نبرد ناو کلاس آیووا

ساخت نبرد ناو کلاس آیووا در مارسال 1938 اغار شد زمانی که  نیروی دریایی خواهان یک رزم ناو برای با دوازده توپ 406م م شد که دارای سرعت 50 کیلومتر بر ساعت باشد. در ان روزگار موشک هنوز ساخته نشد بود و توپ ها حرف اول را در نبرد دریایی میزدند . این طرح چند ماه  بعد کمی اصلاح  شد و  قرار شد رزم ناو جدید دارای  بیشترین سرعت 65 کیلومتر بر ساعت  باشد و بتواند با سرعت 27 کیلومتر  بر ساعت به برد 37000 کیلومتر برسد و دارای سلاح  های کوچکتر هم باشد

سه طرح با نام کلاس A و B و C به نیروی دریایی پیشنهاد شد که همگی بین 52000 تا 59000 تن وزن داشتند و از موتور های  با قدرت 225000 تا 300000 اسب بخار قدرت می گرفتند. مدتی طرح  بی با وزن 52000 تن مورد پسند بود ولی از دید نیروی دریایی  این شناو بسیار سنگین و گران بود از این رو چند ماهی چند طرح مورد بررسی قرار گرفت ولی در نهایت  تا سال 1939 طرح بی مورد پذیرش قرار گرفت. کلاس جدید با نام  آیووا در سال 1940 در دست ساخت قرار گرفت و در سال 1943 وارد خدمت شد

کلاس ایووا یک نبرد ناو با وزن استاندارد 45000 تن و وزن بارگیری کامل 52000 تن است که دارای  طول 262 متر  است  و از 2700 خدمه بهره می برد. ارتفاع بدنه کشتی  29 متر است ولی با ارتفاع دکل حساب کنیم به 40 متر می رسد

برای اشنایی با نبرد ناوها اینجا را کلیک کنید

ناو دارای  بدنه ای کشده  و دراز  بود و در جلوی بدنه دارای دو برجک توپ،در میانه بدنه ساختمان فرمانده ای که دوطرف ان را نیز برجک توپ گرفته بود و در انتهای بدنه نیز یک برجک توپ قرار داشت. خود ناو در بخش زیرین بین چهار  تا دو طبقه در بخشهای مختلف داشت که اقامتگاه اصلی خدمه زیر بخش ساختمان اصلی ناو بود و موتور خانه در انتهای ناو پشت سر برجک توپ عقبی قرار گرفته بود

بدنه ایووا به شکل یک دست از فولاد ساخته شده بود و زره بسیار بزرگی برای مقابله با بمب باران های هوایی و یا گلوله های توپ و اژدر داشت و بخش مهمات ناو در زیر اب خور قرار داشت جای که معمولا سلاح دشمن به ان کمتر برخورد می کرد . از اول تا اخر کشتی در کنار بدنه در بالای خط ابخور میزان زره 307 م م داشت  ولی در زیر خط ابخورد با چهار دیوار ضد اژدر  میزان زره 500 م م رسیده بود   و برجک سه توپ اصلی دارای  350 م م زره بودند . عرشه دارای  دو بخش است. بخش رویی از چوپ بود ولی بخش زیرین از فولاد ساخته شده که زره اصلی بود

ایووا دارای  چهار اتاق  اتش   با هشت دیگ بخار بود که با حداکثر  دمای خروجی 875  درجه فارنهاید  چهار توربین بخار را تغذیه  میکرد .  این چهار توربین به چهار شفت(پروانه) متصل بود که هر یک دارای  پنچ تیغه بود که هر تیغه 5 متر طول داشت. این موتورها  در مجموع 212000 اسب بخار قدرت فراهم میکرد . هر شفت دارای  سرعت 250 دور بر دقیقه  بود و پشت چهار شفت  دو سکان هدایت قرار داشت. بیشترین سرعت این نبرد ناو به 65 کیلومتر بر ساعت می رسد که سریعترین   شناور رزمی جهان نسبت به وزنش است و در ان زمان از اکثر ناوشکنها سریعتر حرکت میکرد . برای رسید به سرعت 50 کیلومتر بر ساعت نیاز به چهار دیگ بخار است و برای  سرعت بیشتر نیاز به هشت دیگ بخار است.

کلاس ایووا میتواند با سرعت 23 کیلومتر برساعت به برد 23960 کیلومتر نیز برسد

هر یک از چهار اتاق موتور دارای یک جفت توربین بخار برای تولید برق بودند که میتوانستند  ده مگاوات برق  برای این شناور تولید کند

این نبرد ناو از زمان جنگ جهانی دوم رادار داشت. دو نوع رادار روی  این  ناو نصب  بود یکی رادار  باند اس کا که برای جستجوی هوایی استفاده می شد و دارای برد 50 کیلومتر بود و دیگری یک رادار جستجوی دریایی در باند  اس بود . همچنین از روز اول دارای  سه سونار برای  کشف زیر دریای  بود و اولین نبرد  ناو تاریخ بود که دارای  یک سامانه رایانه ای با فناوری انالوگ برای محاسبه اتش  دقیق توپ بود که تا برد 40 کیلومتری به ان اجازه اتش میداد   بعدها یان نبرد ناو از جنبه الکترونیکی ارتقا یافت که به ان خواهیم پرداخت.

بزرگترین  سلاح اصلی ناو 9 توپ 406 م م مارک7 بود. این توپها به شکل سه تایی  در  هر برجک در مجموع در سه برجک شامل دو برجک در جلو و یک برجک در عقب نصب شده بودند  .  توپ دارای  لوله یا با طول 20 متر بود و هر توپ به تنهایی 121 تن وزن داشت  و میتوانست  یک پرتابه 850 تا 1200 کیلوگرمی را با سرعت دهانه 820 متر بر ثانیه تا برد 30 کیلوتری اتش  کنند

هر برجک دارای  سه توپ بود  که هر کدام از سه توپ توان اتش مستقل داشتند و میتوانستند  به شکل مستقل بالا  و پایین روند  و هر برجک  نیز برای خود دارای  یک مسافت یاب نوری و رایانه اتش  بالستیک انالوگ برای اتش  دقیقه داشت. در هر برجک برای هر سه توپ 79 خدمه فعالیت می کردند . پوشش توپ های 5درجه به طرف پایین و 45 درجه  به طرف بالا بود و میتوانست  یک زاویه  300 درجه را پوشش دهند . بار گذاری  با یک سیستم هیدرولیک انجام می شد . گلولهای از نه متر پاینتر با یک اسانسور بالا امده  و پشت توپ قرار میگرفت  و با باز شدن پشت توپ وارد لوله توپ شده و بعد خدمه خروج های پرتاب را پشت گلوله گذاشته و توپ اماده شلیک است. هرگوله 180 سانتیمتر طول دارد .. مهمات ها بین 200 تا 380 کیلوگرم  مواد منفجره داشتند (تقریبا اندازه یک بمب هواپرتاب مارک 83). گلولها به دلیل  وزن بالا انرژی جنبشی بالای داشتند  و تاثیر فوق العاده ای به جا میگذاشتند. هر  توپ تا دو گلوله بر دقیقه اتش کند

یک برجک زرهی روی ساختمان اصلی  ناو بود که افسر هدایت اتش  در ان قرار  داشت که توسط یک  سایت اپتیک ، رادار و رایانه دست به هدایت اتش  میزد. سیستم هدایت اتش  از نوع مارک 38 در جنگ جهانی  دوم دارای  یک رادار برای کشف هدف و مسافت یاب بود ولی از یک مسافت یاب  نوری نیز استفاده می شد. بعد از کسب هدف و یا مختصات ان اعداد به یک رایانه  بزرگ کمد شکل داده میشد   و  زاویه  لوله توپ را محاسبه میکرد

سلاح دیگر این نبرد ناو 20 توپ127 م م در برجک است که  دو طرف  ساختمان اصلی  نصب شده بود.این توپ 127 م م از نوع مارک12 دارای  سرعت اتش 15 گلوله بر دقیقه بود و گلوله گذاری ان نیز هیدرولیک بود. گلوله های این توپ  24 کیلوگرم وزن داشتند و بیشترین برد انها تا 17 کیلومتر نیز میرسد. این توپ تقریبا روی تمامی شناورهای ارتش امریکا در جنگ جهانی دوم نصب بود

این توپ ها از  سامانه اتش  مارک 37 با یک رایانه  اتش  بالستیک  انلوگ از نوع مارک1  ای استفاده میکردند . رادار کنترل اتش مارک 37 میتوانست  اهداف هوایی را نیز رهگیری کند از این رو این توپ را با کمک چاشنی انفجار  مجاورتی بر ضد اهداف  هوایی نیز به کار می رفت  . همچنین می شد  توپ را با کمک یک سایت مارک6 و یک  مسافت یاب نوری به شکل مستقیم  نیز  اتش  کرد

در زمینه  دفاع هوایی  ناو دارای  هشتاد  توپ 40 م م بوفرس با سرعت اتش  بالای 120  گلوله بر دقیقه  بود که به شکل دو تایی در یک محفظه روباز قرار داشتند  و توسط یک سایت اتش  در پشت هر واحد اتش هدایت میشدند . در کنار این توپ 49 توپ20 م م خودکار با سرعت اتش  600 گلوله بر دقیقه نیز وجود داشت. این 129 توپ وظیفه  ایجاد یک دیوار اتش  برای مقابله با حملات هوایی را داشتند

ناو در مجموع دویست هزار گلوله درون خود حمل میکرد

از چهار ناو کلاس ایووا که ساخته شد که طی حدود پنچاه سال خدمت  در نیروی دریایی امریکا از  ناحیه الکترونیکی  و تسلیحاتی  ارتقاء یافتند

• در سال 1952 روی این ناوها رادار جستجوی سطحی AN / SPS-10  و رادار جستجوی هوایی AN/SPS-6  که در باند ال کار می کرد و 150 کیلومتر برد داشت نصب شد  ولی طی دهه 1960 و 1970 باز  چندین بار رادار عضو شد ولی راداری  که طی حدود سی سال اخر روی این نبرد ناو نصب بود  رادار جستجوی هوایی  AN/SPS-49 که یک رادار باند ال با  برد 474  کیلومتر بود و دیگری رادار جستجوی سطحی AN/SPS-67 با برد 150 کیلومتر  بود. همچنین  این ناو مجهز به سامانه مدیریت  جنگ الکترونیک SLQ-32 ، پرتاب کننده چف  Mark 36 SRBOC   و فریب دهنده اژدر AN/SLQ-25 Nixie مجهز شد

در زمینه  رادار کنترل اتش نیز این ناو ارتقا یافت  و سیستم مارک 37 و 38 با سامانه کنترل اتش  جدید برای هدایت توپ 406 م م تعویض شد

در زمینه تسلیحات  این ناو تغییرات بسیاری  به خود دید. در دهه 1970  چهار عدد  از  برجک توپ127 م م جمع شد و تنها شش  برجک با 12 توپ باقی ماند و ناو مجهز به چهار  لانچر پرتاب موشک  ضد کشتی هارپون هر یک با چهار موشک  در مجموع 16 موشک ضد کشتی شد. در ارتقا دیگر  هشت لانچر پرتاب موشک تاماهاوک هر کدام با چهار موشک  در  مجموع 32 موشک روی این ناو ها نصب شدند. این لانچر ها در واقع لانچر پرتاب نسخه زمین  پرتاب تاماهاوک بودند  ولی روی این ناو سوار شدند و توان تهاجم  موثر را در برد 2500 کیلومتری به این ناو  دادند. حتی در هه 1980 برنامه ای برای برداشتند برجکهای توپ 406 م م این ناو ها و نصب سیلوهای پرتاب عمود تاماهاوک با توان حمل مجموع 80 تا 100 تاماهاوک  به عنوان یک سکوی اتش   بسیار موثر مد نظر بود ولی برنامه به جای نرسید

همچنین در دهه 1980 با جمع اوری تمامی توپ های 20 و 40 م م ضد هوایی   ناو مجهز به چهار سامانه دفاع کوتاه فلانکس شد. برنامه یا برای نصب موشک سی اسپارو نیز وجود داشت ولی در نهایت تنها فلانکس  و توپ های 127 م م در نقش دفاع هوایی به کار رفتند و این ناو معمولا اسکورت می شود

در زمان خروج از خدمت  کلاس ایووا دارای  نه توپ 406 م م، 12 توپ 127 م م، 32 موشک تاماهاوک، 16 موشک  هارپون و چهار سامانه فلانکس بود

قرار بود شش  فروند از این کلاس ناو ساخته شود ولی چهار فروند ساخته شده و با پایان جنگ دوم جهانی ساخت دو فروند لغو شد که هر دو در بخشهای از بدنه نیز ساخته شده بود

اولین نمونه که در سال 1943 وارد خدمت  شد ایووا نامیده شد

در مرحله اول برای مقابله با شناورهای رزمی  المان در اقیانوس  اطلس وارد این اقیانوس شد ولی در نهایت   در سال 1944 به اقیانوس  ارام منتقل شد  و به عنوان سکورت ناوهای هواپیما بر به کار رفت و در چندین نبرد مهم بر ضد ژاپن  دست به اجرای اتش  در همایت از نیروی زمینی  زد.بعد از جنگ جهانی دوم در کره و ویتنام حضور داشت و در سال 1990 از خدمت خارج شد

دومین نمونه تولیدی نیوجرسی نامیده می شد

نیوجرسی نیز در سال 1943 عملیات شد این ناو نیز مدتی در اقیانوس اطلس بود بعد به  اقیانس ارام رفت و در انجا مشابه ایووا عملیات نجام داد. در کره و ویتنام شرکت داشت و در ویتنام چندین  بار سواحل و تاسیسات ساحلی ویتنام را با توپ 406 م م گلوله باران کرد . این نسخه  نیز در سال 1991 از خدمت خارج شد

سومین  فروند میسوری نام داشت

این نمونه در سال 1944 وارد خدمت شد و بلافاصله در گلوله باران  سواحل اکیناوا شرکت داشت . میسوری در تاریخ نقش بزرگی دارد زیرا قرار داد تسلیم ژاپن بر روی عرشه این نبرد ناو امضا شد  و در جریان جنگ کره برای بمب باران مواضع کره ای ها استفاده  شد. این نبرد ناو در جنگ خلیح فارس یک بندره بصره و تاسیسات  ساحلی ان را با 759 گلوله 406 م م گلوله باران کرد و در 28 موشک تاماهاوک اتش کرد . این ناو در سال 1992 از خدمت خارج شد

اخرین نمونه نبرد ناو کلاس ایووا ، نبرد ناو ویسکانسی بود

ویسکانسی  مانند میسوری  بود و ماموریت مشابه ای  انجام داد. ویسکانسی هم در جنگ اول خلیج فارس  1  در مجموع 310 گلوله 406 م م و 28 موشک تاماهاوک اتش کرد و در سال 1992از خدمت خارج کرد

نبرد  ناو کلاس ایووا اخرین نبرد ناو تاریخ بود که در سال 1992 از خدمت خارج شد و همکنون به عنوان موزه از انها استفاده می شود. کلاس آیووا برای مدتها یکی از نماد های قدرت دریایی امریکا بود که همواره حتی در عصر شناورهای پیشرفته با احترام به بزرگی و شکوه ان نگاه میشد  و عظمت  ان چشم نواز بود . این ناو جای بهسازی بسیار داشت ولی پیشرانه دیگ بخار ان قدیمی بود و تعویض ان بسیار هزینه بر بود ،مگر جز این بود یک سکوی فوق العاده برای پرتاب موشک های کروز میشد

وزن: در حال کامل بارگیری شده 59000 تن

طول:262 متر

پیشرانه: هشت دیگ بخار با توان ایجاد قدرت 212000 اسب بخار متصل به چهار شفت

بیشترین سرعت:65 کیلومتر بر ساعت

برد:با سرعت 28 کیلومتر بر ساعت رقم 27850 کیلومتر

 تعداد خدمه:2700 نفر در جنگ جهانی دوم و 1800 نفر در دهه 1980

تسلیحات: طی جنگ جهانی دوم : شش توپ 406 م م، 20 توپ 127 م م، 80 توپ 40 م م و 40 توپ 20 م م

در دهه 1980: نه توپ 406 م م، 12 توپ 127 م م، 32 موشک تاماهاوک، 16 موشک  هارپون و چهار سامانه فلانکس بود

قیمت در سال 1944: صد میلیون دلار

ترجمه: عبدالحمید تارخ

منابع

http://www.conservapedia.com/Iowa-class_battleship

https://en.wikipedia.org/wiki/Iowa-class_battleship