیر باهاش شلیک میگردیم خراب میشد حالا فکر میکنم این سلاح 15 سال طول میکشه به دست یه سرباز برسه ولی در همسایگی ما یعنی ترکیه از سلاح انفرادی ساخت خودشون که خیلی خوب بسیار بهتر از مال ما هست استفاده میکنند یه روز به ما خبر دادن یه گروه تروریستی تو یکی از روستاهای مرزی هست ماهم رفتیم و از 7 نفر فقط یکیشون مونده بود تو روستا ما که تعدادمون به 30 چند نفر میرسید کم مونده بود اون یک نفر کلی از ما شهید بگیره اونم بخاطر سلاحی بود که داشت باور نمیکنید سلاحش M4A بود اونم یه تروریست ما هم که کلاش هایی که با نوار چسب سرو هم بندی کرده بودیم میجنگیدیم همون شخص با همون سلاح یه سرهنگ نیرویی انتظامی رو تو یکی از شهرهایی غربی شهید کرده بود اینم وضعیی هست که ما داریم ولی از نویسندگان سایت تشکر میکنم و میخوام درباره سلاح انفرادی فاتح جدید بگه چون بنظر میاد هم سبکتر و هم خیلی بهتر از مصاف و درباره خورو هایی نظامی رعد و رویین تن هم اطلاعاتی تهیه کنند
بهترین کار برای ایران اگر به فکر جان سربازاش هست و میخواد توی جنگ های پیش رو چه چریکی و چه کلاسیک دست برتر داشته باشه خرید نسخه های آخر HK416 هست که بروزرسانی شدن و تولید تحت امتیاز اون در ایران به صورتی که سلاح سازمانی ارتش بشه. درسته هزینه بیشتری داره اما در درازمدت به نفع ایران هست و کیفیت و دقت و کارایی بالایی داره و میتونه تا سالحا خوش بدرخشه. سلاح تهاجمی هم جزو تحریم ها نیست اما خب با اختلاس ها و هزینه کردن های نادرست در قسمت های دیگه مگه بودجه ای هم برای این کار میمونه. همچنین با نظام فعلی هیچوقت این خرید انجام نمیشه اگر هم قرار بر خرید از خارج باشه لابی گری و تصمیمات سیاسی باعث خرید سلاح های بی کیفیت از روسیه و چین میشه.
با کی کار داری؟
خیلی از کشورها تو بهترین شرایط خودشون هم نمیتونن این سلاح های گرون به عنوان سلاح سازمانی داشته باشن فقط اختصاص میده به نیروهای ویژه
تولید تحت امتیاز؟
خخخخخ
جدی؟ حرف شما خد اوره این سلاح با یه رد دات ساده واسه نیرو های عادی هم میشه استفاده مرد مثل انتظامی چه هزینه بالایی؟؟؟ اصلا شما فکر کن با یه رد دات 4000 هزار دلار قیمتش باشه و با بخوایم به 100 هزار نیروی نظامیمون بدیم میدونی میشه چند میلیون دلار؟؟؟ اره میشه 400 میلین دلار!! این هزینس اصلا؟؟ بعد زمان جایگزینی که یکسال نیست که. یه مدت مثلا 5 6 ساله داره!!! ایران حتی اگر بخواد 300 هزار نفر(ینی نیرو های ذخیره هم جزوش حساب میشه) بخواد این سلاح رو تحویل بده فقط میشه 1.2 میلیارد دلار
اخه ما 300 هزار سرزبامون اموش دیده کامل نظامیمون کجا بوده یه نیرو انتظامی و یک نیروی دریایی سپاه و چند تا تیپ ارتش خلاص!! جمع 100 هزار تام نمیشه همشون یا کارمندن یا تو بخش هایِ دیگه
الان در سازمان نیروهای مسلح ما داریم از سلاح هایی استفاده میکنیم که واقعا در شرابط جنگی حتی به اندازه چوب دستی کارایی ندارن.متاسفانه در طول این 25 سال خدمتم انواع و اقسام سلاحهای انفرادی رو به نمایش گذاشتن که تماما یک شوی نمایشی و تبلیغی بود وکلا در تیراژ محدود و برای نمایش رسانه ای ساخته شدن و هیچ کار اصولی انجام نشده و خدایی ناکرده اگر جنگ بشه ما تقریبا با دست خالی باید بجنگیم
بنام خدا .با سلام خدمت تمام خوانندگان عزیز وسلام ویژه به جناب مرتضی 60 متاسفم که بگویم نظرات شما درست میباشد حقیر دردوران اموزشی با سلاح ژ3 تولیدسال52بدون سابقه تیراندازی جزنفرات برتر مرکز اموزش شدم دریگان رزمی دریکی از تیراندازیهایی که انجام میدادم کیفیت سلاح به قدری پایین بود که اصلا امکان تیراندازی حتی غیر دقیق درفاصله چهارصد متری وجود نداشت البته سلاح ساخت سال 52 بیست و چند سال در یگان اموزشی مورد استفاده بود و سلاح بعدی باعمر کمتر در یگان رزمی اما واقیعت کیفیت ساخت و از ان مهمتر کنترل کیفیت ساخت در تمام تولیدات صنعتی یک اصل اساسی است بدون اغراق المانها دراین مطلب سر امد هستند باتشکراز دوستان.یاعلی
سلام. من نمیخوام ادعا کنم که این سلاح ایده آل هست اما اول اینکه متاسفانه ما ایرانیها در مورد محصولات کشور خودمون یک دیدگاه منفی (خودزنی) داریم و همیشه فکر میکنیم برای روشنفکر بودن باید تو سر تولیدات داخلی بزنیم. خوب این سلاح فارغ از خوب یا بد بودن کیفیتش، تازه تولید شده و به تولید انبوه نرسیده و هیچ اطلاعاتی در مورد جزییاتش منتشر نشده پس چرا وقتی جز ظاهرش چیزی ازش نمیدونیم، این همه ایراد بهش میبندیم؟ آیا محصولات تولیدکنندگان مطرح جهان از ابتدا ایده آل طراحی شدن یا به مرور اصلاح شده اند؟ دوم اینکه این رو با محصولات درجه یک جهان که باعث افتخار تولیدکنندگانشون در جهان هست (و به علت گرونی هر ارتشی نمیتونه آن ها رو بخرد) مقایسه کردید. مثل این میمونه که نیاز خودرو داخلیمون رو با بنز و بی ام و مقایسه کنیم. مقایسه میتونه باعث افزایش انگیزه بشه تا محصول بهتری تولید بشه اما به این معنا نیست که هر محصولی الزاما باید بهترین باشد. سوم اینکه انصاف نیست کشوری رو که تحت تحریم و با بودجه اندک، خودش محصولی رو تولید میکنه با کشورهایی که میتونن از هر جایی از جهان محصول بخرن یا لایسنس تولید تحت امتیاز اون محصول رو بگیرن (مثل ترکیه) مقایسه کنید. سپاسگزارم
با سلام و تشکر از بازخوردتان،
متاسفانه انتقاداتی که نسبت به مقاله مطرح کردید رو نمیتونیم وارد بدونیم چرا که قطعا کوچکترین علاقه ای به “خودزنی” نسبت به محصولات داخلی از طرف ما وجود نداره و صرفا تسلیحات از نظر فنی بررسی می شوند.
نکات دیگری که مطرح کردید نیز همگی مواردی هستند که در خود مقاله عیناً ذکر شده اند (از جمله اینکه این محصول برای رفع نیاز داخلی تولید شده است و نه رقابت جهانی و اینکه امید است ایرادات آن برطرف شده و طرح آن بهبود یابد). همچنین سلاح مصاف حدود 4 سال از رونمایی آن می گذرد و افتتاح رسمی خط تولید آن در سال 95 انجام شده است.
عدم انتشار جزئیات بیشتر از سلاح نیز به ضعف در شفافیتی برمیگردد که باز هم در مقاله روی آن تاکید شده است.
موضوع سر این نیست که کسی علاقه ای به تولید محصولات خوب در کشور جهت تامین نیاز داخلی نداره.هر ایرانی دوست داره که کشورش پیشرفت که.موضوع اینکه ما در ایران طرحهای زیادی داشتیم که روی کاغذ طرح خوبی بودن و نیازهای داخلی رو پاسخ میدادن ولی در مرحله تولید با عدم نظارت درست محصول تولیدی چیز مزخرفی از اب در اومده و مسئله بعد اینکه خیلی از طرحهای تولیدی در ایران به این دلیل شفاف سازی نمیشن چونکه واقعا محصول ساخته شده چیزی بشتر از یه ماکت جهت نمایش در رسانه ها و فریب افکار عمومی نیست و در عمل هیچ خاصیتی ندارن.
دوستانی که پیشنهادخرید خارجی میدن خب غرب که بهمون نمیفروشه ازبین شرقیهاهم چین که کیفیت کاراش هرچنداخیرابهترشده ولی بازم فعلابدردخودشون میخوره روسهاهم که اصولاهمیشه نسخه دانگرید شده تحویل میدن مخصوصابه ایران چون میدونن تنهامرجع خریدمون هستن وازاین موضوع سوءاستفاده های کلان میکنن مثل کاری که درقضیه هسته ای کردن ویا میگ 29ها و…..امااگه اینجوری درنظربگیریم که واقعا کسی بین مسئولین هست که میخوادکار درستوانجام بده بنظرمن طراحی وتولید مشترک باکشوری مثل چین یا بلاروس (هرچندبلاروس عملابدون اجازه مسکواینکارونمیکنه) یااسلواکی ویادربهترین حالت جمهوری چک ودرکل کشوری که پشتوانه تکنولوژیک مناسبی داشته باشه بهترین راهه.
آقای تارخ انتظار نداشتم که اون نظرم رو منتشر نکنید. شما هم مثل مشرق دارید میشید ها
سلام چون قرار نیست سایت فیلتر بشه
اون چیزی نبود که بخواد باعث فیلتر سایت بشه الان بقیه فکر میکنن چی نوشتم. فقط واقع بینانه نظرمو دادم، اگه جواب اون جور آدمارو ندیم کی جوابشونو بده؟ پس اون نظرو هم نباید میزاشتید. پس چند بار که سایت دچار اختلال شده بود فیلتر کرده بودن؟ عجب
سلام
اگه بخوایم این سلاح رو با همه ایراداتی که ازش گفته شده، با سلاح های روسی مثل AK 12 مقایسه کنیم….
در اونصورت به نظرتون مصاف با AK 12 قابل رقابت هست؟یا در حد همون AK 103 هست؟
مقایسه این دو سلاح با هم با تفاوت پلتفرمی زیادی که دارند کار جالبی نیست و یجورایی شبیه حکایت AK و ام16 هست.
اما به صورت کلی اگر مصاف کیفیت و عملکرد در نزدیکی سلاح HK416 رو ارائه بده بله کاملا با AK-12 قابل رقابت و در مواردی هم برتر هست.
تحقیقات و حتی ساخت نمونه مدل این اسحله توسط موسسه مصاف که متعلق به استاد رائفی پور هست انجام شده که در مقاله بهش اشاره نکردید.
حتی کلیپ رونمایی از این سلاح هم توسط خود رائفی پور انجام شد
سلاح مدنظر شما، اسلحه ذوالفقار، ساخت موسسه فرهنگی مصاف ایرانیان هست.
اسلحه تهاجمی مصاف حاصل توسعه و ساخت صنایع وزارت دفاع جمهوری اسلامی ایران هست و ارتباطی با این موسسه ندارد.
برادر من کاملا در اشتباهید . سلاح مصاف .طراحی و تولید اولیش کار موسسه مصاف هست بعد برای تولید انبوه و ازمایشات تحویل وزارت دفاع گردیده هست .
کمی تحقیق کنین برادر من . کلیپ رونمایی از اسلحه توسط استاد رایفی پور در اینترنت هست .
انشالله اگر یک سرچ در گوگل انجام بدید و فیلم رونمایی که میفرمایید رو مرور کنید متوجه اشتباهتون میشید.
لطفا درباره خودروی سنگین 8*8 رعد و خورویی سبک رویین تن هم مقاله بزارید
اوه چه خبره اینجا ? مثل اینستاگرام شده ، واسه یک سلاح آزمایش نشده ، چه دفاعیاتی می کنند ??
لطفا مقایسه ای بین مصاف و mpt76 ترکیه بزارید کدوم یکی برتره؟
سلام. امیدوارم این سلاح ، حالا که از هلراندکخ الگو گرفته مثل اون هم با توجه به شرایط روز هی ارتقا پیدا کنه و یا هرازگاهی آبدیت بشه
آیا اسلحه تهاجمی مصاف همان سلاحی است که توسط موسسه مصاف طراحی شده بود و در یک گردهمایی توسط آقای علی اکبر رائفی پور رونمایی شد و آقای رائفی پور مشخصات و توانایی های این سلاح را در حضور حاضرین در سالن معرفی کردند.آیا این همان سلاح است یا این طرح و این سلاح ربطی به موسسه مصاف و آقای رائفی پور ندارد.لطفا سوال بنده را پاسخ دهید.ممنون
سلام..خیر ربطی نداره این مصاف ساخت و توسعه وزارت دفاع است
همون طور که تو متن مقاله اومده مساله اصلی کیفیت ساخت هستش وگرنه امکان کپی هر طرحی وجود داره ولی باید با دقت تو ساخت کیفیت رو بالا بردن تا سرباز بتونه بهش تکیه کنه، هرچند تجربه تولید تو ایران خصوصا صنایع دولتی نشون داده که اگر حتی بنز رو هم کپی کنند میشه پیکان!!
نمیدونم چرا نظرات بنده حذف کردید بنده چیزه خاصی فقط نگفتم فقط حرف بنده این بود که نگرش صنایع نظامی غرب زده شده است و صنایع نظامی غربی ما هم رو به فرسودگی است و متحدان استراتژیک ما هم کشورهای شرقی مستقل هستن پس بهتره یا یک کالیبر مستقل مثل صرب ها نمی دونم کالیبر 6/62.39 را شنیدید یا نه که برای نیروهای مسلح خودشان که تولید کردند مثل صرب ها اینگونه مستقل عمل کنیم یا هماهنگ با متحدهامون خودمان باشیم الان انبار مهمات ما بیشتر کالیبر 7/62.39 است که با شرایط اقتصادی بنظرم فعلا بهتره با کالیبر 7.62 رفت جلو اما اگر میخواهیم یک قدم به جلو برداریم کالیبر 5.45.39 هم عالیست که حداقل شعارهای مرگ آمریکا معنا واقعی پیدا کند نه اینکه سر تا پای یه نظامی خودمون مثل آمریکایی ها کنیم که این فرهنگ هم القا کنیم که انگار آمریکایی ها بهتر هستن دوستانی هم خیلی ارز کیفیت کلاشنیکف می نالند اول از هم کلاشنیکف هایی که وارد ایران شده بدترین نوع کپی برادری کلاش بوده که از چین کره شمالی خریداری شده به اسم تایپ 56 اگه اشتباه نکنم که همونم باز اون زمان از ژ 3 هم بهتر بود! مدل AKM روسی یا M70 یوگسلاو ما نخریدیم وگرنه کیفیت تولیدات کلاشنیکف در دنیا ثابت شده است این را خود غربی ها هم اذعان کردند
سلام نظر شما حذف نشد طی تغیراتی در سرور سایت برخی نظرات از دست رفت ..دوباره کامنت بگذارید
سلام آقا حمید میگم من یه چندتا سوال داشتم درباره بعضی مقاله هاتون ولی نمیتونم نظر بنویسم فقط میتونم پاسخ بزارم میشه بگید مشکل چیه؟
سلام متوجه نمیشوم یعنی تو بحش نظرات نیمتونید نظر بگذارید؟
لطفا راجبه اسلحه Zastava M17 ساخت صربستان و کالیبر 6/5.39 صربستان و کالیبر 7/62.39 M67 یوگسلاوی مطلب قرار دهید مفیده همگی استفاده کنیم متشکرم
بنام خدا. باعرض تسلیت وفات حضرت معصومه ( س) وسلام خدمت تمامی عزیزان.حقیر نکاتی چند جهت آگاهی عزیزان بیان مینمایم. باتمام احترامی که خدمت تمام عزیزان قایل هستم باید بگویم که بین عملکردو تجربه با نظریه و نوشته فاصله ها خیلی میتواند باشد.متاسفانه بعضی از دوستان که حتی ازنزدیک اسلحه ندیده اند و یا به مسایل تولید و تعمیر ونگهداری ازبعد صنعتی و نظامی اشنایی ندارنداقدام به ابراز نظریاتی صرفا ازروی نوشته ها و گفته های رسانه ای میکنند. مقاله فوق باتوجه به اطلاعات ناقصی که ازطرف عزیزان وزارت دفاع منتشرشده مقاله ای فنی و منصفانه میباشد.باتشکر یاعلی
از سلاح های فاتح و مصاف به چه اندازه تو ارتش و سپاه استفاده میشه؟؟؟
سلام برخی نیروی های ویژه سپاه از قرار
فاتح که هیچ اما مصاف فعلا فقط تیپ 65 ارتش رسما تحویل گرفته، نیروی دریایی ارتش هم به نظر میاد ممکنه بکارگیری کنه در سطح کوچک