سلاح های ضد تانک

سلاح ضد زره بازوکا

سلاح ضد زره بازوکا

سلاح ضد زره بازوکا

ارتش امریکا  با اغاز جنگ جهانی دوم به برخی کاستی های خود پی برد. البته این کاستی ها برای تمامی ارتش های درگیر در جنگ بود. تقریبا  تمامی  ارتش های درگیر جنگ نیاز به یک سلاح ضد تانک موثر برای نیروی های پیاده بودند. البته همه مشکل تانک نبود. نیروی های پیاده برای حمله به کامیون ها  ویا خودرو های زرهی سبک ویا یک سنگر تیربار ، سنگر معمولی ویا مراکز تجمع  دشمن ویا یک ساختمان نیاز به یک سلاح انفجاری   با برد بیش از برد یک نارنجک تفنگی داشتند

ارتش امریکا از سال 1942 سلاح  جدید با نام ام18 به خدمت گرفت. ام18 یک توپ بدون لگ  خان دار برای شلیک از روی شانه یک سرباز پیاده بود. این توپ  57 م م مهمات های ضد زره خرج گود ویا انفجار  قوی ترکش شونده را درگیری با نیروی های زرهی و یا پیاده  دشمن اتش میکرد. توپ دارای یک فشار شکن  در انتهای لوله بود که گاز شلیک را  به عقب سلاح هدایت میکرد تا لگد زیادی تولید نشود. این سلاح دارای برد موثر 450 متر بود اگرچه به عنوان یک توپ  بر روی  سه پاییه می شد با یک سایت هدفگیری  تا 3500 متر نیز ان را اتش کرد. اگرچه سلاح بسیار خوبی بود و حتی تا جنگ کره نیز در خدمت باقی ماند ولی مشکلات خود را داشت . مهمات ان به عنوان  توپ سنگین    و خود  قبضه به تنهای  22 کیلوگرم وزن داشت

روش عملکرد سلاح بدون لگد
روش عملکرد سلاح بدون لگد
سلاح ضد زره بازوکا
سلاح ام18

در  اوائل  سال 1942 یک سرهنگ ارتش  امریکا با نام لسلی اسکینر یک  ایده جدید  داشت. ارتش امریکا از نارنجک  تفنگی ضد تانک ام10 بهره میبرد که حدود 1.8 کیلوگرم وزن داشت . این نارنجک تفنگی بردش کم بود و هدفگیر ان سخت. نمی شد ان را با تکیه به کتف  ویا از روی کتف شلیک کرد ولی این سرهنگ  باهوش  این ایده را داشت که به  نارنجک یک خرج سوخت جامد راکتی ببندد و ان را از درون یک لوله از روی کتف شلیک کند. این ایده  باعث متولد شدن اولین سلاح شانه پرتاب ضد تانک راکتی جهان یعنی ام1 بازوکا شد(المانها  سلاح راکتی مشابه ای با نام پانزر فاست را داشتند  ولی در ان زمان از روی یک پاییه با دو چرخ  متصل به ان برای حمل اسان شلیک می شد . وقتی المانها  بازوکا  را دیدند متوجه شدند ان پاییه  و چرخ زیادی است  ، پاییه و چرخ را برداشتند  و ان  را روی شانه شلیک کردند)

سلاح ضد زره بازوکا
ام1 بازوکا

سلاح  ام1 بازوکا یک  پرتابه راکتی سوخت جامد بود که از درون یک لوله شلیک میشد. سلاح دارای خرج سوخت جامد بود ولی با راکتهای سری ار پی جی فرق دارد. در بازوکا خرج پرتاب در همان لوله تمام شده و راکت  وقتی به بیرون می امد  دیگر پیشرانه ای ندارد با همان نیروی شلیک  اولیه به پیش می رود. در واقع مانند نارنجک تفنگی است با  این تفاوت که از لوله شلیک می شد و یک خرج راکتی داشت . مهمات ضد زره خرج گود این  سلاح ام6 نامیده می  شود. ام6 دارای  شش بالچه تعادل  در پشت سر خود بود که بعد از شلیک و خروج از لوله تعادل پرتابه را حفظ می کرد . برای به کار انداختن سوخت جامد  مهمات ، بازوکا در دسته که زیر لوله قرار داشت از دو باتری استفاده می کرد. در واقع بازوکا در زیر  خود دارای  سه بخش  دسته مانند بود. یکی در جلوی بود که برای گرفتن  به عنوان دسته برای حفظ تعداد سلاح استفاده می شود، دومی کمی عقب تر بود که ماشه به  ان وصل بود و قبضه تپانچه یا شکل ان بود و در نهایت سومی که بزرگ و پهن بود و محل قرار گیر  دو باتری که به عنوان تکیه  گاه به شانه هم استفاده می شود . مهمات از عقب لوله وارد قبضه پرتاب میشد و معمولا سلاح دو خدمه داشت . یکی برای گلوله گذاری  و دیگری شلیک. به دلیل داشتن اتش عقبه ، تا فاصله 30 متری پشت بازوکا  در هنگام شلیک منطقه خطر اعلام شده بود

قبضه  پرتاب 137 سانتیمتر طول داشت و دارای  وزن 5.9 کیلوگرم بود که بسیار سبکتر  از توپ بدون لگد ام18 بود. مهمات بعد از شلیک تا 370 متر برد داشت  ولی برد موثر برای برخورد با دقت 140 متر بود و مهمات ضد زره ان در 76 م م زره نفوذ می کرد. این میزان  نفوذ  برای از بین برد پانزر 2 و 3 و برخی نسخه  های پانزر 4 کافی بود. یک  نوع مهمات دیگر با نام ام7 نیز شلیک میکرد که ان مهمات انفجار  قوی ترکش شونده برای استفاده برضد نفرات پیاده بود.

ام1 بازوکا..دو مهمات در تصویر دیده می شود مهمات جلوی مهمات ضد تانک و مهمات عقبی مهمات ضد نفر
ام1 بازوکا..دو مهمات در تصویر دیده می شود مهمات جلوی مهمات ضد تانک و مهمات عقبی مهمات ضد نفر

چندین نسخه از بازوکا ساخته شد

نسخه که  بلافاصله بعد از نمونه ام1 تولید شد و از همه در جنگ بیشتر استفاده شد نسخه ام1 ای 1 است.این نسخه  بر روی لانچر دارای  یک سایت اتش بود . سایت اتش  دارای  دو بخش بود یکی در جلوی لوله و یکی در میانه لوله. سایت برای اتش در  برد 100، 200 و 300 متر قابل تنظیم بود . همچنین این نسخه  مهمات پر توان تر ام6 ای 1 را در نقش ضد زره شلیک میکرد. این مهمات انحراف کمتری داشت  زیرا بر اساس گذارشات مهمات قبلی یا همان مهمات ام6 بعد از طی 50 متر دچار انحراف میشد از این رو ام6 یا 1دارای بالچه  تعادل بهتری بود . تا پایان جنگ  مهمات ام6 ای3 نیز وارد میدان شد که تا 102 م م زره را نفوذ میکرد  . اگرچه همچنان  از جلوی برجک و بدنه به تایگر المانی کارگر نبود

مشکلات باتری و دردسر باتری  و باتری بازی در میدان  جنگ باعث ساخته شده نسخه جدید از بازوکا با نام  ام9  شد. این نسخه  دیگه دارای  جایگاه بزرگ و پهن باتری در زیر قبضه  نبود و به جای باتری از یک سیستم چرقه  مغناطیسی  از طریق   ماشه مجهز شد . همچنین نسخه  ای با نام ام9 ای 1 نیز ساخته شد که دارای قبضه دو تکه بود که از هم جدا می شد و می شد انها را سر هم کرد . این  نسخه برای نیروی های هوابرد ساخته شد

ام9
ام9

بازوکا برای اولین بار در  سال 1942 در عملیات در شمال افریقا بر علیه نیروی های المانی و ایتالیایی  استفاده شد. در مرحله نسخه  به دلیل عدم اموزش درست و اطمینان پذیری پایین  اثری در جنگ نداشت و حتی در یکی از نامه های ایزنهاور که فرمانده نیروی های امریکایی در شمال افریقا بود به این مسئله اشاره شده است  ولی در ضد  حمله نازی ها در مه 1943 به خوبی ظاهر شد و تعداد زیادی  از تجهیزات انها را از بین برد

در سیسل در سال 1943 بر ضد نیروی های المانی و ایتالیایی  موفق بود و تعداد زیادی از پانزرهای المانی را شکار کرد ولی مشکل بزرگش این بود که دود زیادی تولید می کرد که جای تیر انداز بلافاصله لو می رفت . در جریان عملیات در اروا بعد از پیاده شدن نیرو ها در نرماندی بازوکا نشان  داد در برابر تایگر  و نسخه های اخر پانزر 4 موثر نیست حتی از کنار نیز گهگاه نفوذ کافی نداشت و از این رو امریکا ترجیه میداد  بازوکا را از عقب  به تانک شلیک کنند و یا   اینکه ان را به سطح شیب داری پایین  جلوی بدنه تانک شلیک کنند . در نهایت  هرگز بازوکا موفق به شکار تانک های پیشرفته المانی چون  تایگر ، پانتر و جگوار نشد ولی در نبرد اروپا تاثیر بسیاری بر ضد سنگر های تیربار المانی و ساختمانها  که در ان تیربار مستقر کرده بودند داشت

مهمات ضد زره ام6
مهمات ضد زره ام6

در جنگ کره نسخه ام20 سوپر بازوکا به کار رفت. این نسخه  90 م م بود و 270 متر برد مفید و 1000 متر برد نهایی داشت و می توانست در 280 م م زره نفوذ  کند  و دارای دو خرج پرتاب و پرواز بود و با نسخه ام1 ای1 فرق داشت. این نسخه دارای لانچری  به وزن 6.5 کیلوگرم بود و عملکرد ان در زمان خودش بسیار  بالا بود  ولی به دلیل سیاست بی توجه ای به جنگ افزار متعارف بعد از جنگ جهانی دوم و دست یابی امریکا به سلاح اتمی  تعداد  کمی ام20 تا زمان  اغاز جنگ کره تولید شد. با اغاز جنگ کره ام1ای1 و ام9 بازوکا که از پس تانک های  المانی جنگ دوم بر نیامده بودند  بر ضد تی 34 کمونیستها نیز کاری از پیش نبرد  و امریکا به سرعت  دست به تولید گشترده  سلاح ام20 سوپر بازوکا زدند که البته با ورود به جنگ تاثیر زیادی  در نبرد پیاده نظام بر علیه نیروی زرهی کمونیست ها گذاشت. چین این سلاح را طی جنگ به دست اورد و ان را بر علیه شرمن و ام 46 امریکا طی جنگ کره  استفاده کرد  و مدتی حتی نسخه چینی ان نیز تولید شد

سوپر بازوکا تا میانه دهه 1960 در خدمت ارتش امریکا  بود و حتی طی جنگ ویتنام به کار رفت و در نهایت  با ام 67 و ام 72 لاو جایگزین شد

بازوکا به 25 کشور جهان از جمله ایران صادر شد. ایران این سلاح  را بعد از  جنگ جهانی دوم  به صورت محدود از دو نوع  ام1 ای1 و ام9 تحویل گرفت و تا اواخر دهه 1970 میلادی در خدمت بود

در این تصویر به خوبی تفاوت نسخه 57 م م ام9 بازوکا و نسخه 90 م م سوپر بازوکا دیده می شود
در این تصویر به خوبی تفاوت نسخه 57 م م ام9 بازوکا و نسخه 90 م م سوپر بازوکا دیده می شود

مشخصات

نام ام1 ام1 ای1 ام9 ام20(سوپر بازوکا)
طول لانچر 137 سانتیمتر 137 سانتیمتر 155 سانتیمتر 152 سانتیمتر
وزن لانچر 5.9 کیلوگرم 5.8 کیلوگرم 6.5 کیلوگرم 6.5 کیلوگرم
کالیبر 57م م 57م م 57م م 90م م
برد نهایی 370 متر 370 متر 370 متر 913 متر
برد موثر 140 متر 140 متر 110 متر 270 متر
توان نفوذ 76 م م 76م م 102 م م 280 م م

 

ترجمه: عبدالحمید تارخ

منبع: https://en.wikipedia.org/wiki/Bazooka

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن