کمپانی بریف در شوروی همواره به شکل تخصصی هواپیماهای اب نشین دو زیست طراحی میکرد. این دفتر طراحی از سال 1938 هواپیما اب نشین طراحی میکرد ولی بعد از جنگ جهانی دوم چندین هواپیمای اب نشین دو زیست ضد زیر دریایی برای نیروی دریایی شوروی طراحی کرد که از جمله مشهور ترین انها بریف 8، 10 و 12 بود. بریف 12 که پرتعداد ترین اب نشین ضد زیر دریایی ساخت بریف بود یک هواپیمای دو موتوره توربوپراپ اب نشین بود که برای چهار دهه در نقش مختلفی چون جستجو و نجات و ضد زیر دریایی مورد استفاده قرار گرفت
در دهه 1980 در شوروی این دفتر شروع به کار روی طرحی با نام بریف A40 کرد که یک اب نشین جت برای جایگزینی با بریف 12 بود. این طرح که دارای بدنه کشیده تر نسبت به دیگر اب نشین های قبلی بود دارای دو موتور توربوفن در پشت کابین بود و در سال 1986 اولین پرواز خود را انجام داد
طرح بریف 40 بر میگردد به تلاش بریف برای ساخت یک هواپیمای اب نشین مافوق صوت. این طرح هرگز به مرحله اجرا در نیامد ولی شوروی در سال 1978 خواهان یک اب نشین جت با برد مناسب برای جایگزینی ایلیوشین 18 در نقش ضد زیر دریایی شد .
بریف 40 یک طرح بسیار جذاب و قابل توجه از شوروی بود که دارای بدنه تمام فلزی از جنس الومینیوم بود . بدنه هواپیما مانند تمامی هواپیمای اب نشین دارای بالی در بالای بدنه با دمی T شکل بود که زیر هر بال دارای یک قایق برای حفظ تعادل برای فرود روی اب بود.
هواپیما دارای دو موتور توربوفن D-30KPV با بیشترین توان 26445 پاوند رانش بود که روی هواپیمای مسافربری چون توپلوف 154 نیز نصب شده بود. این دو موتور پشت هواپیما نصب شده و بود و مخزن سوخت هواپیما درون بال قرار داشت که ظرفین انها به 35000 لیتر می رسید ولی در ازمون های اولین مشخص شد این دو موتور برای به پرواز در اوردن هواپیما بر روی اب کافی نیست ، از این رو زیر هر موتور در هر سمتی یک غلاف برای نصب یک موتور کم توان تر RD36 با توان 5150 پاوند رانش نصب شد. خروجی موتور کمکی به شکل زاویه دار به طرف پایین قرار گرفته بود تا در زمان که هواپیما میخواست برخیزد نیروی بالا برندگی فراهم کند
هواپیما در زیر بدنه دارای یک سطح قایق شکل برای فرود روی اب بود و دارای سه ارابه فرود بود که یکی زیر هر بال که در ریشه هر بال باز وبسته می شد که دارای چهار چرخ بود و یکی زیر دماغه دارای دو چرخ بود.هواپیمای دارای کابینی کاملا انالوگ بود و دارای هشت خدمه بود. ای 40 در داخل بدنه دارای محفظه حمل سلاح بود و در دماغه دارای رادار و در انتهای بدنه دارای یک کاونده الکترومغناطیسی بود
هواپیما طی ازمایشان موفق به رسیدن به سرعت 800 کیلومتر بر ساعت و برد 4100 کیلومتر است
اطلاعات بیشتری از این هواپیما در دست نیست زیرا این هواپیما هرگز به مرحله عملیاتی نرسید. تنها دو فروند ای 40 ساخته شد که به دلیل فروپاشی شوروی فروپاشی رها شد .اگرچه چندین بار گفته شد این هواپیما در نهایت تولید می شود ولی در سال 2012 میلادی اعلام شد برنامه رها شده است. کمپانی بریف نسخه مسافربری با 105 مسافر، نسخه گشت دریایی ، نسخه ضد زیر دریایی،نسخه جاسوس الکترنیک و….. را نیز می خواست توسعه دهد ولی برنامه رها شد
بریف 200
در سال 1989 بریف بر اساس نسخه بریف40 به دنبال یک هواپیمای ابی خاکی چند منظوره بود تا بتواند در ماموریت های غیر نظامی مانند اتش نشانی انجام دهد . این نسخه جدید در سپتامبر سال 1998 اولین پرواز خود را انجام داد و با نام بریف 200 شناخته می شد
بریف200 دارای طرحی مشابه بریف40 است ولی از ان کوچکتر وسبکتر است. طول ان به 32 متر می رسد که به عبارتی 11 متر از ای 40 کوچکتر است و دارای بال کوچکتر و دماغه ای از جدید طراحی شدن است . هواپیما دارای هشت مخزن اب در زیر از جنس المینیوم است که برای جمع کردن اب و فروریختن ان روی اتش است. این مخازن با فرود هواپیما روی سطح اب و یا از طریق لوله قابل پر شدن است و هواپیما میتواند طی یک حرکت 14 ثانیه روی سطح اب 12 تن اب را درون مخزن های خود کرده و از روی اب برخیزد . ظرفیت اب گیری این هواپیما 12تن برابر با 12000 لیتر است
برای تخلیه اب روی اتش میتوان اب را یک باره فروریخت و یا طی شش مرحله انها را خالی کرد ولی خالی کردن یک باره اب 0.8 ثانیه تا 1 ثانیه زمان می برد.هواپیما توان حمل 72 مسافر و یا 30 برانکارد و یا 7.5 تن بار را نیز در صورت استفاده در نقش ترابری دارد
هواپیمای دارای دو دتسگاه موتور روی بدنه همانند ای 40 است ولی موتور نصب شده روی این هواپیمای از نوع Progress D-436TP است . این موتور توربوفن ساخت اکراین است و روی چند هواپیمای همانند انتنوف 148 نیز نصب است . این موتور دارای بیشترین رانش 16534 پاوند رانش است و کارایی کلی بسیار خوبی دارد و مصرف ان بهینه است البته روسیه جدید برای تهیه این موتور و نصب روی این هواپیمای دچار مشکل شده که دلیلش مشکل سیاسی بین اکراین و روسیه است
این هواپیما دارای بیشترین سرعت 700 کیلومتر بر ساعت است و 2100 کیلومتر برد با 12 تن اب دارد
هواپیمای دارای سیستم هدایت دیجیتال با سیم است و دارای سامانه ناوبری جی پی اس است و خلبان خودکار است و در کابین شش نمایشگر رنگی وجود دارد و کاابین دیجیتال و با دید مناسبی در اختیار دارد و در دماغه دارای یک رادار اب و هوا است
تاکنون چندین نمونه از این هواپیما دست کم روی کاغد توسعه یافته است ولی در نهایت نسخه اصلی تولیدی Be-200ChS است که نسخه اتش خاموش کن است که توسط خود روسیه نیز در وزارت موقعیت اضطراری از ان استفاده میکند. نسخه ای از این نمونه با کددES برای صادرات در نظر گرفته شده است. همچنین در کنار این بریف 200 ار ار با موتور انگلیسی ساخت رولز ریس نیز در صورت سفارش در دسترس است اگرچه تاکنون ساخته نشده است. این نمونه برای صادرات است
بریف 200 تاکنون هیچ نسخه نظامی نداشته است اگرچه طرحی برای تبدیل ان در صورت سفارش به یک هواپیمای گشت دریایی و ضد زیر دریایی وجود دارد ولی نسخه ای ساخته نشده است . تا کنون 12 فروند بریف 200 برای دولت روسیه در بخش های غیر نظامی سفارش داده شده که چهار فروند ان نسخه جستجو و نجات برای گارد ساحلی است و دارای رادار جستجوی سطحی در دماغه میباشد که بخشی نیز تحویل شده و دولت اذربایجان نیز یک فروند را سفارش داده است
مشخصات
طول:32 متر
ارتفاع:8.9 متر
وزن خالی:27.6 تن
بیشترین وزن برخاست روی اب:37.9 تن و روی زمین 41 تن
موتور: دو موتور توربوفن Progress D-436TP با توان هر یک 16534 پاند رانش
بیشترین سرعت :700 کیلومتر بر ساعت
سرعت کروز:560 کیلومتر بر ساعت
برد انتقالی:3300 کیلومتر
ظرفیت:7.5 تن و 44 مسافر
عبدالحمید تارخ
https://en.wikipedia.org/wiki/Beriev_Be-200
https://www.naval-technology.com/projects/berievbe200multipurp/
http://www.military-today.com/aircraft/be_200.htm
