جنگ جهانی دوم

جنگنده بمب افکن P-47 تاندربولت

جنگنده بمب افکن P-47 تاندربولت

نیروی زمین امریکا  که  تا پیش از سال 1948 مسئول نگهداری هواپیما های  ارتش امریکا بود، در سال 1935 به دنبال یک جنگنده بمب افکن   میگشت. چندین طرح مدتی توسط چندین شرکت پیشنهاد شد ولی شاید عدم نیاز  فوری باعث لغو این برنامها شد.

در ان زمان فردی با نام سورسکی در امریکا دفتر طراحی کوچکی داشت و یک جنگنده به  ارتش  امریکا پیشنهاد داد که پی 35 نامیده شد و دارای یک موتور پیستونی 1000 اسب بخاره و چرخ های جمع شونده بود . این هواپیما تنها به میزان 196 فروند ساخته شد و بیشتر ان نیز صادر شد و در خود امریکا نیز در نقش اموزشی  به کار گرفت شد.

در سال 1939 شرکت سورسکی به نام جدید ریپابلیک اویلیبل  به دلیل  تغییر سهام شناخته شد  بر اساس پی 35 یک طرح جدید با نام پی 43 به  ارتش پیشنهاد داد . این نسخه  مجهز به یک موتور توربوشارژ 1200 اسب بخاری بود  و از چهار  مسلسل 7.62 م م در دورن  هر یک از بالها بهره می برد که بعدها در نسخه  تولید  جایش خود را به چهار مسلسل 12.7 م م برونینگ داد. این هواپیما میتوانست  با سرعت 575 کیلومتر بر ساعت پرواز کن و بسیار یوقور و مستحکم بود. ارتش از این جنگنده خوشش امد و ان را سفارش  داد. ولی تعداد کمی از ان سفارش  شد زیرا در سال 1940 زمانی  که این هواپیما وارد خدمت شد ارتش امریکا  در پی  افزایش جنگ در اروپا  نیازمندهای جدید را اعلام کرد

پی 43

سپاه هوایی نیروی زمینی  خواهان نسخه قوی تر پی 43 شد که به نام وای پی 47 مورد ازمایش قرار گرفت.

هواپیمای جدید تمام فلزی  بود و از چرخهای جمع شونده استفاده میکرد.  دارای  وزن خالی 4.4 تن بود و از یک موتور شعاعی 18 سیلندر 2000 اسب بخار بود که استفاده  از موتور شعاعی در دو طرح قبلی نیز دیده می شد   که باعث مشد جلو هواپیما بسیار بزرگ  باشد. قرار شد تا تابستان سال 1941 این هواپیما  وارد خدمت شود ولی به دلیل تاخیر فراوان در مجموع 272 فروند پی 43  تحویل شد.

اولین نسخه تولیدی پی 47 بی بود. این نسخه   دارای  یک موتور 2000 اسب بخاره بود . موتور نصب شده روی این نسخه موتور شعاعی 18 سیلندر  Pratt & Whitney R-2800 که روی طرح های  دیگری چون جنگنده هلکت و کروسیدر و بسیاری  از بمب افکن ها و هواپیماهای مسافربری ان دوران استفاده شد و موتور بسیار اطمینان پذیری  بود و شعاعی  بودن موتور به معنی چیده  شده سیلندرها دور هم دیگره به شکل چرخفلکی بود که دماغه هواپیما را بزرگ میکرد و دید را تا حدی کاهش میداد ولی در عوض سیلندر در جلوی دماغه در معرض برخورد هوایی مستقیم بودند و خنک می شدند . این نسخه  دارای هشت مسلسل 12.7 م م درون بال بود(چهار عدد درون هر بال) که هر مسلسل 350 گلوله حمل میکرد و برای هدفگیر تنها یک سایت هدفگیری   ساده در اختیار خلبان بود. هواپیما دارای  مخازن سوخت پشت کابین خلبان بود و می توانست  1550 لیتر سوخت داخلی را حمل کند و دارای  سرعت 660 کیلومتر بر ساعت  بود. از  نظر مقدورات پروازی تنها برخی نسخه های اسپید فایر  به پایه  ان می رسید و از نظر عملکرد کلی واقعا  عالی بود. تنها 171 فروند از این نسخه  تولید شد. این هواپیما تاندربولت یعنی صاعقه  نامیده شد

پی 47 بی

پی 47 بی مشکلاتی  داشت و از اول نیز قرار بود به تعداد کم تولید شود تا مشکلاتش برطرف شود. برای نمونه موتور شعاعی کارایی بالای داشت ولی  نقاط  دسترسی برای تعمیر ان بسیار کم بود  و همچنین کابین درست اب بندی نشده بود وهوایی بیرون  وارد کابین می شد

با بهبود مدل بی نسخه پی 47 سی  تولید شد. این نسخه   در سپتامبر سال 1942 وارد خدمت شد . این نسخه دارای  سکان عمودی متفادت بود و موتور نیز اگرچه قدرت بیشتر نداشت ولی کارایی کلی بهتری در مصرف سوخت داشت . برخی از نسخ های تولید در زیر بدنه مجهز به یک جایگاه  خارجی شدند که میتوانستند   یک بمب 227 کیلوگرمی  و یا یک مخزن سوخت 758 لیتری را حمل کند  و حتی  در اوائل سال 1943 یک نسخه از مدل سی با موتور قویتر 2300 اسب بخاری نیز تولید شد. 602 فروند از این مدل تولید شد

شلیک با هشت مسلسل 12.7 م م

برخی اصلاحات کوچک منجر به ساخت پی 47 دی مشهورترین نمونه تاندربولت شد. این نسخه در مرحله اول هیچ فرقی با پی 47 سی-2 یعنی سری اخر تولید مدل سی نداشت  و تنها چون یک خط تولید جدید  در ایداهو ساخته شده بود  نمونه تولید در این خط تولید جدید  سی47 دی نامیده شد ولی به مرور تغییراتی نیز کرد.این نسخه خود در چندین زیر مجموع ساخته شد  برای نمونه نسخه پی 47 دی-15 دارای سوخت داخلی بیشتر به میزان 1402 لیتر  بود  و میتواند زیر هر بال یک جایگاه حمل سلاح نیز داشت که میتواند زیر هر بال یک بمب 500 کیلوگرمی و یا یک مخزن سوخت خارجی 565 لیتری را حمل کند. بزرگترین  تفاوت این نسخه  که در نسخه های  بعدی نیز رعایت شد قرار گرفتن یک کابین حبابی با دید فوق العاده عالی بود که به نظر  می اید غیر ماستانگ  هیچ هواپیمای در جنگ دوم چنین کابینی با چنین دیدی  نداشت نسخه  پی 47 دی-16 به بعد دارای شیشه  ضد گلوله  و ملخ جدید بود . این نسخه میتوانست به سرعت 690 کیلومتر بر ساعت برسد و برد ان  به سه مخزن سوخت خرجی 3060 کیلومتر بود. در مجموع 12602 فروند از پی 47 ساخته شد

پی 47 دی دارای کابینی حبابی بود
پی 47 دی مجهز به یک مخزن سوخت زیر بدنه و دو بمب 450 کیلوگرمی

نسخه ای  بر اساس نمونه های اولیه پی 47 دی با نام پی 47 جی ساخته شد که در واقع برای اموزش خلبانان بود اگرچه تک نفره بود.یک نسخه دو سرنشینه  از نسخه جی با نام تی پی 47 جی نیز ساخته شد

پی 47 ان اخرین نسخه  تولیدی پی 47 بود. مشکل اساسی که منجر به تولید  ان شد مشکل اسکورت بمب افکن  های ب29 بر فراز ژاپن بود. ب29 انقدر بالا پرواز میکرد که توسط هیچ جنگنده ژاپنی تحدید نمی شد   ولی از انجای که ارتش امریکا نگران  تولید یک هواپیمای بلند پرواز  توسط ژاپن بود دست به تولید  نسخه پی 47 ان زد که برد بیشتری داشت و با انتقال  دو مخزن سوخت درون هر بال مجموع سوخت داخلی به 2107 لیتر افزایش یافت . این نسخه  مجهز به شش مسلسل  12.7 م م بود و با مهمات کامل و سه مخزن سوخت خارجی تا برد 3200 کیلومتر  برد داشت  . این نسخه  در سال 1944 ساخته شد و در مجموع 1815 فروند از ان تا سال 1945 ساخته شد

در کل 15660 فروند پی 47 ساخته شد

تاریخچه عملیاتی

در پایان سال 1941 ، پی 47 سی برای عملیات به انگلستان اعضام شد. 56 جنگنده به انگلستان اعضام شد . به سرعت ملقب به کوزه  شده که بر میگردد به شکل کوزه شکلش  و تا میانه سال 1943 تعداد زیادی پی  47 دی نیز در انگلستان و بعد از ان در جنوب شرق اسیا مستفر شد. پی 47 پرنده قدرتمندی بود مجهز به زره بالا و یک موتور قوی . از دید خلبانان ان  شبیه یک قلدور بود که معملا گلوله های مسلسل های جنگنده های المانی به ان اثری نداشت   و اتش هماهنگ هشت مسلسل 12.7 م م  میتوانست  108 تا 120  گلوله به شکل هماهنگ در هر ثانیه  روانه  هدف کند به شکلی که نیم ثاینه فشار ماشه هر هدفی را نابود  میکرد. به زودی به دلیل برد زیاد  و توان حمل بمب زیر بال  به عنوان  یک جنگنده بمب افکن مورد توجه قرار گرفت  از این رو با جایگزین شده پی 51 ماستانک در نقش  دفاع هوایی با پی 47، پی 47 در نقش عملیات هوا به زمین  بکار رفت. در حالی که در رزم هوایی در مجموع 667 پیروزی در ازاء 113 شکست به دست اورد  ادعا شده پی 47 با نابودی 68000 کامیون ، 88000 واگن، 9000 لکوموتیو ،6000 خودرو زرهی  بیشترین تلفات را در اروپا به المانی ها وارد کرد. این هواپیما به غیر از بمب و مسلسل از  سال 1947 زیر هر بال مجهز به پنچ راکت 127 م م(در مجموع 10 راکت)شد

نصب راکت 127 م م درون لانچر سه تایی
پی 47 دی و راکت 127 م م

پی47 یکی از بی عیب نقص ترین طرح های جنگ جهانی دوم بود زیرا از همان اول ورود به خدمت در نسخه های نخست  تقریبا مشکل بزرگی نداشت و بهترین جنگنده بمب افکن امریکایی ها  در جنگ بود که حتی در جنگ کره نیز به کار رفت

پی47 به 25 ارتش جهان صادر شد که بیشترین ان به شکل دست دوم بعد از جنگ تحویل شد در این میان ایران نیز در سال 1947 موفق به دریافت 50 فروند پی 47 دی از امریکا شد که تا دهه 1960 انها را در خدمت داشت. این پرنده حتی به شوروی نیز صادر شد و در جریان جنگ جهانی دوم در شوروی نیز به کار رفت. شوروی از موتور این هواپیما بهره برد  و بر اساس ان یک موتور پیستونی داخلی تولید کرد

دو فروند پی 47 و یک فروند اف84 نیروی هوایی شاهنشاهی ایران

سئوالات و نظرات خود را می توانید  با مدیریت سایت با ایمیل jangaavaran@YAHOO.COM  در میان بگذارید

مشخصات

خدمه یک نفر

طول:12.42 متر

وزن خالی:4535 کیلوگرم

بیشترین وزن برخاستن:7938 کیلوگرم

موتور: یک موتور پیستونی شعاعی  Pratt & Whitney R-2800 با توان 2600 اسب بخار

بیشترین سرعت:697 کیلومتر بر ساعت

بیشترین برد در نسخه دی:2900 کیلومتر برد انتقالی

سلاح تا هشت مسلسل 12.7 م م  و یا بمب 450 کیلوگرمی زیر بدنه

  ترجمه: عبدالحمید تارخ

 منابع

http://www.aviation-history.com/republic/p47.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Republic_P-47_Thunderbolt

 

نوشته های مشابه

همچنین ببینید

بستن
دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن