جنگنده ها

جنگنده سوخو34 فول بک

جنگنده سوخو34 فول بک

جنگنده سوخو34 فول بک

در میانه دهه 1980 در حالی که هنوز  تولید سوخوی24 ام ادامه داشت و پیشرفته ترین جنگنده تهاجمی روسها بود ، نیروی هوایی شوروی خواهان طراحی جایگزینی برای ان بود. در نیازمندی اعلام شده نیاز به یک هواپیمای تهاجمی با توان حمل تسلیحات  بیشتر  و سنگینتر   در برد بیشتر و چالاکی بیشتر مطرح شده بود. در طرح در نظر گرفته شده بود از انجای که سوخوی24 توان  دفاعی کمی در مقابل جنگنده های دیگر از خود داشت در این طرح این مسئله باید در نظر گرفته میشد.کمپانی سوخو بر اساس سوخوی 27 کار بر روی جنگنده جدید را اغاز کرد.از انجای که تجربه ساخت سوخوی24 و دو خدمه در کنار هم نشان داده بود بار کاری خدمه را  کم و عملیاتهای دوربرد را اسان میکند این ترکیب برای این پرنده در نظر گرفته شد.

دلیل انتخاب سوخو27 کاملا مشخص است. این پرنده برد مناسب و توان حمل تسلیحات بسیار داشت و به عنوان یک شکاری بهترین جنگنده ان دوران روسها بود از این رو تولید نسخه تهاجمی ان بدون شک میتوانست بهترین کار باشد.

اولین پرواز جنگنده جدید که سوخوی 27 آ بی (SU27IB)  شناخته میشد و دارای  کابینی جدید با دو خدمه در کنار هم بود در سال 1990 انجام شد.تا چند سال غرب فکر میکرد این هواپیما یک  نسخه دو سرنشینه اموزشی ناو نشین است.در واقع غرب این نمونه را با سوخوی27 کا یو بی اشتباه گرفته بود.ولی در نهایت در سال 1993 به اسم جدید  سوخوی32 و در نهایت با اسم نهایی سوخوی34 شناخته شد.

دم کشیده سوخوی34 محل قرار گیری رادار ان 012 است. این رادار وظیفه حفاظت از نیمکره پشتی جنگنده را برعهده دارد و برای اولین بار است در یک جنگنده چنین روشی به کار میرود
دم کشیده سوخوی34 محل قرار گیری رادار ان 012 است. این رادار وظیفه حفاظت از نیمکره پشتی جنگنده را برعهده دارد و برای اولین بار است در یک جنگنده چنین روشی به کار میرود

سوخوی34 دارای  دو خدمه در کنار هم بر روی دو صندلی با ماساژور  برای کاهش خستگی مجهز بود و یک اشپزخانه و توالت کوچک پشت سر خدمه  صندلی قرار داشت.خدمه بر روی صندلی پرتاب شونده کا 36 قرار میگیرند.دارای  کابین دیجیتال با پنچ  نمایشگر رنگی و دو اچ یو دی بود(در نسخه اولیه یک اچ یو دی). خدمه در درون یک وان تیتانیومی مینشینند  که در برابر اتش پدافند مقاوم بود.از نظر الکترونیکی سوخوی34 را باید پیچیده ترین جنگنده روسها دانست  که در حال حاضر عملیاتی است حتی از برخی جنبه ها پیچیده تر از سوخوی35.  قرار گرفتن دو خدمه در کنار هم بهش شد تا سوخو34 پهنترین عضو این خانواده باشد  و این پهن بودن به ان اجازه حمل سوخت داخلی بیشتری را میداد زیرا فضای پشت کابین بزرگتر شده بود که محل قرار گیری سوخت بود

سوخوی34 برای عملیات تهاجمی در عمق خاک دشمن بدون پشتیبانی هوایی ساخته شده و میتواند هر عملیاتی از انواع شناسایی، تهاجمی، پشتیبانی هوایی نزدیک  سرکوب پدافند هوایی ،ضد کشتی و ضد زره را انجام دهد .سوخوی34 همانند تمامی خانواده سوخوی 27 دارای دو موتور کاملا جدا است،دو موتور لیولکا 31 اف ام 1.این موتور با توان فراهم کردن قدرت 33000 پاوند رانش بر  روی برخی نسخه های سوخوی30 و سوخوی27 اس ام نیز نصب شده است.برد انتقالی سوخوی34 با یک مخزن سوخت خارجی عدد 4000 کیلومتر و شعاع رزمی ان با دو تن سلاح هزار کیلومتر است .هواپیما میتوانست برای برد بیشتر یک مخزن سوخت 3000 لیتری را زیر بدنه حمل کند که بر روی سوخوی24 فنسر نیز نصب شده است.

رادار اصلی سوخو34 یک رادار چند منظوره Leninets V-004 دارای توانایی تعقیب عوارض زمین و پستی بلندی برای پرواز در ارتفاع پس به شکل خودکار و پرواز کور است . حداکثر برد تشخیص برای رادار ارایه فازی غیر فعال 200 تا 250 کیلومتر (در برابر اهداف دریایی بزرگ) است، رادار اصلی می تواند به طور همزمان ده هدف هوایی را ردیابی کند و به چهار هدف (در هوا، روی زمین یا روی آب) حمله کند. شعاع تشخیص برای اهداف به اندازه جنگنده تا 120 کیلومتر است اگرچه یک جنگنده در ابعاد اف16 را از 90کیلومتری کشف میکند. این رادار برای حمله به اهداف زمینی و دریایی ساخته شد ولی به با وجود نقش تخصصی سوخو34 به عنوان یک جنگنده تهاجمی توان هوا به هوای کاملی به ان میدهد از جمله اینکه توان حمل موشک های هوا به هوای چون ار77 و ار27 را نیز داد . زاویه پوشش  این رادار  + و – 60 درجه است  و روسها مدعی هستند بسیار بهتر از رادار ای پی کیو 164 بمب افکن بی1 ب لنسر عمل میکند. سوخوی34 یک رادار نیز در قسمت عقب دارد


سوخو34 تنها عضو خانواده سوخو27 است که یک رادار هم رو به عقب دارد.این رادار از نوعW005 یک رادار ارایه فازی غیر فعال است که هم توان کشف اهداف هوایی و هم کشف اهداف زمینی و نقشه برداری راداری را دارد در ان  کشیدگی بین دو خروجی موتور که در سوخوی27 /30/33 و 35 چتر ترمز، پرتاب کننده شراره و پوشاله و هشدار دهنده های راداری وجود دارد در سوخوی34 یک رادار ان 012 است. این رادار دارای برد 90 کیلومتر است و میتواند نزدیک  شدن جنگندهای متخاصم را به خلبان اطلاع دهد. سامانه ناوبری  ان بر اساس سامانه گلنوس است (گلنوس سامانه مشابه جی پی اس است ولی  متعلق به روسها)

تصویری از سوخوی34 در حالی که به موشک های رادار نیم فعال ار 27،فرورسخ ار 73 و موشک ضد رادار و ضد کشتی خا 31(هر دو مدل را زیر ورودی های هوا حمل میکند)و موشک هوا به زمین خا 59 در میان دو ورودی
تصویری از سوخوی34 در حالی که به موشک های رادار نیم فعال ار 27،فروسرخ ار 73 و موشک ضد رادار و ضد کشتی خا 31(هر دو مدل را زیر ورودی های هوا حمل میکند)و موشک هوا به زمین خا 59 در میان دو ورودی
سوخو 27 می‌تواند 8300 لیتر سوخت داخلی حمل کند. این میزان برای سوخو34 بیش از 11300 لیتر است ولی سوخو 34 میتواند تا 3 مخزن سوخت خارجی هر یک با 2400 لیتر سوخت حمل کند که مجموع سوخت قابل حمل داخلی و خارجی را به حدود 18500 لیتر می‌رساند که در نوع خود برای یک جنگنده بی نظیر است. میتواند با این شرایط شش بمب 500 کیلوگرمی و چهار موشک هوا به هوا را تا برد 2900 کیلومتر حمل کند.

اگرچه همچنان اکثر سامانه  های ان محرمانه است ولی دارای  هشدار دهنده رادار احتمالا از نوع اس پی او 32 است  و میتواند دو سامانه جنگ الکترونیک اس پی اس 171 را نوک بالها حمل کند. این سامانه بر خلاف نسخه های غربی که تکی است برای اثر پذیر بیشتر باید  به صورت زوج  حمل شود و بر روی سوخوی27 ارتقاع یافته /سوخوی33 /سوخوی30 و 35 در کنار 34 نصب میشود.همچنین از سامانه هشدار  دهنده فروسرخ   ال 802 بهره میبرد که نزدیک شدن موشک را به ان اطلاع میدهد.در زیر بدنه میانه دو ورودی در قسمت  جلو دارای  یک سامانه الکترو اپتیک با توان نشان  گذاری لیزری است.

سوخوی34 همانند  سوخوی24 که دارای  سامانه نشان گذاری لیزر کایرا 24 ام است سامانه نشان گذار لیزری  داخلی خود را دارد.از این رو برای هدف گیری سلاح های لیزری  نیاز به غلاف خارجی ندارد ولی میتوان بر روی ان غلاف های خارجی پیشرفته نشان گذاری را حمل کرد. سامانه داخلی نشان گذار لیزری با توان دید حرارتی 12 کیلومتر برد دارد. از جمله این غلاف های غلاف  ناوبری و نشان گذار  YOM3  ،غلاف جنگ الکترونیک  اس ای پی 14 که به صورت اختصاص یرای خانواده سوخوی27 توسعه یافته و در جایگاه مرگزی حمل میشود ولی تاکنون اطلاعات کمی در مورد ان در دستراس است،غلاف اس پی اس 518 یک غلاف جنگ الکترونیک  جدید است که ان نیز در جایگاه مرگزی میانه دو ورودی هوا است .همچنین سوخو34 برای جایگزینی سوخو24 در نقش سوخترسان تاکتیکی میتواند یک غلاف سوخت رسانی  UPAZ-1A را زیر بدنه حمل کند و دست به سوخت رسانی یار به یار با ان به دیگر جنگنده های روسی بزند

سوخوی34 از انجای که به عنوان یک جنگنده تهاجمی با توان دفاع هوایی از خود طراحی شده میتواند موشک های  کوتاه برد فروسرخ  ار 73، موشک میان برد و دوربرد رادار نیم فعال ار 27 و موشک رادار فعال  پیشرفته ار 77  را برای نبرد هوایی حمل کند. در مورد عملیات هوا به زمین  این هواپیما تمامی تسلیحاتی   موجود در انبار ارتش روسیه را حمل میکند. چیدمان تسلیحاتی این هواپیما شامل 36 بمب 100 یا 250 کیلویی و یا 18 بمب 500 کیلوئی ویا 3 بمب هدایت لیزری  و یا اپتیکی 1500 کیلویی سنگر شکن، یا 6 بمب هدایت لیزری،اپتیکی و یا ماهواره ای  500 کیلوی و یا تا شش موشک خا 31 در انواع ضد رادار و ضد کشتی،و یا تا چهار موشک دوربرد هوا به زمین  خا 59 ویا نسخه ضد کشتی ان،و یا یک موشک ضد کشتی خا 41 ،و یا تا سه موشک هوا به زمین کلاب با برد 300 کیلومتر و یا نسخه ضد کشتی ان(این جنگنده هرگز به شکل عملیاتی و یا برای تست موشک کلاب را پرتاب نکرده است). تا مدتها تعداد انگشت شماری از این پرنده تولید شده بود ، تا اینکه در سال 2006 وزارت دفاع روسیه خواهان تحویل 200 فروند سوخوی34 تا سال 2020 کرد. از سال 2006 تولید محدود شروع شد و تا پایان سال 2015  نیروی هوایی روسیه 87  فروند سوخو34 تحویل داده شده است.

در ژانویه سال 2014 الجزیره رسما 12 فروند از این جنگنده را سفارش داد و تبدیل به نخستین مشتری صادراتی این پرنده شد

در سپتامبر 2015، شش فروند Su-34 برای حملات علیه نیروهای مخالفین اسد  و داعش وارد فرودگاه لاذقیه در سوریه شدند. حملات هوایی روسیه در سوریه در 30 سپتامبر در منطقه حمص آغاز شد.در 1 اکتبر، Su-34 برای بمباران اهداف داعش در سوریه مورد استفاده قرار گرفت. جنگنده بمب افکن های Su-34 نیروی هوایی روسیه یک مرکز فرماندهی و اردوگاه آموزشی داعش را در جنوب غربی شهر رقه منهدم کردند. این حملات شامل حملات دقیق از ارتفاع بیش از 5000 متری بود. به گفته سرلشگر ایگور کوناشنکوف، سخنگوی وزارت دفاع روسیه، جنگنده های سوخو-34 با بمب های هدایت شونده به یک پناهگاه مستحکم داعش در استان حماه حمله کردند. یک مرکز فرماندهی و انبار زیرزمینی داعش نیز در نزدیکی رقه با  بمب هدایت لیزری  منهدم شد. سرلشکر ایگور کوناشنکوف، سخنگوی وزارت دفاع، در بیانیه ای در 3 اکتبر گفت: « یک بمب نفوذ کننده  BETAB-500 که از یک هواپیمای Su-34 در نزدیکی رقه پرتاب شد، یک مرکز فرماندهی محافظت شده  یکی از گروه های مسلح  مخالف اسد  را منهدم کرد . یک نماینده نیروی هوایی روسیه اظهار داشت که Su-34 اهدافی را با استفاده از سیستم ماهواره‌ای گلوناس بمباران کرده است . هشت فروند Su-34 دیگر در 20 نوامبر 2015 وارد سوریه شدند.پس از سرنگونی یک Su-24 توسط ترکیه، روسیه در 30 نوامبر 2015 اعلام کرد که Su-34 در سوریه پروازهای جنگی خود را در حالی آغاز کرده است که مجهز به موشک هوا به هوا شده اند . در تاریخ 26 مرداد 1395، بمب‌افکن‌های دوربرد Tu-22M3 و بمب‌افکن‌های Su-34 با برخاستن از پایگاه خود در همدان در ایران ، حملات هوایی گروهی را علیه اهداف گروه‌های تروریستی داعش و جبهه النصره در  استان های  حلب، دیرالزور و ادلب انجام دادند . در 3 اکتبر 2017، سوخوهای 34 و سوخو 35 روسی در  حمله به “محل نشست رهبری النصره” شرکت داستند  که محل آن توسط اطلاعات نظامی روسیه در سوریه کشف شد و متعاقبا 12 فرمانده میدانی النصره و حدود 50 شبه نظامی از بین رفتند. از جمله احمد الغیزایی، رئیس امنیتی جبهه النصره.. در 28 مه 2018، گزارش شد که سوخو-34های روسی دو فروند اف-16 نیروی هوایی اسرائیل را بر فراز طرابلس لبنان رهگیری کردند و آنها را مجبور به عقب نشینی کردند. در 27 فوریه 2020، دو فروند سوخو-34 روسی ظاهراً یک حمله هوایی به کاروان نظامی ترکیه انجام دادند که در آن 36 سرباز کشته و حداقل 60 نفر دیگر در بالیون سوریه زخمی شدند. در 6 اکتبر 2020، دو فروند سوخو 34 روسی حملات هوایی را علیه سازه‌های زیرزمینی در کرانه شرقی فرات، استان دیرالزور انجام دادند که ادعا می‌شد در داخل خاک روژاوا بود که منجر به کشته شدن یکی از فرماندهان میدانی داعش شد.

در فوریه 2022  سوخو34 روسی بر علیه اوکراین در جریان اشغال این کشور حضور داشتند که دست کم در 5 فوریه هفت فروند  انها توسط اوکراینها بر اساس تصاویری لاشه ها  سرنگون شد

از 18 ژوئیه 2022، روسیه 11 هواپیمای سوخو 34 را بر فراز اوکراین از زمان آغاز تهاجم پنج ماه پیش از آن از دست داده بود. این تقریباً 10٪ از تمام ناوگان این جنگنده است که ساخته شده بود می باشد..

تا ماه اخر سالی2023  میلادی این میزان به 19 فروند رسید

فقدان بمب های هدایت شونده، سوخو-34 ها را برای بمباران دقیق مجبور می کرد که در ارتفاع پایین پرواز کنند، جایی که آنها در معرض دفاع هوایی سنگین اوکراین قرار گرفتند.

اولین Su-34 که در حین نبرد سرنگون شد، چند روز پس از آغاز جنگ در 28 فوریه 2022، در نزدیکی فرودگاه بوزووا رخ داد.سایر سقوط هواپیماهای Su-34 در اوایل مارس،  5 مارس و دیگری در همان روز، 6 مارس، 14 مارس، 25 آوریل،  26 آوریل، 18 ژوئیه،  11 سپتامبر، 24 سپتامبر و 17 اکتبر. طبق گفته Oryxspioenkop، از 5 ژانویه 2023، تعداد کل سو-34های روسی از دست رفته در اوکراین به 17 فروند افزایش یافته است. روسیه از دست دادن بیش از 10 فروند Su-34 را تایید کرد.

لاشه یک سوخو34 در اوکراین در 5 فوریه

سوخو34 امروزه یکی از تخصصی ترین جنگنده های  تهاجمی است که تنها نمونه قابل قیاس با ان در جهان غرب اف15 ایی استراک ایگل است که برتری های نیز نسبت به سوخو34 دارد ….سوخو34 برای کشورهای که به دنبال یک جنگنده تهاجمی تخصصی میگردند بهترین گزینه است ولی بدون شک کشوری که به دنبال خرید یک هواپیمای چند منظوره با توان دفاع هوایی است گزینه سوخو30 بهتر است. سوخو34 اگرچه هرگز به تعداد سوخو24 تولید نمی شود ولی بدون شک هر فروند ان معادل دو فروند سوخو24 قدرت دارد از جمله اینکه دارای برد انتقالی حدود دو برابر بیشتر از سوخو24 است

کابین سوخوی34
کابین سوخوی34
تسلیحات سوخوی34

سوخو34 ام

 این نسخه دارای اویونیک جدید و سامانه جنگ الکترونیک نوین تر است و رادار آن توان نقشه برداری دقیق تری را نسبت به نسخه قبلی دارد. این نسخه توان رها کردن بمب در برد بالاتری را دارد و در سال 2022 برای اولین بار تحویل شده است

مشخصات

طول:23.34 متر

بلندی:6.09 متر

وزن خالی:22500 کیلوگرم

بیشترین وزن برخاستن:45100 کیلوگرم

موتور: دو دستگاه موتور توربوفن لیولکا ای ال 31 اف ام1  با بیشترین توان 33000 پاوند با پس سوز

بیشترین سرعت :1.8 ماخ

برد انتقالی بدون سلاح:4000 کیلومتر

سلاح: دارای 12 جایگاه تسلیحاتی با توان 8 تن سلاح

گرداوری: عبدالحمید تارخ

منابع

http://www.ausairpower.net/APA-Fullback.html

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن