بالگرد

بالگرد گشت دریایی و ضد زیر دریایی سی کینگ

بالگرد گشت دریایی و ضد زیر دریایی سی کینگ

بالگرد گشت دریایی و ضد زیر دریایی سی کینگ

در دهه 1960 میلادی  شوروی  بیش از 200 زیر دریایی شکاری در خدمت داشت و از این رو نیروی دریایی امریکا نیاز به یک بالگرد ضد زیر دریایی برای کشف زیر دریایی های شوروی بود.

در سال 1957 سیکورسکی قرار دادی را با نیروی دریایی برای ساخت یک بالگرد دوزیست برای انجام عملیات ضد زیر دریایی و گشت دریایی امضا کرد. تا پیش از این دو وظیفه  گشت دریایی و ضد زیر دریایی را دو بالگرد مختلف انجام می دادند.

ویژگی طرح جدید عبارت بود از بالگردی با توان فرود بر روی  اب  و دارای  دو موتور توربوشفت است.اولین نمونه بالگرد جدید که اس اچ-3 (SH-3) نامیده شد  در سال 1959 پرواز کرد و در سال 1961 وارد خدمت شد و به ان لقب سی کینگ داده شد

سی کینگ بالگردی است با بدنه کشیده که از یک پروانه اصلی فلزی 5 تیغه اصلی بهره می برد و دارای دو موتور توربوشفت جنرال الکترویک تی 58 – جیی ایی-10 است. این موتورها دارای رانش 1400 اسب بخار است اگرچه در  چند سری تولید اولیه تولیدی سی کینگ از نسخه دیگر از همین موتور با توان 1250 اسب بخار روی ان نصب شد. این موتور بسیار محبوب بود و طی یک دوره زمانی بر روی بالگرهای دریایی دیگر چون سی نایت ، اس اچ 2 ویا برخی نسخه های بل نیز نصب شد. بالگرد دارای چرخ های جمع شونده بود که دو چرخ جلو در غلاف های جمع میشد

اس اچ-3 اچ
اس اچ-3 اچ

سی کینگ از نخستین بالگردهای دو موتوره نیروی دریایی بود تا در صورت از دست رفتن یک موتور بتوان با موتور باقی مانده خود را به خشکی برساند. همچنین این موتور توان لازم برای بالگرد برای حمل دست کم یک تن بار را نیز فراهم میکرد (به صورت اویخته در برخی مدلها). بالگرد دارای چهار خدمه بود که شامل  دو خلبان و دو افسر دیگر که وظیفه نظارت بر روی سامانه های رادار و کشف زیر دریایی بودند. همچنین برای انجام عملیات جستجو و نجات توان حمل تا 28 نفر را در درون بخش عقب بالگرد وجود داشت.این یک توان ویژه برای بالگرد ضد زیر دریایی چون سی کینگ بود

دم بالگرد برای گرفتن کمتر جا در ناو جمع میشد و برای فرود بر روی اب دارای کیسه هوا بود . زیر بالگرد به شکل قایق طراحی شده بود تا فرود و شناور ماندن روی اب با دشواری کمتری مواجه شود. دارای یک درب بزرگ در میانه بدنه در سمت راست و یک درب کوچک دو تکه در سمت چپ در قسمت جلو بود (پشت کابین خلبان)

بسته به نوع ماموریت سی کینگ توان حمل طیف  وسیعی از تسلیحات را داشت و البته بسته به مدل این تسلیحات نیز ارتقا یافت.به صورت معمول توان حمل دو تا چهار اژدر ویا بمب عمقی برای شکار زیر دریایی را داشت و در برخی نسخه ها توان حمل موشک ضد کشتی در انواع  مختلف را دارد. در خدمت در ارتش های مختلف انواع موشکهای ضد کشتی از جمله اگزوست و سی ایگل را حمل میکند.

تجهیزات جنگ الکترونیک نیز در سی کینگ بسته به مدل تفاوت بسیار دارد. تمامی مدلهای دارای سونار  فروبرنده غیرفعال   ای کیو اس -13 است .این سونار با یک کابل از زیر  بالگرد به درون اب فروبرده شده تا زیر دریایی را بتوان کشف کرد. چندین نمونه از این سونار روی مدلهای مختلف نصب شد. همچنین  میتوان سنابوی ای ار ار -75 را در دوطرف بدنه حمل کند(سانبوی همان سونار  هواپرتاب) که در دو طرف بالگرد نصب میشد .همچنین بالگرد دارای کاونده الکترومغناطیس برای  کشف زیر دریایها در عمق اب است

اس اچ-3 دی در حال پرتاب سانبو
اس اچ-3 دی در حال پرتاب سانبو

مدلهای مختلفی بر اساس اس اچ-3 توسعه یافت ولی اولین نسخه تولید اس اچ-3 ای بود که در نقش ضد زیردریایی در سال 1962 وارد خدمت شد و 245 فروند از ان ساخته شد. این نسخه  دارای موتور تی 58 –جی ایی-8بی با توان 1250 اسب بخار بود. 12 فروند از این نمونه به اچ اچ-3 ای  تغییر یافت که نسخه  جستجو و نجات این بالگرد بود و فاقد  تجهیزات ضد زیر دریایی بود و از یک بالابر در کنار درب دوتکه سمت چپ بالگرد بود . در ویتنام این نمونه برای بازیابی  خلبانان نیروی دریایی به کار رفت.

نه فروند اس اچ-3 به ار اچ-3 نسخه مین روب تغییر یافت که دارای یک کشنده تله مغناطیسی برای  جمع اوری مین های دریایی در پشت بدنه تجهیز شد.

هشت فروند دیگر از اس اچ-3 ها به وی اچ-3 ای ارتقا یافت که در واقع نسخه VIP برای حمل و نقل فرماندهان نیروی دریایی بود.

اس اچ-3 دی نسخه بعدی تولید ضد زیر دریایی دارای سونار  و سانبوی  ارتقا یافته بود  . همچنین دارای  یک خط ارتباطی برای دریافت تصاویر راداری ناو  بود و از موتور تی 54-جی ایی-10 با توان 1400 اسب بخار بهره می برد. 75 فروند از این نمونه  ساخته شد که بر اساس ان نسخه VIP  نیز  ساخته شد.

نسخه ای با نام سی اچ-3 جی به عنوان یک نسخه ترابری  برای نیروی دریایی ساخته شد که ار ارتفاء 105 فروند  اس اچ-3 ای و دی ساخته شد. این نمونه دارای دو غلاب در زیر بدنه برای حمل بار اویخته بیشتر بود و توان حمل 28 سرباز را داشت و میتوانست یک مسلسل را در میانه دریچه سمت چپ حمل کند

اس اچ-3 اچ در حال پرتاب اژدر
اس اچ-3 اچ در حال پرتاب اژدر

اس اچ-3 اچ:نسخه ارتقا یافته  اس اچ-3جی در دهه 1970 که دارای  سامانه های بروز شده بود . برخی نمونه های  این نسخه دارای یک رادار مارکونی  در زیر دماغه با پوشش 360 درجه بود که به ان توان حمل موشک ضد کشتی را  نیز میداد. تا پیش از این توان تسلیحاتی این نمونه تنها به اژدر  و بمب زیر ابی بود. همچنین این مدل تنها نسخه سی کینگ بود که دارای کاونده امواج مغناطیسی  برای  کشف زیر دریایی در زیر اب است.163  فروند نسخه جی به نسخه اچ ارتقا یافتند(زیر دریایی از تجهیزات بسیار برای  کشف زیر دریایی بهره می برد  مانند سونار و سانبوی و کاونده امواج الکترومغناطیسی )

همچنین بر اساس نسخه اچ  یک نسخه هشدار دهنده زودهنگام (اواکس)ساخته شد که دارای یک رادار در یک پوشش گوی شکل در سمت چپ بدنه بالگرد بود که در هنگام فرود جمع میشد. این نسخه مجهز به یک THORN EMI  با توان کشف یک هدف  هوایی از 150 کیلومتری بود و در کاسای اسپانیا توسعه یافت ولی انگلستان نیز نسخه خود را در دهه 1980 توسعه داد . این مدل در میانه دهه 1980 عملیاتی شد

همچنین سیکورسکی  نسخه های از این بالگرد را با نام تجاری اس 61  ای و بی توسعه داد که همگی نسخه مشابه مدلهای مختلف اس اچ 3 بودند ولی برای صادرات در نظر گرفته شده بودند. نسخه اس 61 ای در دماغه دارای یک رادار جستجوی سطحی بود  و در خارج از امریکا در دو کشور تولید شد. اگوستای ایتالیا نسخه  اس 61 را با نام ای اس61 تولید کرد و در خارج از ایتالیا  نیز به فروش رفت .چندین نمونه در اگوستا تولید شد که شامل  ای اس 61  نسخه جستجو و نجات دریایی که دارای یک  نسخه ترابری نیز بود،ای اس اچ-3 نسخه ضد زیر  دریایی که این مدل نیز دارای چندین مدل متفاوت شامل  ای اس اچ3 ای(همان اس اچ-3 جی )، ای اس اچ -3 دی(همان اس اچ-3 دی) و ای اس اچ -3 اچ (اس اچ-3 اچ) نیز بود.

نسخه ASH-3D متعلق به نیروی دریایی ایران که در واقع نسخه تولید در ایتالیا بود و دارای یک رادار جستجو در دماغه است
نسخه ASH-3D متعلق به نیروی دریایی ایران که در واقع نسخه تولید در ایتالیا بود و دارای یک رادار جستجو در دماغه است

میتسابیش ژاپن نیز این بالگرد را تولید کرد و 124 فروند ان را تولید کرد که شامل  18 فروند نسخه جستجو و نجات اس 61 ای  و مابقی از انواع ضد زیر دریایی اس اچ-3 دی و اچ بود .

اس61 ال

 اس  61 ال نسخه ای از بالگرد سی کینگ  است که به عنوان بالگرد غیر نظامی  بر اساس سی کینگ طراحی شد و با نسخه صادراتی  اس 61 ای و بی نظامی فرق دارند. با وجود این اس 61 ال در نقش حمل و نقل ترابری  نیز به کار رفت. اس 61 توان حمل 30 مسافر و 970 کیلوگرم بار داخلی بود  و در هر سوی بدنه ار 8 پنجرخ  مربعی بزرگ بهره می برد و دارای درب  کوچکتری بود و فاقد درب بزرگ سمت راست   و از موتور سی تی 58-140 با توان 1500 اب بخار بهره می بردو برد انتقالی ان بیش از 1000 کلومتر بود.اس 61 ال دارای نسخه  اس 61 ان نیز بود که نسخه ابی  خاکی غیر نظامی بود

اس 61 ار

نسخه توسعه یافته ترابری  و جستجو و نجات  اس اچ-3 است که توسط سیکورسکی توسعه یافت ولی در اگوستای ایتالیا  نیز تولید  شد

این نسخه دارای قسمت عقب از نوع طراحی شده  دارای درب عقب برای بارگیری با یک سطح شیب دار برای سوار کردن خودروهای چرخدار بود. دارای چرخ های جمع شونده بود و می تواسنت  28 سرباز  مسلح ویا 3 تن بار را حمل کند.

دارای همان موتور های 1500 اسب بخاری اس 61 ال بود ولی تلاش شده بود تا در اب و  هوایی گرم تر در ارتفاع بتواند بهتر پرواز کند.

اس 61 ار یک سرمایه گذاری خصوصی از طرف خود سیکوسکی بود . در مرحله اول نیروی هوایی تا خواهان نسخه ترابری با نام سی اچ-3 سی شد که دارای برد بلند بیش از  1300 کیلومتر بود و 75 فروند از ان ساخته شد و از سال 1965 تحویل شد و در ادامه نسخه ارتقا یافته ای با نام سی اچ-3 ایی تحویل  شد که 45 فروند از ان تولید شد

اچ اچ-61 اف نسخه جستجو و نجات گراد ساحلی امریکا
اچ اچ-61 اف نسخه جستجو و نجات گراد ساحلی امریکا

به دلیل برد و توان حمل بالا نیروی هوایی که در ویتنام درگیر بود خواهان یک نسخه جستجو و نجات این بالگرد شد تا بتوان  خلبان نیروی هوایی را که بر فراز ویتنام شمالی اجکت میکنند را نجات دهد.به در خواست نیروی هوایی نسخه اچ اچ-3 ایی توسعه یافت که نسخه جستجو و نجات سی کینگ بود . سیکورسکی همه  سی اچ-3 ایی  را به اچ اچ 3 ایی  ارتقا داد که دارای بالا بر برای بالا کشیدن خلبان نجات یافته در کنار درب سمت راست بود و همچنین دارای یک لوله سوختگیری هوایی بود  و از صفحه های زرهی بیشتری استفاده میکرد. همچنین این مدل دارای سامانه اینرسی و ناوبری پیشرفته تری بود و دارای تجهیزات رادیوی  برای کشف دستگاهای موقعیت یاب خلبان خودی بود و از یک رادار ارتفاع یاب بهره می برد .همچنین دست کم 9 فرونداچ اچ-3 ایی نو ساز نیز ساخته شد

برد بالا باعث  شد تا نیروی های ویژه نیروی هوایی نیز  از اس61 ار بهره ببرند. بر اساس سی اچ3- ایی نسخه ام اچ-3 ایی ساخته شد که در واقع نسخه ای اچ اچ 3 ایی بود. این نسخه دارای تجهیزان سوختگیری هوایی،دوربین دید در شب و سامانه دید حرارتی(البته در دهه 1970) و توان  نصب مسلسل در میانه  درب سمت چپ بود .

همچنین گارد ساحلی  امریکا نیز 40 فروند از نسخه ویژه اچ اچ-3 اف را سفارش داد.این نمونه دارای یک رادار با یک روپوش برجسته در دماغه بود که برای کاوش سطح اب و پرواز در اب و هوایی بد استفاده میشد و دارای بالا بر برای بالا کشیدن نجات یافتگان و دوربین پرواز در شب بود. 40 فروند از این مدل توسط گارد ساحلی امریکا خریداری شد

 تمامی انواع اس 61 ار بعدها با اچ اچ 60 در مدلهای مختلف جایگزین  شد

کمپانی اگوستایی ایتالیا  22 فروند از  نسخه اچ اچ 3 اف را در این کشور برای نیروی دریایی تولید کرد. این نسخه برای نقش جستجو و نجات دریایی  در نظر گرفته شد و طی 40 سال خدمت در ارتش ایتالیا در کشورهای زیادی خدمت کرد و بارها در بلایای  طبیعی به کار رفت تا اینکه در سال 2014 سرانجام با ای دبلیو 139 جایگزین شد

وستلند سی کینگ

وستلند سی کینگ در واقع همان اس اچ-3سی کینگ تولید در انگلستان است که تغییرات در خود دیده است. تصمیم به تولید این بالگرد در اوائل دهه 1960 انجام شد  و در سال 1969 وارد خط تولید شد.

در مرحله اول در سال 1966 انگلستان خواهان 60 فروند اس اچ-3 دی بود  که اولین ان در سال 1966 در امریکا تولید شد ولی نخستین  نمونه تولید در انگلستان در 7 مه سال 1969 پرواز کرد.اولین نسخه تولید در انگلستان اچ ای اس.1 نامیده شد که همان اس اچ-3 دی تولید در انگلستان بود که تنها تفاوت ان داشتند یک رادار جستجو  ARI 5995  بر روی دم و سونار تایپ 195 بهره می برد  که همگی انگلیسی بودند . در مجموع 56 فروند از این نمونه تولید شد. همچنین نسخه انگلیسی دارای موتور انگلیسی رویس ریس گنومی بود. به نسخه انگلیسی دبلیو اس-61 گفته میشود

در اواخر دهه 1970 نسخه اچ ای اس.2 تحویل شد که دارای سونار  جدید تایپ 2069  و سامانه ناوبری جدید بود. 21 فروند نوس از از این مدل توسعه یافت و تعداد از نسخه قبلی نیز به این نسخه ارتقا یافت.این نسخه مجهز به موتور قویتر  بود

نسخه HAR3 که نسخه جستجو و نجات وستلند سی کینگ تولید در انگلستان است
نسخه HAR3 که نسخه جستجو و نجات وستلند سی کینگ تولید در انگلستان است

درگیری در نبرد فالکلند  و عدم وجود یک هشدار دهنده بر روی ناو های هواپیما  بر  انگلیس باعث شد تا نسخه هشدار دهنده انگلیسی سی کینگ را توسعه دهد. این کار با نصب یک رادار متحرک در سمت راست بالگرد که به بالا نیز جمع میشد تا 150 کیلومتر برد داشت و دارای سه خدمه بود. 9 فروند اچ ای اس.1 به این نسخه تغییر یافتند که Sea King AEW.2 نامیده  داشت و دارای موتور نصب شده روی  اچ ای اس.2 بود

نسخه هشدار زودهنگام سی کینگ .. رادار بزرگ کنار بدنه قابل جمع شدن است

نسخه بعد  که 19 فروند از ان ساخته شد  اچ ای از .3 نام داشت که نسخه جستجو و نجات  بود و فاقد توان ضد زیر دریایی بود که دارای سوخت بیشتر و رادار قدرتمندتر   بود.بعدها بسیاری از انها به اچ ار اس.3 ای ارتقا یافتند

نسخه ای نیز به  عنوان نمونه ترابیر با توان حمل  28 سرباز ساخته شد که اچ سی .4   نامیده شد و 42 فروند از ان ساخته شد

همچنین چندین مدل دیگر از این بالگرد ساخته شد و تا سال 1995 در مجموع 344 فروند از این نسخه  ساخته شد و به 10 کشور جهان صادر شد.

نسخه HAS.2 نمونه ضد زیر دریایی انگلیسی سی کینگ
نسخه HAS.2 نمونه ضد زیر دریایی انگلیسی سی کینگ

سی اچ124 سی کینگ

در دهه 1950 کانادا برای  مقابله با زیر دریای های شوروی چندین  ناوشکن پیشرفته در اختیار  داشت ولی سرعت پایین یک شناور برای جابه جای سریع و گشتن به دنبال زیر دریایی نیروی دریایی کانادا را به دنبال یک بالگرد ضد زیر دریایی فرستاد. در سال 1059 ارتش کانادا  در مرحله اول  به دنبال دو بالگرد دیگر سیکورسکی یعنی اچ19 و اچ 36 برای عملیات ضد زیر دریایی بود ولی در کارایی این دو بالگرد به دلیل داشتن موتور پیستونی تردید بسیار بود و سرانجام نیروی دریایی کانادا  تصمیم به سفارش سی کینگ با وجود این که دو  برابر دو بالگرد دیگر قیمت  داشت گرفت

کابین اس اچ-3 اچ
کابین اس اچ-3 اچ

سی اچ 124  در واقع همان اس اچ 3 دی بود که دارای یک رادار جستجو همانند  نسخه انگلیسی روی بدنه بود. 41 فروند از این نمونه برای نیروی دریایی کانادا  در خود کانادا تولید شد

بعدها این نمونه به سی اچ 124 ای ارتقا یافتند که دارای یک سامانه دید حرارتی در دماغه برای پرواز شبانه بود.

همچنین سی اچ 124 بی  نسخه ارتقا یافته دیگر بود که در واقع مشابه اس اچ-3 جی بود و دارای  یک کاونده الکترومغناطیس در زیر بدنه بود

سی کینگ و نسخه های برگرفته شده از ان در جنگ های بسیار به نیکی خدمت کردند. در ویتنام برای حمل و نقل تفنگداران دریایی ویا نجات نیروی های باقی مانده در عمق دشمن  استفاده شد و در نبرد فالکلند  نیز  برای  یافتن زیر دریایی های  دشمن و همچنین حمل و نقل به جزیره استفاده شد. همچنین سی کینگ در جنگ ایران و عراق،  جنگ اول و دوم خلیج فارس و چندین درگیری  در خاورمیانه و افغانستان  به کار رفت و همواره کارایی ان مورد توجه   همگان بوده است

سی کینگ در ایران

ایران  طی یک سفارش به میزان 20 فروند این بالگرد را در سال های 1976 تا 1981 از ایتالیا دریافت کرد . در واقع نسخه ایرانی  نسخه تولید در اگوستای ایتالیا است که بر اساس نسخهSH-3D تولید شده است و دارای نقش ضد زیر دریایی و  جستجو و نجات است . ایران دو فروند نسخه VIP را نیز در سال 1977 از ایتالیا تحویل گرفت

نام SH-3D S-61R وستلند سی کینگ
طول 16.7 متر 18.9 متر 17.2 متر
ارتفاع 5.14 متر 5.1 متر 5.13 متر
وزن خالی 5382 کیلوگرم 6051 کیلوگرم 6378 کیلوگرم
بیشترین وزن برخواستن 10000 کیلوگرم 10000 کیلوگرم 9707 کیلوگرم
موتور دو دستگاه موتور جنرال الکتریک تی 58-جی ایی-10 دو دستگاه موتور جنرال الکتریک تی 58-جی ایی-10-1 دو دستگاه موتور گنومی
قدرت 1400 اسب بخار 1500 اسب بخار 1660 اسب بخار
بیشترین برد 267 کیلومتر بر ساعت 265 کیلومتر بر ساعت 208 کیلومتر بر ساعت
برد 1000 کیلومتر 1224 کیلومتر 1230 کیلومتر
تسلیحات تا دو اژدر و در برخی مدلهای موشک ضد کشتی فاقد سلاح توان حمل 28 سرباز چهار ازدر ویا بمب زیر ابی ویا موشک سی ایگل
ماموریت ضد زیر دریایی و گشت دریایی ترابری و جستجو و نجات ضد زیر دریایی و گشت دریایی

ترجمه:عبدالحمید تارخ

نوشته های مشابه

‫2 نظرها

  1. با عرض سلام
    آیا می توان با ارتقا آن،یک بالگرد زد زیر دریایی مدرن داشت؟

    1. سلام میشه اگرچه سنش بالا است و ارتقا باید شامل تجهیزات الکترونیک هم بشه

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن