ارتش ها

تجهیزات نیروی هوایی ترکیه

تجهیزات نیروی هوایی ترکیه

تجهیزات نیروی هوایی ترکیه

تاریخ به روز رسانی:تیر 1400

کشور ترکیه از دیرباز یکی از قویترین  نیروی های هوایی جهان را داشته.

نیروی هوایی ترکیه به ترکی استانبولی: Türk Hava Kuvvetleri بخشی از نیروهای پنج‌گانهٔ مسلح ترکیه است. این نیرو از شعبه‌های اصلی مسلح این کشور بوده و یکی از بزرگ‌ترین نیروهای هوایی در سطح جهان است. نیروی هوایی ترکیه با بیش از ۹۳۰  هواگرد ، پس از نیروهای هوایی ایالات متحدهٔ آمریکا و پادشاهی بریتانیا، سومین نیروی قدرتمند ناتو به‌شمار می‌رود. این نیرو توانایی کارکردهای بین‌الملی و مانورهای مختلف در سطح همهٔ قاره‌های جهان را داراست. نیروی هوایی ترکیه مابین تاریخ ژوئن ۱۹۰۹ تا ژوئن ۱۹۱۱ تأسیس شده‌است. پس از تأسیس این نیرو، گردان‌های پرواز آن در جنگ‌های بالکان و جنگ جهانی اول شرکت کردند؛ به‌طوری که در دسامبر سال ۱۹۱۶، نیروی هوایی ترکیه تعداد ۹۰ هواپیمای فعال را به خود اختصاص داده بود. پس از پایان‌یافتن جنگ جهانی و در سال ۱۹۱۹، بخش از این نیرو منحل شده و بعد از آن نیز توسط وزارت جنگ ترکیه بسته شد. ولی برخی از افسران و درجه‌داران ترک برای ابقای این نیروی هوایی تلاش زیادی کردند و هواپیماهای باقی‌مانده از جنگ جهانی اول را در واحدهای جدیدی سازماندهی کردند. این واحدها در شهرهای ازمیر، استانبول، الازیغ، دیاربکر و قونیه راه‌اندازی شدند. (در هنگام مطالعه این مقاله این مسئله را هم در نظر بگیرد که ترکیه از کشور های عضو  ناتو است)

 در واقع نیروی هوایی ترکیه بر پاییه نیروی هوایی امپراتوری عثمانی ساخته شده که زمانی از بزرگترین نیروی هوایی جهان بود. بعد از فروپاشی این امپراتوری اکثرچه ترکیه  نتوانست در  راه امپراتوزی عثمانی را در ساخت و تولید تجهیزات پیش برود ولی همواره   یکی از بزرگترین نیروی های هوایی جهان باقی ماند

همچنین ترکیه جزء برنامه اشتراک گذاری اتمی نیز است

“”””

سیاستی است در ناتو به نام اشتراک گذاری هسته ای
در این سیاست کشورهای که قدرت اتمی نیست به تجهیزات اتمی مجهز می شود و انها حق نگهداری و برنامه ریز استفاده از انها را دارند 
در این فرایند کشور غیر هسته ای به بمب اتمی مجهز شده و حتی تجهیزات انبار و نگهداری و پرتاب ان(مثلا جنگنده مورد نیاز) به ان داده می شود ولی تنها در زمان یک نبرد اتمی بر ضد ناتو حق دارد بدون مشورت با دیگر متحدین ناتو از انها استفاده کنند
کشورهای این پروژه همگی دارای بمب هواپرتاب اتمی بی61 هستند
هلند، بلژیک و الان هر کدان حدود 20 بمب
ایتالیا : حدود 90 بمب
ترکیه : حدود 40 بمب (برای پرتاب از اف16)
البته این تنها یک توان ثانویه اتمی است و یک توان دفاعی و نه تهاجمی چرا؟

برد پرتاب این بمب ها به برد جنگنده حامل محدود است و تعداد انها هم کم است و برای هدف قرار دادن یک قدرت بسیار کم
از این رو این کشور توان تهاجم اتمی ندارند..مثلا کشوری مثل ترکیه با 40 بمب و برد محدود جنگنده ها چه میتواند بر ضد روسیه بکند ؟؟الا هدف قرار داد اهدافی در محدوده مرزهای خود (این مسئله در نظر بگیرد که یک جنگنده برای رسیدن به هدفش باید با تعداد زیادی پدافند جنگنده هم روبرو شود  زیرا این سلاح ها هواپرتاب هستند و روی موشک نصب نمی شوند ) ولی کشوری  پهناوری مانند روسیه که دارای صدها موشک اتمی است  و بسیاری از انها نیز زیر دریایی پرتاب هستند  جای زیر دریایی  هم مشخص نیست و برای کشوری مانند المان و هلند ویا ترکیه اصلا قابل دستراسی نیست از این رو این کشورها به فرض اینکه مسکو و سن پترزبورگ را هدف قرار دهنده با سیلوهای روسها در شرق این کشور ویا لانچر های پرتاب متحرک ویا زیر دریایها چه کنند از این رو استفاده تنهایی از این سلاح ها به هر دلیل بر ضد یک قدرت اتمی چون روسیه ویا امریکا  دیوانگی تمام است
البته این سلاح ها امریکا بوده و تحت نظارت انها است و ترکیه ویا هلند و المان نمی توانند و جز یک جنگ اتمی از انها استفاده کنند””””

F-16-TuAF (1)

در جریان جنگ جهانی دوم ترکیه بی طرف ماند و این کشور از امریکا  هواگرد های مختلفی مانند هواپیما  پی 47 و پی 40 و یا بمب افکن های  چون ب 25 و ب24 را تحویل گرفت. بعد از پایان جنگ جهانی دوم  ترکیه که جز بلوک غرب بود و در دهه 1950 به عضویت پیمان ناتو در امد  که وظیفه مهمی بر عهده داشت. این وظیفه  مهم جلوگیری از دست یابی  شوروی به دریایی مدیترانه در صورت لزوم بود. ترکیه به دلیل داشتن تنگه بسفور که  در واقع مرزی بین دریایی سیاه  و دریایی مدیترانه  می باشد نقش مهم را بازی می کرد (البته بوسفور مرز بین دریایی سیاه و دریایی مرمر است ولی مرمر به مدیترانه راه دارد)و تنها راه دستراسی شوروی به مدیترانه از این مسیر  بود دست کم سریعترین راه دستراسی(البته شوروی می توانست  اروپا را دور زده و از طریق اقیانوس اطلس به مدیترانه برسد)

از این رو ترکیه  باید خود را اماده برای مقابله با شوروی می کرد از جمله اینکه ترکیه در خط دفاع اول و همسایه شوروی بود و در  همجواری ده ها لشکر ارتش شوروی در قفقاز بود. شاید تنها این نکته که ارتش شوروی در دهه 1970 بیش از 55 لشکر زرهی ، مکانیزه ، پیاده و توپخانه  در قفقاز مستقر کرده بود همه داستان را مشخص کند. البته ترکیه دشمن دیگری نیز داشت.

ترکیه بر سر جزیره قبرس  در مدیترانه با یونان اختلاف ارضی داشت و بارها این دو کشور نتنها تا سر حد  جنگ پیش رفتند بلکه دست کم در یک مورد در سال 1974 این دو بر سر قبرس وارد جنگ نیز شدند. از این رو نیروی هوایی  ترکیه باید خود را اماده  نبرد در دو جبهه می کرد

در دوران جنگ سرد ترکیه مشتری تجهیزات امریکایی بود. سازمانده ای این ارتش  اگرچه بر اساس ارتش عثمانی شکل گرفته بود ولی با عضویت با ناتو  استانداردهای غربی بیشتری وارد این ارتش شد

قبل از بررسی تجهیزات نیروی هوایی ترکیه  بهتر است نگاهی به جنگنده های قبلی ترک ها بیندازیم که همکنون از خدمت خارج شده است

(شایان به ذکر است  برای اشنایی با تجهیزاتی که در پایین معرفی می شود  تنها کافی است روی اسم انها کلیک کنید)

تی33: اولین جت به خدمت در امده ارتش ترکیه  بود. تی 33 یک جت اموزشی دو سرنشینه  با توان رزمی بود که بر اساس پی 80 ساخته شده بود. ترکیه این جت را به صورت نو و دست  دوم از امریکا، کانادا و المان دریافت کرد. ترکیه تا میانه دهه 1970 دست کم 238 فروند تی 33 و ار تی 33 نسخه شناسایی را تحویل گرفت

اف84 : ترکیه  سه نسخه اف84 مانند نسخه تاندر استریک ، تاندر جت و نسخه شناسایی را خریداری کرد. ترکیه در مجموع  686 فروند اف86 را از امریکا( 446 فروند از امریکا خریداری شد) انگلستان، فرانسه و المان به صورت نو و دست دوم تحویل  گرفت

اف86 سابر : ترکیه در مجموع 160 فروند اف86 از بلژیک ، هلند، دانمارک، کانادا و امریکا به صورت نو و دست  دوم تحویل گرفت اف100 سوپر سابر: نخستین جت مافوق صوت  ترکیه که البته نخستین جت مافوق صوت جهان نیز بود   که این کشور در مجموع  290 فروند اف100 از انواع دی و اف را دست دوم از دانمارک  و امریکا تحویل گرفت. البته تنها 22 فروند از دانمارک به صورت دست دوم تحویل گرفت

اف104 استار فایتر: نخستین جت ترکها با سرعت بیش از دو ماخ. این کشور  در مجموع  373 فروند اف104 را به صورت نو و دست دوم از امریکا، کانادا، المان غربی، ایتالیا، بلژیک،هلند،نروژ تحویل گرفت که شامل  F-104G و نسخه S با توان حمل موشک اسپارو تولیدی در ایتالیا نیز  بود

تی-37:  یک جت اموزشی دو سرنشینه با دو خدمه در کنار هم. ترکیه 70 فروند از این جت را به صورت نو و دست دوم طی دو سری از امریکا تحویل گرفت  و تا سال 2010 در خدمت باقی ماند

اف102 دلتا داگر:  دلتا داگر یک شکاری رهگیر  امریکایی بود  که نخستین جت بال دلتای امریکایی و تنها جت بال دلتای ترکها نیز بود. ترکیه 47 فروند اف102  را  به صورت دست دوم بین سالهای 1068 تا 1972 تحویل گرفت که در کنار ان نیز 550 تیره موشک فالکن در انواع حرارتی و رادار نیم فعال را نیز تحویل گرفت که تنها از اف102 پرتاب میشد.  این شکاری در اوائل دهه 1990 از خدمت خارج شد

تمامی جنگنده های که در بالا به انها اشاره  شد امروزه از خدمت خارج شده اند و همکنون بهتر است به وضعیت امروزه ارتش ترکیه بپردازیم

نیروی هوایی ترکیه همکنون دارای 13 پایگاه هوایی در سراسر  خاک این کشور  است.این 13 پایگاه عبارت است از

  • پایگاه هوایی ایکینچی که در انکارا قرار دارد و محل استقرار جنگنده های اف16 است
  • پایگاه هوایی بالیکسیر  که در غرب این کشور در شهر بالیکسیر  قرار دارد  و محل استقرار جنگنده های اف16 و بالگرد های کوگارد است
  • پایگاه هوایی باندیرما که شمال غرب این کشور  در نزدیکی تنگه بوسفور قرار دارد و محل استقرار  جنگنده های اف16 و بالگرد های کوگارد است
  • پایگاه هوایی چیگلی در جنوب غرب ترکیه در نزدیکی دریایی مدیترانه قرار دارد که محل استقرار  یگان های  اموزشی مجهز به جت اموزشی  تی 38 و همچنین   هواپیما های  ترابری است
  • فرودگان دیاربکر در مرکز شهر دیاربرک در مرکز این کشور (نزدیک به جنوبی شرق این کشور) که محل استقرار اف16 و بالگرد های کوگارد است
  • پایگاه هوایی  ارهاچ مالاتیا که در مرکز این کشور و تقریبا  در جنوب این کشور قرار دارد  و محل استقرار  جنگنده های اف4 فانتوم و ترمینتاور و بالگرد های کوگارد است
  • فرودگاه اریکلت که در مرکز این کشور  در نزدیکی شهر قیصریه قرار دارد و محل اسقرار هواپیماهای ترابری است
  • فرودگاه اسکی شهر که در شهر اسکی شهر در مرکز ترکیه متمایل به شمال غرب ترکیه قرار دارد و محل استقرار  جنگنده های فانتوم، ترمیناتور و نسخه شناسایی فانتوم است
  • پایگاه هوایی اتیمسگوت که در شمال  این کشور  در  انکارا  مستقر است و محل  استقرار  هواپیماهای ترابری و VIP می باشد
  • پایگاه هوایی گازیمیر که در غرب این کشور  در نزدیکی  دریایی مدیترانه قرار دارد  و محل استقرار هواپیماهای اموزشی تی33 و یگان های ترابری است
  • پایگاه هوایی اینجرلیکس که در ادنا در جنوب کشور در کنار دریایی مدیترانه  قرار دارد و محل استقرار  چندین اسکادران مختلف ارتش امریکا می باشد و خود ارتش ترکیه  نیز در انجا جنگنده اف16 مستقر  کرده است
  • فرودگاه قونی در مرکز این کشور متمایل به جنوب غربی که محل استقرار اواکسها و فانتوم می باشد
  • فرودگاه اماسیا مرزیفون در شمال این کشور که محل استقرار جنگنده های اف16 می باشد
  • airfield-tu

نیروی هوایی ترکیه  وکلا ارتش ترکیه  نتنها خرید های خارجی زیادی دارد بلکه  تولید داخلی  بسیاری  از جمله در بخش زمین  دارد که بعدها در مقاله ای در مورد تجهیزات نیروی زمینی  ترکیه به ان خواهیم پرداخت ولی چیزی که مشخص است نیروی هوایی ترکیه  مانند اکثر کشورهای عضو ناتو دارای استاندارد بالای و سطح بالای  اموزش خلبانان  است  و بسیار وابسته به توان داخلی است و در کنار پاکستان باید ان را از جمله خودکفا ترین و مستقل ترین نیروی هوایی همسایه ایران دانست

اف5 فریدوم فایتر

اگرچه تعداد زیادی اف104 وارد خدمت شد ولی اف104 توان مقابله با جنگندهای میگ شوروی  را نداشت  از این رو نیاز به جنگنده چالاکتر باعث رفتن به دنبال  اف5 شد

اولین سری اف5 های ترکی از نوع F-5A AND B در سال 1965 سفارش داده شد و در 1966 تا 1971 تحویل نیروی هوایی ترکیه  شد. این تعداد شامل 13 فروند اف5 بی نسخه اموزشی دو سرنشینه  و 20 فروند نسخه شناسایی ار اف 5 ای نیز می شد. اینها تنها اف5 های نو ساز بودند  که ترکها تحویل گرفتند  بعد از این ترکها بارها دست به دریافت نسخه A و B اف 5 به صورت دست دوم زدند ولی هرگز اف5 ایی و اف دریافت نکردند اگرچه در برخی منابع جز دارایی انها  تعداد کمی نسخه  ایی و اف نیز امده ولی هرگز هیچ گذارش رسمی ویا تصویری  از دو مدل نیست

در سال 1985 دست کم  4 فروند اف5 ای دیگر دست دوم در از امریکا دریافت شد و در سال 1975 ترکیه 7 فروند دیگر   اف5 از لیبی دریافت کرد. لیبی در زمان حکومت قبل از سرهنگ غزافی  تعدادی  اف5 در اختیار  داشت ولی بعدها انها را  با میگ های شوروی جایگزین  کرد و اف5 ها به ترکها رسید، 60 فروند اف5 ای و بی دیگر از هلند  در سال 1986 تحویل  گرفت که در واقع این نسخه تحویلی CF-5  یا همان نسخه تولید شده اف5 ای و بی در کانادا بود که به هلند نیز فروخته شد و  بین سالهای 1983 تا 1987 در مجموع طی سه دوره 32 فروند اف5 ای وبی از نروژ  نیز  دریافت کرد،در سال 1989  دست  به دریافت 9 فروند اف5 ای از تایوان زدند که اخرین  اف5 های  تحویلی  به ترکیه است

اف5 ای/2000 متعلق به تیم اکرجت ستارگان ترک
اف5 ای/2000 متعلق به تیم اکرجت ستارگان ترک

در کل نیروی هوایی ترکیه 220 فروند اف5 ای و بی را دریافت کرد که در خدمت جایگزین اف104 و اف100 های این نیرو شدند. در  دهه 1990 ترکها در داخل طی پروژه ای با نام اولاک  توسط شرکت اسالسان ترکیه و همکاری البیت اسرائیل  دست  به یکی سری از ارتقائات روی اف5 های خود زدند که شامل نصب  یک نمایشگر چند کاره رنگی درون کابین، اچ یو دی متعلق به جنگنده اف 16، سامانه شناسایی دوست از دشمن APX-101 که ان نیز متعلق  به اف16 بود، سامانه ناوبری  و رادیویی جدید و سامانه مکان یاب جهانی جی پس اس نیز روی اف5 ها نصب شد . از انجایی که اف5 ای و بی رادار ندارد این نسخه نیز فاقد رادار است  .در نسخه اموزشی  دو سرنشینه بی نیز ارتقائات مشابه ای انجام شد ولی در کابین عقب جنگنده مجهز به دو نمایشگر شد.

  به اف5 های ارتقا یافته در ترکیه اف5/2000  می گویند

با وجود اینکه  اف5  ارتقا سنگینی را تحمل کردند و یکی از بهترین ارتقائات  انجام شده روی اف5 در جهان از اب در امد(البته نه بهترین) امروزه از خدمت ارتش  ترکیه خارج شده اند . اخرین اف5 در سال 2014 از خدمت خارج شد و امروزه تنها از اف5 بی در نقش اموزشی انهم کمتر از 20 فروند استفاده می شود  اگرچه دست کم 15 فروند همچنان  در خدمت تیم اکروجت نیروی هوایی ترکیه  یا همان تیم ستارگان ترک قرار دارد

اف5بی/2000
اف5بی/2000

اف4 فانتوم و اف4 ترمیناتور

ترکیه نخستین بار در سال 1973 به امریکا سفارش  40 فروند فانتوم از نوع F-4E را داد. اخرین فروند در سال 1975  تحویل شد و فصل جدید را در نیروی هوایی ترکیه اغاز کرد . در ادامه ترکیه   بین سالهای 1978 تا 1979 در مجموع 32 فروند دیگر از همین مدل را از امریکا دریافت کردند که در کنار ان هشت فروند ار اف6  ایی نسخه شناسایی نیز به ترکیه تحویل شد. ار اف4 برای ترکها ارزش زیادی داشتند  زیرا از ار اف5 و نسخه شناسایی اف104 برد بیشتری داشت   از این رو ترکها در ادمه هر دو مدل اف4 ایی و ار اف 4 ایی را به صورت دست دوم دریافت کردند

در سال 1981  به صورت دست دوم 15 فروند اف4 ایی دیگر از امریکا تحویل گرفتند و در ادامه 15 فروند دیگر در سال 1984 و 40 فروند دیگر در سال 1987 و 40 فروند دیگر درسال 1991 از امریکا به صورت دست دوم تحویل  شد(خط تولید فانتوم  در سال 1979 بسته شده بود)

ولی ترکها به غیر از امریکا از المان نیز به صورت دست دوم فانتوم دریافت کردند  . برای نمونه در سال 1991 در مجموع 32 فروند ار اف 4 ایی از المان دریافت  شد  و حتی مذاکراتی برای دریافت نسخه رزمی اف4 اف نیز شد ولی به نتیجه ای نرسید. همچنین فانتوم برای اولین بار بحث ورود موشک های هوا به هوا   فامد را برای ترکها پیش اورد تا در سال 1973 با سفارش 350 تیره موشک اسپارو نسخه E اولین سری اسپارو وارد ترکیه شود که در ادامه به ان خواهیم  پرداخت

اف4 ترمیناتور مسلح به موشک پوپی
اف4 ترمیناتور مسلح به موشک پوپی

ترکیه در مجموع 233 فروند فانتوم تحویل گرفت

در دهه 1990 ترکیه طی برنامه ارتقا با کمک شرکت البیت سیستم اسرائیل دست به ارتقا فانتوم های خود زد . در این ارتقا  سیم کشی جنگنده عوض شد و همچنین کارایی ورودی هوای متغییر جنگنده افزوده شد. در زمینه  الکترونیک کابین مجهز به دو نمایشگر رنگی چند کاره در  کابین عقب و جلو شد و  یک نمایشگر سر بالای یا همان اچ یو دی به جنگنده افزوده شد. کابین بسیار خلوت تر شد و کنترل  جریان سوخت و سلاح به روی دست گاز قرار گرفت .

در این ارتقا رادار اسرئیلی EL-2032 که متعلق به برنامه لاوی بود روی این جنگنده نصب شد  که بر روی چندین جنگنده دیگر مانند تی 50 کره جنوبی، تجاس هندی، میگ21 لنسر رومانی و کفیرهای تحویلی به امریکایی جنوبی نصب شده است. ترکیه  54 فروند از این رادار راتحویل گرفت .

رادار جدید دارای برد 150 کیلومتر می باشد و توان درگیری همزمان  با دو هدف را دارد. این رادار توان کشف اهداف  زمینی  و دریایی را نیز به فانتوم می دهد و حتی فانتوم با این رادار توان نقشه برداری از سطح زمین  را نیز پیدا میکند. توان پایین نگری، توان ثبت هدف در یک گذر و هدایت موشک های رادار فعال  چون دربی و امرام از ویژگی های این رادار است

همچنی طی این ارتقا فانتوم های مجهز به سیستم ناوبری جدید بر اساس GPS شدند و همچنین  مجهز به سامانه جنگ الکترونیک اسرائیلی Elta EL/L-8222 و سامانه هشدار دهنده ALQ-178V3 شدند که بر روی اف16 ترکی نیز نصب است. هواپیما مجهز به سامانه شناسایی دوست از دشمن جدید  شد و از یک رایانه چند ماموریتی قابل برنامه ریزی بهره برد. از جمله تسلیحاتی که روی این نسخه نصب شد میتوان به  سلاح هواپرتابی  دوربرد  پوپی، بمب های هدایت لیزری جی بی یو 10 و 12 موشک ماوریک در نسخه تصویر بردار حرارتی D و نسخه هدایت لیزری G، موشک ضد رادار هارم و موشک کروز بومی اس او ام  اشاره کرد. با وجود اینکه این جنگنده توان حمل امرام را داشت ولی همچنان سلاح این پرنده اسپارو و سایدواندر است . شاید یکی از دلایل ان میتواند محول شدن دفاع هوایی به اف16 و عملیات تهاجمی به اف4 فانتوم  باشد . ترکیه 54 فروند فانتوم خود را با کمک اسرائیل ارتقا داد که امروزه با نام اف4 ترمیناتور 2020 شناخته میشود و تنها نمونه عملیاتی فانتوم در خدمت این ارتش است و انتظار می رود  تا سال 2020 در خدمت باقی ماند

ترمیناتور مسلح به موشک کروزSOM
ترمیناتور مسلح به موشک کروزSOM

 همان طور که گفته شد ترکیه 40 فروند ار اف 4 نیز در خدمت داشت که البته 32 فروند انها از المان به صورت دست  دوم دریافت شد. هشت  فروند  از این جنگندها توسط اسرائیل ارتقا یافت ولی در نهایت چند رشته از حوادث برای این نمونه مانند سرنگونی یک فروند بر فراز  سوریه در سال 2012  ،   از دست رفتن سه فروند طی دو هفته که یک فروند سقوط کرد و  دو فروند در  یک تمرین هوایی در اسمان به هم برخورد کردند  که در مجموع در دو حادثه اخر شش خلبان  ترک از دست رفتند  که  باعث بازنشستکی ار اف4 ترکی در سال 2015  شد و البته جای انها را پهباد های دوربرد اسرلئیلی هرموس گرفت. البته تعدادی از اف16 ترکی برای حمل غلاف شناسایی توسعه یافته در داخل ترکیه تغییر یافته اند. این غلاف در جایگاه زیر بدنه حمل می شود که به غیر از دوربین دارای رادار با توان نقشه برداری سه بعدی را نیز دارد (اینک  برخی در  ایران مدعی این هستند دلیل سرنگونی ار اف4 های ترکی ارتقا  توسط اسرائیل است دلیل بیهوده ای است  زیرا در مرحله اول ارتقا شامل الکترونیک بود که باعث سقوط نمی شود و در مرحله بعد برخورد دو جت در اسمان ربطی به ارتقا ندارد. واقعیت این است که سن ناوگان ار اف4 ترکی بسیار بالا بود از جمله اینکه بخش زیادی از انها سالها در خدمت المان غربی در خط مقدم ناتو در برابر شوروی بوده است )

همکنون تنها 47 تا 49 فروند اف4 ترمینتاور 2020 در خدمت ارتش ترکیه است

RF-4E
RF-4E

اف16 فایتینگ فالکون

اف16  ستون فقران و اصلیترین جنگنده نیروی هوایی ترکیه  است. امروزه ترکیه  بعداز امریکا و اسرائیل  سوم کاربر بزرگ اف16 در جهان است

داستان اف16 در ترکیه به سفارش 160   فروند  اف16  سی بلوک 30 در سال 1984 بر می گردد. طی این سفارش  قرار شد  تعدادی مستقیم  دریافت شود ، 42 فروند به صورت کیت به ترکیه  منتقل و ساخته شود و 110 فروند در انجا تولید شود و چند شرکت ترکی نیز  دست به تولید بخش های مهم مانند رادار  و موتور و سامانه هدایت اف16 در داخل زدند. در این قرار داد 4.2 میلیارد دلاری  قرار شد تمامی جنگندهای از بلوک 30 باشند ولی در مرحله تولید اکثر  انها در بلوک 40 تولید شدند. در مجموع ترک های بر اساس سفارش اولیه (یعنی همان 160  فروند) بین سالهای 1987 تا 1995 در مجموع 44 فروند اف16 سی بوک30 و  116 فروند اف16 سی بلوک 40 تولید کردند . البته 24 فروند از این تعداد اف16 دی بودند

ولی در ادامه ترکها که از اف16 بسیار راضی بودند در سال 1992 در حالی که همچنان در حال تولید اف16 بودند  40 فروند اف16 سی و دی بلوک 50 و در سال 1994  طی قرار داد دیگری  40 فروند دیگر سفارش دادند. در ادامه در سال 2007 میلادی ترکها  30 فروند اف16 سی و دی بلوک  50+  را نیز سفارش دادند

2331729

تمامی اف16 در صنایع هواپیما سازی ترکیه TAI تولید شد  و در مجموع ترکها  270 فروند اف16 تحویل گرفتند و  امروزه 240 فروند ان همچنان در خدمت است که  57 فروند انها  اف16 دی می باشند   و در این میان دست کم 46 فروند از اف16 سفارشی مصر نیز در ترکیه تولید شد.

اف16 مصری داستان خود  را داشتند  در سال 1996 در یک نبرد داگ فایت با یک میراژ 2000 یونانی یک فروند انها با اتش  موشک ماژیک شلیکی از میراژ 2000 یونانی سرنگون  شد و این خبر تا سال 2012 که توسط اردوغان  نخست وزیر وقت اعلام شد مسکوت ماند  ولی از ان سو نیز پیروزی هم داشتند . در سال 2014 یک بالگرد  میل 8 سوری  را در نزدیکی  مرز با ترکیه سرنگون کردند و در چند ماه بعد در همان  سال یک میگ23 بی ان  سوری باز قربانی موشک امرام  شلیک شده از اف16  شد. در برخی دیگر در نوامبر  سال 2015 یک فروند سوخو24 نیروی هوایی روسیه مورد هدف  یک اف16 ترکی قرار گرفت.البته اف16 ترکی  مانند اف4 همواره در بمب باران  کردهای ترکیه نقش داشته است .

برنامه جدید ارتش ترکیه  برای  اف16  های در خدمت  ارتقا 165 فروند انها به اف16 سی بلوک 50+ است این نمونه از نظر موتور مشابه دو بلوک قبلی هستند ولی چند تغییر اساسی دارند. اول توان استفاده  از مخازن سوخت تطبیقی  در دو طرف روی بدنه  با ظرفیت هرکدام  ۱۹۰۰ لیتر سوخت  که به راحتی قابل برداشتن بودند ، یک برامدگی کشیده شده از پشت کابین  تا سکان  عمودی که محل قرار گیری سامانهای ناوبری و ارتباطی پیشرفته است، رادار ای پی جی ۶۸ وی ۹ با برد کشف ۲۸۷ کیلومتر  برضد یک هدف بزرگ و برد ۷۵ کیلومتر بر ضد یک هدف یک متر مربعی . همچنین این مدل با توان نقشه برداری  از سطح زمین  به صورت روزنه  ساختگی توان تصویر برداری  از یک جسم ۶۰ سانتیمتری  را بر روی زمین  دارد

یکی از اف16 بلوک 52+ که در ترکیه ارتقا یافته است
یکی از اف16 بلوک50+ که در ترکیه ارتقا یافته است

اف16 ترکی به بمب های هدایت  ماهواره ای، موشک ضد رادار و ضد کشتی ، موشک های امرام  و سایدواندر و موشک کرزو بومی اس او ام  و چندین  سلاح دیگر تجهیز  هستند و از غلاف  ناوبری و نشان گذار لیزری لاینترین  و اسناپیر استفاده  کرده و توان کامل عملیات در شب را دارد(این که برخی در ایران می گویند اف16 ترکی به دلیل سامانه شناسایی دوست از دشمن توان درگیر با جنگنده های غربی را ندارد اشتباه است زیرا اول هیچ منبعی در این مورد وجود ندارد   دوم قفل روی یک جنگنده دیگر نیازی به سامانه شناسایی  دوست از دشمن ندارد   کما اینکه در تمرینات داخلی یک کشور جنگنده های خودی روی هم قفل می کنند، این مسئله مهم است که سامانه های الکترونیکی اف16 ترکی  در شرکتهای داخلی تولید شد و از خارج نیامده است)

برای مطالعه مقاله ای در مورد اف16 ارتش ترکیه اینجا را کلیک کنید

اف35 لایتینگ

در جولای سال 2002  ترکیه هفتمین شریک  برنامه اف35 شد. در سال 2009 ترکیه طی قرار داد با لاکهید  با هزینه 11 میلیارد  دلار  خواهان خرید 116 فروند اف35 ای نسخه متعارف نیروی هوایی شد. البته این قرار داد بسته نشد بلکه ترکیه اعلام کرد خواهان خرید این تعداد است .اف35 ها قرار است در همان صنایع هوا فضای ترکیه یا همان TAI   تولید شود و از طرفی این صنایع دومین تولید کننده بزرگ بدنه اف35 است و قرار است این بدنه  برای کشورهای دیگر نیز ساخته شود. البته در برنامه اف35 ترکیه  چند مشکل پیش امد.

هنگامی که در سال 2007 ترکیه  30 فروند اخر اف16  خود را سفارش داد بین ترکیه و امریکا مشکلاتی به وجود امد که باعث  شد برخی قطعات برای تولید اف16 به ترکیه برای مدتی داده نشود این مسئله باعث شد ترکیه از ترس  پیش امدن مشکلی مشابه دست به اصلاحاتی  در قرار داد زد . از طرفی  با افزایش   هزینه اف35 ترکیه اعلام کرد ممکن است تعداد کل به 100 فروند کاهش یابد و از سوی دیگر  ترکیه همان مشکلی را دارد که دیکر  مشتریان اف35 دارند  و ان عدم قبول دادن کدهای رادار اف35 به مشتریان است . ترکیه چندین دور  مذاکره با امریکا سر این مسئله انجام داد  ولی امریکا راضی نشد . ولی در نهایت در سال 2012  بخشی از سفارش اف35 ها را داد و در سال 2015 تولید بدنه اف35 های خود را در داخل اغاز کرد. اولین فروند اف35  در ژانویه سال 2018 تحویل ترکیه شد.ولی به سرعت مشکلات بر سر دریافت اف35 توسط امریکا پیش امد… ترکیه در سال 2016 میلادی دست به سفارش سامانه اس400 از روسیه زد که با مخالفت امریکا روبرو شد زیرا بر اساس نظر امریکایها اف35 نباید با یک سامانه پدافند پیشرفته روس یکجا کنار  هم خدمت کند زیرا میتواند از ان برای جمع اوری اطلاعات اف35 استفاده شود. در نهایت بعد از مدت ها بحث  در جولای 2019 ترکیه اولین سری اس400  خود را دریافت کرد تا در نهایت یک هفته بعد کاخ سفید رسما تحویل اف35 را به ترکیه لغو ترکیه را از برنامه اف35 خارج کند.. بدین سان دو فروند اف35 ساخته شده برای ترکیه هم که البته در خاک امریکا باقی ماندن  بودن  دیگر تحویل این کشور نمی شوند.ترکی سرمایه گذاری بسیار در این طرح کرده بود و امید داشت با کمک برخی فناوری های ان دست به توسعه نسل 5 خود بزند 

مراسم تحویل اولین اف35 به ترکیه.. در یک سمت بمب جیدم و در سمت دیگر موشک اس او ام

تی 38 تالون

ترکیه در سال 1979 برای جایگزینی  جت های  اموزشی  تی 33 خود دست به دریافت 30 فروند تی 38 تالون دست دوم از امریکا زد. تالون یک جت اموزشی  غیر رزمی بر اساس اف5 است و شباهت کلی بسیاری به اف5 بی دارد . البته با وجود تعداد  زیادی اف5 بی در خدمت ولی باز ترکیه تی 38 را تحویل گرفت. در ادامه ترکیه 43 فروند دیگر نیز در سال 1992 تا 1993 از امریکا  دریافت کرد که امروزه اصلیترین جت اموزش ترکها  است

ترکیه با ورود اف16 به کشور و ارتقا فانتوم ها در صدد ارتقا این نسخه بر امد و  طی برنامه ارتقاء ناوگان را مجهز به کابین رنگی شامل دو نمایشگر  رنگی درون کابین کرد که شامل یک برنامه رایانه ای برای شبیه سازی حالت های مختلف رادار و جنگ افزار نیز می شود  بدون اینکه سلاح و راداری در کار باشد. همکنون  68 فروند تی 38 در خدمت ترک ها می باشد که نسخه ارتقا یافته را در  اصطلاح تی 38 ام  می نامند

T-38
T-38

SF-60: یک هواپیما موتور پیستونی اموزشی با دو  ترکیب  دو خدمه در کنار هم ساخت النیا ایتالیا است ولی در ترکیه تولید شد. همکنون بین 35 تا 37 فروند ان در خدمت است که پاییه ترین  هواپیمای اموزشی ارتش ترکیه است

KAI KT-1 : یک توربوپراپ اموزشی با دو کابین پشت سرهم برای اموزش خلبانان جت. این هواپیما ساخت کره جنوبی است و ترکیه 40 فروند از این هواپیما دریافت کرد. ترکیه در ادامه در سال 2013  سفارش  15 فروند  دیگر را داد ولی این بار این تعداد را در داخل تولید کرد. این هواپیما از یک هواپیمای توربوپراپ ساخت پرات اندوتنی کانادا بهره میبرد  و مجهز به صندلی پرتاب شونده است

KAI KT-1
KAI KT-1

 TAI Hürkuş: یک توربوپراپ اموزشی  رزمی توسعه یافته در صنایع هواپیما  سازی  ترکیه که در واقع همان KAI KT-1 ترکی است ، ساخت این هواپیما  در سال 2006 اغاز شد و اولین پرواز این  هواپیما در اوت سال 2013 انجام شد. Hürkuş دارای  موتور توربوپراپ پی تی 6  ساخت پرات اندویتنی  کانادا است که روی هواپیما های  چون پی سی 7 و 21 و یا سوپر توکانو نصب شده است . هواپیما دارای  کابین شیشه ای با سه نمایشگر در هر کدام از کابین ها  می باشد  و دارای  صندلی پرتاب شونده است

Hürkuş قرار است در دو نقش اموزشی و پشتیبانی  هوایی نزدیک وارد خدمت شوند و تا کنون 4 فروند ان ساخته شده است.چهار مدل از این پرنده توسعه خواهد یافت. … Hürkuş-A: نسخه پاییه اموزشی که حتی به بازار غیر نظامی نیز فروخته خواهد شد  ، Hürkuş-B: نسخه اموزشی برای ارتش ترکیه دارای کابین با سه نمایشگر رنگی  و اچ یو دی. کابین این جنگنده حالت پرواز با اف16 و اف35 را شبیه سازی میکند. این مدل بدون رادار و سلاح با کمک نرم افزار خود می تواند  تمامی حالت های رادار و سلاح را شبیه سازی کند، Hürkuş-C : نسخه پشتیبانی  هوایی نزدیک   با توان حمل  1.5 تن مهمات  در پنج  جایگاه خارجی است . این نمونه  توان حمل یک سامانه دید حرارتی با توان نشان گذاری بمب های  لیزری را  دارد و میتواند بمب های  هدایت لیزری ویا  سلاح های ترکی چون موشک هدایت لیزری میزراک را حمل کند. از دیگر سلاح های قابل جمل این هواپیما غلاف مسلسل 12.7 م م ویا توپ 20 م م ، تا هار بمب مارک 82 و یا مارک 82 و غلاف راکت 70 م م اشاره کرد .. بیشترین سرعت این هواپیما 545 کیلومتر بر ساعت است و برد ان به 1400 کیلومتر می رسد. این نسخه برای مقابله با گروه های شبه نظامی و تروریستی بسیار گزینه مناسبی است

TAI Hürkuş
TAI Hürkuş

سی 130 هرکولس :  ترکیه اولین بار در  سال های 1964 تا 1965  دست به خرید 5 فروند سی 130 ایی از امریکا زد. در ادامه یک فروند در سال 1971 و 2 فروند در سال 1973  تحویل گرفت.در سال 1992 این کشور 5  فروند سی 130 بی را دست دوم تحویل گرفت و 6 فروند در سال 1993 تحویل گرفت . همکنون 15 فروند سی 130 در خدمت ترکیه

سی 160 تی: ترکیه  در سال 1971 دست به دریافت 20 فروند سی 160 ترانسال از ارتش المان غربی زد که در ترکیه سی 160 تی نامیده شد. همکنون 16 فروند از این هواپیما در خدمت است.

سی ان 235:  سی ان 235 یک هواپیمای ترابری دو موتوره  محصول  مشترک کاسا اسپاینا  و مالزی است.  سی ام 235 یک هواپیما توربوپراپ دو موتوره با توان حمل 6 تن بار و 51 سرباز مسلح است و برد ان با بار کامل به 1800 کیلومتر می رسد. این هواپیما پر تعداد ترین هواپیمای ترابیر ارتش ترکیه  است . اولین بار قرار داد تولید تحت امتیاز  این هواپیما در سال 1991  بین ترکیه و اسپانیا  بسته شد و بین سال های 1992 تا 1998  در شرکت ترکی TAI  تولید  شد.دو فروند مستقیم  تحویل شد و  50 فروند در داخل ترکیه تولید شد. این هواپیما در چند نقش در ترکیه به کار رفت . 43 فروند در نقش ترابری استفاده شد   ، چهار فروند در نقش جستجوی  دریایی و ضد زیر دریایی  که این نسخه دارای سامانه هشدار دهنده راداری، لیزری، فروسرخ، سامانه دید حرارتی برای پرواز شبانه، کاونده مغناطیسی برای کشف زیر دریایی و سونار  میباشد و زیر بال میتواند موشک ضد کشتی هارپون و یا اژدر حمل کند، همچنین یک فروند در نقش جاسوس الکترونیک برای  شنود مکالمات دشمن و یک فروند برای جنگ الکترونیک  و جمع اوری علائم الکترونیک به کار می رود

CN-235
CN-235

ایرباس ای 400 اطلس: ایرباس ای 400 اولین هواپیمای ترابری نظامی  توربوپراپ ساخت ایرباس است که هدف ان جایگزینی  هواپیما های چون  سی 160 و سی 130 برای بسیاری از اعضای  ناتو بود. ترکیه نیز می خواهد سی 160 ها و سی 130 های خود را با این هواپیما جایگزین کند. اطلس دارای چهار موتور  توربوپراپ  هر یک با 11000  اسب بخار  می باشد  و  میتواند 50 تن بار ویا 116 سرباز را با خود حمل کند. برد این هواپیما با 50 تن بار3300 کیلومتر می باشد  و بیشترین سرعت ان 781 کیلومتر بر ساعت است

ترکیه هشت فروند از این هواپیما را سفارش داده و همکنون دو فروند ان را تحویل گرفته است

تجهیزات نیروی هوایی ترکیه
ایرباس ای 400 ام

هواپیمای هشدار دهنده زودهنگام بوئینگ 737(اواکس): ترکیه در سال 2006 میلادی دست به سفارش چهار فروند هشدار دهنده زودهنگام (اواکس) بر اساس بدنه بوئینگ 737 به بوئینگ زد.این نخستین باری بود که ترکیه مجهز به اواکس می شود که به این کشور توان رسید  دشمن را در برد 450 کیلومتری را میدهد و به ترک ها که دارای سرزمین کوهستانی هستند اجازه میدهد تا حملات ارتفاع پایین و یا حملات موشک های کروز را رصد کنند.اواکس تاثیر بسیاری در توان دفاع هوایی ترکیه داشت زیرا برای اولین بار ترکها توان رصد دشمن را در عمق خاک خودش را یافتند

همچنین ترکیه دارای هفت فروند سوخت رسان  کی سی 135 ار   در خدمت دارد که در مرحله نخست هفت فروند را به شکل دست دوم در سال  1997  تحویل گرفت که دارای  موتور توربوفن  Pratt & Whitney J57 می باشد و البته ترکیه  دو سال بعد دو فروند دیگر کی سی 135 تحویل گرفت ولی از قرار معلوم از انها در نقش دیگری  استفاده میکند

اواکس بوئینگ737
اواکس بوئینگ737

تسلیحات

موشک هوا به هوای فروسرخ AIM-9 سایدواندر:  ترکیه جز اولین  کشورهای بود که در سازمانده ای نیروی هوایی خود موشک هوا به هوا داشت. این کشور در سال 1956 همان سالی که موشک سایدواندر عملیاتی شد دست به خرید این موشک زد. در سال 1958 این کشور 600 تیره موشک AIM-9B نخستین   نمونه این موشک را برای شلیک از اف86 های خود دریافت کرد که این تعداد بعدها روی اف100 و اف104 نیز استفاده شد. با فاصله زیاد  بین سال های 1983 تا 1985 این ارتش  750 تیره AIM-9P3 را دریافت کرد. جالب  اینکه  ترکیه از جمله نخستین کشورهای خریدار سایدواندر بود ولی برای دو دهه با وجود بودن موشک های پیشرفته تر از قدیمترین  نسخه ان یعنی همان نسخه بی استفاده میکرد. در سال 1991 این کشور 310 تیره سایدواندر نسخه M دریافت کرد و 200 تیره دیگر در سال 1996. 500 تیره دیگر درسال 1999 از نسخه  M  دریافت کرد . در مرحله اخر از سال 2008 تا کنون طی دو سری سفارشی  این کشور 245 تیره نسخه AIM-9X را دریافت  کرده است که پیشرفته ترین نمونه این موشک است.

موشک هوا به هوای AIM-7 اسپارو:  با دریافت اف4 فانتوم این کشور  دست به دریافت 350 تیره AIM-7E در سال 1974  از امریکا  زد که نخستین  موشک رادار نیم فعال این کشور  بود یک سال بعد این کشور 200 تیره دیگر نیز  دریفات کرد . 750 تیره دیگر در سال 1979  و 240 فروند دیگر این بار از نسخه F در سال 1982 دریافت کرد. در همان دهه 430 تیره دیگر از نسخه اف دریافت کرد و در ادامه در دهه 1990  بیش از 300 تیره AIM-7M دریافت کرد. اسپارو تنها از فانتوم  و اف104 اس پرتاب می شود

موشک هوا به هوای AIM-120  امرام: امرام نخستین  موشک رادار فعال ترک ها است.نخستین  بار در سال 1999 این کشور 137 تیره امرام نسخه B  با برد 50 کیلومتر  را دریافت کرد  و در ادامه طی  254 تیره نسخه سی با برد 105 کیلومتر را دریافت کرد. امرام تنها از اف16 این کشور پرتاب می شود

تجهیزات نیروی هوایی ترکیه
اف16 بلوک 50+ مسلح به سایدواندر نسخه ایکس و امرام نسخه سی

موشک هوا به زمینAGM-65:  اولین بار ترکها 500 تیره نسخه A و B را در دهه 1980 دریافت کردند و بعدها  در سال 1993 و دیگر بار  در سال 1999 در مجموع 354 تیره موشک ماوریک از نوع لیزریG را دریافت کردند

موشک ضد رادار AGM-88 هارم: ترکیه 100 تیره موشک  هارم در سال 1993 از امریکا دریافت کرد

موشک هوا به زمین  کروز AGM-84H: این کشور در سال 2006 میلادی 50 تیره موشک کروز اسلم –ایی ار را برد 270 کیلومتر دریافت کرد

موشک هوا به زمین پوپای: ترکیه در سال 1996 46 تیره از این موشک را برای پرتاب از فانتوم های خود از اسرائیل دریافت کرد

موشک کروز هوا به زمین   SOM: موشک کروز هوا به زمین  ساخت ترکیه با برد 250 کیلومتر  که از اف16 و اف4 های  این ارتش پرتاب می شود

سلاح هواپرتابAGM-154: سلاح هواپرتاب بدون پیشرانه با برد 22 تا 130 کیلومتر بسته به ارتفاع پروازی ،  برای پرتاب از اف16. این کشور 104 تیره  از این موشک را  در سال 2006 تحویل گرفت

بمب هدایت ماهواره ای جی دم: ترکیه 400 تیره از این بمب را در  بین سالهای 2007 تا 2009 تحویل گرفت و در سال 2015 میلادی نیز 1400 تیره دیگر را سفارش داد

بمب هدایت ماهواره HGK : یک بمب هدایت  ماهواره 900 کیلوگرمی  ساخت صنایع  TÜBİTAK SAGE  ترکیه که از سال 2004 در خدمت است. نسخه دوربردتر ان با نام KGK-1 با  برد 60 کیلومتر البته با وزن 250 کیلومتر نیز در خدمت است

بمب هدایت لیزری LGK: یک بمب هدایت لیزری   ساخت صنایع  TÜBİTAK SAGE ترکیه در انواع 450  و 250 کیلوگرم که از سال 2002 در خدمت است

بمب هدایت لیزری سری پیوی 2 : 100 تریه  از این  کیت برای نصب روی بمب های 225 کیلوگرمی مارک 82 و 900 کیلوگرمی مارک 84 در سال 1997 تحویل شده .

37050_28095

پدافند هوایی

موشک پدافند  هوایی هاوک: هاوک در حالی حاضر سامانه  میان برد  اصلی ارتش ترکیه است. این سامانه از دهه 1970 در خدمت این ارتش بود ولی در سال 2002 طی قراردادی  با ریتون امریکا ارتقائاتی  روی انها انجام شده است که شامل  تغییر رایانه  اتش و  ارتقا عناصر انالوگ با عناصری دیجیتال  است و ارتقا کنسول کاربران با تجهیزات و نماشگر های دیجیتال رنگی  است . ارتش ترکیه  در سال 2002 دست به سفارش 8 اتش بار و 175 موشک هاوک نسخه K و P  زد . این نسخه  مجهز به رادار سه بعدی  است و میتواند به جای موشک  هاوک موشک امرام نیز شلیک کند که هاوک امرام  نیز خوانده می شود. همکنون 48 اتش بار هاوک در خدمت ترکیه است

توپ 35 م م اورلیکن: 120  قبضه از این توپ 2 لول 35 م م  در شرکت ترکی ( Mechanical and Chemical Industry Corporation)  تحت امتیاز تولید شد .  تعدادی از این توپها  با تجهیز به یک رادار جستجو و یک رایانه  اتش تبدیل به سامانه  هدایت اتش  شدند. در این روش  دو  توپ به یک رادار جستجو  با برد 40 کیلومتر تجهیز می شوند (شبیه سامانه اسکای گارد ولی نسخه ترکی ان)

راپیر: ترکیه در سال 1983 دست به سفارش 36 اتش بار راپیر با 750 موشک و 12 رادار جستجوی بلیند فایرز که در سال 1985 طی سفارش دیگر دوباره 36 اتش بار و  12 رادار  و 515 موشک دیگر سفارش داد.  در سال 1996 طی سفارش  بزرگی  78  سامانه راپیر 2000 سفارش داد  که شامل  840 موشک راپیر مارک  2 بی  و 12 رادار جستجو  نیز می شد . همچنین طی قرار دادی راپیر  های تحویل در دهه 1980 نیز به استاندارد راپیر  2000 رسید.

استینگر:  اولین  بار ترکیه در سال 1986 دست به سفارش موشک استینگر  زد اگرچه تمامی  سفارشات تا میانه دهه 1990 تحویل شد. 4800 موشک از انواع A و C تحویل این کشور شد. 469 موشک دیگر در سال 1993 سفارش داده شد  و 90 موشک در سال 2011. در این میان برای تجهیز برخی واحدهای که دارای لانچر های چند گانه هستند در سال 1999 این کشور پنچ  رادار هشدار  دهنده  MPQ-64 را نیز سفارش داد. حدود 108 تا 120 لانچر همکنون در خدمت ارتش ترکیه است

سامانه پدافند هوایی Atilgan PMADS : این سامانه در ترکیه  توسعه یافت که شامل  یک لانچر با هشت موشک استینگر و یا ایگلا در صوت در خواست مشتری خارجی است. این سامانه شامل  یک لانچر  پرتاب که دارای یک سایت دید حرارتی و مسافت یاب لیزری است  که استفاده از سامانه  در  شب را نیز  ممکن می سازد . همچنین لانچر دارای یک  مسلسل 12.7 م م هماهنگ با لانچر پرتاب استینگر  نیز است . این سامانه کاملا مشابه سامانه اونجر است . لانچر بر روی شاسی چرخدار ویا شنی دار میتوان نصب شود و میتوان  لانچر  چهار تایی و یا هشت تایی روی خودرو سوار کرد . گفته شده 150  عراده ام113 برای حمل این سامانه تغییر یافته است. این سامانه  به قزاقستان و بنگلادش (با موشک ایگلا) و هلند با استینگر فروخته شده است

اس400: ترکیه در سال 2017 طی قراردادی  2.5 میلیارد دلاری با روسیه ، دست به سفارش دو گردان سامانه اس400 زد که در سال 2019 تحویل انها اغاز شد .ترکیه 125 تیر موشک پدافندی 48N6 با برد 200 تا 250 کیلومتر برای این سامانه خریداری کرد

ترکیه  مجهز به موشک پاتریوت نیست ولی پاترویت های امریکایی و المانی در این کشور در قالب ناتو مستقر هستند

atilgantur16

مقالات مرتبط:

اشنایی با محصولات دفاعی ترکیه

نیروی هوایی امریکا و روسیه

نیروی زمینی امریکا و روسیه

نیروی هوایی عربستان

نیروی زمینی عربستان

نیروی دریایی عربستان

توان موشکی عربستان

نیروی هوایی مصر

نیروی هوایی امارات

نیروی زمینی امارات

نیروی هوایی ترکیه

نیروی زمینی ترکیه

نیروی دریایی ترکیه

نیروی هوایی پاکستان

نیروی زمینی پاکستان

نیروی هوایی سوریه

نیروی هوایی اسرائیل

نیروی زمینی اسرائیل

ارتش کره جنوبی و کره شمالی

ارتش قطر

ارتش ارمنستان

ارتش اذربایجان

ارتش ترکمنستان

گرداوری: عبدالحمید تارخ

منابع: http://www.globalsecurity.org/

http://fas.org

 

 

نوشته های مشابه

‫9 نظرها

  1. با این سرعت وحشتناک پیشرفت صنایع نظامی و غیرنظامی وعده اردوغان که گفته تا سال2023 ترکیه را از یک قدرت منطقه ای به یک قدرت جهانی تبدیل می کنه عملی میشه دقت کردین همین الان این کشور غیرازجنگنده و هواپیمای مسافربری هرچی به ذهنتون برسه واونم دراستانداردجهانی تولید می کنه اون وقت مسوولین محترم ما سرپرداخت یارانه به چه کنم چه کنم افتادن..

    1. نه. کیفیت تسلیحاتش به پای تسلیحات آمریکا، فرانسه یا اسراییل نمیرسه. البته تسلیحاتش ارزونتره. تو زدوخوردهای آوریل 2016 ارمنستان-آذربایجان، آذری ها از سیستمهای جنگ الکترونیک ترکی استفاده میکردن و ارامنه از سیستمهای روسی. ارمنی ها تو سنگرهاشون از موبایل هم استفاده میکردن. تنها روز آخر که آذری ها از سیستمهای ساخت اسراییل استفاده کردن تونستن ارتباطات ارامنه رو کور کنن. همین هم دلیل انصراف اکراین از خرید این نوع سیستمها از ترکیه شد.

      1. کیفیت سامانه های جنگ الکترونیکی ترکیه رو تو سوریه و در مقابل خود روس ها دیدیم?

  2. با عرض سلام
    چند وقت پیش که تی70(اس70 بومی شده ترکیه)رونمایی شد،اعلام شد که ممکن است تا 600فروند تولید شود
    آیا ترکیه واقعا به این مقدار بالگرد؛آنهم فقط از این نوع در ارتشش نیاز دارد؟

  3. جناب تارخ، چند سوال:
    1- نوشته اید که اف 16 ها در صنایع TAI ترکیه تولید شدند. منظورتان مونتاژ است؟ یا اینکه ترکیه واقعاً توان تولید قطعات این جنگنده را دارد؟ به طور مشخص تر آیا ترکیه توان تولید موتور جت را دارد؟
    2- آخر بازی ترکیه با آمریکا و روسیه به نظرتان به کجا ختم می شود؟ آیا به جای اف – 35 از روسیه خرید خواهند کرد یا گزینه های دیگری هم دارند؟
    3- در مقایسه با ترکیه، عربستان و امارات هواپیماهای مدرن تری دارند. چرا در رنکینگ های نظامی نیروی هوایی ترکیه را قویتر از نیروهای هوایی عربستان و امارات قرار می دهند؟

    1. سلام ترکیه اول به شکل کیت اف16 میساخت بعد برخی قطعات تولید کرد
      ترکیه اگر در رینگ ها برتر است زیرا بخش زیادی از تولیداتش بومی است و دست کم برای ارتقا و به روزرسانی و پشتیبانی نیازی به بقیه نداره

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن