اخلالگرهای جنگ الکترونیک روسیه (1)
تجهیزات جنگ الکترونیک روسیه
مقدمه:
می توان اظهار داشت که وزارت دفاع روسیه همانند سیاست های پیشین خود, تولید و صادرات سیستم های جنگ الکترونیک زمین پایه را در دو بخش اختلال رادارها و اختلال ارتباطی ادامه می دهد. البته این نکته را باید مد نظر داشت که این سیستم ها نمونه هایی پست تر از نسخه های اصلی خود می باشند و امکانات بخصوصی از روی آنها جهت صادر شدن به کشورهای دیگر حذف می شود. در کل می توان توان فرکانس های رادیویی مربوط به جنگ الکترونیک زمین پایه را در جدول زیر خلاصه نمود:
اخلالگر 3/Kvant SPN-2:
اخلالگر زمین پایه (SPN-2 (1RL248-2 جهت ایجاد اخلال مناسب بر روی رادارهای دشمن و تسلیحات هدایت شونده توسط رادارها طراحی شده است. این اخلالگر قادر است تا تجهیزات کوچک بر روزی زمین را از چشم رادارهای دشمن پوشانده و از آنان محافظت نماید. این اخلالگر می تواند در برابر رادارهای هواگردهای دشمن که در ارتفاع پایین پرواز می کنند موثر عمل کند و در دو حالت 45×45 درجه (جهت پوشش گسترده) و 45×10 درجه (جهت پوشش نقطه ای) عمل کند. این اخلالگر قادر است که در دو محدوده 6 الی 19 هرتز و همچنین 260 الی 270 هرتز عمل کرده و در رادارهای دشمن اخلال ایجاد کند. تجهیزات این اخلالگر شامل آنتن ها و همچنین تجهیزات ضبط کننده و یک سیسیتم تولید کننده انرژی همراه با ژنراتوری با قدرت 60 کیلو وات می باشند. تمام این تجهیزات بر روی یک خودروی نظامی جاسازی شده اند و این اخلالگر نیازمند 5 خدمه می باشد. دسته دوم این سامانه های اخلالگرهای SPN-3 می باشند لازم به ذکر است که این اخلالگر بر پایه اخلالگر SPN-2 ساخته شده است و به نوعی می توان آن را مشتقی از اخلالگرهای SPN-2 دانست. تفاوت اصلی این اخلالگرها با اخلالگرها پیشین در باند عملکردی آنان می باشند. SPN-3 قادر است تا محدوده 6 الی 8.5 گیگاهرتز را پوشش دهد.
اخلالگر SPN-30:
SPN-30 کارایی مشابهی با نمونه های پیشین دارد و این نوع اخلالگر نیز با هدف کور کردن رادارهای دشمن در فواصل نزدیک توسعه یافت. این اخلالگر می توانست در باند X اخلال های جدی برای رادارهای دشمن ایجاد کند و قادر بود تا در سه حالت (MODE) فعالیت کند:
1- ارسال امواج در فواصل زمانی متعدد و به صورت ناگسیخته
2- ارسال امواج در فواصل زمانی یکسان و به صورت دوره ای
3- ارسال پارازیت ها و امواج به صورت Matched Noise Jamming
اخلالگر Kvant SPN-40:
SPN-40 اخلالگری بود که مخصوص اخلال باند Ku توسعه داده شد. از این رو ابزاری مناسب برای فریب جنگنده های دشمن نظیر تورنادو و اف-111 بود که در زمان خود جنگنده های قدری به شمار می رفتند. از این رو می توانست در پیدا کردن مسیر درست به سوی اهداف این بمب افکن ها را دچار اشتباه کند. این اخلالگر نسخه های مختلفی دارد که می تواند به نسخه SPN-40M2 اشاره کرد.
اخلالگر Pelena-1:
اخلالگر پلنا-1 که قادر به اخلال در باند S بود, مخصوص اخلال در هشدار دهنده های زود هنگام نظیر آواکس ها توسعه یافت. این سامانه توسط رادارهای آواکس ها تقریبا غیر قابل کشف است و می تواند تا فاصله 50 الی 80 کیلومتر از منطقه استقرار شدنش را از دید اواکس ها مصون داشته و رادارها را تا فاصله 250 کیلومتری از کار بیاندازد.
گردآوری و تالیف: مهدی زمانی