ناوشکن کلاس سجونگ کبیر

ناوشکن کلاس سجونگ کبیر

نویسنده:AMIR1992x

کره جنوبی یکی از کشورهای پیشرفته در شرق اسیا محسوب میشود. این کشور در حوزه نظامی نیز پیشرفت های چشمگیری بدست اورده است و تسلیحات بومی بسیاری در زمینه های مختلف تولید کرده است

کره جنوبی در دهه 1990 به دنبال ان بود تا توان نیروی دریایی خود را افزایش داده و توان عملیات در ابهای ازاد و دور از کشور خود را داشته باشد به همین دلیل کره جنوبی پروژه ای با نام کا دی ایکس(KDX) را که شامل سه فاز میشد را پی گرفت پروژه ای سه مرحله ای که مرحله سوم ان به ناوشکن سجونگ کبیر ختم شد کره جنوبی به دنبال ناوشکنی بود تا برد بالایی داشته باشد و در ابهای دور از کره جنوبی نیز بتواند به عملیات بپردازد و توانایی درگیری با اهداف هوایی سطحی و زیر سطحی را داشته باشد و برد بالایی داشته باشد

سرانجام صنایع هیوندای مسئول ساخت ناوشکن های اول و سوم کلاس سجونگ شدند ناوشکن دوم را نیز قرار شد صنایع کشتی سازی دوو کره جنوبی بسازد در کل قرار شده بود تا سه فروند از این کلاس برای نیروی دریایی کره جنوبی ساخته شود

هر سه ناوشکن در حال حاضر عملیاتی میباشند

ناوشکن های سوجنگ شباهت های زیادی به ناوشکن های کلاس ارلی بورک ایالات متحده دارند هر چند از ارلی بورک برتر میباشند

در سال 2001 وزارت دفاع کره جنوبی صنایع تالس هلند و شرکت لاکهید مارتین ایالات متحده را نامزدهای ساخت سیستم های رزمی سجونگ معرفی کرد هر یک از شرکت ها پیشنهادی را ارایه دادند

لاکهید پیشنهاد نصب سامانه پیشرفته ایجس را برای نصب روی سجونگ کبیر داده بود و صنایع تالس هلند نیز پیشنهاد نصب سامانه APAR را داده بود در نهایت کره جنوبی لاکهید مارتین را مسئول اصلی ساخت سیستم های رزمی سجونگ معرفی کرد

سجونگ کبیر در صورت فول لود دارای 11000 تن وزن هستند که ان را در راستای یک رزم ناو قرار میدهد هر چند ان را جز ناوشکن ها طبقه بندی کرده اند و در حدود 10200 کیلومتر برد دارد (با سرعتی در حدود 37 کیلومتر بر ساعت)

این ناوشکن کره ای 165 متر طول و 21/4 متر طول دارد و ارتفاع ان نیز حدود 6 متر است  و دارای 300 خدمه میباشد سجونگ یک ناوشکن چند منظوره تمام عیار محسوب میشود که تا دندان مسلح شده است

اولین ناوشکن از این کلاس با نام ROKS Sejong the Great  DDG_991 در سال 2008 عملیاتی شد.دومین ناوشکن از این کلاس با نام ROKS Yolgok Yi DDG_992 در سال 2010 عملیاتی شد (همان طور که گفتیم دومین ناوشکن توسط صنایع کشتی سازی دوو ساخته شد ).اخرین ناوشکن یا به عبارتی سومین ناوشکن از این کلاس نیز در سال 2012 میلادی با نام ROKS SeoaeYo seong ryong DDG_993 ساخته شد

ناوشکنهای سجونگ کبیر کره جنوبی برای درگیری با ناوهای دشمن از موشک های کروز ضد کشتی بومی Hae sung استفاده میکند ناو دارای 4 مقر چهارگانه برای شلیک موشک های کروز Hae sung است

چیدمان مقر موشک ها به گونه ای بوده است تا دو طرف ناو را پوشش دهد به این صورت که دو لانچر چهارتایی در سمت راست و دو لانچر چهارتایی دیگر سمت چپ ناو قرار گرفته اند موشک کروز بومی کره ای ها  از سیستم هدایت اینرسی در کنار راداری فعال استفاده میکند و  160 کیلومتر برد داشته و از موتور توربوفن استفاده میکند این موشک مادون صوت است و 0.85 ماخ سرعت دارد و در مقابل جنگ الکترونیک نیز مقاوم است طول موشک در حدود 5/5 متر میباشد

همان طور که ذکر شد ناوشکن سجونگ قرار بود تا علاوه بر توانایی در درگیری با اهداف سطحی بتواند با اهداف زیر سطحی نیز درگیر شود و از طرفی توانایی هدف قرار دادن مواضع دشمن در فواصل دور را نیز داشته باشد

به همین جهت ناوشکن های سجونگ از موشک هیونمو 3 استفاده میکنند (Hyunmoo III) این موشک کروز جهت انهدام اهداف زمینی به کار میرود  این موشک کروز بومی کره جنوبی 1500 کیلومتر برد داشته و دقت بالایی دارد سرعت ان نیز در حدود 0/8 ماخ است البته در فاز نهایی سرعتش به1.2ماخ میرسد این موشک مشابه موشک کروز تاماهوک ایالات متحده میباشد و دقتش کمتر از 10 متر میباشد این موشک از زیردریایی های کلاس تایپ 212 نیروی دریایی کره جنوبی نیز شلیک میشود و نسخه زمین پرتاب نیز دارد

ناوشگن سجونگ در قسمت انتهایی خود دارای 48 سلول K_VLS است این سلول ها ساخت خود کره جنوبی هستند سلول های عمودی کا _ وی ال اس موشک های کروز هیونمو 3 و اژدر کوسه سرخ(Hong sang Eo) را درون خود جای داده اند همچنین فضای بین لانچر های سلول ها کمتر است که خود از ویژگی های مثبت این سلول ها کره ای محسوب میشود و این سلول های عمودی به کار رفته در ناو موجب شده تا فضای کمتری نیز در ناو اشغال شود

ناوشکن سجونگ جهت درگیری با اهداف زیرسطحی یعنی زیر دریایی ها از موشک کوسه سرخ استفاده میکند

در حقیقت کوسه سرخ یک موشک است که حاوی یک اژدر به نام Chung sang Eo یا همان کوسه ابی است خود موشک از سلول های عمودی کا وی ال اس ساخت کره شلیک میشود و 19 کیلومتر برد دارد و طول ان نیز 5.8 متر است در حقیقت زمانی که موشک به محدوده تقریبی زیردریای هدف میرسد اژدر داخل خود را رها میسازد و سپس خود اژدر وارد اب شده و با زیردریایی هدف درگیر میشود لازم به ذکر است که سجونگ کبیر دارای 2 لانچر سه تیوپه نیز میباشد که درون انها نیز اژدر کوسه ابی قرار میگیرد اژدر کوسه ابی نیز که ساخت کره جنوبی است 2.7 متر طول دارد و برد ان نیز حدود 12 کیلومتر است سرعت این اژدر در حدود 83 کیلومتر بر ساعت میباشد

ناوشکن سجونگ از توپ مشهور مارک 45 استفاده میکند مارک45 یک توپ 127 م م ساخت ایالات متحده است که نرخ اتش 20 گلوله بر دقیقه داشته و برد ان 24 کیلومتر است این توپ در قسمت سینه ناوشکن نصب شده است به طور کلی میتوان با توسعه مهمات دور برد تر برد بیشتری را نیز توسط این توپ زیر اتش گرفت

این ناوشکن کره ای توانایی بالایی در درگیری با اهداف هوایی و موشک های کروز ضد کشتی دارد

در قسمت سینه ناوشکن  در پشت توپ 127 م م ناو  48  سلول عمودی ام کا 41 وی ال اس(MK_41 VLS) قرار داده شده است و همچنین در قسمت عقب ناو پشت جزیره ناو. 32 سلول قرار دارد

این سلولها مجهز به موشک های استاندارد 2 بلاک 3بی میباشند(SM_2IIIB) این نسخه توانایی اش در انهدام موشک های کروز ضد  کشتی افزایش یافته است و بردش در حدود 167 کیلومتر است و سرعتی در حدود 3.5 ماخ دارد و ارتفاع پروازی ان 24 کیلومتر است

این نسخه از هدایت نیمه فعال راداری  استفاده میکند همچنین در کنار ان دارای یک کاونده فروسرخ نیز هست که میتواند به واسطه حرارت خروجی موشک ها نیز انها را به سرعت کشف کند این نسخه از موشک های سری استاندارد 2 توانایی بیشتری در درگیری با موشک های کروز ضد کشتی دارد

ناوشکن سجونگ کبیر جهت مقابله با موشک های کروز ضد کشتی دشمن از سامانه دفاع نقطه ای گولکیپر(دروازه بان) ساخت صنایع تالس هلند استفاده میکند گولکیپر از یک توپ 30 م م استفاده میکند که 2 کیلومتر برد داشته و نرخ اتش ان 4200 گلوله بر دقیقه است این سامانه توانایی مقابله با موشک های کروز ضد کشتی قایق های تندرو و … را در برد مذکور دارد

اما ظاهرا سیستم های دفاعی ناوشکن سجونگ کبیر جهت مقابله با موشک های کروز ضد کشتی تمامی ندارد .سجونگ کبیر همچنین از سامانه ریم 116 استفاده میکند(RAM_116).این سامانه که نسخه بلاک 1 ان در ناو سجونگ به کار رفته است دارای یک لانچر 21 تایی است که در حقیقت 21 موشک را درون خود جای داده است موشکی که این سامانه از ان استفاده میکند همان موشک مشهور استینگر است البته با کلاهک شدیدالانفجاری موشک سایدوایندر

موشک استینگری که در نسخه بلاک 1 که در این ناو به کار رفته است چالاکی بیشتری داشته و از یک کاونده فروسرخ بزرگ استفاده میکند که توانایی بالایی در کشف اهداف به کمک حرارت خروجی انها دارد این موشک 9 کیلومتر برد داشته و حدود 2 ماخ سرعت دارد و در ازمایشات توانسته از 24 هدف 23 هدف را سرنگون سازد و نرخ موفقیت 98 درصدی برای خود ثبت کند در ببن اهداف موشک هایی مافوق صوت نیز حضور داشته اند که با موفقیت منهدم شده اند (این ازمایشات را خود ایالات متحده انجام داده است)ناوهای کلاس سجونگ همچنین میتوانند بالگردهای سی هاوک یا سوپرلینکس را نیز حمل کنند و از انها در نبردهای ضد زیر دریایی استفاده کنند اشیانه ناو توانایی پذیرایی از دو بالگرد را دارد

همان طور که ذکر شد سجونگ از ناوشکن هایی است که از سامانه ایجس ایالات متحده استفاده میکند.قلب سامانه را رادار اس پی وای 1 دی تشکیل میدهد(SPY_1D).این رادار که در حقیقیت رادار اصلی ناوشکن بومی سجونگ محسوب میشود یک رادار ارایه فازی غیر فعال ساخت شرکت لاکهید مارتین است که دارای چهار انتن است که پوشش 360 درجه ای را فراهم کرده است و بیش از 300 کیلومتر برد دارد و دارای 4096 ماژول است

این رادار توانایی کشف موشک های ضد کشتی در ارتفاع پایین از بردی در حدود 30 کیلومتری را دارد و در کشف اهداف هوایی توانایی بالایی دارد .ناوشکن سجونگ همچنین از رادار اس پی جی 62 (SPG_62)استفاده میکند.این رادار در حقیقت رادار کنترل اتش ناو است و کنترل موشک های استاندارد 2 بلاک3 بی این ناو را برعهده دارد

همان طور که گفتیم سجونگ توانایی کشف و درگیری با اهداف زیر سطحی را نیز دارد این ناو کره ای از یک سامانه سوناری DSQS_21 BZM که در پاشنه جلوی ناو قرار دارد استفاده میکند.همچنین ناو از سامانه سوناری Matq استفاده میکند این سامانه در حقیقت یک سونار کشنده است که توسط یک کابل به دنبال ناو کشیده میشود و در کشف اهداف زیرسطحی کمک میکند قرار گیری این سونار در فاصله دودتر از ناو که بوسیله یک کابل به دنبال ناو کشیده میشود موجب شده تا صدای ناو در عملکرد سونار کشنده اثر منفی کمتری به نسبت بگزارد

ناوشکن های کلاس سجونگ از چهار موتور توربین گازی مشهور ال ام 2500 (LM_2500) ساخت ایالات متحده استفاده میکند این موتور در ناوشکن های کلاس ارلی بورک و رزم ناوهای تایکاندروگا ایالات متحده به کار رفته است پیشران سجونگ در مجموع 100000 اسب بخار نیرو ایجاد میکند که حداکثر سرعت 56 کیلومتر بر ساعت را برای ناو فراهم کرده است البته به طور معمول با سرعت حدود 37 کیلومتر بر ساعت حرکت میکنند

ناوشکن های کلاس سوجنگ توانایی بسیار بالایی به نیروی دریایی کره جنوبی بخشیده اند و یکی از برترین ناوشکن های جهان محسوب میشوند که میزان تسلیحات بسیار بالایی نیز در خود جای داده اند برای مثال بد نیست بدانید ناوشکن های کلاس سجونگ در مجموع 112 سلول دارند این در حالی است که ناوشکن های کلاس ارلی بورک ایالات متحده 90 سلول دارند و حتی رزم ناوهای کلاس تیکاندروگا ایالات متحده نیز 122 سلول دارند که باز از تعداد سلول های ناوشکن سجونگ کمتر است و خود میزان حجم اتش بالای ناو را نشان میدهد سجونگ کبیر ناوشکن پیشرفته و قدرتمندی محسوب میشود که توانایی درگیر شدن با انواع تهدیدات را دارد کره جنوبی قصد دارد 3 فروند دیگر را نیز از این کلاس بسازد که هر سه را قرار شده صنایع هیوندای تولید کنند