جنگنده ها

سوخو 27 فلانکر

در سال 1969 زمانی که امریکا طرح جنگنده اف ایکس که منجر به ساخت اف15 شد را اغاز کرد ،دولت شوروی دست به اغاز رقابتی داخلی برای ساخت جنگنده ای برای مقابله با اف15 ضد.طرح جدید روسها پی اف آ (PFI) نام داشت.شکاری جدید قرار بود جایگزین توپلوف128 و سوخوی 15 شود و توان اسکورت جنگنده تهاجمی جدید روسها یعنی سوخوی 27 را نیز می داشت. همچنین باید توان حملات هوایی دوربرد برای نابودی هواپیما های  چون سوخت رسانها و اواکس را در اسمان نیز میداشت.بر اساس نیاز شوروی باید  شعاع رزمی ان در ارتفاع بالا به 1700 کیلومتر و در ارتفاع پایین به 500 کیلومتر می رسید  از این رو این شکار باید سوخت زیادی حمل میکرد،همزمان دو کمپانی میگ و سوخوی وارد میدان رقابت شدند. نیروی هوایی از هر دو جنگنده ای دوربرد با حمل سلاح زیاد و در کنار چالاکی بالا می خواست . هر دو کمپانی بر اساس یک طرح تقریبا مشابه جلو رفتند ولی به زودی مشخص شد چالاکی بالا در کنار برد زیاد به راحتی امکان پذیر نیست (دست کم در ان زمان چنین به نظر میامد).در شوروی نیز اینچنین  به نظر  میامد که امریکاها نیز به این نتیجه رسیده اند که اف15 ایگل پیچیده و سنگینو دوربرد را در کنار اف16 سبکتر و چالاکتر به خدمت گرفتند از این رو میگ  به سراغ  طرحی رفت که میگ 29 نام گرفت و سوخو به دنبال رقیب اف15 طی طرحی  با نام سوخوی تی 10 رفت.

تی 10 پرنده بزرگ با سوخت داخلی بسیار زیاد بود،دارای دو سکان عمودی بر روی موتور ها بود که باعث افزایش پایداری  سمتی هواپیما شده بود، تی 10 در پیش نمونه  نمونه از موتور توربوجت لویلکا ای ال 21 اف 3 (که بر روی سوخوی 24 نصب شد)بهرمی برد. اولین پیش نمونه تی 10 در 10 می سال 1977 اولین پرواز خود را انجام داد . خلبان این پرواز ولادیمیر ایلیوشین همان کسی که اولین نمونه سوخوی 17 و سوخوی 25 را به پرواز در اورده  بود. پرنده جدید به زوی  توسط  ماهواره های امریکا کشف شد و به ان در غرب نام رم تی داده شد.دومین پیش نمونه تی 10-2 در 7 مه سال 1978 پرواز کرد.در مجموع 9 پیش نمونه از این پرنده ساخته شد که با تکمیل اطلاعات غرب ،ناتو به ان لقب فلانگر _A  داده شد .نمونه های اولیه  چندان با هم تفاوت  نداشتند تنها برخی به مدل جدید توربوفن ای ال  31 مجهز شده بودند. به زودی در ازمایشات مشخص شد که تی 10 توان رقابت  با اف15 را ندارد از این رو باید یک بازبینی کلی در طرح میشد.طی این بازبینی پیش نمونه جدیدی با نام تی 10 اس ساخته شده که بسیار با نمونه های قبلی فرق داشت.تی 10 اس در 20 اوریل سال 1981 اولین پرواز خود را انجام داد که ان نیز توسط  ولادیمیر ایلیوشین  انجام شد.مدتی مشکلات پروازی از جمله در ناحیه  فلاپ  گریبان گیر دو پیش نمونه تی 10 اس بود و حتی یکی از انها از دست رفت ولی بعد از برطرف شدن این عیوب ، همگام از عملکرد سوخوی27 بسیار راضی بودند. این پرونده در سال 1986 وارد خدمت شد که ناتو به ان لقب فلانکر –B را داد. جنگنده جدید سوخوی27 نام گرفت و به سرعت توانست چند رکورد  متعلق به اف15 را بشکند.

739937_483286211707592_1812930599_o

اولین مدل تولید سوخوی 27 اس نام داشت که نسخه در خدمت ارتش شوروی بود.سوخوی27 دارای دو سکان عمودی بر روی دو غلاف موتور بود. موتورها به صورت جدا از  هم  قرار داشتند  تا صدمه به یکی باعث نابودی دیگری نشود.در پشت کابین دارای یک سرعت گیر  بود که برای فرود ویا برای تعادل برای بمب باران  به کار میرفت. یک قسمت  کشیدگی بین دو خروجی موتور قرار داشت که محل قرار گرفتن چتر ترمز و پرتاب کننده فلر و پوشاله بود و گیرنده هشدار رادار نیز در ان نصب میشد.در دم 96 فلر برای فریب موشک فروسرخ وجود دارد.جنگنده از  یک توپ 30 م م تک لوله مشابه نسخه نصب شده بر روی میگ 29 استفاده میکرد  که دارای سرعت اتش 1500 گلوله بر دقیقه بود و خشاب  ان 149 فشنگ حمل میکرد.دارای 10  جایگاه جنگ افزاری بود که دو عدد زیر هر  بال، یکی نوک هر بال، یکی زیر هر ورودی موتور و دو عدد در میان دو ورودی هوا  بود که میتوانست  موشک و بمب و غلاف جنگ الکترونیک  را حمل کند.سوخوی27 بر روی دماغه در سمت راست جلوی کابین خلبان داری یک کاونده فروسرخ او ائی پی اس 27 بود و در کنار همین سیستم یک مسافت یاب لیزری  نیز قرار داشت.

دارای پوشش هشدار رادار 360 درجه بود.چهار هشدار دهنده در چهار سمت هوپیما برای پوشش  رادار کامل روی هواپیما نصب شده بود  و در دماغه  از رادار ان 001 بهره میبرد . این رادار پالاس داپلر دارای  قدرت خروجی بسیاری بالای بود و دارای توان  بالای در نگاه به پایین و شلیک به پایین بود و میتوانست ده هدف را رهگیری ولی تنها توان درگیر با یک هدف را داشت . توان بالا خروجی  و دقت بالا در هنگام نگاه به پایین از جمله ویژگی های این رادار بود که باعث این شد در ارتقاء  بعدی این رادار در نقش هوا به زمین به کار برود.رادار ان001 سوخوی 27 در واقع نسخه بهبود یافته رادار ان 019 ای میگ 29 ای بود. برد این رادار بر ضد یک جنگنده در ابعاد یک اف16 حدود  100 کیلومتر و بر ضد یک بمب افکن به 150کیلومتر می رسید .هواپیما به سامانه هشدار دهنده اس پی او 15 و پرتاب کننده شراره و پوشاله بر روی کشیده گی میان دو خروجی هوا بود.این نسخه میتوانست  چنیدن  مدل از موشکهای ار 27 شامل ار 27 ار و ائی ار نسخه های رادار نیم فعال با برد به  ترتیب 70 و 110 کیلومتر  و دو نسخه هدایت فروسرخ ار 27 تی و ائی تی  با برد به ترتیب  60 و 100 کیلومتر. سوخوی 27 اس می توانست   شش موشک ار 27 و چهار ار 73 را با خود حمل کند.همچنین میتوانست  تا  8 بمب 500 کیلویی ،یا 28 بمب 250 کیلویی و یا 32 بمب  100 کیلویی و یا تا چهار راکت اس 5 و اس 8 را حمل کند. سوخوی27 توان حمل هیچ سلاح  هوا به زمین هدایت شونده را نداشت البته بعدها در ارتقا های انجام شده چنین  توانی را پیدا کرد.در سوخوی 27  بیشترین الیاژ  به کار رفته الومینیوم   و در کنار ان تیتانیوم  و فولاد نیز به کار رفت.هواپیما از سامانه انالوگ ولی دارای سیستم  هدایت پرواز با سیم بهره میبرد که از این رو اولین طرح شوروی در این زمینه بود و از میگ 29 برتر بود.خلبان دارای صندلی پرتاب شونده   قدرتمند کا 36 دی ام است .

2230035

در کابین دارای  یک اچ یو دی بزرگ بر روی پنل بود که مشابه نسخه میگ 29 ، میتوانست میزان تسلیحات و همچنین اطلاعات  نمایش دهنده رادار بود و خلبان میتوانست  بر روی همین اچ  یو دی هدف را بیبند فاصله ان را ببیند بر روی ان قفل و اتش کند ولی یک نمایشگر تک رنگ نیز در دروان کابین سمت راست بالا  قرار داشت  برای نمایش رادار، بر روی  کلاه خلبان نیز سامانه هدفگیر Schel 3U برای نشان گیری موشک ار 73 مشابه میگ 29 وجود داشت. در نسخه سوخوی 27  اس از دو دستگاه موتور ای ال 31 اف با توان 27500 پاوند با پس سوز قدرت برای هر موتور بود که دارای  قدرت  بالا و رانش به وزن بسیار بود و تا مدتها در غرب بی  رقیب .این موتور بسیار مورد اعتماد بود و بعدها در دیگر جنگنده های  سوخو استفاده شد ویا بر اساس ان موتورهای پیشرفته تری ساخته شد. سوخوی 27 هیچ مخزن  سوخت خارجی حمل نمی کرد  و نیازی هم نداشت  زیرا مخازن سوخت داخلی بسیاری داشت. برد انتقالی ان با 3500 کیلومتر(معادل برد اف16 به سه مخزن سوخت خارجی و بیشتر از میراز 2000 با سه مخزن سوخت خارجی) و شعاع رزمی ان با  هشت موشک به 1200 کیلومتر میرسید. سوخوی27 در نسخه پایه فاقد توان سوختگیری هوایی بود.تنها مشکل این موتور عمر کم تعمیرایت ان به میزان 1500 ساعت بود که یک سوم انواع غربی بود

تی 10 اولین پیش نمونه سوخوی27
تی 10 اولین پیش نمونه سوخوی27

اولین بار خلبان نروژی در اسمان در سال 1987 از نزدیک سوخوی27 را دیدند. در سال 1989 در نمایشگاه هوای پاریس اولین بار غرب از نزدیک به سوخوی27 نگاهی انداخت.در این نمایشگاه اولین بار خلبان ربده  روسی Viktor Pugachev  دست به اجرای مانور کبرا در پاریس زد که شکفتی تمامی کارشناسان غربی را از سطح چالاکی این جنگنده برانگیخت.کارشناسان  غربی به شدت  شکه شده بودند زیرا  در غرب جنگنده ای با توان انجام این مانور نبود و اگر هم بود به این سرعت و چالاکی چنین مانوری را انجام نخواهد داد. ولی غرب میدانست که سطح چالاکی سوخوی27 در حالت مسلح به این میزان نیست اگرچه همچنان سطح چالاکی ان بسیار بالا بود. از دید غرب سوخوی27 جنگنده چالاک  با برد رادار و سامانه فروسرخ مناسب بود اگرچه دقت پرداز سامانه جنگ افزاری پایین تر از نسخه غربی بود.ولی با وجود این سوخوی27 یک خطر جدی برای غرب بود از جمله اینکه مشکل راداری میگ 29 را نداشت ، سه برابر میگ 29 سوخت و سه برابر موشک هوا به هوای رادار میان برد حمل میکرد و ترکیب چالاکی و موشک  ار 73 کارای  ان را بشدت افزایش میداد.

 بر اساس سوخوی 27 اس نسخه دو سرنشینه سوخوی27 یو بی ساخته شد. این مدل در سال 1985 پرواز کرد و در سال 1987 وارد خدمت شد. دارای کابین دوم بالاتر  از کابین جلوی بود از این رو دید خوبی داشت بر خلاف میگ 29 یو بی که به دلیل دید کم کابین دوم یک پیشرکوپ برای دید رو به جلو کار گذاشته بودند. همچنین برخلاف میگ 29 یو بی که فاقد رادار بود (چون نسخه اموزشی بود) سوخوی27 یو بی دارای  رادار و توان مشابه رزمی نسخه تک سرنشینه   بود ولی 1120 کیلوگرم سنگین تر و کمی بردش کمتر بود.

سوخوی 27 اس کا

این مدل نسخه صادراتی سوخوی 27 اس بود.این نمونه از نظر پروازی و ظاهرا  هیچ تفاوتی با سوخوی 27 اس نداشتند فقط دارای رادار کمی تضعیف تر شده بودند و سامانه شناسایی تشخیص دوست از دشمن  متفاوتی داشت. نسخه دو سرنشینه  سوخوی 27 یو بی کا نیز برای این مدل ساخته شد. این مدل در سال 1990 امده خدمت شد و در دهه 1990 و توسط چند کشور سفارش  داده شد که اولین مشتری ان چین بود که بعدها نسخه ای از ان را در داخل نیز تولید کرد.

سوخوی27 به غیر از نسخه های تولید اس،یو بی، اس کا و کا یو بی دارای نسخه های ارتقاء یافته ای نیز است.

تصویر از سوخوی27 پی و سخوی27 یو بی در خدمت تیکم اکرذوجت شوالیخه روسیه. این تیم دارای چهار فروند سوخوی27 پی و 2 فروند سوخوی27 یو بی است
تصویر از سوخوی27 پی و سوخو27 یو بی در خدمت تیم اکروجت شوالیه روسیه. این تیم دارای چهار فروند سوخوی27 پی و 2 فروند سوخوی27 یو بی است

سوخوی 27 اس ام: نسخه ارتقاء  یافته مجهز به یک نمایشگر رنگی چند کاره در داخل کابین مجهز به رادار ارتقاء یافته ان 001 وی با توان کشف و درگیر با اهداف دریایی و توان اتش همزمان به دو هدف است. این نمونه  توان حمل موشکها و بمب های هدایت اپتیکی(مانند موشک اپتیکی خا 29 تی و بمب اپتیکی  کاب 500) و موشک های  ضد کشتی  خا 31 و نسخه ضد رادار ان را دارد و میتواند تا 8 موشک هوا به هوای رادار فعال ار 77 را حمل کند.برد رادار ان001 وی بر ضد  یک هدف به 100 کیلومتر افزایش پیدا کرده است.

سوخوی27 اس ام 2:نسخه ارتقاء یافته به عنوان یک جنگنده نسل 4.5  مجهز به رادار اریه فازی غیر فعال اربیز سوخو35 و کابین مشابه

سوخوی27 اس ام 3:نسخه ارتقاء یافته با کابینی جدید مجهز به دو نمایشگر رنگی و رادار  ان 001 وی پی که دارای قدرت و سرعت پردازش بیشتر با حفظ کارای رادار ان 001 وی سوخوی27 اس ام .

سوخوی 27 اس کا ام. نسخه ارتقایافته افته سوخوی27 صادراتی مجهز به سه نمایشگر رنگی در درون کابین و ارتقاء رادار به استاندارد  رادار ان 001 وی پی ائی 1 (یک رادار اریه فازی غیر فعال) ارتقاء یافته مشابه رادار سوخو27 اس ام با توان تسلیحاتی هوا به زمین  شامل موشک اپتیکی خا 29 تی و بمب اپتیکی  کاب 500  و نسخه هدایت لیزری  هر دو سلاح  و موشک های  ضد کشتی  خا 31 و نسخه ضد رادار ان را دارد و میتواند تا 8 موشک هوا به هوای رادار فعال ار 77 را حمل کند. همچنین این مدل دارای نسخه سوخوی27 یو بی ام  است که نسخه  دو سرنشینه ء ارتقاء یافته است.

اولین مشتری سوخوی 27 چین بود. چین 76  فروند سوخوی 27 شامل سوخوی27 اس کا و یو بی کا را تحویل گرفت که تحویل انها بین سال 1991 تا 1999 به طول کشید. اولین دور این سفارش در سال 1991 شامل 18 فروند سوخوی 27 اس کا و شش فروند نسخه دو سرنشینه بود . بعد از مدتی چین از عملکرد همه جانبه این هواپیما ابراز رضایت کرد و در سال 1995 خواهان  تولید تحت امتیاز سوخوی27 در داخل شد.دسته دومی نیز در سال 1996 مستقیم تحویل چین شد که این دست نیز شامل 16 فروند نسخه تک سرنشین و شش فروند دو سرنشینه بود،در سال 1999 نیز یک دسته 28 فروندی دیگر تحویل چی. شد. چین در مرحله اول تصمیم  به تولید تحت امتیاز 200 فروند سوخوی 27 اس کا را با نام جی11 در کشور تولید کند ولی در نهایت  تعداد کمتری از این مدل تولید شد و چین با ارتقاء رادار و کابین نمونه بومیتر جی 11 ای (J11A(  را توسعه داد و همکنون نیز در حال تولید جی 11 بی است که در جای خود به ان پرداخته خواهد شد.

در جلوی شیشه کابین میتوانید کاونده فروسرخ را ببینید
در جلوی شیشه کابین میتوانید کاونده فروسرخ را ببینید

هنگامی که چین  در سال 1998 تصمیم به منتاژ 200 فروند سوخوی27 با نام جی 11 گرفتند… روسها  شرطی گذاشته بودند که یک جی 11 نباید صادر شود دوم اینکه جی11 باید از موتور و رادار روسی استفاده کند که در داخل روسیه تولید و به چین تحویل داده شده باشد ما بقی قطعات بومی هم بود مشکلی نداشت .ولی چین بعد از مدتی و تولید 105 فروند سوخوی 27 تصمیم به نصب رادار خودشان و موتور روسها گرفتند و خواهن ارتقاءسوخوی27 و تولید نسخه چینی ان شدند .انها این بهانه را اوردند که چین تعداد زیادی جنگنده لازم دارد و 200 فروند برایش کم است . روسها اصلا خوششان نیامد ولی چین کار خود را کرد. اگرچه چین هر چه جلو رفت بعد از جی 11 و بعد هم جی 11 ای و بعدم هم جی 11 بی این جنگنده چین تر شد ولی همچنان برای تولید موتور بومی نصب شده بر روی جی 11 علارقم قویتر بودن نسبت به نسخه روسی از قطعات روسی استفاده میکنند … این کار چین و پیمان شکنی باعث شد دیگر روسها خط تولید چیزی را به هدف انتقال فناوری به چین ندهد اگرچه کمک فنی زیاد به انها میکنند و هر تجهیزاتی را به انها میفروشند

6-نسخه ارتقاع یافته اس کا ام مسلح به نسخه ضد کشتی و ضد رادار خا 31،موشک هدایت اپتیک خا 29 و بمب هدایت اپتیک کاب 500
6- نسخه ارتقاع یافته اس کا ام مسلح به نسخه ضد کشتی و ضد رادار خا 31،موشک هدایت اپتیک خا 29 و بمب هدایت اپتیک کاب 500

انگولا   نیز توانست 6 فروند سوخوی27 اس  را از بلاروس به دست بیاورد. بلاروس بین 23 تا 28 فروند سوخوی27 را از شوروی به ارث برد که در سال 2010 به دلیل کاهش شدشد  بودجه دفاعی و وضعیت مالی بد  انها را از خدمت خارج کرد.

اتویپی نیز در ئهه  1990 توانست تعداد 16 فروند سوخوی 27 از روسیه دریافت کند،اریتره  نیز توانست 15 فروند سوخوی27 را به صورت دست  دوم از یکی از جمهوریهای ثابق شوروی(احتمالا مولداوی) به دست اورد.این کشور قبل از این نیرو  میگ29 را از همین کشور به صورت دست دوم دریافت کرده بود.اندونزی 5 فروند سوخوی27 اس کا ام و اس کا ام را در خدمت دارد. نسخه اس کا ام نسخه ارتقاء یافته با کابین بر روز شده است .در واقع اندونزی پیشرفته ترین نسخه سوخوی27 را در خدمت دارد. اندونزی  در سفارشات بعدی سوخوی 30 را سفارش داد.قزاقستان 30 فروند سوخوی 29 اس و یو بی را از شوروی به ارث برد که همکنون  10 فروند انها را به بی ام 2(مشابه نسخه اس ام کا) ارتقاء  داده است.اکرائین که بیش از 80 فروند سوخوی 27 را از شوروی به ارث برد امروزه تنها حدود 35 فروند  را در خدمت دارد و بسیاری را به دلیل مشکلات مالی زمینگیر کرده است.ویتنام نیز 12 فروند سوخوی 27  اس کا و یوبی کا و ای کا ام را در خدمت دارد، ازبکستان نیز 27 فروند را در خدمت دارد.ارتش روسیه  همچنان 355 فروند سوخوی27 را در خدمت دارد که از این میان 74 فروند را به نسخه اس ام و 4 فروند را به اس ام 3 ارتقاء داده است.

چیدمان تسلیحاتی سوخوی27 اس ام
چیدمان تسلیحاتی سوخوی27 اس ام
تفاوت کابین سوخوی27 پی(و نسخه صادراتی اس ام) در تصویر سمت چپ و نسخه ارتقاء یافته اس کا ام (سمت راست)
تفاوت کابین سوخوی27 پی(و نسخه صادراتی اس ام) در تصویر سمت چپ و نسخه ارتقاء یافته اس کا ام (سمت راست)

برای اشنایی با سوخو27 کا نسخه ناونشین این پرنده اینجا را کلیک کنید

مقاله ای در قیاس سوخو27 و میگ29

سوخو30

سوخو35

مشخصات

طول:21.9 متر

بلندی:5.92 متر

 کمترین وزن:16380 کیلوگرم

بیشترین وزن برخاستن:30450 کیلوگرم

موتور: دو دستگاه موتور توربوفن ای ال 31 با توان هر یک 16910 پاوند بدون پس سوز و 27560 پاوند با پس سوز

بیشترین سرعت:2.35 ماخ

برد:3550 کیلومتر با سوخت داخلی

ارتفاع پروازی:19000 متر

تسلیحات: یک توپ 30 م م با 150 گلوله… ده جایگاه خارجی برای حمل تا شش موشک ار 27 و چهار موشک ار 73 و یا تا 4.4 تن بمب و راکت

گرداوری:عبدالحمید تارخ

نوشته های مشابه

یک نظر

  1. دهه ۹۰ بهترین فرصت بود بتونیم از این سوخو ۲۷ های باقی مانده از شوروی بخریم فرصت از دست رفت..

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن