تسلیحات نیروی های پیاده و سلاح های انفرادی

نارنجک انداز های خودکار روسی

نارنجک انداز های خودکار روسی

نارنجک انداز خودکار پدیده ای است که از جنگ ویتنام با ساخت نارنجک انداز مارک 19 در امریکا وارد خدمت ارتش های جهان شد. نارنجک 40 م م خود در جنگ ویتنام به شکل گسترده ای توسط نیروی زمین امریکا به کار رفت. این نارنجک ها دارای برد حدود 400 متر بودند ولی به شکل تکی  شلیک می شوند. معمولا سلاح شلیک کنند این نارنجک ها دارای یک لوله بودند که از ته مانند یک سلاح تک لول پر می شدند  و یا زیر لوله سلاح تهاجمی نصب می شد ولی با ورود نارنجک انداز امریکا مارک19 ، این امتیاز به دست امد تا یک نارنجک انداز خودکار نوار خور توان شلیک بیش از 300 گلوله بر دقیقه داشته باشد..نارنجک 40  م م قدرت انفجاری معادل یک نارنجک دستی داشت و اتش تعداد زیادی از انها  جهنی برای  نیروی دشمن فراهم میکرد

مارک19

شوروی نیز در سال 1967 دست به توسعه نارنجک انداز خودکار جدید زد. این طرح جدید تحت تاثیر به دست اوردن چند قبضه مارک19 توسط ویتنامی ها در جنگ ویتنام بر میگردد که به دست شوروی رسید. شرکت کی بی پی شوروی  طرح را اغاز کرد که هدف ان دستراسی به یک نارنجک انداز سبک بود که بتوان توسط دو نفر به راحتی به کار گیری شود. این نارنجک انداز قرار بود در مرحله اول25 م م باشد ولی در نهایت نسخه 30 م م ان توسعه یافت

نارنجک انداز جدید AGS-17  پالامیا نامیده شد و  در سال 1971 وارد خط تولید شد . AGS-17  یک نارنجک انداز خودکار مسلح شوند به عقب نشینی لوله بود  و با نوار از سمت راست تغذیه می شود. این نوار درون یک باکس حلزونی شکل قرار میگرفت  که شامل 29 نارنجک 30 م م بود و به شکل علمی  میتواند 400 گلوله بر دقیقه شلیک کند اگرچه ظرفیت خشاب ان عملا سرعت اتش واقعی 185 گلوله بر دقیقه بود . برد موثر ان 1700 متر بود ولی شلیک مستقیم تا 500 متری موثر بود و تا 1700 متر باید شلیک به روش غیر مستقیم و بالستیک انجام می شود. سلاح دارای یک  دسته برای مسلح سازی عقب سلاح  بود که به عقل داده میشد و  بعد رها می شود و روی یک سه پاییه نصب می شود ولی میشد ان را روی هر خودروی نصب کرد . . این سلاح گلوله های 30 م م با طول پوکه های 29 م م شلیک میکرد. وزن مرمری این مهمات 0.28 کیلوگرم  بود و مهمات های ان   تا شعاع دو متری بعد از برخورد بر اثر ایجاد ترکش موثر بودند.این نارنجک انداز میتواند چهار نمونه نارنجک انفجار گوی ترکش شونده (اچ ایی) و دو نمونه نارنجک دودزا حمل و شلیک کند

AGS-17

برای هدفگیری و شلیک یک سایت بسیار ساده فلزی دارد ولی روی تمام نسخه های تولید می شود یک سایت هدفگیری  در سمت چپ  سلاح قرار میگرد. این سایت از نوع  PAG-17  با قدرت درشت نمایی 2.7 ایکس  اجازه اتش مستقیم و غیر مستقیم   به این نارنجک انداز میدهد.  تیر انداز برای تیر اندازی یک دو دسته در دو طرف سلاح دارد که ماشه در سمت راست جلوی دسته قرار دارد

AGS-17  در افغانستان به شکل گسترده ای توسط نیروهای روسی استفاده شد. این سلاح بسیار کارا  بود اگرچه به مرور مشخص شد که  گلوله های 30 م م ان با پوکه های 29 م م قدرت کمتری از گلوله های 40 م م  نارنجک انداز مارک19 و یا  نسخه های مشابه غربی دارد  ولی با وجود این دارای وزن  سبکتر بود. البته روسها یک نسخه با نام AGS‑40 نیز توسعه دادند که  گلوله 40 م م غربی شلیک میکند. هدف از طراحی این نسخه دسترسی به بازار صادراتی برای کشورهای  بود  که مهمات 40 م م استفاده میکردند  . نسخه AGS‑40  دارای یک صندلی تا شو نیز پست سه پاییه خود است که به تیر انداز اجازه میدهد روی ان نشسته در حالی که پاهای خود را دو طرف سلاح قرار  میدهد و با دو دسته دستگیره اتش را میگرد  و اتش میکند

در ادامه روسها در دهه 1980 بر اساس تجارب استفاده از این نارنجک انداز در افغانستان نسخه جدید با نام  AGS-30  اتلانت توسعه دادند

تصویری از محل قرار گیری نارنجک ها

AGS-17  دارای وزن 31 کیلوگرم بود این وزن بالا بود و روسها  به دنبال نسخه سبک تر رفتند . اگرچه این طرح در دهه 1980 اغاز شد ولی در سال 1995 در روسیه وارد خدمت شد. نسخه جدید AGS-30  دارای بخشهای کامپوزیت است  و وزن ان به 16 کیلوگرم رسیده است که بسیار سبکتر بود و از طرفی در زمینه دقت اتش نیز کارای بیشتری داشت  . این نسخه دارای شکل و عملکرد مشابه AGS-17   دارد و در واقع تنها یک نسخه سبک تر و  ایمن تر این نسخه است و البته برد نهایی ان تا 2100 متر افزایش یافته  و ظرفیت باکس خشاب ان 30 گلوله شده است که یکی بیشتر از نسخه قبلی است . این نسخه اگرچه اخرین نسخه نارنجک اندازهای روسی است ولی واقعا با نارنجک انداز امریکایی مارک40  قابل قیاس نیست.زیرا ان دارای سامانه اتش رایانه ای است ولی نسخه روسی خیر.

این نمونه به تعداد کمتری  در روسیه نسبت به نسخه قبلی تولید شد زیرا همچنان تعداد زیادی AGS-17  در خدمت است  .هر دو نمونه دارای مدلهای برگفته شده برای استفاده غیر از نیروی پیاده است. برای نمونه نمونه ای با توان نصب درون غلاف  برای نصب زیر بالچه بالگرد با صد گلوله که بسیار کم در روسیه استفاده شد ولی نسخه ای از  AGS-17  در دسترس است که برای نصب درون  و یا بیرون برجک به شکل غلاف  وجود دارد. این نسخه برای خودروهای زرهی استفاده می شود و معمولا خشاب 100 فشنگه دارد گرچه معمولا تا چند صد گلوله نیز درون خودرو به عنوان ذخیره استفاده می شود

نسخه40 م م

ایران بر اساس  AGS-30  نارنجک انداز کاوه را تولید کرده است  که ان نیز مانند نسخه روسی 30 م م است و معلوم نیست تولید تحت امتیاز است و یا کپی نسخه روسی

کاوه

عبدالحمید تارخ

 

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن