هواپیماهای ترابری و سوخت رسان

هواپیمای ترابری C-1 و C-2

هواپیمای ترابری C-1 و C-2

هواپیمای ترابری C-1 و C-2

در دهه 1960 نیروی هوایی ژاپن یک نیاز فوری داشت و ان نیاز شامل دریافت یک هواپیما تاکتیکی  ترابری  بود . در ان زمان ژاپن از هواپیمای ترابری دو موتور سی46 استفاده میکرد یک توربوپراپ ترابری بود که بعد از جنگ جهانی دوم طراحی شده بود. این هواپیما قدیمی  بود و  نیازمندی های به روز ارتش ژاپن را تامین نمی کرد .  مدتی ژاپنی ها به دنبال به خدمت گیری  نسخه نظامی  هواپیمای YS-11  بودند. وای اس11 یک هواپیمای توربوپراپ غیر نظامی  دو موتوره بود که توسط شرکت  Nihon  ژاپن طراحی شد و در زمان خود نیز 185 فروند ان ساخته شد. قرار بود نسخه ای با درب بارگیری عقب از این هواپیما ساخته شده ولی به دلیل قدرت کم برنامه  لغو شد تا سال 1966 ژاپن به دنبال یک هواپیمای ترابری دیگر برود

در مرحله نسخه امریکا  به انها خرید  سی 130 را پیشنهاد دادند ولی ژاپنی ها به دنبال ساخت یک محصول داخلی بودند. شرکت Nihon   یک طرح دو موتوره جت را ارائه  کرد و حتی  تصمیم به ساخت و ازمایش ان گرفت ولی   در همان زمان شرکت Nihon  با شرکت میتسابیشی ادغام شد و از انجای که شرکت میتسابیشی در ان زمان در حال توسعه نخستین  جت مافوق صوت جنگی ژاپنی  ها(میتسابیشی اف1) بود کار طراحی هواپیمای  جدید به صنایع سنگین کاوازاکی سپرده شد

هواپیمای جدید  با نام سی1 در سال 1970 پرواز کرد و در سال 1974 وارد خدمت شد

سی1 یک هواپیمای ترابری تاکتیک جت است که داراغی  بالی در بالای بدنه و دمی T شکل است  و از بدنه الومنیوم  استفاده میکند. هواپیما دارای  بالی با پس گرایی 20 درجه است و فلاپ های   دقیقا  پشت موتورها قرار گرفته است  تا بتوان با دادن بیشترین میزان گاز خروجی به طرف پایین باعث برخاست  سریعتر هواپیما شود. گفته شده سی 1 میتواند از یک باند 600 متری به هوا برخیزد و یک هواپیمای  با عملکرد برخاست کوتاه است

58-1013-jasdf-kawasaki-c-1_PlanespottersNet_100893

هواپیما دارای دو موتور  توربوفن پرات اندویتنی JT-8D است که دارای توان 14500 پاوند رانش است. این موتور در میتسابیشی   تحت لیسانس تولید شد  و در زمان خود موتور کم مصرف و مناسبی بود و بر روی هواپیماهای تجاری چون ام دی 80 و دی سی9  و بوئینگ 727 نصب  شد.

 از انجای که ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم در مسائل تسلیحاتی  دارای  محدودیت بود که  یکی از محدودیت های انها در زمینه تهاجمی بود، ژاپن  نمی توانست  برد این هواپیما را به بیش از برد سرزمین اصلی برساند. در ان سالها ژاپن اجازه  سوختگیری هوایی  و حتی  برای مدتی پرتاب  بمب از جنگنده های  خود را نداشت از این رو سی1 با محدودیت های فراوانی در زمینه برد طراحی شد. برای نمونه  نباید برد در حالت کاملا بارگیری شده به بیش از 1500 کیلومتر می رسد ولی ژاپنی ها حتی از محدودیت ها نیز محدود تر شدند(بیشتر به دلیل اشتباه مهندسی در زمان طراحی ) و برد  سی1 با بیشترین سوخت داخلی به 1300 کیلومتر محدود بود. سی 1 توان حمل مخزن سوخت خارجی نداشت و این مسئله بعدها بسیار داستان برانگیز شد

هواپیما  دارای رادار اب و هوا در دماغه و سامانه ناوبری  اینرسی بود و از سامانه هشدار دهنده راداری  بهره می برد. سی1  دارای سه ارابه فرود  که ارابه فرود جلوی دارای دو چرخ  و دو ارابه فرود عقبی هر کدام دارای چهار چرخ بود

سی1 دارای  یک درب بارگیری عقب بود که شامل  دو بخش می شد. دو بخش جمع شونده به دو طرف  و یک بخش که به طرف پایین باز میشد و حکم یک سراشیبی  برای سوار کردن خودرو ها را داشت  . هواپیما می توانست  در بخش بار خود  تا 8 تن بار و یا 60 سرباز را حمل کند که نسبت  به سی 130 بسیار کمتر بود. ولی در عوض سرعت  بیشتری داشت  بیشترین سرعت پرواز سی1 به 815 کیلومتر بر ساعت می رسد. هواپیمای به غیر از درب بارگیری عقبی دارای  سه  درب شامل دو درب در هر سمت بود

Kawasaki-C-1

مدل های مختلف

XC-1 : دو پیش نمونه اولیه که برای پرواز ازمایشی ساخته شده بودند

C-1: نسخه تولید که 29 فروند از ان ساخته شد که 5 فروند  نهای  دارای دو مخزن 4500 لیتری در زیر بال برای افزایش برد بودند. تنها همین 29 فروند از سی 1 ساخته شد .  در مرحله نسخت  ارتش ژاپن  خواهان خرید  50 فروند سی1 بود ولی  برد این هواپیما بسیار  کم بود  به شکلی که اگر به اکیناوا پرواز میکرد برای برگشت باید دوباره سوختگیری میکرد . این مسئله جنجال بسیار  را در ژاپن ایجاد کرد که این هواپیما حتی سرزمین اصلی ژاپن را در صورت پرواز از توکیو پوشش نمی دهد از این رو بعد از تولید 29 فروند برنامه لغو شد و ژاپن به دنبال خرید سی 130 رفت. جالب اینکه سی 130 های ژاپنی قرار بود برد کمتری داشته باشند ولی زمانی که ژاپنیها شروع به چانه زنی با امریکای ها کردند سی130 را بدون هیچ محدودیتی دریافت کردند و امریکا کوتاه امد

EC-1: دو فروند سی1 به تجهیزات جنگ الکترونیک  مجهز شد که داری  سه سامانه  مرکزی جنگ الکترونیک J/ALQ-5 میباشد  و در  دماغه  بزرگ در دو برامدگی در دو  طرف جلوی هواپیما قرار گرفته است  . جزئیات  زیادی از این هواپیما  منتشر  نشده ولی گفته شده به عنوان یک پایلوت اموزشی نیز از ان استفاده می شود

همکنون 25 فروند سی 1  همچنان در خدمت  ارتش ژاپن است

EC-1
EC-1

 هواپیمای ترابری سی2

ژاپن در سال های بعد از سال 2000 میلادی دیگر هیچ محدودیت تسلیحاتی نداشتند   از طرفی سی1 ها بردشان کم و سی 130 نیز سنش بالا بود از این رو ژاپنی ها به دنبال ساخت یک هواپیمای ترابری دوربرد  رفتند . در سال 2001  پروژه ساخت هواپیمای ترابری جدید اعلام شد ولی تا دو سال بعد بودجه ای برای این کار اختصاص نیافت .از انجایی که کاوازاکی قبلا تجربه طراحی و ساخت سی1 را داشت برنامه جدید که ایکسی 2 نام گرفت به این شرکت داده شد.

در سال 2003 تصمیم به ساخت دو پیش نمونه گرفته شد و درسال 2005 بخش های  از بدنه ازمایشات مختلفی را طی کردند  ولی در سال 2006 نیروی هوایی خواهان تغییر شکل بدنه و بال شد تا هواپیما توان نشست و برخاست  کوتاه تر داشته باشد از این رو برنامه به درازا  کشید. قرار بود هواپیما در سال 2008 پرواز کند ولی به دلیل نارضایتی نیروی هوایی از طرح برنامه عقب افتاد و حتی یک سال بودجه لازم برای تنبیه  کاوزاکی به شرکت داده نشد

 سرانجام در 26 ژانویه سال 2010 این هواپیما پرواز کرد و وزارت دفاع ژاپن این هواپیما را برای  ازمایش دریافت کرد تا سال 2015 میلادی  دو پیش نمونه  تولیدی پروازهای زیادی انجام دادند و نیروی هوایی ژاپن با رضایت و اعلام اینکه سی 2 از سی 130 و سی1 برتری کامل دارد خواهان خرید 40 فروند سی 2 شده است. اولین دسته از این هواپیما در سال 2017 میلادی تحویل ژاپنی ها شد

Kawasaki-C-2_3

سی 2 بزرگترین هواپیمای  ساخت  ژاپن تاکنون است که شباهتی به سی 17 دارد ولی دارای دو موتور است ولی چیز های  از  از سی1 نیز ارث برده  است. هواپیما همانند سی 1 دارای بالی در بالای  بدنه و دمی تی شکل است و از سه ارابه فرود استفاده میکند که ارابه فرود جلوی  دو چرخ و هر کدام از دو ارابه فرود عقبی  دارای  شش چرخ هستند

 هواپیما دارای  دو خدمه برای پرواز است اگرچه معمولا  یک و یا دو مسئول بار نیز حمل میکند.  کابین دیجیتال  و دارای شش نمایشگر رنگی چند کاره قابل برنامه ریز است و همچنین هر دو خدمه از اچ یو دی استفاده کرده و کابین را میتوان با دوربین دید شبانه هماهنگ کرد  . هواپیما دارای سامانه ناوبری ماهواره ای  است و از هشدار دهنده راداری و پرتاب کننده فلر بهره می برد و نخستین هواپیمای ترابری ژاپنی است که دارای توان  سوختگیری هوایی  است و از سامانه هدایت دیجیتال  با سیم استفاده میکند که این نیز در هواپیمای ترابری  ساخت ژاپن نخستین  بار است

در مرحله طراحی قرار بود سی 2 دارای موتور پراپ شود ولی به دلیل اینکه نیروی هوایی خواهان هواپیما سریعتر  از سی 130 بود برنامه عوض شد.سی2 از دو دستگاه موتور توربوفن جنرال الکترونیک سی اف6 بهره می برد. این موتور برای هواپیمای غیر نظامی  ساخته شده و روی انواع غیر نظامی  چون ایرباس ای 310، 330 و یا بوئینگ  767 و 747 و چند هواپیما دیگر نصب شده بود و دست کم در نیروی هوایی ژاپن بر روی کی سی 767 و ایی 767 نیز نصب شده است . موتور دارای رانش 59741 پاوند رانش است  و میتواند هواپیما را با سرعت 890 کیلومتر به پرواز  در اورد انهم با 30 تن بار. این یک رشد بزرگی  نسبت به سی 130 و سی1  داشته است .همچنین بیشترین برد سی 2 به 10000 کیلومتر می رسد و با 12 تن بار دارای برد 6500 کیلومتر و با 37 تن بار دارای برد    3500 کیلومتر می باشد

هواپیما دارای یک بخش بار بزرگ است که 25 درصد بزرگتر  از بخش بار سی1 است و از یک درب بارگیری  عقب با یک سطح شیب دار تشکیل شده است. هواپیما میتواند  تا 37 تن بار را و  یا 150 سرباز را حمل کند.

در فوریه سال 2018 یک نسخه جدید از سی2 برای انجام عملیات جاسوس الکترونیک شامل جمع اوری فرکانس های رادار دشمن ، شنود و جنگ الکترونیک دیده شد که احتمالا جایگزین نسخه مشابه سی1 خواهد شد.این نسخه با نام ار سی2 شناخته می شود

7b75f9d9

نسخه جاسوس الکترونیک ار سی 2 که دارای بخش برامده در انتهای بدنه است که احتمالا یک رادار ارایه فازی برای نقشه برداری رادار است

سی2 یک جت ترابری  راهبردی است. در قیاس  با ایرباس اطلس  سریعتر   و دوربرد تر است  ولی قدرت سی 17 را ندارد ولی هرچه باشد توان ژاپن را به شدت افزایش یافته زیرا ژاپن به ندرت  نیاز به اعظام  نیرو به خارج را دارد ولی میتواند به خوبی در انجام عملیات های  بشر دوستان به ژاپن کمک کند

مشخصات

نام سی1 سی2
طول 29 متر 43 متر
ارتفاع 9.9 متر 14.2 متر
کمترین خالی 23.3 تن 60 تن
بیشترین وزن برخاستن 38.7 تن 141 تن
موتور دو دستگاه موتور توربوفن   Pratt & Whitney JT8D-M-9 دو دستگاه موتور توربوفن    GE CF6-80C2K1F
قدرت موتور 14500 پاوند 59700 پاوند
بیشترین سرعت 806 کیلومتر بر ساعت 890 کیلومتر بر ساعت
سرعت کروز 657 کیلومتر بر ساعت 810 کیلومتر بر ساعت
برد 1300 کیلومتر با 8 تن بار 3500 کیلومتر با 37 تن
توان حمل هشت تن بار حمل 37 تن بار

دیگر محصولات نظامی ژاپن

تانک تایپ90، تانک تایپ 10، هواپیمای گشت دریایی پی 1، موشک های هوا به هوای ساخت ژاپن، میتسابیشی اف1، میتسابیش اف2، هواپیمای اموزیش ساخت ژاپن 

ترجمه: عبدالحمید تارخ

منابع

http://www.military-today.com/aircraft/kawasaki_c2.htm

http://www.airforce-technology.com/projects/kawasaki-xc-2-military-transport-aircraft/

http://www.military-today.com/aircraft/kawasaki_c1.htm

 

نوشته های مشابه

‫6 نظرها

  1. اصلا چطور میشه بر اساس موتور های تجاری و غیرنظامی،دست به فرود در باندهای ناآماده و خاکی زد(مثل سی17)؟

    1. سلام بر میکرده به نوع سیستم طراحی خروجی هوا که میزانی از گاز خروجی رو از کنار موتور به طرف جلو میده تا اجسام خارجی از جلوی موتور دور بشن

  2. با عرض سلام
    چقدر مردم ژاپن روی خرابه های بمب اتم پیشرفت کردند!
    واقعا اگر بخوان این توانایی رو دارند که هم از نظر صنعتی و نظامی و اقتصادی از قدرت های بزرگ جهان باشند و در تمام مسائل جهان نقش ایفا کنند!چقدر متواضع اند این مردم!
    حالا در خاورمیانه،چند ترک با ماکت یک جنگنده ادعای قدرتمند ترین در دنیا دارند،چند عرب با خرید تجهیزات خود را صاحب دنیا می دانند،و در داخل هم یک عده معلوم الحال …
    چه دنیایی است واقعا!!!

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن