برترین هاجنگنده ها

لیست ۱۰ جنگنده برتر تهاجمی جهان

لیست ۱۰ جنگنده برتر تهاجمی جهان

مینا گلرو

جنگنده ضربتی، یا هواپیماهای تهاجمی معمولا برای حمله به اهداف راهبردی دشمن در پشت خطوط اصلی ویا عمق خاک دشمن استفاده می شوند.
این هواپیماها معمولا محل تجمع دشمن ، خطوط مواصلاتی ، پل ها و جاده های راهبردی را هدف حملات کوبنده خود قرار داده و بدین ترتیب ضمن فلج نمودن نیروهای دشمن از رسیدن تجهیزات و قوای کمکی به خطوط مقدم جلوگیری می کنند.
این هواپیماها گاهی اوقات موشک های هوا به هوا و یا بعنوان یک جنگنده چند منظورن طراحی میشوند ، اما ماموریت اصلی و اتکا آنها بر وظیفه حملات هوا به زمین و متمرکز است.
با این حال، بیشتر این جنگنده ها از قابلیت نبرد هوا به هوا برخوردار هستند ولی معمولا همانطور که گفته بیشتر تمرکز و کارایی جنگنده اعم از رادار ، تجهیزات الکترونیکی و قابلیت حمل مهمات بر حملات تهاجمی متمرکز است و وظیفه اولیه جنگنده بر این اساس استوار گردیده
چنین جنگنده هایی بصورت معمول از چند فاکتور ویژه برخوردارند مانند توان حمل مهمات بالا ، توان پرواز در ارتفاع پایین و برجسته ترین و مهمترین ویژگی برد رزمی بالا و توان انجام عملیات در فواصلی بسیار طولانی از پایگاه خود میباشند
در این بین هر کشور صاحب نام در صنایع هوا فضا بسته به شرایط نیاز و توانایی فنی و تکنولوژیکی خود اقدام به طراحی و تولید جنگنده های ضربتی نموده اند
حال سوالی که همواره برای علاقمندان به مقوله هوا فضا و دوستداران هواپیماهای جنگنده وجود داشته این است که بهترین جنگنده بمب افکن های ضربتی دنیا کدام هستند و ساخت کدام کشور میباشند
و براساس کدام معیارها و ویژگی ها حائز امتیاز و رتبه بالاتر شده است
ما برای ان دسته از دوستان و کاربران گرامی سایت جنگاوران که ممکن است مشتاق به دانستن این موضوع باشند بر اساس بررسی و تجزیه و تحلیل ویژگی های جنگنده های ظربتی دنیا امتیازی در نظر گرفته ایم که بر اساس ایتمهایی مانند توان حمل مهمات ، لیست مهمات قابل حمل و شلیک و تنوع تسلیحاتی ، سرعت ، برد رزمی و فن اوری ساخت به جنگنده های مورد نظر تعلق گرفته و در نهایت لیست ۱۰ جنگنده تهاجمی دنیا را تقدیم حضورتان مینماییم
البته تمامی این جنگنده ها توانمند و ویرانگر میباشند ولی لیست ما بر اساس مشخصات فنی و توانایی های جنگنده است
البته ناگفته نماند که در نتیجه یک عملیات موفق بخشی از کار به جنگنده و توانایی ان وابسته است و بخش دیگر به مهارت و نحوه آموزش خلبان و امکانات پشتیبانی میباشد
پس امکان دارد که جنگنده ای در میان لیست ما از رتبه خوبی دست پیدا نماید ولی در میادین نبرد کارنامه موفقی نداشته که به کاربری خلبانان ناشی و عدم پشتیبانی فنی مناسب برمیگشته است پس کاربران عزیز توجه بفرمایند ما فقط به توانایی های فنی جنگنده امتیاز میدهیم نه به سوابق عملیاتی ان
و در وهله دوم لیست ما شامل جنگنده های عملیاتی میباشد نه جنگنده های در حال طراحی یا از خدمت خارج شده
و نکته بعد اینکه این لیست فقط در بر گیرنده توان تهاجمی جنگنده میباشد و نه توانایی برتری هوایی و دفاع هوایی و ممکن است برخی از این جنگنده ها شکارچی های قهاری باشند ولی این توانایی امتیازی در لیست ما برای انها بدنبال ندارد
در حال حاضر 10 هواپیمای تهاجمی برتر جهان به ترتیب امتیاز عبارتند از:

جنگنده برتر شماره ۱ سلطان اف -۱۵ ایی استرایک ایگل ساخت ایالات متحده کمپانی بوئینگ (F-15E Eagle (USA))

خوب شماره یک لیست ما عقاب بلامنازع آسمان F-15E استرایک ایگل در ابتدا توسط McDonnel Douglas و به عنوان یک سرمایه گذاری خصوصی و طرحی داخلی طراحی شده بود.
این جنگنده در واقع فرزند جنگنده برتری هوایی سلطان اف -۱۵ ایگل میباشد و بهمین خاطر بسیاری از ویژگی های برجسته پدر خود را مانند برد رزمی بالا و توانایی حمل مهمات فوق العاده را به ارث برده
این هواپیما در دهه 1980 و به عنوان جایگزینی برای F-111 طراحی و تولید گردید و بصورت رسمی در سال ۱۹۸۹ وارد خدمت گردید.
این جنگنده اولین امتحان خود در طول عملیات طوفان صحرا انجام داد و با اتکا به توانایی های فوق العاده خود توانست عملکردی درخشان از خود نشان دهد و نامی برای خود دست و پاکند تا بعنوان بهترین جنگندن تهاجمی دنیا لقب گیرد

جنگنده F-15E هنوز توسط نیروی هوایی ایالات متحده مورد استفاده قرار می گیرد و بصورت گسترده ای در خدمت این نیرو میباشد از سال 2014، USAF بیش از 200 فرونداز این هواپیمای جنگنده را در خدمت دارد.
این جنگنده به کشورهای عربستان سعودی (F-15S) و اسرائیل (F-15I) صادر شده است همچنین به کره جنوبی (F-15K Slam Eagle) و سنگاپور (F-15SG) صادر شد.

جنگنده F-15E از توانایی چند منظورگی کامل برخوردار است و ماموریت های دیگری مانند دفع هوایی پشتیبانی نزدیک هوایی ، عملیات ضد کشتی و سرکوب پدافند هوایی نیز از توانایی خیره کننده ای برخورداست
این جنگندن نسبت به پدر خود F-15 که یک جنگنده برتری هوایی است از برتریهای بسیار زیادی برخوردار است هرچند که برخی از ویژگیهای برجسته خود را نیز از پدر به ارث برده است
استرایک ایگل از توانایی استفاده از طیف گسترده از مهمات هوا به زمین و همچنین غلاف های ناوبری و دیگر تجهیزات تخصصی حملات هوا به زمین برخوردار است و با تجهیز به این تجهیزات صاحب توانایی بسیار بالایی در حملات ضربتی و حمله به اهداف راهبردی دشمن در عمق خاک ان برخوردار میشود چیدمان کابین دو سرنشینه میباشد و افسر اسلحه واپراتور سیستم های سلاح در کابین عقب خلبان است.
هواپیما از توانایی حمل ۱۰۴۰۰ کیلوگرم مهمات برخوردار است که میتواند ترکیبی از بمب های سقوط آزاد ، انواع بمب های هدایت شونده ، موشک ضد رادار ، موشک ضد کشتی ، انواع موشک کروز و بمب هسته ای به همراه مخازن سوخت خارجی باشد
همانگونه که گفته شد جنگنده از توانایی کامل هوا به هوا نیز برخوردار بوده و قادر به حمل و شلیک انواع موشک های هوا به هوای رادار فعال و تصویر بردار فروسرخ میباشد
جنگنده از حداکثر سرعت ۲/۱۸ ماخ معادل ۲۶۵۵ کیلومتر در ساعت برخوردار بوده ودارای دامنه عملیاتی و برد فوق العاده ۵۲۰۰ کیلومتر میباشد
استرایک ایگل در صورت لزوم میتواند بعنوان یک جنگنده برتری هوایی جهت ایجاد برتری هوایی و عملیات دفاع هوایی نیز به ایفای نقش بپردازد

جنگنده برتر شماره ۲ سوخو-۳۴ ساخت فدراسیون روسیه(Su-34)

خوب به جنگنده رتبه دوم میرسیم یعنی Su-34 که بعنوان جایگزینی برای سوخو-24 های پیر توسعه یافته است .
این جنگنده در اصل همتای شرقی و رقیب روسی جنگنده استرایک ایگل میباشد این جنگنده نیز همانند رقیب غربی در اصل از یک جنگنده برتری هوایی توسعه یافته است و فرزند سوخو -۲۷ فلانکر بشمار میرود این جنگنده براحتی از ترکیب کابین ان که بصورت دو خلبان در کنار یکدیگر است و همچنین پوزه ان که شبیه پیلاتیپوس هست از سایر اعضای خانواده فلانکر قابل شناسایی میباشد
از زمان طراحی تا زمان تولید جنگنده مدت زمان بسیار زیادی وقفه ایجاد شد که بدلیل مشکلات مالی بعد از فروپاشی شوروی که گریبان روسیه را گرفته بود ناشی شد اولین بار نسخه ازمایشی فول بک در سال 1990 به پرواز درآمد و ولی در سال 1995 هواپیمای پیش تولید به نمایش گذاشته شد.
در نهایت سو-34 در سال 2014 خط تولید ان راه اندازی گردید و از سال 2015، وارد خدمت گردید
والبته وزارت دفاع روسیه اعلام نمود در نهایت روسیه ۲۰۰ فروند از این جنگنده را بخدمت خواهد گرفت نسخه صادراتی جنگنده نیز معرفی گردیده که الجزایر اقدام به ارزیابی ان و درنهایت سفارش نسخه صادراتی ان داد
این جنگنده قادر به طیف گسترده ای از انواع تسلیحات هوا به زمین و هوا به هوا ، موشک های ضد کشتی و موشک های کروزمیباشد
جنگنده Su-34 معمولا 4000 کیلوگرم مهمات حمل می کند، با این حال حداکثر ظرفیت حمل محموله جنگنده 8000 کیلوگرم است.
از ویژگی های غیر متداول و غیر معمول Su-34 این است که دارای یک رادار عقب نگر است که با اتکا به ان میتواند موشکهای شلیک شده به سمت جنگنده را از پشت سر روئیت کند از دیگر ویژگی های برجسته فول بک کابین خلبان و برخی دیگر اجزای و سیستم های مهم زره پوش هستند. هواپیما با تجهیزات الکترونیکی بسیار پیشرفته و کاملی تجهیز شده است.

این هواپیما دارای حداکثر سرعت ۱۹۰۰ کیلومتر در ساعت است و می تواند به ارتفاع 14 کیلومتر برسد.برد رزمی جنگنده بین ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ کیلومتر بسته به وزن مهمات است
سو-34 همچنین از تجهیزات جنگ الکترونیک برخوردار بوده و قادر به حمل انواع غلاف های شناسایی رادارد
این هواپیما نیز برای نیروی هوایی روسیه میتپاند در نقش های رهگیر، شناسایی و جنگ الکترونیک استفاده شود.

از جمله برتری های استراک ایگل بر سوخو34 میتوان به توان حمل مهمات بیشتر(حمل به شکل واقعی و نه به شکل رسمی) برد انتقالی و رزمی بیشتر و داشتن مهماتهای موثر تری مانند بمب های اس دی بی  و موشک کروزی چون ای جی ام 158 دانست

دم کشیده سوخوی34 محل قرار گیری رادار ان 012 است. این رادار وظیفه حفاظت از نیمکره پشتی جنگنده را برعهده دارد و برای اولین بار است در یک جنگنده چنین روشی به کار میرود

جنگنده برتر شماره ۳ لیست Panavia Tornado IDS (ساخت مشترک آلمان، ایتالیا، انگلستان)

خب به جنگنده برتر رتبه سوم لیست خودمون میرسیم که با وجود سن بالا همچنان ستون فقرات نیروی هوایی کشورهایی اروپایی را در حملات ضربتی تشکیل میدهد
و با وجود جنگنده های مدرنی مانند اف -۱۶ و تایفون هنوز هم یکی از مهمترین هواپیمای جنگی اروپا بشمار میرود
این جنگنده دارای نسخه های مختلف حمله، شناسایی و سرکوب دفاع هوایی و عملیات برتری هوایی میباشد این جنگنده در عملیات های نظامی اخیر نقش مهم و غیر قابل انکاری ایفا کرده است

توسعه تورنادو توسط انگلستان، آلمان و ایتالیا آغاز شد ، در سال 1968، کار طراحی و توسعه جنگنده آغاز گردید و اولین پرواز با نمونه اولیه در سال 1974 برای تست و انجام آزمایشات مختلف پرواز نمود و تحویل رسمی و عملیاتی آن از سال 1979 شروع شد از زمان تولید تا بحال نزدیک به 1000 فروند از این جنگنده توانا ساخته شده البته خط تولید این بمب افکن در سال 1998 متوقف شد.و دیگر تولید نمیگردد
تورنادو در حال حاضر در خدمت سه کشوری که آن را توسعه دادندمیباشد و همچنان یکی از ارکان نیروی هوایی این کشورها را تشکیل میدهد در خارج از اروپا نیز عربستان سعودی به عنوان تنها مشتری صادراتی اقدام بخ خرید و بخدمت گرفتن این جنگنده نمود و تقریبا ۸۲ فروند از این جنگنده توانا را بخدمت گرفت
از نکات برجسته هواپیماهای IDS Tornado این است که به طور مداوم ارتقا می یابند و از اخرین سیستمها و فن آوری های در دسترس استفاده میکنند تا آنها را عملیاتی نگه دارند و این ویژگی سبب شده که با وجود دهها سالی که از طراحی و توسعه این جنگنده میگذرد همچنان این جنگنده توان رقابت با جنگنده های نسل بعد از خود را داشته باشد در حال حاضر سیستم های مختلف جدید و سلاح های جدید با این جنگنده هماهنگ و اضافه گردیده است

هواپیما TORNADO IDS عمدتا بعنوان یک بمب افکن ضربتی برای حمله به اهداف راهبردی در عمق خاک دشمن طراحی گردید.
همچنین توانایی انجام مأموریت های ویژه ای را شامل حملات دریایی و ضد کشتی، سرکوب دفاع هوایی و شناسایی را نیز دارد و نسخه ای نیز جهت دفاع هوایی ویژه بریتانیا از این جنگنده مشتق و توسعه یافته است
این هواپیما می تواند تا 9000 کیلوگرم موشک، از جمله موشک های کروز هواپایه، موشک های هوا به زمین، موشک های ضد تانک، بمب های هدایت شونده لیزری و ماهواره ای ، موشک ضد کشتی و ضد رادار را حمل کند.
همچنین این جنگنده با بهره گیری از موشک بریمستون دارای توانایی فوق العاده ای در حمله به قایق های تندرو و ادوات زرهی میشود و جنگنده توانایی حمل تعداد بالایی از این موشک را دارد
جنگنده IDS تورنادو دارای حداکثر سرعت۲۳۶۰ کیلومتر در ساعت میباشد و سقف پروازی آن ۱۵۰۰۰ متر میباشد
برد رزمی این جنگنده ۱۳۹۰ کیلومتر میباشد

جنگنده برتر شماره ۴ لیست اف -۱۸ سوپر هورنت F / A-18F Super Hornet (ایالات متحده کمپانی بوئینگ)

خب به جنگنده شماره ۴ لیست خودمان در انتخاب جنگنده های برتر تهاجمی میرسیم یعنیF / A-18F سوپر هورنت ، یک جنگنده مافوق صوت و چندمنظوره ناونشین/آفند زمینی است. اف/ای-۱۸ئی مدل تک سرنشینه و اف/ای-۱۸ اف مدل دو سرنشینه می‌باشند و این دو مدل، مدلهای بزرگ‌تر و پیشرفته‌تر اف/ای-۱۸سی و دی هورنت می‌باشند. این جنگنده توسط شرکت مک‌دانل داگلاس برای نیروی دریایی آمریکا طراحی شده و در سال ۱۹۹۵ اولین پرواز خود را انجام داد. در ۱۹۹۷ پس از ادغام شرکت مک‌دانل داگلاس در بوئینگ وارد خط تولید شده و از ۱۹۹۹ وارد خدمت رسمی در نیروی دریایی ایالات متحده شد.
از سال ۲۰۰۶ میلادی با خروج جنگنده رهگیر اف-۱۴ تام‌کت جایگزین این جنگنده شد و در کنار اف-۱۸ هورنت در این نیرو به عنوان جنگنده چندمنظوره نیروی دریایی مشغول به خدمت است. نیروی هوایی پادشاهی استرالیا که از سال ۱۹۸۴ از مدل اصلی اف/آ-۱۸ هورنت استفاده می‌کند نیز در سال ۲۰۰۷ بیست و چهار فروند سوپر هورنت به ارزش ۲٬۹ میلیارد دلار استرالیا که به همراه ۱۰ سال پشتیبانی و آموزش به ۶ میلیارد دلار استرالیا می‌رسد سفارش داد و در سال ۲۰۱۰ آن‌ها را جایگزین جنگنده سالخورده جنرال داینمیکس اف-۱۱۱ کرد.
جنگنده F / A-18F عمدتا توسط نیروی دریایی ایالات متحده در عملیاتهای تهاجمی شبانه و نقش برتری هوایی و حفاظت از ناوگان ایالات متحده عمل می کند. این هواپیما دو سرنشینه می تواند برای آموزش خلبان نیز استفاده شود.برخی از هواپیماهای F / A-18F دارای سنسور بسیار پیشرفته هستند و می توانند برای شناسایی استفاده شوند.

از نظر توانایی حمل مهمات این هواپیما می تواند بیش از ۷۰۰۰ کیلوگرم موشک ، بمب و سایر مهمات هواپایه را حمل و شلیک کند هرچند که بصورت اسمی تا ۸۰۰۳۰ کیلوگرم توان حمل مهمات ان است
در لیست تسلیحاتی این جنگنده موشک های مختلف هوا به زمین، هوا به هوا، ضد کشتی و ضد رادار بچشم میخورد و همچنین میتوان ان را به انواع بمب های هدایت شونده لیزری و ماهواره ای و سقوط ازاد مسلح کرد
همچنین می تواند با غلاف های ناوبری و شناسایی تجهیز گردد

از نظر مقدورات پروازی F / A-18F دارای حداکثر سرعت ۱۹۵۲ کیلومتر در ساعت است و سقف پروازی ان نیز حدود ۱۵۰۰۰ متر ارتفاع داشته باشد
این جنگنده دارای برد عبوری معادل ۲۳۵۰ کیلومتر و برد رزمی ۱۴۰۰ کیلومتر میباشد

سوپر هورنت یک جنگنده چند منظوره است ولی نقش اصلی ان برای نیروی دریایی تهاجمی بود برای همین در این جدول اورده شده است و شاید دلیل برتر دانستن ترونادو بر سوپر هورنت در این بوده که توان الکترونیکی بهتری در عملیات تهاجمی دارد

جنگنده تهاجمی برتر شماره 5 سوخو-24 فنسر (ساخت روسیه)

جنگنده سوخو -۲۴ نیز علیرغم سن بالای خود همچنان یک هواپیمای ضربتی و تهاجمی با قابلیت پرواز در ارتفاع پایین و قدرتمند با قابلیت حمل مهمات بالا میباشد Su-24 با بهره گیری از فن آوری بال متغیر و چیدمان کابین خلبان بصورت دو خلبان در کنار یکدیگر جهت رقابت با جنرال داینامیکس اف -۱۱۱ ایالات متحده طراحی و توسعه یافت و در بسیاری از موارد و فن اوری ها تحت تاثیر اف -۱۱۱ و با با الهام گرفتن از ان طراحی گردید. هرچند که عملا این جنگنده هیچگاه نتوانست رقیب جدی و پایاپایی برای اف -۱۱۱ باشد زیرا علیرغم برخورداری از جثه نسبتا مشابه با اف -۱۱ نه در مقدورات پروازی و نه توان حمل مهمات توانایی رقابت با این بمب افکن موفق امریکایی را داشت
این هواپیما هرگز به عنوان بمب افکن استراتژیک مورد استفاده قرار نگرفته و همواره نقش یک جنگنده بمب افکن تاکتیکی را ایفا نموده ( هر چند که در کشور ما از این جنگنده بمب افکن راهبردی نام میبرند)
هرچند که در روسیه Su-24 معادل تورنادو در آنگلستان-آلمان-ایتالیا است.
این هواپیما اولین پرواز خود را در سال 1970 انجام داد.
در ابتدای ورود بخدمت این جنگنده بخاطر نبود اطلاعات کافی از ان غرب ان را با اف -۱۱۱ قیاس مینمود و از این جنگنده هراس داشتند ولی بعد از دستیابی به اطلاعاتی از ان سوخو -۲۴ هیچگاه بعنوان یک خطر جدی از طرف ناتو و غرب شناخته نشد همچنین در غرب ان را هواپیمایی عقب مانده و غیر قابل اعتماد میشناختند
شوروی و کمپانی سوخو بارها دست به ارتقای آن زدند و در نهایت نسخه بهبود یافته آن، Su-24M را ارائه دادند که نسخه بسیار بهتری بود و در سال 1986 تولید و بخدمت گرفته شد

در کل از این جنگنده ، احتمالا بین ۹۰۰ فروند تا ۱۲۰۰ فروند از این جنگنده تا سال 1993 که خط تولید آن متوقف شد تولید گردیده است
این تعداد به چندین کشور صادر شده است. این جنگنده تهاجمی در طول جنگ شوروی در افغانستان و برخی از درگیری های نظامی دیگر، جنگید. بسته های ارتقایی مناسبی برای عملیاتی و در خدمت ماندن این جنگنده در روسیه توسط کمپانی سوخو ارائه گردیده است

این هواپیما می تواند تا ۸۰۰۰ کیلوگرم مهمات حمل کند. جنگنده با موشک های مختلف هوا به زمین، ضد کشتی و ضد رادار تجهیز میشود.
همچنین می تواند بمب های سقوط آزاد و هدایت لیزری را حمل کند. علاوه بر این، نسخه ای از Su-24 برای حمل بمب های هسته ای کوچک نیز طراحی شده است.

سوخو -۲۴ دارای حداکثر سرعت ۱۳۲۰ کیلومتردر ساعت است و می تواند به ارتفاع ۱۷۰۰۰ متری برسد.
این جنگنده از بردی معادل ۱۲۰۰ تا۲۵۰۰ کیلومتر بسته به وزن و میزان مهمات خود برخوردار است
هواپیمای سو-24 دارای یک نسخه شناسایی میباشد. نسخه Su-24MR یک نسخه شناسایی تاکتیکی اختصاصی است. همچنین دارای نسخه جنگ الکترونیک نیز میباشد Su-24MP یک نسخه جدید میباشد

از جمله برتری های تورنادو بر سوخو24 میتوان به داشت موتور توربوفن(تورنادو نسل چهار است) در مقابل موتور توربوجت سوخو24(این پرنده نسل سه است) و داشتن برد رزمی و انتقالی بیتر و توان حمل مهماتهای موثر تر دانست

سوخو24

جنگنده تهاجمی شماره ۶ لیست جی اچ-۷ ساخت چین – JH-7

یک هواپیمای تهاجمی دریایی چینیاست. در چین آن را به عنوان Fei Bao یا Flying Leopard شناخته می شود.
توسعه و طراحی این جنگنده از اواسط دهه 1970 بوده است تا نیاز نیروی هوایی چین و یگان هوایی نیروی دریایی چین را برای نیاز به یک هواپیمای تهاجمی با توانایی عملیات شبانه و تمامی شرایط جوی را فراهم کند.
منتها بخاطر ماجراهای انقلاب فرهنگی و کشتار میدان تیان این پروژه مدتها بتعویق افتاد و پروژه دچار وقفه طولانی مدتی گردید و در نهایت اولین پیش نمونه در سال 1988 پرواز کرد، ولی بدلیل مشکلات فنی و ضعف های تکنولوژیکی و در دسترس نبودن برخی فن اوری های لازم این نسخه پروژه بازهم دچار تاخیراتی گردید تا درنهایت در سال 1994 به تولید رسید.
در سال 2014، در مجموع ۲۴۰ فروند از این هواپیمای بمب افکن تولید شد که در مجموع ۱۲۰ فروند از این هواپیما توسط نیروی هوایی چین و ۱۲۰ فروند دیگر نیز توسط یگان هوایی نیروی دریایی بخدمت گرفته شده اند

در طراحی، JH-7 شباهت های گسترده ای بین این هواپیما و جنگنده جاگوار اروپایی وجود داشته و بسیاری ان را یک نسخه چینی جاگوار میدانند
البتت این هواپیمای جنگنده دارای طیف وسیعی از سیستم ها و تجهیزات بومی است. موتورهای آن نسخه توربو فن Rolls-Royce Spey هستند که در چین تولید مجوز هستند.

بمب افکن JH-7 میتواند تا ۶۰۰۰ کیلوگرم مهمات حمل کند هر چند که ادعا میشود می تواند 9000 کیلوگرم سلاح را حمل کند، از جمله موشک های ضد کشتی، موشک های کروز و موشک های هوا به هوا. همچنین می تواند بمب های مختلف، از جمله هدایت لیزر و هدایت اپتیکی راحمل کند.
کارشناسان چینی عملکرد JH-7 را نزدیک به IDS تورنادو میدانند، هرچند بهیچوجه از نظر برد رزمی و مقدورات پروازی توانایی رقابت با تورنادو را ندارد
جنگنده JH-7 دارای حداکثر سرعت ۱۸۰۰ کیلومتر در ساعت است و می تواند به ارتفاع ۱۵۶۰۰ متری برسد.
حداکثر برد عبوری ان ۲۰۰۰ کیلومتر است، بسته به وزن سلاح و سوخت خارجی.

البته از دید بسیاری جی اپ7 از سوخو24 نتنها یک نسل جلوتر است بلکه برتر هم است .بدون شک جی اچ7 باید در این جدول بالاتر از سوخو24 قرار می گرفت

جنگنده تهاجمی برتر شماره ۷ لیست میراژ -۲۰۰۰ دی ساخت کمپانی داسا برگه فرانسه Mirage 2000 D

جنگنده Mirage 2000D و 2000N هر دو از میراژ ۲۰۰۰ توسعه داده شده است. این بمب افکن تاکتیکی اولین پرواز خود را در سال 1986 انجام داد. در مجموع ۸۶ فروند Mirage 2000D و ۷۷فروند Mirage 2000N تولید شد.

جنگنده Mirage 2000D یک هواپیمای تهاجمی دوربرد است، در حالی که Mirage 2000N یک نسخه تهاجمی ویژه حملات هسته ای است. این جنگنده قادر به حمل یک موشک 150 و 300 کیلوگرمی هسته ای میباشد

جنگنده 2000D دارای یک موشک هسته ای است که بر روی یک جایگاه تسلیحاتی مرکزی قرار دارد. با این حال 2000D توانایی استفاده از سلاحهای متعارف را نیز دارد. این جنگنده می تواند حدود ۵۰۰۰ کیلوگرم موشک، از جمله موشک های مختلف هوا به زمین و بمب را حمل کند. هر دو هواپیما می توانند موشک هوا به هوا را برای دفاع از خود حمل کنند.

این بمب افکن تاکتیکی دارای حداکثر سرعت ۲۳۳۰ کیلومتر در ساعت است و می تواند به ارتفاع ۱۸۰۰۰ متری برسد. محدوده برد این جنگنده ۱۵۰۰ تا ۱۸۰۰ کیلومتر است، البته بسته به میزان سلاح و سوخت خارجی.

 

میراژ2000 دی

جنگنده تهاجمی برتر شماره ۸ لیست میتسوبیشی اف -۲ ساخت ژاپن Mitsubishi F-2

جنگنده Mitsubishi F-2 یک پشتیبانی نزدیک ژاپنی و جنگنده تهاجمی و ضد کشتی است.
این جنگنده بر اساسF-16C Fighting Falcon توسعه یافته است
این هواپیما در سال ۲۰۰۱ به تولید رسیدو خط تولید آن نیز در سال ۲۰۱۱ متوقف شد.
در مجموع ۹۴ فروند هواپیمای جنگندن اف -۲ ساخته شد.
در ژاپن در ابتدا برای نقش پشتیبانی هوایی استفاده می شد. با این حال در سال 2005 توسط وزارت دفاع ژاپن به عنوان یک جنگنده چند منظوره طبقه بندی شد.

میتسو بیشی F-2 دارای 11 نقطه سخت و جایگاه برای حمل انواح تسلیحات مختلف، از جمله موشک ضد کشتی ASM-2 به عنوان یکی از سلاح های اصلی است. همچنین می تواند انواع مختلف بمب های سقوط آزاد و طیف گسترده ای از موشک هوا به هوا را حمل کند. حداکثر بار توان حمل سلاح نزدیک به ۸۰۰۰کیلوگرم است.

میتسوبیشی F-2 دارای حداکثر سرعت ۲۱۰۰ کیلومتر در ساعت است و می تواند در ارتفاع ۱۸۰۰۰ متری دست پیدا نماید. و محدوده برد این جنگندن ۱۷۰۰ کیلومتر است، بسته به میزان سلاح.

جنگنده F-2A داری یک کابین است، در حالی که F-2B یک جنگنده دو کابینه آموزشی رزمی است که برای آموزش استفاده می شود.

اف2 مسلح به موشک ضد کشتی تایپ 93

جنگنده تهاجمی برتر شماره ۹ لیست ما جاگوار ساخت مشترک فرانسه و بریتانیا میباشد SEPECAT Jaguar

جنگنده SEPECAT Jaguar توسعه مشترک فرانسه و بریتانیا است. این جنگنده در سال ۱۹۷۳ تولید شد.با این حال، هر دو کشور فرانسه و بریتانیا جنگنده های جاگوار خود را اکنون بازنشسته کرده اند.
و تنها اپراتور این هواپیما هند است. با این حال ناوگان جنگنده های جاگوار هند از سن جوانی برخوردارند و تا مدتها بخدمت ادامه خواهند داد برای این جنگنده ها برنامه ارتقاء و جایگزینی موتورها و تجهیزات الکترونیکی برنامه ریزی شده است، اما با مشکلات مالی و بوروکراسی موجود در ساختار اداری هندبه تعویق افتاده است.

جگوار می تواند ۴۵۰۰ کیلوگرم مهمات را در ۵ نقطه سخت و جایگاه خود حمل کند. این مهمات می تواند ترکیبی از انواع مختلف مهمات هوا به زمین، ضد رادار، موشک هوا به هوا، و انواع بمب (از جمله هسته ای) و غلاف راکت انداز حمل کند.

این هواپیما همچنین می تواند با غلاف های جنگ الکترونیک ، غلاف شناسایی، و ناوبری یا مخازن سوخت خارجی نصب شود.

جگوار دارای حداکثر سرعت ۱۷۰۰ کیلومتر در ساعت است و می تواند به ۱۴۰۰۰ متری برسد.محدوده برد این جنگنده نیز ۱۷۰۰ کیلومتر است، البته بسته به میزان سلاح و سوخت خارجی.

میتسوبیشی اف2 به عنوان یک جنگنده تهاجم دریایی ساخته شده اگرچه به خبی یک جنگنده چند منظوره است

تصویری از جگوار بین الملل نسخه صادراتی جگوار در نمایشگاه پاریس در سال 1980

جنگنده تهاجمی شماره ۱۰ لیست امیکس AMX (ساخت مشترک برزیل / ایتالیا)

جنگنده AMX یک هواپیمای چند منظوره است که برای حمله زمینی، پشتیبانی هوایی نزدیک و شناسایی استفاده می شود. این توسط جنگنده توسط کنسرسیوم AMX International توسعه داده شد. این جنگنده یک طراحی مشترک برزیلی و ایتالیایی است. این اولین هواپیما در سال ۱۹۸۴ پرواز کرد. این جنگنده طراحی نسبتا پیشرفته و با هزینه ای عملیاتی پایین و بسیار اقتصادی برخوردار بود. ایتالیا ۱۸۷ فروند از این هواپیما را سفارش داد و برزیل ۷۹ فروند و اولین هواپیمای عملیاتی در سال ۱۹۸۹ تحویل شد.

این هواپیما می تواند تا ۵۸۰۰ کیلوگرم سلاح را در 5 نقطه سخت خارجی حمل کند.این مهمات شامل موشک های هوا به زمین، موشک های ضد رادار، بمب های سقوط آزاد و لیزری بهمراه انواع غلاف راکت انداز است. همچنین می تواند موشک هوا به هوا را برای دفاع از خود حمل کند.

جنگنده AMX یک جنگنده مادون صوت میباشد و دارای حداکثر سرعت ۱۰۵۰ کیلومتر در ساعت است و می تواند به ارتفاع ۱۳۰۰۰ متری برسد. محدوده و دامنه برد این جنگنده حدود ۱۸۰۰ کیلومتر است، البته بسته به میزان سلاح و سوخت خارجی.

همچنین یک نسخه دو کابینه با برد رزمی کمتر وجود دارد.

در نقش شناسایی، امیکس می تواند غلاف دوربین های خارجی یا غلاف های مادون قرمز رادر بدنه جلو مجهز شود.

این لیست رده بندی سایت http://www.military-today.com از دید بسیاری از جمله سایت جنگاوران این رده بندی واقعا کامل نیست.برای نمونه تورنادو بدون شک جنگنده شایسته ای است  ولی نه بهتر از سوپر هورنت و یا برای نمونه سوخو24 بدون شک بهتر از میراژ2000 دی و یا جی اچ7 نیست . از دید جنگاوران رده بندی به این شکل است

1- اف15 استراک ایگل 2- سوخو34 ،3-سوپر هورنت  4-تورنادو، 5- میراژ2000دی، 6- جی ااچ7 ، 7- سوخو24، 8-میتسوبیشی اف2 ، 9-جگوار ، 10- ای ام ایکس

مقالات مشابه

هفت بمب افکن برتر جهان 

ده جنگنده برتر جهان

ده تانک برتر جهان

ده بالگرد گشت دریایی برتر جهان

نه بالگرد برتر تهاجمی جهان

ده ناوشکن برتر جهان

ده زیر دریایی تهاجمی برتر جهان

http://www.military-today.com/aircraft/top_10_attack_aircraft.htm

نوشته های مشابه

‫2 نظرها

  1. این همه جنگنده مدرن هست انوقت هیچکدوم توان تهاجمیشون اندازه سوخو24 نیست مثل رافال و یورو فایتر یا سوخو 30 و اف 16و …
    دیگه حداقل جگوار واقعا حقش نبود که توی لیست بیاد

    1. سلام اینها تهاجمی نیستند که شما گفتید
      جنگنده چند منظوره هستند

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن