پهپاد رزمی – جاسوسی اونجر
گردآوری تهیه و تنظیم: اکبر کمالی
پس از اینکه دو مقاله در مورد پهپادهای رادار گریز روز دنیا نوشتم، این بار پهپادی را معرفی خواهم کرد که نه در دسته ی پهپادهای متعارف جنگی قرار دارد و نه در دسته رادار گریزهای نوین است بلکه پهپادیست با ویژگی های جنگاوری همچون پرداتور و MQ-9 و رادار گریزیست همانند سری ایکس، همان طور که همگان مطلع هستیم یک پهپاد بمب افکن و یا شکارچی رادار گریز، بسیار پیچیده و گران قیمت است و حتی تعمیر و نگهداری آن نیز بسیار هزینه بر است اما پهپاد فعلی که میخواهم در مورد آن صحبت کنم هزینه طراحی، تولید و نگهداریش بسیار کمتر از جنگنده بمب افکنهای رادار گریز است در عین حال ویژگی های پنهان کاری خوبی دارد و در زمینه ی نبرد هوایی و جنگاوری همچون پرداتور و راپر خطرناک و سهمگین است.
نکات:
قبلا از مطالعه ی مقاله بنده توصیه می شود مقاله پهپاد پرداتور یا همان MQ-1 را مطالعه سایت فرماید.
این دو پهپاد (پرداتور و ریپر) ناوبری عالی و ثبات هوایی خیره کننده ای دارند و برای کنترل مرزها و مبارزه با اشرار و تروریستها سلاحی کارآمد محسوب می شوند. و انبوه سازی آنها نسبت به سایر پهپادهای ارتش آمریکا آسان تر است. اما مهمترین ایراد پهپاد MQ-1 و همین طور MQ-9 عدم رادار گریزی آنهاست چرا که بجای موتور توربو فن، از موتور توربو پرآپ بهره می گیرند و بدنه ی پهپادها فاقد محفظه ی داخلی سلاح هستند.
برای مشاهده تصاویر در ابعاد واقعی یکبار راست کلیک کرده و پس از آن گزینه ی open image را انتخاب کنید.
تاریخچه ی تولید :
پس از سرمایه گذاری های متعدد برای تولید پهپادهای رادار گریز شرکتهای آمریکایی بر آن شدند در کنار سرمایه گذاری برای ساخت بمب افکنهای بدون سرنشین، پهپادی رادار گریزی را طراحی کنند که هزینه ی ساخت و نگهداریش کمتر در عین حال برای نبردهای اساسی کارآمد و با ثبات باشد شرکت جنرال اتومیکس در سال 2009 پهبادی تهاجمی را معرفی کرد که از بهترین سیستم های جاسوسی، شناسایی و رادار گریزی بهره می برد این پهباد بر اساس دو پهباد فعلی ارتش امریکا MQ-9 و MQ-1 پرداتور ساخته شده و ظاهر و بدنه ی آن شباهت هایی به دو پهباد نام برده دارد و در هدایت این پهباد جدید از زیر ساخت و شبکه هایی که برای هدایت پریداتور و ریپر استفاده می شد، برای این پهباد هم استفاده می شود که این موضوع برای ارتش امریکا صرفه جویی زیادی در هزینه ها را در پی دارد. دومین پرواز این پهپاد 12 ژانویه سال 2012 میلادی انجام گرفت آزمایشات پروازی بعدی نیز در فوریه 2012 و همین طور در نوامبر همان سال با موفقیت انجام پذیرفت. در جولای سال 2013 تست های پروازی برنامه ریزی شده ای که برای اونجر طراحی شده بود با موفقیت به سرانجام رسید در دسامبر سال 2011 نیروهای آمریکایی مستقر در افغانستان درخواستی را به مسئولین ارشد نظامی آمریکا دادند که اجازاه حضور اونجر را در افغانستان بدهند استدلال آنها این بود که اونجر بسیار سریع تر از ریپر و پرداتور می تواند اهداف را شناسایی و نابود کند دو هفته پس از ماجرای ارکیو 170 ، منابعی افشا کردند که اونجر در خاک افغانستان حضور داشته است و خبر حضور آن پنهان شده بوده است. صاحب نظران معتقدند در شرایط کنونی طالبان موشکهای تحت هدایت رادار ندارد تا هواپیماها را مورد هدف قرار دهد. به علاوه هم اکنون دهها پهپاد مسلح در افغانستان حضور دارند، یک هواپیمای بیشتر ضرورتی ندارد. این باعث میشود سوالی پیش بیاید: آیا هواپیمای اونجر با ارتفاع پروازی ۴۱ هزار پا، واقعا به هدف افغانستان پرواز میکند. ریپر و پرداتور برای هدف قرار دادن شبه نظامیان طالبان کافی بوده اند و نیازی به ارسال یک پهپاد با قابلیت حمل سلاح داخلی و رادار گریز نبوده است. تحلیل گران بین المللی معتقدند این پهپاد صرفا برای اهدافی خارج از خاک افغانستان ارسال شده است ولی اینکه هدف ارسال اونجر کدامیک از همسایگان افغانستان بوده اند هنوز مشخص نیست. و شاید هیچ گاه نیز اهداف اصلی این انتقال مشخص نشود. اونجر به همراه هواپیمای ایکس ۴۵ سی شرکت بوئینگ و ایکس ۴۷ بی شرکت نورث روپ گرومن، نماینده قدرت یگان هوایی جنگندههای بدون سرنشین نیروی هوایی و همچنین نیروی دریایی ایالات متحده هستند. اونجر حاصل دهه ها تجربه و دانش ایالات متحده در زمینه ساخت و بکارگیری پرندهای بدون سرنشین است اونجر چیزی از یک شبه کم ندارد تمام معیارهایی که برای یک پهپاد اختفاگر لازم است را دارد. هرچند هیچ سلاحی در دنیا بی نقص نیست. ما در آینده احتمالا خبرهای زیادی از ماموریتهای این پهپاد سرکش خواهیم شنید. پرداتور و ریپر که نه توان ناو نشینی داشتن و نه محموله داخلی سلاح و نه رادار گریز بودن این همه تلفات از طالبان گرفتند. بنابراین این پهپاد در آینده گرد و خاک زیادی به پا خواهد کرد.
مروری بر پرژه ساخت و آزمایشات اونجر:
این پهپاد ضربتی در حال سپری کردن آخرین پروازهای آزمایشی در مرکز عملیات پرواز جنرال اتمیکز واقع در پالمدیل ایالت کالیفرنیا است. هواپیمای جت ضد رادار اونجر (بهمعنی انتقامجو یا انتقام گیرنده) توان حمل 1350 کیلوگرم از تجهیزات نظارتی و مهمات مرگبار مانند موشکهای لیزری هلفایر و بمبهای 225 کیلوگرمی GBU-38 است و این پهپاد قادر است به سرعتهای بالای 850 کیلومتر بر ساعت نیز برسد که خیلی سریعتر از مدلهای پیشین آن یعنی MQ-1 و MQ-9 است.مداومت پروازی آن بیش از 20 ساعت است و می تواند بر فراز هدف گشت بزند. این پهپاد مخزن داخلی تسلیحات نیز دارد که امکان تعویض محموله های مختلف را به پهپاد میدهد.
این پهپاد تلفیقی از قدرت ویران گری ریپر و پرداتو و رادار گریزی برخی از پهپاد های سری ایکس می باشد بدنه از مواد جاذب رادار پوشیده شده است و خروجی های موتور آن به شکل اس انگلیسی می باشد که میتواند حرارت گازهای خروجی و امواج جذب شده رادار را کاهش دهد. جایگاه حمل سلاح در این پهباد، داخلی تعبیه شده تا ویژگی های کامل یک هواپیما رادار گریز به آن اضافه شود. هنوز هیچ کشوری خارجی دریافت کنندهی این پهپاد نبود است اما در خواستهای مکرر هند برای این پهپاد، را نباید نادیده گرفت، ایالات متحده، هنوز پاسخی به درخواست هند نداده است درصورتی که هندوستان این پهپاد را دریافت کند تحدیدی جدی برای پاکستان خواهد بود چراکه این پهپاد با ویژگی رادار گریزیش، می تواند به راحتی به عمق خاک پاکستان نفوذ کند. این پهپاد به آسانی می تواند تروریستها را در مرز پاکستان با هند هدف قرار دهد. هند قصد دارد با خرید این پهپاد از قابلیت تهاجمیش علیه تروریستهای پاکستانی و از قابلیت حفاظت و شناسایش در مرز با چین بهره گیرد.
اونجر ظاهرا دارای یک رادار نقشهبرداری سطح زمین و همان دوربینهای فوق پیشرفته هواپیمای اف ۳۵ است، امکاناتی که این هواپیما را به گزینهای عالی برای گشت مخفی، به عنوان مثال، تاسیسات مشکوک و یا اجتماع تروریستی تبدیل میکند. ویژگی های اونجر به همین جا ختم نمی شود شرکت جنرال اتمیکس در حال ساخت مدلی از این پهپاد می باشد که علاوه بر ویژگی های فوق، تونایی ناو نشینی نیز به آن اضافه شده است. این پهپاد توانایی نشستن و برخواستن از ناوهای هواپیما بر ایالات متحده را دارد و قرار است پس از ساخت تحویل نیروی دریایی ایالات متحده گردد. اونجر به خوبی در شرایط بد آب هوایی می تواند ثبات خود را حفظ و وظایف محوله را به سرانجام رساند.
در این مدل ویژگی هایی که برای انعطاف پذیری بیشتر در حمل مهمات و نگهداری آن در ناو، و امکاناتی که برای برخاست ها و فرودها نیاز است به آن اضافه شده است.
اونجر-ایی ار
نسخه برد بلند تر این پهپاد که در سال 2016 میلادی پرواز کرد که 3.2 متر کشیده تر است و یک تن سوخت بیشتری حمل میکند و مداومت پرواز ان از 15ساعت در نسخه قبلی به 20 ساعت در این نسخه رسیده است
مشخصات اونجر:
نام: Avenger به معنای انتقام گیرنده- انتقام جو
کشور سازنده: ایالات متحده
محصول: سیستمهای هوانوردی جنرالاتومیکس General Atomics Avenger
طول بدنه:44 فوت معادل 12 متر
طول بال: 66 فوت معادل 20 متر زاویه انتقال 17 درجه است
نوع موتور: توربوفن
موتور: یک عدد موتور توربوفن PW545B ساخت شرکت پرت ویتینی با توان رانش 17.75 کیو نیوتن
عرض موتور: 32 اینچ معادل 0.81 متر
طول موتور: 68 اینچ معادل 1.72 متر
ارتفاع: 47 اینچ معادل 1.19 متر
توان گشتاور: 3991 پوند(ibf) معادل 1810 کیلوگرم بر نیوتون (kgf)
تاریخ ساخت: 12-12-2003
تاریخچه ی شرکت سازنده ی موتور:
پرت اند ویتنی شرکت کانادایی آمریکایی تولیدکننده موتورهای جت، موتورهای موشک و موتورهای مورد استفاده در توربینهای گازی است. این شرکت در سال ۱۹۲۵ توسط فدریک رنتشلر در شهر هارتفرد تشکیل شد.
پرت اند ویتنی راکتداین تاکنون به ۱۶۰۰ پرواز فضایی قدرت بخشیدهاست. این شرکت یکی از همکاران اصلی برنامه فضایی آمریکا از زمان ایجاد آن بودهاست. این همکاری تاکنون در زمینه ی موتورهای اصلی شاتل فضایی و موتورهای موشکهای اتلس و دلتا ادامه دارد.
این شرکت موتور هواپیماهای تامکت، اف-۱۵ ایگل، جنگنده ی اف-۱۶ فایتینگ فالکن، اف-۲۲ رپتور و اف-۳۵ لایتنینگ ۲ را تولید کردهاست. در عین حال موتور مورد استفاده در هواپیمای لوجستیک(حمل نقل) نظامی گلوبمستر ۳ را نیز ساخته است. این شرکت یکی از قویترین سازندگان موتورهای توربو فن در دنیاست.
ظرفیت سوخت گیری: 7900 پوند معادل 3600 کیلوگرم
حداکثر وزن برخواست: 18200 پوند معادل 8255 کیلوگرم
حداکثر سرعت: 460 مایل در ساعت معادل 740 کیلومتر بر ساعت
سرعت کروز:402 میال بر ساعت معادل 647 کیلومتر بر ساعت
مداومت پروازی: 20 ساعت
سقف پروازی:50000 فوت معادل 15240 کیلومتر
قابلیت ناو نشینی: در مدل دریا پایه آری
اویونیک:
Lynx Synthetic Aperture Radar
رادار دهانه ترکیبی که رادار روزنه مصنوعی فناوری سار هم نامیده میشود با تکیه بر همان فناوری رادار در حال تصویربرداری است و نهایتاً یک تصویر دو بعدی تولید میکند.
AESA Wide-area surveillance sensor
میزان مهمات: 3500 پوند معادل 1600 کیلوگرم تجهیزات شناسایی و تسلیحات
بمب های قابل حمل : بمب هدایت شونده GBU-24 Paveway III، GBU-31 و GBU-38 و JDAM
موشک های قابل حمل: موشک های هلفایر
کاربران: نیروی دریایی و نیروهای ویژه JTAC
هزینه هر فروند: 12 میلیون الی 15 میلیون دلار معادل 52 میلیارد و پانصد میلیون تومان
تعداد: بیش از 4 فروند تا سال 2014 -مدتی است که انبوه سازی پهپاد آغاز شده است.
توسعه یافته ی : MQ-9 ریپر
منابع:
http://www.alp.com.tr/platform
https://www.dvidshub.net/image/758818/pratt-and-whitney-canada-pw545-jet-engine-phase-2-test
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_unmanned_aerial_vehicles#Iran
http://www.suggest-keywords.com
http://www.uasvision.com/2014/10/15/predatorgray-eagle-series-exceeds-3-million-flight-hours
http://www.flightlinearts.com/Portfolio.aspx
http://world-defense.com/threads/hellfire-missile-agm-114.1828
http://www.businesswire.com/news/home/20031006005611/en/Pratt-Whitney-Canadas-PW545B-Engine-Selected-Power
http://www.flightglobalimages.com/pratt-whitney-canada-pw545-cutaway-poster/print/4534281.html
http://smraviation.com/pw545a_aircraft_engine.php
http://www.bahesab.ir/online-unit-conversion
http://www.revolvy.com/main/index.php?s=Karrar%20(UCAV)&uid=1575
http://www.uasvision.com/2013/06/25/third-predator-c-avenger-rolls-off-production-line
سلام.
توانایی حمل مهمات توسط این پهپاد 2.5 تن هست و در کل با 2800تا 2900 کیلو پیلود
پهپاد ریپر با موتور پراپ 1500 کیلو حمل میکنه. اونوقت چجوری یک پهپاد اونجر با موتور جت 1.5 تن حمل میکنه؟؟؟ من تا حالا ندیدم یک هواپیما با چنین طول و عرض بالی اونم با موتور جت 1.5 تن حمل کنه. خودشون میگن 2.5 تن سلاح در داخل و خارج
شما میگید 1.5 تن؟؟
سلام وزن قابل حمل به شکل رسمی و عملی فرق داره