هواپیمای جنگ الکترونیک EA-6B پروالر
هواپیمای جنگ الکترونیک EA-6B پروالر


کابین
پراولر دارای چهار نفر خدمه میباشد که یک نفر خلبان و سه نفر متصدی سیستم های جنگ الکترونیک میباشند خلبان در کابین جلو سمت چپ قرار میگیرد و در سمت راست وی متصدی سیستم های جاسوسی که به سیستم های ناوبری و اخلالگر و ارتباطی و پرتاب کننده چف دسترسی دارد قرار میگیرد و دو خدمه هم در کابین عقب قرار میگیرند که متصدی سیستم اخلالگر هستند که با پاد اخلالگر ALQ99 کار میکنند .
همانطور که گفته شد پراولر یک هواپیمای جنگ الکترونیک و اخلالگر است ولی در کنار این نقش قابلیت سرکوب پدافند راداری را دارا میباشد این پرنده با استفاده از پاد ALQ21۸ امواج راداری دشمن را دریافت کرده و با استفاده از جاسوسی الکترونیکی موقعیت رادار دشمن را مشخص میکند و سپس با استفاده از موشک ضد رادار AGM-88 هارم که یک موشک ضد تششعاتی رادار و ضد راداری بوده اقدام به منهدم کردن رادار دشمن میکند و پراولر تنها قابلیت حمل همین موشک هارم را داراست هارم دارای برد بالا ۸۰ مایل است (۱۶۰ کیلومتربرد هارم است) از سال ۲۰۰۷ با کمک کمپانی نورث روپ گرومن پاد لایتنینگ بر روی پراولر ها هم نصب شد

جنگ الکترونیک:
پروالر همانطور که اشاره شد یک پرنده اخلالگر دور ایستا است یعنی خارج از میدان نبرد میماند و رادار و سیستم های ارتباطی دشمن را دچار اخلال میکند و رادار های دشمن از کار میافتند و سیستم ارتباطی آنها دچار مشکل میشود و دستورات از فرمانده به یگان ها نمیرسد و راه ارتباطی جنگنده های دشمن با رادار زمینی قطع شده و تبدیل به یک طعمه کور و آسان میشوند .پاد اصلی اخلالگر مورد استفاده توسط پراولر پاد ALQ99 میباشد که یک پاد قدرتمند وهمه جانبه میباشد و باند های VHF و باند KU را در بر میگیرد و این پاد به سفارش نیروی هوایی و دریایی آمریکا ساخته شده این پاد با آنتن های خود امواج راداری دشمن را دریافت کرده و سپس با جاسوسی الکترونیکی اطلاعات امواج راداری دشمن را بدست آورده و سپس پاد اقدام به تولید همان امواج راداری میکند و رادار دشمن با انبوهی از امواج کاذب مشابه با امواج خود روبه رو میشود و سپس دچار اخلال میشود شرکت های AIL SYSTEM
و شرکت AEL SYSTEM پیمانکاران اصلی در ساخت این پاد بودند و نورثروپ گرومن نسخه ALQ99E را توسعه داد که اتوماسیون شده تر بود و در نهایت امروزه نسخه ALQ99F مورد استفاده قرار میگیرد پراولر میتواند تا ۵ پاد اخلالگر ALQ99 حمل کند مجموعا چهار تا زیر بال ها و یکی زیر بدنه و تمامی پاد ها به یک CPU مرکزی که درون پراولر است متصل اند و امواج راداری بهد از دریافت برای پردازش به این CPU تحویل داده شده و پردازش میشوند پاد دارای کیرنده های ۳۶۰ درجه است و امواج VHF و UHF را هم دریافت میکند.

ارتقا:
در سال ۱۹۹۸ قراردادی با کمپانی نورثروپ گرومن امضا شد که ICAP نامیده میشد که طی آن قرار شد ارتقایی بر روی پراولر های نیروی دریایی اجرایی شود که شامل نصب پاد جدید ALQ218 وگیرنده های جدید میشد و همچنین پرنده مجهز به سیستم LR700 شد که برای انتخاب فرکانس بکار میرفت و همچنین پراولر مجهز به لینک ۱۶ شد که میتوانست اطلاعات را دریافت یا با واحد های دیگر به اشتراک بگذارد این برنامه در سال ۲۰۰۱ آزمایش و از سال ۲۰۰۳ اجرا شد و سال ۲۰۰۴ اجازه ارزیابی را دریافت و از سال ۲۰۰۵ اولین اسکادران برای عملیات با این سیستم جدید راهی عراق شد .
موتور :
پراولر از دو موتور توربوجت J-52 بهره میبرد که قابلیت فراهم کردن ۵۰ کیلونیوتن را دارا بودند و پرنده تا ۷۰۰۰ کیلوگرم سوخت داخلی حمل میکرد و تا ۴۵۰۰ کیلوگرم سوخت در مخزن های خارجی حمل میکرد .
